Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2013 roku w Legnicy

sprawy z wniosku M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 5 lipca 2012 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 05 lipca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy M. S. prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie udowodnił wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz nie rozwiązał stosunku pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł M. S., który wskazał, że w okresie do 01 października 1975 r. do 31 sierpnia 1990 r. pracował w Zakładach (...)w |P., skąd na zasadzie porozumienia między zakładami pracy został przekazany do (...) w L., gdzie wykonywał pracę nauczyciela zawodu działu spawalniczego i w dalszym ciągu była to praca spawacza. Do końca 1998 r. jego staż w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze wynosi w sumie 22 lata i 25 dni.

Wyrokiem z dnia 05 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. oddalił odwołanie M. S. z uwagi na to, że ubezpieczony pozostawał w stosunku pracy.

Uwzględniając apelację wnioskodawcy, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 19 lutego 2013 r. uchylił powyższy wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy do ponownego rozpoznania.

Uwzględniając wynikającą z ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. n, poz. 637) zmianę art. 184 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, znoszącą warunek rozwiązania stosunku pracy, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu stwierdził, iż zmianę tę zobowiązany był wziąć pod uwagę. Tym samym, od 01 stycznia 2013 r. kwestia sporna w sprawie sprowadza się wyłączanie do ustalenia, czy wnioskodawca posiada 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Sąd Apelacyjny wskazał na potrzebę przeprowadzenia postępowania dowodowego na okoliczność spełnienia przez ubezpieczonego warunku 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w szczególności rozważenia celowości dopuszczenia dalszych dowodów i w oparciu o całokształt ustalonych okoliczności dokonania ponownej oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji oraz zasadności odwołania.

Sąd ustalił następujący niesporny stan faktyczny:

M. S. 60 lat ukończył w dniu (...)legitymuje się wymaganym okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 25 lat, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. Wnioskodawca wykazał ponadto na dzień 31 grudnia 1998 r. 14 lat, 10 miesięcy i 2 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach oraz 7 lat, 2 miesiące i 23 dni okresów pracy w szczególnym charakterze; wykonywał pracę nauczyciela.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie albowiem ustalenie zaskarżonej decyzji wskazujące na brak wymaganych do najmniej 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest w świetle całokształtu zebranego w sprawie materiału uzasadnione.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W sprawie bezsporny był fakt, iż na dzień 01.01.1999 r. wnioskodawca wykazał wymagane 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w dacie wydania decyzji przez organ emerytalny miał skończone 60 lat oraz nie był członkiem OFE. Niesporny jest także istotny dla rozstrzygnięcia fakt, że wnioskodawca nie wykazał na dzień 31 stycznia 1998 r. wymaganych okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach ani też w szczególnym charakterze w określonym, na co najmniej 15 lat wymiarze.

Odnosząc się do argumentów odwołania należy wskazać, że jakkolwiek argument wskazujący na posiadanie przez wnioskodawcę łącznie 22 lat i 25 dni wykonywania pracy w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze polega na prawdzie, to jednak ta okoliczność nie uzasadnia wniosków odwołania. W sprawie o emeryturę z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie jest dopuszczalne sumowanie takich okresów. W tej kwestii utrwalone orzecznictwo jest jednolite. W wyroku z dnia 18 stycznia 2005 r., II UK 137/04 Sąd Najwyższy stwierdził, iż przepisy § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. u. nr 8, poz. 43 ze zm.) nie przewidują możliwości zaliczenia nauczycielom do okresów pracy w szczególnym charakterze jakichkolwiek innych okresów zatrudnia poza pracą nauczycielską (OSNP 2005/15/234). Nie jest także dopuszczalna sytuacja odwrotna, bowiem w wyroku z dnia 29 września 2005 r., II UZP 10/05 (OSNP 2006/1-2/21) Sąd Najwyższy wskazał, że przy ustalaniu okresów warunkujących nabycie prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym nie jest możliwe zaliczenie okresu pracy w szczególnym charakterze nauczyciela do okresów pracy w szczególnych warunkach (§ 15 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. u. nr 8, poz. 43 ze zm.). Te poparte wyczerpującym uzasadnieniem poglądy Sąd w pełni podziela. W uzupełnieniu należy wskazać, że w okresie zatrudnienia w (...) w L.wnioskodawca wykonywał nie – co bezzasadnie sugeruje - pracę spawacza, a pracę nauczyciela.

W świetle zatem całokształtu zebranego w sprawie materiału M. S. nie wykazał na dzień 31 grudnia 1998 r. wymaganych co najmniej 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach, ani też pracy w szczególnym charakterze. W ustalonych okolicznościach faktycznych, które były niesporne, niecelowe było dopuszczanie w sprawie dalszych dowodów.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Sąd nie podzielając argumentów odwołania, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.