IV KK 16/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 16/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Grubba
SSN Rafał Malarski
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie L. N.
skazanego z art. 286 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 18 lutego 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego,
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 26 września 2007 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 19 lutego 2007 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym Sądowi
Okręgowemu w G.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w G. wyrokiem z dnia 19 lutego 2007 r. uznał oskarżonego L.
N. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i za to wymierzył mu
karę jednego roku i trzech miesięcy pozbawienia wolności.
2
Apelacje od tego wyroku wnieśli oskarżony i jego obrońca. Sąd Okręgowy w
G. wyrokiem z dnia 26 września 2007 r. utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.
Kasację od tego wyroku wniósł obrońca skazanego, zarzucając:
1/ rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na treść
orzeczenia, a mianowicie art. 439 § 1 pkt. 8 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k.
polegające na skazaniu L. N. przez Sąd Rejonowy w G. w sprawie o sygn. akt
III K …/05 za czyn z okresu od dnia 31 sierpnia 2000 r. do 11 września 2000 r. i
utrzymanie w mocy tego rozstrzygnięcia przez Sąd Okręgowy w G. wyrokiem z
dnia 26 września 2007 r. (VI Ka …/07), podczas gdy wyrokiem z dnia 22
października 2004 r. Sąd Rejonowy w B. w sprawie o sygn. akt III K …/03
uniewinnił L. N. od popełnienia oszustw z okresu od 26 sierpnia 2000 r. do
października 2000 r. przy kwalifikacji z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., który
utrzymany został w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 24 lutego
2005 r. w sprawie pod sygn. akt VIII Ka …/04, a przez to doszło do złamania
zasady ne bis in idem oraz res iudicata, gdyż skarżone orzeczenie zostało
wydane pomimo tego, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej
samej osoby zostało już prawomocnie zakończone;
2/ rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na treść
orzeczenia, a mianowicie art. 439 § 1 pkt. 2 k.p.k. poprzez wydanie na rozprawie
dnia 26 września 2007 r. wyroku przez Sąd Okręgowy w G., który był
nienależycie obsadzony, gdyż delegacja do orzekania w Sądzie Okręgowym w
G. wydana wobec sędziego Sądu Rejonowego P. M. nie obejmowała dnia 26
września 2007 r., a więc dnia w którym ogłoszone zostało skarżone orzeczenie.
Nadto z ostrożności procesowej podniósł zarzuty rażącego naruszenia art.
433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k., art. 433 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. i
art. 410 k.p.k. oraz art. 286 § 1 k.k.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i
umorzenie postępowania, ewentualnie uniewinnienie oskarżonego bądź uchylenie
zaskarżonego wyroku i utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego w G. i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
3
Prokurator Prokuratury Okręgowej w pisemnej odpowiedzi na kasację wniósł
o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu w G.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Za oczywiście zasadny uznać należy podniesiony w kasacji obrońcy zarzut,
stanowiący bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 2
k.p.k., polegającą na nienależytej obsadzie Sądu odwoławczego w dniu 26
września 2007 r., kiedy to ogłoszono wyrok.
Z akt sprawy wynika, że Sędzia Sądu Rejonowego P. M. posiadał delegację
Prezesa Sądu Okręgowego w G., wydaną na postawie art. 77 § 8 u.s.p, do
orzekania w Wydziale Karnym Odwoławczym Sądu Okręgowego w G. w dniach:11,
14, 19, 21, 25, 28 września 2007 r. oraz 2, 3, 9, 12, 19 października 2007 r. (k.
619), nie dysponował jednak aktem takiej delegacji na dzień 26 września 2007 r., w
którym nastąpiło ogłoszenie wyroku. Oczywiste jest, że akt delegacji sędziego do
innego sądu powinien obejmować nie tylko dzień, w którym prowadzona jest
rozprawa z jego udziałem, ale również dzień, w którym ogłaszane jest zapadłe w
wyniku wcześniejszego rozpoznania sprawy orzeczenie (por. wyroki SN: z 1
sierpnia2007 r., IV KK 179/07, z 10 czerwca 2010 r., IV KK 422/09, z 25 listopada
2010 r., V KK 177/10).
Zatem w niniejszej sprawie zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza, o której
mowa w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., bowiem w składzie Sądu odwoławczego na
rozprawie, na której ogłoszono wyrok uczestniczył Sędzia Sądu niższego rzędu bez
delegacji, co powoduje, że tego dnia Sąd był nienależycie obsadzony. Powyższe
skutkuje konieczność uchylenia – w oparciu o art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. – orzeczenia i
przekazania sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania w
postępowaniu odwoławczym.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Grubba
SSN Rafał Malarski
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie L. N.
skazanego z art. 286 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w dniu 18 lutego 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego,
od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 26 września 2007 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G.
z dnia 19 lutego 2007 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego
rozpoznania w postępowaniu odwoławczym Sądowi
Okręgowemu w G.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w G. wyrokiem z dnia 19 lutego 2007 r. uznał oskarżonego L.
N. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i za to wymierzył mu
karę jednego roku i trzech miesięcy pozbawienia wolności.
2
Apelacje od tego wyroku wnieśli oskarżony i jego obrońca. Sąd Okręgowy w
G. wyrokiem z dnia 26 września 2007 r. utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.
Kasację od tego wyroku wniósł obrońca skazanego, zarzucając:
1/ rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na treść
orzeczenia, a mianowicie art. 439 § 1 pkt. 8 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k.
polegające na skazaniu L. N. przez Sąd Rejonowy w G. w sprawie o sygn. akt
III K …/05 za czyn z okresu od dnia 31 sierpnia 2000 r. do 11 września 2000 r. i
utrzymanie w mocy tego rozstrzygnięcia przez Sąd Okręgowy w G. wyrokiem z
dnia 26 września 2007 r. (VI Ka …/07), podczas gdy wyrokiem z dnia 22
października 2004 r. Sąd Rejonowy w B. w sprawie o sygn. akt III K …/03
uniewinnił L. N. od popełnienia oszustw z okresu od 26 sierpnia 2000 r. do
października 2000 r. przy kwalifikacji z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., który
utrzymany został w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 24 lutego
2005 r. w sprawie pod sygn. akt VIII Ka …/04, a przez to doszło do złamania
zasady ne bis in idem oraz res iudicata, gdyż skarżone orzeczenie zostało
wydane pomimo tego, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej
samej osoby zostało już prawomocnie zakończone;
2/ rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na treść
orzeczenia, a mianowicie art. 439 § 1 pkt. 2 k.p.k. poprzez wydanie na rozprawie
dnia 26 września 2007 r. wyroku przez Sąd Okręgowy w G., który był
nienależycie obsadzony, gdyż delegacja do orzekania w Sądzie Okręgowym w
G. wydana wobec sędziego Sądu Rejonowego P. M. nie obejmowała dnia 26
września 2007 r., a więc dnia w którym ogłoszone zostało skarżone orzeczenie.
Nadto z ostrożności procesowej podniósł zarzuty rażącego naruszenia art.
433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k., art. 433 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. i
art. 410 k.p.k. oraz art. 286 § 1 k.k.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i
umorzenie postępowania, ewentualnie uniewinnienie oskarżonego bądź uchylenie
zaskarżonego wyroku i utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego w G. i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
3
Prokurator Prokuratury Okręgowej w pisemnej odpowiedzi na kasację wniósł
o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu w G.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Za oczywiście zasadny uznać należy podniesiony w kasacji obrońcy zarzut,
stanowiący bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 2
k.p.k., polegającą na nienależytej obsadzie Sądu odwoławczego w dniu 26
września 2007 r., kiedy to ogłoszono wyrok.
Z akt sprawy wynika, że Sędzia Sądu Rejonowego P. M. posiadał delegację
Prezesa Sądu Okręgowego w G., wydaną na postawie art. 77 § 8 u.s.p, do
orzekania w Wydziale Karnym Odwoławczym Sądu Okręgowego w G. w dniach:11,
14, 19, 21, 25, 28 września 2007 r. oraz 2, 3, 9, 12, 19 października 2007 r. (k.
619), nie dysponował jednak aktem takiej delegacji na dzień 26 września 2007 r., w
którym nastąpiło ogłoszenie wyroku. Oczywiste jest, że akt delegacji sędziego do
innego sądu powinien obejmować nie tylko dzień, w którym prowadzona jest
rozprawa z jego udziałem, ale również dzień, w którym ogłaszane jest zapadłe w
wyniku wcześniejszego rozpoznania sprawy orzeczenie (por. wyroki SN: z 1
sierpnia2007 r., IV KK 179/07, z 10 czerwca 2010 r., IV KK 422/09, z 25 listopada
2010 r., V KK 177/10).
Zatem w niniejszej sprawie zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza, o której
mowa w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., bowiem w składzie Sądu odwoławczego na
rozprawie, na której ogłoszono wyrok uczestniczył Sędzia Sądu niższego rzędu bez
delegacji, co powoduje, że tego dnia Sąd był nienależycie obsadzony. Powyższe
skutkuje konieczność uchylenia – w oparciu o art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. – orzeczenia i
przekazania sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania w
postępowaniu odwoławczym.