I CNP 33/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 33/12
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski
w sprawie skargi H. S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 19 października 2011 r., wydanego w sprawie
z powództwa A. S. D.
przeciwko H. S.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 lutego 2013 r.,
odrzuca skargę i zasądza od pozwanej na rzecz powoda
kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów postępowania
skargowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 października 2011 r. Sąd Okręgowy zmienił
oddalający powództwo wyrok Sądu pierwszej instancji w ten sposób, że zobowiązał
pozwaną H. . do złożenia oświadczenia woli o treści: H. S. jako właścicielka
nieruchomości położonej w O. przy ul /…/, stanowiącej działkę o numerze
ewidencyjnym 30050 z obrębu 0003-5 przenosi na rzecz S. A. D. własność
części tej nieruchomości o powierzchni 183 m2
oznaczonej jako działka 30050/1 i
zasądził od powoda na rzecz H. S. kwotę 1493,46 zł, tytułem nieuiszczonej części
ceny nabycia tej nieruchomości.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego prawomocnego
wyroku pozwana wniosła o orzeczenie, że jest on niezgodny z art. 5 k.c. oraz art.
231 § 1 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest środkiem wyjątkowym . Zasadą bowiem jest, że prawomocność, tworzy nowy
stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes, jak też sanuje wszelkie
ewentualne naruszenia prawa; którymi orzeczenie ewentualnie jest dotknięte.
Z tego względu wszystkie jej wymagania konstrukcyjne określone w art. 4245
§ 1
k.p.c. należy interpretować ściśle.
Do omawianej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. 4245
§ 1
pkt 4). Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie
jest niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do szkody
niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
3
OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05 niepublikowane).
W skardze nie określono w wyżej zasygnalizowany sposób wielkości szkody,
w szczególności jej rozmiaru i w rezultacie nie zostało spełnione wymaganie
określone w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c..
Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
es
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski
w sprawie skargi H. S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 19 października 2011 r., wydanego w sprawie
z powództwa A. S. D.
przeciwko H. S.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 lutego 2013 r.,
odrzuca skargę i zasądza od pozwanej na rzecz powoda
kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów postępowania
skargowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 października 2011 r. Sąd Okręgowy zmienił
oddalający powództwo wyrok Sądu pierwszej instancji w ten sposób, że zobowiązał
pozwaną H. . do złożenia oświadczenia woli o treści: H. S. jako właścicielka
nieruchomości położonej w O. przy ul /…/, stanowiącej działkę o numerze
ewidencyjnym 30050 z obrębu 0003-5 przenosi na rzecz S. A. D. własność
części tej nieruchomości o powierzchni 183 m2
oznaczonej jako działka 30050/1 i
zasądził od powoda na rzecz H. S. kwotę 1493,46 zł, tytułem nieuiszczonej części
ceny nabycia tej nieruchomości.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego prawomocnego
wyroku pozwana wniosła o orzeczenie, że jest on niezgodny z art. 5 k.c. oraz art.
231 § 1 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest środkiem wyjątkowym . Zasadą bowiem jest, że prawomocność, tworzy nowy
stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes, jak też sanuje wszelkie
ewentualne naruszenia prawa; którymi orzeczenie ewentualnie jest dotknięte.
Z tego względu wszystkie jej wymagania konstrukcyjne określone w art. 4245
§ 1
k.p.c. należy interpretować ściśle.
Do omawianej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. 4245
§ 1
pkt 4). Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie
jest niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do szkody
niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
3
OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05 niepublikowane).
W skardze nie określono w wyżej zasygnalizowany sposób wielkości szkody,
w szczególności jej rozmiaru i w rezultacie nie zostało spełnione wymaganie
określone w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c..
Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
es