Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marta Rogozik

Protokolant: Damian Kotarski

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletniej K. P. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową G. P.

przeciwko M. P.

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa G. P.

przeciwko M. P.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I.  zasądza od pozwanego M. P. tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej K. P. kwotę po 950- (dziewięćset pięćdziesiąt) zł miesięcznie, poczynając od 8 stycznia 2013 r., płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki – G. P., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 19 grudnia 2001 r. w sprawie XIIIRC 199/01 zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 16.12.2002 r., sygnatura IACa 1154/02 w kwocie po 400.- zł miesięcznie ;

II.  ustala, iż obowiązek alimentacyjny pozwanego M. P. wobec G. P. wynikający z wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 19 grudnia 2001 r. w sprawie XIIIRC 199/01 w kwocie po 300 zł miesięcznie wygasł;

III.  oddala dalej idące powództwo;

IV.  nakazuje pozwanemu aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 330.- zł tytułem opłaty sądowej;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.-

Zarządzenie :

1.  odnotować ;

2.  tyt. wyk. doręczyć powódce ;

3.  kal. 21 dni .-

W. , dnia 15 kwietnia 2013 r.

.....................................................

podpis Sędziego

Sygn. akt IIIRC 17 /13

UZASADNIENIE

G. P., przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki K. P., wniosła o podwyższenie alimentów na jej rzecz od pozwanego M. P. z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 1.200 zł miesięcznie, jednocześnie żądała uchylenia nałożonego na jej rzecz od pozwanego obowiązku alimentacyjnego.

Na uzasadnienie żądania podała, że kwota alimentów płaconych przez pozwanego na rzecz małoletniej powódki jest niewystarczająca z uwagi na wzrost kosztów jej utrzymania, a w odniesieniu do swojego żądania przyznała, że rezygnuje z alimentów od byłego męża z uwagi na to, że podjęła pracę.

Pozwany M. P. na rozprawie w dniu 30.01.2013r. uznał powództwo w części dotyczącej uchylenia jego obowiązku alimentacyjnego na byłą żonę i uznał powództwo o zasądzenie alimentów na małoletnią powódkę do kwoty po 700 zł miesięcznie, wnosząc jednocześnie o jego oddalenie w pozostałej części.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 19.12.2001r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu rozwiązał małżeństwo G. i M. P. z winy obu stron i nałożył na pozwanego obowiązek alimentowania byłej żony kwotą po 300 zł miesięcznie, a córki K. P. kwotą po 700 zł miesięcznie. W wyniku apelacji wyrok w części zasądzającej alimenty na rzecz małoletniej został przez Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 16.12.2002r. zmieniony i obowiązek ten obniżono do kwoty po 400 zł miesięcznie.

W tym czasie małoletnia powódka mieszkała z rodzicami w mieszkaniu stanowiącym ich współwłasność. Na zakup tego mieszkania zaciągnęli kredyt, którego spłatą byli obciążeni. Koszt utrzymania mieszkania wynosił ok. 570 zł miesięcznie i koszt ten pokrywał pozwany. Dziewczynka miała wówczas 4 lata. Chorowała i w związku z tym pozostawała pod opieką: Poradni Gastroenterologicznej, wymagała diety bezglutenowej; Poradni Nefrologicznej z powodu częstych infekcji układu moczowego; Poradni Zaburzeń Odporności (...) Centrum Pediatrycznego z powodu głębokiego niedoboru IgA. W nagłych przypadkach powódka korzystała z prywatnej pomocy lekarskiej. Małoletnia nie mogła z powodu stanu zdrowia chodzić do przedszkola, co między innymi skutkowało pozostawaniem jej matki bez zatrudnienia. G. P. od stycznia 2002r. pozostawała na urlopie wychowawczym, otrzymywała zasiłek pielęgnacyjny na dziecko w kwocie 130 zł oraz zasiłek wychowawczy i rodzinny w łącznej kwocie 485 zł, co dawało miesięcznie 615 zł. Sąd Apelacyjny koszt utrzymania małoletniej powódki określił wówczas na kwotę 400 zł miesięcznie.

Pozwany był zatrudniony w Jednostce Wojskowej we W. jako żołnierz zawodowy, gdzie zarabiał ok. 2540 zł brutto, netto 2115 zł miesięcznie. Prowadził też działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu instrukcji jazdy samochodowej, z czego dochód netto osiągał w wysokości ok. 200 zł miesięcznie (dowód: akta związkowe XIIIRC 199/01).

