V CZ 16/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 16/14
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B. S.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w Z.
o ustalenie nieważności uchwał,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 marca 2014 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 grudnia 2013 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej od wyroku tego Sądu z dnia 9 lipca 2013 r., wskazując, że
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych (art.
3986
§ 2 w związku z art. 3982
§ 1 k.p.c.).
W zażaleniu na to postanowienie pozwana wniosła o jego uchylenie,
zarzucając Sadowi Apelacyjnemu naruszenie art. 3982
§ 1 oraz art. 19-23 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uchwały organów spółdzielni mogą mieć charakter majątkowy lub
niemajątkowy a oceny konkretnej uchwały w tej płaszczyźnie dokonuje się przez
pryzmat jej przedmiotu, co pozwala określić, jakie prawa i interesy – majątkowe lub
niemajątkowe - podlegają ochronie w danym postepowaniu (zob. m.in.
postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 22 marca 2012 r., IV CZ 148/11, nie publ.;
z dnia 22 czerwca 2012 r., V CSK 291/11, nie publ.; z dnia 28 maja 21013 r., V CZ
7/13, nie publ.). Rozróżnienia spraw o charakterze majątkowych lub
niemajątkowych dokonuje się zatem na podstawie kryterium obiektywnego, a nie
zasadzie swobodnego uznania.
Przedmiotem uchwał zaskarżonych w sprawie niniejszej była zmiana
regulaminu rozliczenia kosztów zakupu energii cieplnej i dokonywanie rozliczeń
z użytkownikami lokali za centralne ogrzewanie oraz podgrzanie wody. Prawidłowo
więc Sąd Apelacyjny uznał, że uchwały te pozostają w bezpośrednim związku
z ekonomicznym interesem stron. Oceny tej nie zmienia okoliczność, że w pozwie
powódka nie wskazała wartości przedmiotu sporu i nie została wezwana do jej
oznaczenia.
Skoro pozwana w apelacji od wyroku Sądu pierwszej instancji
oddalającego powództwo wartość przedmiotu zaskarżenia określiła na kwotę
1.000 zł, to wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną od
3
wyroku Sądu drugiej instancji oddalającego apelację nie może przekraczać tej
kwoty (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2003 r, IV CZ
153/03, nie publ.; z dnia 21 grudnia 2006 r., III CZ 89/06, nie publ. i z dnia
19 czerwca 2013, I CZ 50/13, nie publ.). Skarżąca nie mogła zatem skutecznie,
tylko dla osiągnięcia progu dopuszczalności skargi kasacyjnej przewidzianego
w art. 3982
§ 1 k.p.c., określić wartości przedmiotu zaskarżenia na kwotę
63.815.387,00 zł.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B. S.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w Z.
o ustalenie nieważności uchwał,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 marca 2014 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 grudnia 2013 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej od wyroku tego Sądu z dnia 9 lipca 2013 r., wskazując, że
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych (art.
3986
§ 2 w związku z art. 3982
§ 1 k.p.c.).
W zażaleniu na to postanowienie pozwana wniosła o jego uchylenie,
zarzucając Sadowi Apelacyjnemu naruszenie art. 3982
§ 1 oraz art. 19-23 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uchwały organów spółdzielni mogą mieć charakter majątkowy lub
niemajątkowy a oceny konkretnej uchwały w tej płaszczyźnie dokonuje się przez
pryzmat jej przedmiotu, co pozwala określić, jakie prawa i interesy – majątkowe lub
niemajątkowe - podlegają ochronie w danym postepowaniu (zob. m.in.
postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 22 marca 2012 r., IV CZ 148/11, nie publ.;
z dnia 22 czerwca 2012 r., V CSK 291/11, nie publ.; z dnia 28 maja 21013 r., V CZ
7/13, nie publ.). Rozróżnienia spraw o charakterze majątkowych lub
niemajątkowych dokonuje się zatem na podstawie kryterium obiektywnego, a nie
zasadzie swobodnego uznania.
Przedmiotem uchwał zaskarżonych w sprawie niniejszej była zmiana
regulaminu rozliczenia kosztów zakupu energii cieplnej i dokonywanie rozliczeń
z użytkownikami lokali za centralne ogrzewanie oraz podgrzanie wody. Prawidłowo
więc Sąd Apelacyjny uznał, że uchwały te pozostają w bezpośrednim związku
z ekonomicznym interesem stron. Oceny tej nie zmienia okoliczność, że w pozwie
powódka nie wskazała wartości przedmiotu sporu i nie została wezwana do jej
oznaczenia.
Skoro pozwana w apelacji od wyroku Sądu pierwszej instancji
oddalającego powództwo wartość przedmiotu zaskarżenia określiła na kwotę
1.000 zł, to wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną od
3
wyroku Sądu drugiej instancji oddalającego apelację nie może przekraczać tej
kwoty (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2003 r, IV CZ
153/03, nie publ.; z dnia 21 grudnia 2006 r., III CZ 89/06, nie publ. i z dnia
19 czerwca 2013, I CZ 50/13, nie publ.). Skarżąca nie mogła zatem skutecznie,
tylko dla osiągnięcia progu dopuszczalności skargi kasacyjnej przewidzianego
w art. 3982
§ 1 k.p.c., określić wartości przedmiotu zaskarżenia na kwotę
63.815.387,00 zł.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.