Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 491/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Magdalena Wacowska

Protokolant Agnieszka Żyłka

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013 roku we Wrocławiu

na rozprawie sprawy z powództwa Ł. D.

przeciwko A. D. (1)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego A. D. (1) alimenty na rzecz powoda Ł. D. urodzonego (...) we W. w kwocie po 300 zł (trzysta złotych) miesięcznie, począwszy od dnia 2 sierpnia 2012 roku, płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk powoda;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu) kwotę 186 zł (sto osiemdziesiąt sześć złotych) tytułem opłaty sądowej, od ponoszenia której powód był zwolniony, w tym za klauzulę wykonalności;

IV.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Powód Ł. D. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. D. (1) alimentów w kwocie po 450 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu podniósł, iż pozwany jest jego ojcem. W 2009 roku, jako uczeń liceum miał zasądzone od pozwanego na swoja rzecz alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie – 250 zł alimentów i 150 zł kieszonkowego. Będąc studentem studiów zaocznych powyższa kwota oraz jego zarobki były wystarczające na opłacenie jego wyżywienia i studiów. Alimenty zostały mu odebrane, co spowodowało znaczne obniżenie standardu życia i doprowadziło do trudnej sytuacji finansowej w jego gospodarstwie domowym. Studia licencjackie ukończył z bardzo dobrymi wynikami, co zaowocowało dostaniem się na studia magisterskie w systemie stacjonarnym i znalezieniem pracy w niepełnym wymiarze w charakterze instruktora ćwiczeń siłowych. Od października jest studentem studiów stacjonarnych i nie będzie miał pełnych możliwości zarobkowych. Miesięcznie jest w stanie zarobić około 600 zł, a jest to za niska kwota na jego utrzymanie.

W piśmie z dnia 5 września 2012 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Na rozprawie w dniu 1 lutego 2013 roku pozwany zaproponował powodowi zawarcie ugody na kwotę po 150 zł miesięcznie do czasu ukończenia studiów, na co powód nie wyraził zgody.

Na rozprawie w dniu 20 marca 2013 roku pozwany uznała zadanie pozwu do kwoty po 75 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. D. (1) jest ojcem powoda Ł. D., który w dniu 29 czerwca 2013 roku skończy 23 lata. Powód pochodzi ze związku małżeńskiego A. D. (1) i I. D.. Rodzice powoda są po rozwodzie.

(Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia powoda, k. 4.)

Ugodą zawarta przez strony przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w dniu 24 marca 2009 roku w sprawie RIIIC 14/08 pozwany zobowiązał się łożyć na rzecz powoda alimenty w kwocie po 250 zł miesięcznie i kwotę 150 zł miesięcznie tytułem kieszonkowego. Powód był wtedy uczniem liceum. Wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 13 grudnia 2010 roku w sprawie IIIRC 711/10 uchylono obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec powoda. Powód był wówczas studentem II roku studiów zaocznych i pracował, studia kosztowały 2100 zł za semestr plus obozy. Pozwany zarabiał wtedy jako nauczyciel 3330 zł netto miesięcznie i prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług rehabilitacyjno-rekreacyjnych. Oprócz powoda miał na utrzymania brata powoda K. D. i dwuletniego syna M. D., którego wychowuje wspólnie z żoną A. D. (2).

(Dowód: akta tutejszego Sądu w sprawie RIIIC 14/08;

akta tutejszego Sądu w sprawie IIIRC 711/10.)

Powód Ł. D. decyzją z dnia 27 lipca 2012 roku został przyjęty na I rok studiów stacjonarnych II stopnia na kierunku Turystyka i Rekreacja. Oprócz tego pracuje jako instruktor na siłowni i zarabia 12 zł za godzinę – średnio pracuje 44 godziny w miesiącu. Korzysta z pomocy matki i babci, z którymi mieszka. Matka powoda I. D. zarabia około 1200 zł netto miesięcznie, babcia powoda ma emeryturę w podobnej wysokości. Pozwany nie partycypuje w kosztach jego utrzymania. Razem z bratem K. D. jest współwłaścicielem mieszkania – kawalerki przy ul. (...), w której mieszka obecnie brat z dziewczyną i to on ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania - około 350 zł czynsz, około 90 zł – opłaty za prąd, około 50 zł – opłaty za gaz. Powód leczy się ortodontycznie- koszt leczenie to kwota 5200 zł za aparaty, około 120 zł za wizyty lekarskie. Leczenie potrwa do 2,5 roku.

