SDI 35/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt SDI 35/13
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Przemysław Kalinowski
SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)
w sprawie prokurator I.J.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 7 lutego 2014 r.,
wniosku obrońcy w przedmiocie zwrotu I. J. wydatków poniesionych w toku
postępowania kasacyjnego
na podstawie art. 89 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U z
2011 r. Nr 270, poz. 1599 j.t.) w zw. z art. 636 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz I. J. kwotę 3 690 (trzy
tysiące sześćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem poniesionych
przez nią kosztów procesu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 9 października 2013 r. Sąd Najwyższy oddalił
jako oczywiście bezzasadną kasację wniesioną przez Prokuratora Generalnego
na niekorzyść prokurator I. J., która została uniewinniona od popełnienia
przewinienia służbowego określonego w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 20
czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U z 2011 r. Nr 270, poz. 1599, j.t.).
Pismem z dnia 30 października 2013 r. obrońca prokurator I. J. złożył
wniosek o zasądzenie na rzecz obwinionej poniesionych przez nią
2
uzasadnionych wydatków tytułem ustanowienia w sprawie obrońcy, w
wysokości 3 600 zł. Nadto do wniosku dołączył fakturę VAT na kwotę 3 690
złotych oraz dowód jej przelewu na konto kancelarii adwokackiej J. S.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek adw. J. S. zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art.
616 § 1 pkt. 2 k.p.k., który w oparciu o art. 89 ustawy z dnia 20 czerwca 1985
r. o prokuraturze znajduje zastosowanie w postępowaniu dyscyplinarnym
prokuratorów, do kosztów procesu należą uzasadnione wydatki strony z tytułu
ustanowienia w sprawie jednego obrońcy. Jednocześnie art. 84 ustawy o
prokuraturze wprowadza zasadę, że koszty postępowania dyscyplinarnego
ponosi Skarb Państwa. Jednak do postępowania kasacyjnego znajduje
odpowiednie zastosowanie art. 636 k.p.k. stanowiący lex specialis w stosunku
do cyt. wyżej art. 84 ustawy o prokuraturze. Oznacza to, że w postępowaniu
kasacyjnym w przypadku nieuwzględnienia wyłącznej kasacji Prokuratora
Generalnego koszty procesu za postępowanie kasacyjne ponosi Skarb Państwa.
Należy jednocześnie przypomnieć, że opłatę za czynności adwokata z tytułu
zastępstwa prawnego z wyboru zgodnie z treścią art. 16 ust. 2 ustawy z dnia
26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze
zm.) ustala umowa o świadczenie pomocy prawnej z klientem. Wysokość
poniesionych z tego tytułu kosztów limitowana jest kwotą rzeczywistych
świadczeń pieniężnych zobowiązanego, przy czym zgodnie z § 2 ust. 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu jak (Dz. U. Nr 163, poz.
1348 ze zm.), nie może ona przekroczyć sześciokrotności stawki minimalnej
(zob. postanowienie SN z dnia 23 marca 2011 r., I KZP 1/11 Prok.i Pr.-wkł.
2011/9/44). Kwota ta ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i
3
usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od
towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 3
cyt. rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r.). W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze
zm.) stawka podatku wynosi 23%.
Należy stwierdzić, że zasądzona kwota liczona łącznie z podatkiem
VAT nie przekracza wskazanego limitu i stanowi rzeczywiste koszty obrony z
wyboru poniesione przez obwinioną, albowiem zostały one wykazane
stosownymi dokumentami księgowymi w postaci faktury VAT oraz historii
rachunku bankowego. Zażądanie tych dokumentów nie zmierzało do ingerencji
w treść umowy łączącej obrońcę z obwinioną o świadczenie pomocy prawnej,
ale wiązało się z potrzebą uprawdopodobnienia roszczenia, z którego strona
wywodziła skutki prawne. Dokumenty te pozwoliły na doprecyzowanie
wysokości żądania, ponieważ kwota przelewu jest nieco wyższa od kwoty
podanej we wniosku obrońcy.