Obecnie małoletnia ma 15 lat, nadal mieszka wraz z matką, w tym samym mieszkaniu dwupokojowym, stanowiącym własność G. P.. Udział pozwanego w tym mieszkaniu wykupiła powódka, wpłacając na jego rzecz w 2005r. 60.000 zł. Powódce pozostał do spłacenia kredyt zaciągnięty wspólnie z pozwanym, którego ratę pokrywa obecnie w wysokości 360 zł miesięcznie wraz z kosztami ubezpieczenia kredytu. Koszt utrzymania mieszkania wynosi ok. 1.000 zł miesięcznie (w tym ok. 660 zł opłata czynszowa). Powódka zaciągnęła na remont mieszkania pożyczkę w pracy na łączną kwotę 5.000 zł, którą spłaca po 210 zł miesięcznie. Zakupiła też pralkę na raty, którą spłaca po 178 zł miesięcznie

(dowód: 1. rachunki uiszczonych należności, k. 51, 32;

2. rozliczenie liczników, k. 55;

3. zawiadomienie o wymiarze opłat, k.56, 58;

4. zeznania powódki, k.63).

Małoletnia powódka nadal choruje. Ma zdiagnozowany brak odporności, alergię, chore nerki, ma zaburzenia wchłaniania, problemy gastrologiczne. Dodatkowo pojawiły się problemy dermatologiczne i wada wzroku. Ma zaleconą dietę bezmleczną, bez mięsa wieprzowego, warzyw i owoców. Z uwagi na stan zdrowia małoletnia musi przyjmować specjalną żywność ekologiczną, co powoduje, że koszt jej wyżywienia wynosi ok. 700 zł miesięcznie. Pozostałe koszty miesięczne to zakup odzieży ok. 150 zł, środków higieny (musi stosować specjalne szampony, żele, proszki dla alergików) ok. 100 zł, wydatki szkolne ok. 60 zł, na rozwój kulturalny 60 zł, korepetycje z j angielskiego 320 zł (2x w tygodniu po 40 zł), na leczenie, w tym zakup soczewek kontaktowych, ok. 300 zł miesięcznie (lacidofil – 48 zł, karotyna – 25 zł, biomariner – 69 zł, Centrum Junior - 30 zł, dwie paczki siemienia lnianego – 6 zł, septoluks – 18 zł, nasivin -20 zł, efodion – 19 zł)

(dowód: 1. faktury za zakup leków, k. 30-34, 39-42;

2. wyniki badań, k. 46;

3. informacja dla lekarza kierującego, k.47,

4. zaświadczenia lekarskie, k. 48-50;

5. zeznania powódki, k.66).

Matka małoletniej G. P. obecnie jest zatrudniona jako pielęgniarka anestezjolog i zarabia ok. 2.700 zł miesięcznie netto

(dowód: zaśw. o zarobkach, k. 26).

Pozwany wstąpił w nowy związek małżeński, z którego urodziło mu się dziecko, które ma obecnie 4 lata. Syn chodzi do przedszkola, gdzie przebywa od 8.00 do 15.00, opłata wynosi 200 zł miesięcznie. Żona jest nauczycielką i zarabia 3.517 zł miesięcznie. Pozwany jest osobą zdrową, przyjmuje jedynie leki na nadciśnienie. Żona cierpi na astmę

(dowód: 1. zeznania pozwanego, k.150;

2. zaświadczenie o zarobkach żony pozwanego, k. 74)

Sprzedał mieszkanie (kawalerkę) w J., które wcześniej zakupił za swoje pieniądze wykazując jako właścicieli swoich rodziców. Sprzedaży dokonał za 88.000 zł, a następnie kupił trzypokojowe mieszkanie za 190.000 zł. Tym razem wykazał, że współwłaścicielami połowy jest on z żoną, a drugiej jego rodzice, którzy jednak do nabycia mieszkania nie dołożyli żadnej kwoty. Oprócz pieniędzy ze sprzedaży pierwszego mieszkania miał jeszcze z żoną zgromadzone pieniądze w czasie kilkuletniej pracy za granicą. Aby wyremontować mieszkanie pozwany zaciągnął z żoną kredyt na kwotę 70.000zł, który spłacili. Mieszkanie jest trzypokojowe i zamieszkuje w nim pozwany wraz z żoną i synem. Łączny koszt utrzymania mieszkania wynosi ok. 600 zł miesięcznie. Żona pozwanego otrzymała od swojego ojca domek położony w L. o powierzchni użytkowej 130 m ². Aby wyremontować ten dom zaciągnęli kredyt w wysokości 130.000zł, który spłacają po 450 zł miesięcznie. Przy zawieraniu umowy kredytowej dnia 18.01.2013r. pozwany deklarował dochód miesięczny w wysokości 3.500zł netto

(dowód: 1. wypis z aktu notarialnego, k.72;

2. zeznania pozwanego, k.151;

3. umowa kredytu bankowego, k.16;

4. inf. ze Wspólnoty Mieszkaniowej, k. 115;

5. potwierdzenia przelewów bankowych na poczet opłat

mieszkaniowych, k. 116-139, 141-142;

6. faktury za gaz, k. 143-147).