(Dowód: decyzja z dnia 27 lipca 2012 roku, k. 6, 69, 101;

pismo z dnia 1 marca 2012 roku, k. 60, 92;

odcinki wpłat, faktury, k. 61-66, 93-98;

umowa zlecenia z dnia 1 sierpnia 2012 roku, k. 67, 99;

zaświadczenie z dnia 4 października 2012 roku, k. 68, 100;

zaświadczenie z dnia 29 listopada 2012 roku, k. 115;

wyciągi z rachunku bankowego, k. 119-124;

zaświadczenie o dochodach I. D. z dnia 6 lutego 2013 roku, k. 125;

zeznania świadka K. D., k. 109-110;

przesłuchanie powoda Ł. D., k. 139.)

Pozwany jest zatrudniony w (...) Specjalnym Ośrodku Szkolno- (...) we W. jako nauczyciel i zarabia 3730, 80 zł brutto miesięcznie. W dniu 6 września 2012 roku złożył wniosek o udzielenie rocznego urlopu dla poratowania zdrowia na którym obecnie przebywa. Na kręgosłup leczy się od 14 lat. Z dniem 1 września 2012 roku zawiesił prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą.

(Dowód: wniosek z dnia 6 września 2012 roku, k. 25, 42, 74;

zaświadczenie o dochodach z dnia 12 lutego 2013 roku, k. 127;

zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 12 lutego 2013 roku, k. 128;

orzeczenie lekarskie z dnia 4 września 2012 roku, k. 25 verte;

PIT za 2011 rok, k. 34-35;

dane z REGON-u z dnia 4 października 2012 roku, k. 43, 75;

PIT za 2011, 2010 i 2009 rok, k. 51-56, 83-88;

zeznania świadka K. D., k. 109-110;

przesłuchanie pozwanego A. D. (1), k. 140.)

Pozwany mieszka razem z żoną A. D. (2) i synem M. D.. Żona pozwanego pracuje i zarabia 2844,10 zł brutto miesięcznie. Koszt utrzymania mieszkania wynosi około 407 zł miesięcznie tytułem opłat czynszowych, prąd – 10-120 zł miesięcznie. Pozwany posiada kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, w którym mieszka w wysokości 19072,32 CHF. Na dzień 19 grudnia 2007 roku zadłużenie z tytułu kredytu wynosiło 7780,06 CHF, obecnie rata kredytu to 500 zł, pozwany płaci więcej o około 100 zł żeby szybciej spłacić kredyt. Pozwany zaciągnął kredyt na zakup samochodu, rata kredytu wynosi 706,72 zł miesięcznie – do 17 stycznia 2014 roku.

(Dowód: zaświadczenie Banku (...) z dnia 5 września 2012 roku, k. 24;

zaświadczenie z banku (...) z dnia 19 grudnia 2007 roku, k. 44, 76;

wypis z księgi wieczystej, k. 46-47, 78-79;

harmonogram spłat do umowy kredytu, k. 48, 80;

faktury VAT, k. 49-50, 81-82;

pismo z dnia 1 marca 2012 roku, k. 60;

wciąg z rachunku, k. 114;

zaświadczenie z dnia 4 marca 2013 roku, k. 133 verte;

zeznania świadka K. D., k. 109-110;

przesłuchanie pozwanego A. D. (1), k. 140.)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w zakresie świadczeń alimentacyjnych zasługuje na częściowe uwzględnienie. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala, zdaniem Sądu na uwzględnienie powództwa w całości.

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 k.r.i o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka, które nie jest w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Niewątpliwe jest, że powód, który wprawdzie ma zawód, ale nadal się uczy w systemie stacjonarnym, nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i zaspokoić wszystkich swoich usprawiedliwionych potrzeb. Ponadto nie posiada on żadnego majątku, który mógłby być wykorzystany na potrzeby jego utrzymania. Z uwagi na to koszt utrzymania powoda spoczywa częściowo na jego rodzicach. Zakres zobowiązań każdego z rodziców, na mocy przepisu art. 135 § 1 k.r.i o. zależy zaś od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych. Rozpatrując kwestię usprawiedliwionych potrzeb powoda Sąd uznał, że należą do nich środki pieniężne niezbędne do kontynuowania nauki, wyżywienia powoda, zakup leków, podręczników i książek niezbędnych do nauki, jego ubrania oraz zachowania czystości, a także koszty leczenia ortodontycznego, czy zakupu soczewek oraz koszty utrzymania mieszkania, które to koszty powód wyliczył na kwotę 1200-1300 zł.

Ustalając możliwości zarobkowe zobowiązanego do alimentacji pozwanego A. D. (1) Sąd oparł się na zaświadczeniach o dochodach, PIT-ach, wypisie z REGON-u, aktach poprzednich spraw alimentacyjnych.

Po określeniu, we wskazany sposób kondycji finansowej pozwanego Sąd ustalił również, jakie dochody osiąga matka powoda I. D., na której również ciąży obowiązek alimentacyjny wobec powoda. Informacje o jej dochodach, Sąd ocenił w oparciu o zaświadczenie z dnia 6 lutego 2013 roku, z którego wynika, że miesięcznie uzyskuje dochód w wysokości 1200 zł.

