Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesława Kruczkowska

Protokolant: Marta Sokołowska

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2013 roku w Białymstoku

sprawy M. P.

przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w W.

o waloryzację emerytury policyjnej

na skutek odwołania M. P.

od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W.

z dnia 29 lutego 2012 roku

Nr (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od M. P. na rzecz Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V U 99/13

UZASADNIENIE

Decyzją Dyrektora Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie waloryzacji policyjnej emerytury z dnia 29 lutego 2013 r., nr (...) na podstawie przepisu art. 5 ust. 3 i art. 6 ustawy z dnia z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8., poz. 67 j.t. ze zm.) (dalej jako: ustawa policyjna), w związku z art. 4 i 5 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r., poz. 118) (dalej jako: ustawa zmieniająca) ustalono M. P. nową wysokość policyjnej emerytury wraz z przysługującymi dodatkami od dnia 1 marca 2012 r. Wysokość emerytury została obliczona poprzez dodanie do dotychczasowej emerytury kwoty waloryzacji określonej w art. 4 ustawy zmieniającej, tj. kwoty 71 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł M. P. kwestionując sposób waloryzacji świadczenia emerytalnego poprzez zastosowanie waloryzacji kwotowej, podnosząc, iż jest ona sprzeczna z celem waloryzacji oraz przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu powoływał się na zawisłą przed Trybunałem Konstytucyjnym sprawę o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją przepisów ustawy zmieniającej.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podniósł, iż dokonana waloryzacja kwotowa jest zgodna z obowiązującym w tym zakresie stanem prawnym.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Bezsporna jest okoliczność, iż zaskarżoną decyzją dokonano ustalenia nowej wysokości emerytury policyjnej M. P. na podstawie przepisu art. 5 ust. 3 i art. 6 ustawy policyjnej, w związku z art. 4 i 5 ustawy zmieniającej.

Zgodnie z powołanym przepisem art. 6 ustawy policyjnej emerytury i renty oraz podstawy ich wymiaru podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast przepis art. 5 ust. 3 stanowi, iż jeżeli w okresie między zwolnieniem ze służby funkcjonariusza a ustaleniem prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej przypadały waloryzacje emerytur i rent inwalidzkich, podstawę wymiaru tych świadczeń podwyższa się wskaźnikami wszystkich kolejnych waloryzacji przypadających w tym okresie. Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej, której przepisy znajdują zastosowanie odpowiednio do emerytur policyjnych (art. 5 ust. 1 pkt 8 ustawy zmieniającej), w 2012 r. waloryzacja od dnia 1 marca polega na dodaniu do kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 29 lutego 2012 r., kwoty waloryzacji w wysokości 71 zł.

Przepisy ustawy zmieniającej, będące podstawą zaskarżonej decyzji, były przedmiotem kontroli Trybunału Konstytucyjnego, który wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012 r. (K 9/12, OTK-A 2012/11/136, Dz.U. z 2012 r., poz. 1555) orzekł, iż art. 4 ust. 1 – 8 w odniesieniu do świadczeń wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1, 2, 4 – 15 oraz w art. 6 w związku z art. 7 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw są zgodne z art. 67 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zasadami ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz ochrony praw nabytych wynikającymi z art. 2 Konstytucji, zasadą sprawiedliwości społecznej wyrażoną w art. 2 Konstytucji oraz z art. 32 ust. 1 Konstytucji. W uzasadnieniu powołanego wyroku wskazano, iż waloryzacja kwotowa została wprowadzona ze względu na konieczność realizacji konstytucyjnych zasad: zachowania równowagi finansów publicznych oraz solidaryzmu społecznego. Związek zaskarżonych przepisów z tymi wartościami konstytucyjnymi uzasadnia przyjęcie przez ustawodawcę incydentalnej regulacji mniej korzystnej dla lepiej sytuowanych świadczeniobiorców. Wspomniane zróżnicowanie jest uzasadnione także z punktu widzenia wartości współtworzących zasadę sprawiedliwości społecznej, co Trybunał uzasadnia, rozpatrując zarzut naruszenia tej zasady. Kryterium różnicowania pozostaje zatem w związku z innymi wartościami, zasadami czy normami konstytucyjnymi, uzasadniającymi odmienne traktowanie podmiotów podobnych. Przepisy ustawy zmieniającej w zakresie waloryzacji kwotowej utraciły moc z dniem 31 grudnia 2012 r.

W związku z powyższym, iż przepisy na podstawie, których dokonano waloryzacji kwotowej nie zostały skutecznie zakwestionowane w toku kontroli przed Trybunałem Konstytucyjnym, brak było podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji. Waloryzacja została dokonana na podstawie obowiązujących w dacie ustalenia nowej wysokości świadczenia przepisów prawa.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. (pkt I).

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. Wysokość kosztów ustalono na podstawie § 11 ust. 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).