M. P. z tytułu emerytury wojskowej otrzymuje 2.967 zł miesięcznie netto, z tego potrącane są należności alimentacyjne w kwocie po 700 zł miesięcznie. Oprócz tego prowadzi od marca 2011r. działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług jako kierowca samochodów ciężarowych. Z tego osiągał w 2011r. dochód netto w wysokości 1.000-2.000 zł miesięcznie. W 2012r. zarobił 2.880 zł netto miesięcznie, ale nie pracował w grudniu i w styczniu, bo nie miał zleceń. Przychód za rok 2012 pozwany uzyskał w wysokości 37.897zł. Pozwany jest instruktorem prawa jazdy, ale od 2002r. nie prowadzi działalności gospodarczej w tym zakresie. Pozwany wraz z żoną posiadają 3 samochody w złym stanie technicznym, ale wszystkie są ubezpieczone

(dowód: 1. decyzja o waloryzacji emerytury, k.71;

2. przelew bankowy emerytury pozwanego, k. 20;

3. zestawienie przychodu za 2012r, k. 24,

4. rozliczenie PIT, k.22 61;

5. potwierdzenie przelewów za godziny nadliczbowe i

wynagrodzenia , k. 75-86 ).

Pozwany nie utrzymuje kontaktów z małoletnią powódką od ok. 5 lat (fakt bezsporny).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem powódki G. P. jest uzasadnione, a powództwo małoletniej K. P. jest częściowo uzasadnione.

Zgodnie z art. 60 §1 kro małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego i który znajduje się w niedostatku, może uzyskać alimenty od drugiego małżonka. Taka sytuacja istniała w momencie orzekania o rozwodzie stron. Powódka pozostawała bez zatrudnienia, w związku z tym zasądzone zostały na jej rzecz od pozwanego alimenty. Obecnie sytuacja uległa zmianie. Powódka pracuje, osiąga wysokie zarobki i nie pozostaje w niedostatku. W związku z tym na podstawie art. 61 w zw. z art. 138 kro obowiązek alimentacyjny pozwanego w stosunku do G. P. został uchylony.

Przesłanki istnienia obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka określa art. 133 §1 kro stanowiący, że rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Obowiązek ten trwa dopóki dziecko nie zostanie należycie przygotowane do pracy zawodowej odpowiednio do jego uzdolnień i zamiłowań.

Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 §1 kro).

W razie zmiany stosunków powstałych po zawarciu umowy lub po zapadnięciu wyroku, można żądać zmiany orzeczenia sądowego lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 kro). Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Zgodnie z art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu obciąża osobę, która z tego wywodzi skutki prawne. Temu przepisowi odpowiada w procedurze art. 232 kpc, który mówi, że strona jest zobowiązana do wskazania dowodów na poparcie swoich twierdzeń, z których wywodzi skutki prawne.

Stosując powyższe przepisy przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki wykazała, że od czasu ostatnio ustalonych alimentów do wniesienia powództwa w niniejszej sprawie nastąpiła istotna zmiana uzasadniająca modyfikację nałożonego wyrokiem obowiązku alimentacyjnego. Od czasu ostatnio zasądzonych alimentów do czasu wniesienia powództwa w niniejszej sprawie upłynął okres ponad jedenastu lat. Przez ten czas potrzeby małoletniej uprawnionej zmieniły się nie tylko co do charakteru potrzeb, ale też co do ich wysokości. Sąd przyjął jako udowodnione i uzasadnione wydatki na małoletnią powódkę w zakresie kosztu jej wyżywienia w wysokości ok. 700 zł miesięcznie (wyższe od przeciętnych z uwagi na jej alergię i w związku z tym potrzebę zakupu żywności ekologicznej, która jest znacznie droższa). Pozostałe koszty miesięczne to zakup odzieży ok. 150 zł, środków higieny (musi stosować specjalne szampony, żele, proszki dla alergików) ok. 100 zł, wydatki szkolne ok. 60 zł, na rozwój kulturalny 60 zł, korepetycje z j. angielskiego 320 zł (2x w tygodniu po 40 zł), na leczenie w tym zakup soczewek kontaktowych ok. 300 zł miesięcznie (małoletnia przyjmuje w ciągu miesiąca lacidofil dwa opakowania – 48 zł, karotynę – 25 zł, biomariner – 69 zł, Centrum Junior – 30 zł, dwie paczki siemienia lnianego – 6 zł, septoluks – 18 zł, nasivin – 20 zł, efodion – 19 zł). Sąd ustalił, iż łączny koszt jej miesięcznego utrzymania wynosi ok. 1.700 zł. Wydatki ponad wyżej wymienione kwoty Sąd uznał za przekraczające usprawiedliwione potrzeby małoletniej.