Przy tak ustalonych możliwościach zarobkowych rodziców powoda, kierując się normą prawną wyrażoną w przepisie art. 135 § 1 k.r.i o., zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych powinien być adekwatny do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji, Sąd rozważył jakie obecnie są koszty utrzymania i wychowania powoda Ł. D.. Powód starał się wykazać, że koszty jego utrzymania wynoszą około 1200 -1300 zł miesięcznie, wliczając w to koszy nauki, odzieży, wyżywienia, leczenia, utrzymania mieszkania.

Wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego pozwalają, zdaniem Sądu przyjąć, że łączne koszty utrzymania powoda, uwzględniając jego wiek i rodzaj szkoły, wynoszą około 1200 zł, zaś w ich skład wchodzą wydatki niezbędne do zakupu wyżywienia, ubrania, nauki oraz koszt leczenia ortodontycznego, stomatologicznego, wizyty u okulisty, zakup soczewek i płynów i utrzymania mieszkania.

Powód mieszka we W. razem z matką i babcią i prowadzi z nimi wspólne gospodarstwo domowe. Oprócz tego co zarobi – około 600 zł miesięcznie korzysta z pomocy mamy, żeby zaspokoić swoje usprawiedliwione potrzeby. Nie jest w stanie więcej pracować, gdyż studiuje w systemie stacjonarnym, wcześniej studiował w systemie niestacjonarnym i mógł pracować więcej, płacił jednak za studia. Jest współwłaścicielem mieszkania, w którym mieszka drugi współwłaściciel – jego brat K. razem z dziewczyną. K. D. ponosi koszty utrzymania tego mieszkania. Nie ma tam warunków by bracia i dziewczyna brata mieszkali razem.

Osoba zobowiązana do alimentacji powinna w pełni wykorzystywać swoje siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskiwania niezbędnych dochodów na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentów. Zarówno ojciec jak i matka powinni dołożyć wszelkich starań i podjąć odpowiednie zatrudnienie, aby zapewnić odpowiedni poziom życia swoim dzieciom. Zobowiązany do alimentacji powinien uczynić zadość swojemu obowiązkowi, choćby wiązało się to z istotnym uszczerbkiem i powodowało obniżenie stopy życiowej.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, że w chwili obecnej nie stać go na utrzymywanie powoda, albowiem jest chory i zawiesił prowadzoną przez niego działalność przynosiła straty. Dziwnym zbiegiem okoliczności stało się to wszystko w momencie otrzymania pozwu od powoda. Pozwany nie wykazał w stopniu dostatecznym, że nie jest w stanie ponosić w żądanej kwocie kosztów utrzymania powoda,

Powód dochodził pozwem alimentów w kwocie po 450 zł miesięcznie. Zasądzone alimenty na rzecz powoda w kwocie po 300 zł miesięcznie, zdaniem Sądu odpowiadają możliwościom pozwanego, który ma jeszcze na utrzymaniu czteroletniego syna M. i przyczynią się, przy uwzględnieniu wkładu matki powoda i zarobków powoda do zaspokojenia jego wszystkich bieżących potrzeb. Przy ustalaniu wysokości alimentów należy wziąć pod uwagę także fakt, iż matka powoda w większym stopniu finansowo uczestniczyła i uczestniczy w kosztach utrzymania powoda, a do tej pory sama łożyła na syna, gdyż od czasu uchylenia alimentów pozwany nie partycypował w kosztach utrzymania syna. Sąd przyjął, iż pozwany ma możliwości zarobkowe, które pozwalają na zaspokajanie potrzeb powoda, w szczególności, iż powód nadpłaca zaciągnięty kredyt hipoteczny, płaci ponad 700 zł kredytu za samochód i obciążył go świadczeniami alimentacyjnymi w wysokości 300 zł miesięcznie.

Sąd uznał, że pozwany winien on co najmniej w ustalonym przez Sąd zakresie uczestniczyć w realizacji finansowego aspektu utrzymania powoda. W tym celu pozwany ma obowiązek i obiektywne możliwości wykorzystania swoich zdolności i umiejętności do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb swojego dziecka.

Sąd uznał, że alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie są adekwatne do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

Uściślając obowiązek pozwanego wskazano termin, w którym mają być uiszczane miesięczne raty alimentacyjne, zaś orzeczenie o odsetkach znajduje oparcie wart. 481 § 1 k.c.

Orzeczenie o kosztach zostało oparte o przepis art. 13 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz. U. Nr 167, poz. 1398) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. Natomiast rygor natychmiastowej wykonalności został nadany orzeczeniu na mocy przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.