Z tych względów orzeczono jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Przemysław Kalinowski
SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)
w sprawie prokurator I.J.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 7 lutego 2014 r.,
wniosku obrońcy w przedmiocie zwrotu I. J. wydatków poniesionych w toku
postępowania kasacyjnego
na podstawie art. 89 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U z
2011 r. Nr 270, poz. 1599 j.t.) w zw. z art. 636 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz I. J. kwotę 3 690 (trzy
tysiące sześćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem poniesionych
przez nią kosztów procesu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 9 października 2013 r. Sąd Najwyższy oddalił
jako oczywiście bezzasadną kasację wniesioną przez Prokuratora Generalnego
na niekorzyść prokurator I. J., która została uniewinniona od popełnienia
przewinienia służbowego określonego w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 20
czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U z 2011 r. Nr 270, poz. 1599, j.t.).
Pismem z dnia 30 października 2013 r. obrońca prokurator I. J. złożył
wniosek o zasądzenie na rzecz obwinionej poniesionych przez nią
2
uzasadnionych wydatków tytułem ustanowienia w sprawie obrońcy, w
wysokości 3 600 zł. Nadto do wniosku dołączył fakturę VAT na kwotę 3 690
złotych oraz dowód jej przelewu na konto kancelarii adwokackiej J. S.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek adw. J. S. zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art.
616 § 1 pkt. 2 k.p.k., który w oparciu o art. 89 ustawy z dnia 20 czerwca 1985
r. o prokuraturze znajduje zastosowanie w postępowaniu dyscyplinarnym
prokuratorów, do kosztów procesu należą uzasadnione wydatki strony z tytułu
ustanowienia w sprawie jednego obrońcy. Jednocześnie art. 84 ustawy o
prokuraturze wprowadza zasadę, że koszty postępowania dyscyplinarnego
ponosi Skarb Państwa. Jednak do postępowania kasacyjnego znajduje
odpowiednie zastosowanie art. 636 k.p.k. stanowiący lex specialis w stosunku
do cyt. wyżej art. 84 ustawy o prokuraturze. Oznacza to, że w postępowaniu
kasacyjnym w przypadku nieuwzględnienia wyłącznej kasacji Prokuratora
Generalnego koszty procesu za postępowanie kasacyjne ponosi Skarb Państwa.
Należy jednocześnie przypomnieć, że opłatę za czynności adwokata z tytułu
zastępstwa prawnego z wyboru zgodnie z treścią art. 16 ust. 2 ustawy z dnia
26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze
zm.) ustala umowa o świadczenie pomocy prawnej z klientem. Wysokość
poniesionych z tego tytułu kosztów limitowana jest kwotą rzeczywistych
świadczeń pieniężnych zobowiązanego, przy czym zgodnie z § 2 ust. 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu jak (Dz. U. Nr 163, poz.
1348 ze zm.), nie może ona przekroczyć sześciokrotności stawki minimalnej
(zob. postanowienie SN z dnia 23 marca 2011 r., I KZP 1/11 Prok.i Pr.-wkł.
2011/9/44). Kwota ta ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i
3
usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od
towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 3
cyt. rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r.). W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze
zm.) stawka podatku wynosi 23%.
Należy stwierdzić, że zasądzona kwota liczona łącznie z podatkiem
VAT nie przekracza wskazanego limitu i stanowi rzeczywiste koszty obrony z
wyboru poniesione przez obwinioną, albowiem zostały one wykazane
stosownymi dokumentami księgowymi w postaci faktury VAT oraz historii
rachunku bankowego. Zażądanie tych dokumentów nie zmierzało do ingerencji
w treść umowy łączącej obrońcę z obwinioną o świadczenie pomocy prawnej,
ale wiązało się z potrzebą uprawdopodobnienia roszczenia, z którego strona
wywodziła skutki prawne. Dokumenty te pozwoliły na doprecyzowanie
wysokości żądania, ponieważ kwota przelewu jest nieco wyższa od kwoty
podanej we wniosku obrońcy.
Z tych względów orzeczono jak na wstępie.