Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 73/13
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Maria Szulc (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku H. O., I. J. O. i A. M. K.
przy uczestnictwie L. S. i H. T.
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 października 2013 r.,
zażalenia wnioskodawczyń
na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 11 kwietnia 2013 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Z., na podstawie art. 370
k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., odrzucił zażalenie wnioskodawczyń na
postanowienie z dnia 31 grudnia 2012 r. w przedmiocie odrzucenia skargi
kasacyjnej, bowiem w zakreślonym terminie nie zostało złożone prawidłowe
pełnomocnictwo upoważniające pełnomocnika do ich reprezentowania w niniejszej
sprawie oznaczonej sygnaturą I WSC …/12.
W zażaleniu od tego postanowienia wnioskodawczynie zarzuciły szczególnie
rażące naruszenie prawa oraz wybitnie błędną wykładnię prawa, to jest przepisów
art. 89 § 1 w związku z art. 91 k.p.c., gdyż pełnomocnik dołączył prawidłowo
sporządzone pełnomocnictwo. Wniosły o uchylenie zaskarżonego postanowienia
w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 89 § 1 k.p.c. oraz utrwalonym orzecznictwem Sądu
Najwyższego, pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej
dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo, rozumiane jako dokument potwierdzający
umocowanie, z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa.
W rezultacie przyjmuje się, że dokument pełnomocnictwa i jego wydanie nie mają
znaczenia konstytutywnego, gdyż taki charakter posiada samo udzielenie
umocowania. Dokument pełnomocnictwa jest jednakże niezbędnym dowodem
potwierdzającym istnienie umocowania pełnomocnika do działania w imieniu strony.
Dowód ten nie podlega zastąpieniu żadnym innym środkiem dowodowym, gdyż
wobec sądu i strony przeciwnej za pełnomocnika działającego z właściwym
umocowaniem może uchodzić tylko osoba, która wykazała swe umocowanie
odpowiednim dokumentem pełnomocnictwa (postanowienie z dnia 9 marca 2006 r.,
I CZ 8/06, OSP 2006, nr 12, poz. 141; wyroki z dnia 11 grudnia 2006 r., I PK 124/06,
Monitor Prawa Pracy 2007, nr 5, poz. 256, z dnia 28 marca 2008 r., II PK 235/07,
OSNP 2009/15-16/198, z dnia 13 września 2011 r., I UK 78/11, niepubl.).
Wbrew twierdzeniu zażalenia, do skargi kasacyjnej w sprawie niniejszej nie
zostało dołączone pełnomocnictwo z podpisami mocodawczyń, czyli oryginał
pełnomocnictwa, a jedynie jego kserokopia, nie nosząca cech wierzytelnego odpisu
3
pełnomocnictwa wobec nie poświadczenia za zgodność przez radcę prawnego.
Skarżące nie kwestionują, że w wykonaniu zarządzenia Sądu wzywającego do
uzupełnienia braku formalnego zażalenia na postanowienie w przedmiocie
odrzucenia skargi kasacyjnej, został złożony przez pełnomocnika wierzytelny odpis
pełnomocnictwa udzielonego przez osoby będące w niniejszej sprawie
wnioskodawczyniami, z którego treści wynika upoważnienie do reprezentowania ich
w innej sprawie o sygnaturze IC …/12, w której występują po stronie pozwanej, jak
również nie kwestionują, że nie obejmuje on swym zakresem sprawy niniejszej.
Dołączenie prawidłowo uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa do obecnie
rozważanego zażalenia nie sanuje braku pełnomocnictwa na wcześniejszym etapie
postępowania. Oczywiście bezzasadny pozostaje zatem zarzut szczególnie
rażącego naruszenia i wybitnie błędnej wykładni art. 89 § 1 k.p.c. w zw. z art. 91
k.p.c. Zważywszy na powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
jw

IV CZ 73/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia