Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 184/12
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Lech Paprzycki
na posiedzeniu w trybie art. 535§ 3 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 28 listopada 2012 r.,
sprawy R. P.
skazanego z art. 158 § 1 kk i art. 162 § 1 kk
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 1 marca 2012 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 16
czerwca 2011 r.,
postanowił:
1. oddala kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. obciąża skazanego R. P. kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego;
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy, wyrokiem z dnia 1 marca 2012 r., utrzymał w mocy wyrok
Sądu Rejonowego z dnia 16 czerwca 2011 r., którym R. P. skazany został za
przestępstwa zakwalifikowane z art. 158 § 1 kk i art. 162 § 1 kk na karę łączną
jednego roku pozbawienia wolności.
Od powyższego wyroku Sądu Okręgowego, kasację na korzyść R. P. wniósł
jego obrońca i, zarzucając naruszenie: 1) art. 452 § 2 kpk poprzez
przeprowadzenie przez Sąd odwoławczy szeregu dowodów i uzupełnianie
przewodu sądowego kilkakrotnie, 2) art. 94 § 1 pkt 3 kpk w zw. z art. 167 kpk
poprzez niewskazanie na jakie okoliczności Sąd odwoławczy dopuścił dowód ze
szkicu mieszkania, dostarczonego przez spółdzielnię mieszkaniową, 3) art. 2 § 2
kpk, art. 4 kpk, art. 157 kpk, art. 366 § 1 kpk w zw. z art. 458 kpk oraz art. 410 kpk
poprzez uzyskanie jedynie planu – szkicu lokalu spółdzielczego i pominięcie kwestii
2
usytuowania mebli w tym lokalu, 4) art. 2 § 2 kpk, art. 4 kpk, art. 366 § 1 kpk w zw.
z art. 458 kpk, art. 170 §1 pkt 2 i 5 kpk oraz art. 410 kpk poprzez bezzasadne
oddalenie wniosku dowodowego obrońców o ponowne dopuszczenie i
przeprowadzenie dowodu z eksperymentu procesowego na okoliczność rozkładu
pomieszczeń i mebli w lokalu wraz z możliwością oceny pola widzenia dużego
pokoju z małego pokoju, 5) art. 410 kpk w zw. z art. 457 § 3 kpk poprzez
powoływanie się przez Sąd na okoliczność nie ujawnioną w toku rozprawy tj. na
zapis płyty DVD z przeprowadzonym eksperymentem procesowym, 6) art. 6 kpk,
art. 433 § 1 kpk, art. 434 § 1 kpk w zw. z art. 457 § 3 kpk poprzez poczynienie się
przez Sąd odwoławczy nowych ustaleń faktycznych na niekorzyść R. P., 7) art. 174
kpk w zw. z art. 457 § 3 kpk poprzez zastąpienie dowodu z zeznań świadka treścią
notatek urzędowych, 8) art. 2 § 2 kpk, art. 4 kpk, arat. 7 kpk, art. 410 kpk, art. 424 §
1 kpk w zw. z art. 458 kpk poprzez wadliwy sposób dochodzenia do nowych,
niekorzystnych dla R. P. czynionych w postępowaniu odwoławczym ustaleń
faktycznych, 9) art. 433 § 2 kpk, art. 457 § 3 kpk poprzez brak rozważenia
wszystkich zarzutów podniesionych w apelacji, 10) art. 7 kpk w zw. z art. 433 § 2
kpk i art. 457 § 3 kpk poprzez zaakceptowanie przez Sąd Okręgowy dowolnej
oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, 11) art. 6 kpk w zw. z art. 156
§§ 1 i 2 kpk polegające na braku sporządzenia i wydania obrońcy do dnia
wniesienia kasacji kopii rejestracji cyfrowej przebiegu eksperymentu procesowego
na nośniku DVD, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej R.
P. i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Prokurator Prokuratury Okręgowej, w odpowiedzi na kasację, wniósł o jej
oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja obrońcy jest oczywiście bezzasadna, w rozumieniu art. 535 § 3 kpk,
i jako taka została oddalona, natomiast skazany R. P. obciążony kosztami
sądowym postępowania kasacyjnego na podstawie art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 518
kpk.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że liczne zarzuty tej kasacji
są ze sobą ściśle powiązane, co dotyczy także zarzutów 1) do 8), a to pozwala
odnieść się do nich łącznie.
3
W ramach tych zarzutów obrońca kwestionuje prawidłowość czynności
procesowych Sądu odwoławczego, zwłaszcza jeżeli chodzi o zakres czynności
zmierzających do uzupełnienia postępowania dowodowego poprzez
przeprowadzenie dowodów z zeznań świadków i dowodu z planu – szkicu lokalu
mieszkalnego. W żadnym z tych wypadków nie można podzielić poglądu autora
kasacji, że w ten sposób doszło do naruszenia przepisu art. 452 § 2 kpk. Zeznania
świadka K. B. nic istotnego do sprawy nie wniosły (k-967v t. V), a dowodu z zeznań
świadka W. G. nie można było przeprowadzić, natomiast odczytując notatkę
urzędową Sąd nie zastąpił zeznań tego świadka (k-966, t. V). W pełni w zgodzie z
unormowaniem art. 452 § 2 kpk, wobec braku możliwości wykonania szkicu
mieszkania przez Policję, Sąd odwoławczy zwrócił się o udostępnienie planu –
szkicu tego lokalu do spółdzielni mieszkaniowej (k-969, t. V). Jeżeli chodzi
natomiast o eksperyment procesowy, to został on przeprowadzony i to z udziałem
obrońcy (k-733 oraz 763 i nast., t. IV) i dowód ten został zaliczony do materiału
dowodowego (k-860, t. V). W takiej sytuacji nie można mówić o ograniczeniu prawa
do obrony. Z kolei niewskazanie przez Sąd w postanowieniu o dopuszczeniu
dowodu okoliczności, które miały być udowodnione, choć stanowiło naruszenie
prawa procesowego, to jednak nie takie, które mogło mieć wpływ na treść
zaskarżonego orzeczenia.
Również oczywiście bezzasadne są zarzuty 9) i 10), naruszenia art. 433 § 2
kpk i art. 457 § 3 kk, oraz art. 7 kpk w związku tymi dwoma przepisami, a także art.
424 kpk, o czym przekonuje staranna lektura uzasadnienia wyroku Sądu
Okręgowego, który z dużą szczegółowością i wnikliwością odniósł się do
wszystkich zarzutów apelacji obrońcy, w tym rozważył kwestię różnic w wyglądzie
osób okazywanych (s. 12 i 13 uzasadnienia), a także ocenił wartość procesową
wszystkich dowodów wraz z tymi przeprowadzonymi na rozprawie odwoławczej,
również tych obciążających R. P., w tym okoliczności wynikające z ustalenia
rozstawienia mebli w mieszkaniu (s. 15 uzasadnienia).
Nie można również podzielić poglądu sformułowanego w akapicie po
zarzucie 10) petitum kasacji, stanowiącego, w istocie, zarzut 11), gdyż obrońca
uczestniczył w eksperymencie procesowym, natomiast autor kasacji miał dostęp do
protokołu tej czynności procesowej i do planu – szkicu lokalu mieszkalnego.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
4