Małoletnia powódka w 2001r. chodziła do przedszkola, teraz jest uczennicą gimnazjum. Jej stan zdrowia nie poprawił się a wręcz pogorszył, bo doszła wada wzroku wymagająca noszenia okularów i pojawiły się charakterystyczne dla wieku problemy dermatologiczne. To wszystko sprawia, że koszt utrzymania powódki wzrósł od czasu ostatnio zasądzonych alimentów, kiedy to Sąd Apelacyjny koszty te określił na 400 zł miesięcznie.

Zmianie uległy też koszty utrzymania mieszkania, które wynosiły ok. 570 zł miesięcznie i koszt ten pokrywał pozwany, a obecnie wynoszą one 1.000 zł miesięcznie i obowiązek ich uiszczania obciąża matkę małoletniej.

Również sytuacja pozwanego zmieniła się. Wstąpił w nowy związek małżeński, urodził mu się z tego związku syn. Był zatrudniony w Jednostce Wojskowej we W. jako żołnierz zawodowy i zarabiał ok. 2.540 zł brutto, netto 2.115 zł miesięcznie, obecnie pobiera emeryturę wojskową w 2.967 zł miesięcznie netto. W 2001r. prowadził też działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu instrukcji jazdy samochodowej, z czego dochód netto osiągał w wysokości ok. 200 zł miesięcznie, obecnie prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług jako kierowca samochodów ciężarowych. Z tego osiągał w 2011r. dochód netto w wysokości 1.000-2.000 zł miesięcznie. W 2012r. zarobił 2.880zł netto miesięcznie, ale nie pracował w grudniu i w styczniu, bo nie miał zleceń. Przychód za rok 2012 pozwany uzyskał w wysokości 37.897zł. Pozwany w 2013r. przy zawieraniu umowy kredytowej oświadczył, że jego dochody netto wynoszą 3.500 zł miesięcznie. Zachowanie pozwanego wskazuje na to, że ukrywa swój rzeczywisty stan majątkowy i zarobkowy, o czym świadczy kupowanie nieruchomości za swoje zasoby finansowe, wskazując jako właścicieli swoich rodziców. Sytuacja materialna pozwanego także uległa poprawie. Stał się faktycznym współwłaścicielem wraz z żoną mieszkania trzypokojowego, a żona otrzymała dom od ojca o powierzchni 130 m ². To, że zdecydowali się zaciągnąć kredyt dla wyremontowania tego domu, nie może wpływać na obowiązek alimentacyjny pozwanego, tym bardziej, że dom ten stanowi odrębny majątek żony. Sytuacja pozwanego uległa zmianie także przez to, że nie ma już obowiązku alimentowania byłej żony w kwocie 300 zł miesięcznie.

Po stronie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki nastąpiła zmiana polegająca na tym, że podjęła pracę i może przyczyniać się, także finansowo, do kosztów utrzymania córki.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, że pozwany przy swoich możliwościach finansowych określonych na kwotę 3.500 zł miesięcznie może i powinien przyczyniać się do kosztów utrzymania córki w kwocie 950 zł, przyjmując, że matka małoletniej również oprócz spełniania swojego obowiązku alimentacyjnego przez codzienną troskę o nią, powinna finansowo przyczyniać się do kosztów jej utrzymania. Jeżeli matka powódki dołoży się do kosztów jej utrzymania kwotą 600-700 zł miesięcznie, to potrzeby uprawnionej będą zaspokojone.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że zasądzone alimenty dadzą możliwość wyrównania stopy życiowej zobowiązanego z uprawnioną i jednocześnie zaspokoją usprawiedliwione potrzeby powódki.

Powództwo ponad kwotę 950 zł miesięcznie, w części dotyczącej zasądzenia alimentów na rzecz małoletniej powódki zostało oddalone jako przekraczające uzasadnione potrzeby uprawnionej i możliwości finansowe zobowiązanego.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych .

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 333 §1 pkt 1 kpc.