Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Kamiński

Sędziowie SSO Wiesław Oksiuta – spr.

Del. SSR Krzysztof Wildowicz

Protokolant Teresa Lasota

przy udziale Prokuratora Elżbiety Korwell

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 roku

sprawy K. K. (1)

skazanego z art. 85 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego i prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim

z dnia 12 września 2014 roku sygn. akt VIII K 182/ 14

I.  Zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Bielsku Podlaskim do ponownego rozpoznania.

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. S. kwotę 147,60 ( sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy ) w tym kwotę 27,60 ( dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) jako 23 % stawkę podatku od towarów i usług tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

K. K. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami :

1.  Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 13 czerwca 2013 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 151/13, za czyn z art. 244 kk, popełniony w dniu 1 maja 2013 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Siemiatyczach z dnia 22 kwietnia 2014 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

2.  Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 19 lipca 2013 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 152/13, za czyn z art. 244 kk, popełniony w dniu 21 maja 2013 roku, na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Siemiatyczach z dnia 22 kwietnia 2014 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

3.  Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 19 lipca 2013 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 156/13, za czyn z art. 244 kk popełniony w dniu 18 maja 2013 roku, na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego w Siemiatyczach z dnia 22 kwietnia 2014 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

4.  Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 4 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 159/13, za czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w nieustalonym dniu października 2012 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 59 ust. 3 w zw. z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w marcu 2012 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w bliżej nieustalonej dacie 2010 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w bliżej nieustalonej dacie 2012 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; za powyższe czyny wymierzono karę łączną w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 lata.

5.  Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 19 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 238/13, za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 25 kwietnia 2013 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata.

6.  Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 17 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 339/13, za czyn z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk popełniony w dniu 22 lutego 2013 roku oraz za czyn z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk popełniony w dniu 22 lutego 2013 roku, przy przyjęciu, że czyny te stanowią ciąg przestępstw, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 lata.

7.  Sądu Rejonowego w Otwocku II Wydziału Karnego z dnia 9 stycznia 2014 roku w sprawie o sygn. akt II K 902/13, za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 3 sierpnia 2013 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata, za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 3 sierpnia 2013 roku, na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata.

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim wyrokiem z dnia 12 września 2014 r w sprawie VIII K 182/14;

I.  Na mocy art. 85 kk, art. 86 § 1 kk połączył skazanemu K. K. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w S. w sprawach o sygnaturach akt : VIII K 151/13, VIII K 152/13, VIII K 156/13, VIII K 159/13, VIII K 238/13 i orzekł wobec skazanego K. K. (1) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 85 kk, art. 86 § 1 kk połączył skazanemu K. K. (1)karę pozbawienia wolności orzeczoną w wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku II Wydziału Karnego w sprawie o sygn. akt II K 902/13 i karę pozbawienia wolności orzeczoną w wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim VIII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach w sprawie o sygn. akt VIII K 339/13 i orzekł wobec skazanego K. K. (1)karę łączną 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie II wyroku warunkowo zawiesił skazanemu K. K. (1) na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

IV.  Na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

V.  W pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu pozostawił do odrębnego wykonania.

VI.  Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Adwokata Ł. S. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) złotych w tym kwota VAT 27,60 (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) złotych tytułem zwrotu kosztów obrony sprawowanej z urzędu.

VII.  Zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

Powyższy wyrok zaskarżyli prokurator i obrońca oskarżonego.

Prokurator na podstawie art. 425 § 1 i 2 kpk i art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść skazanego K. K. (1) i na zasadzie art. 427 § 1 i 2 kpk, art. 437 § 1 i 2 kpk, art. 438 pkt 1, 3 i 4 kpk zarzucił temu wyrokowi:

1) obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk poprzez połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych w wyrokach Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach sygn. akt VIII K 151113, VIII K 152113, VIII K 156113, VIII K 159113 i VIII K 238113 oraz połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych w wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku II Wydział Karny sygn. akt II K 902113 i wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach sygn. akt VIII K 339113, podczas gdy istniały przesłanki do połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych na mocy wyroków Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach sygn. akt VIII K 151113, VIII K 152113, VIII K 156113, VIII K 159113 i VIII K 238/13 oraz VIII K 339113,

2) obrazę prawa materialnego , a mianowicie art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk, poprzez zaniechanie połączenia kar grzywny orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach sygn. akt VIII K 339113, VIII K 159/13, VIII K 151/13 , podczas gdy istniały warunki do połączenia kar grzywny w wyroku łącznym,

3) rażącą niewspółmierność kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności , oraz w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy prawidłowa ocena przesłanek przedmiotowo-podmiotowych wskazywała na potrzebę wymierzenia kary łącznej na zasadzie kumulacji w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i kary grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda stawka,

4) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na jego treść polegający na przyjęciu, iż brak jest przesłanek do połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych na mocy wyroków sygn. akt VIII K 151/13, VIII K 152/13, VIII K 156/13, VIII K 159/13 i VIII K 238/13 z karą pozbawienia wolności orzeczoną na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Kamy z siedzibą w Siemiatyczach sygn. akt VIII K 339/13 , zamiast tego błędne przyjęcie, że istnieją przesłanki do połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych na mocy w/w wyroku sygn. akt VIII K 339/13 i wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku II Wydział Kamy sygn. akt II K 902/13, pomimo braku ku temu przesłanek,

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze poprzez rozwiązanie kar łącznych pozbawienia wolności, połączenie kar pozbawienia wolności i kar grzywny orzeczonych na mocy wyroków sygn. akt VIII K 151/13, VIII K 152/13, VIII K 156/13, VIII K 159/13 i VIII K 238/13 oraz VIII K 339/13 i wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i wymierzenie kary łącznej grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda stawka.

Obrońca skazanego na podstawie art. 425 § 1 - § 3 kpk i art. 444 § 1 kpk zaskarżył powyższy wyrok w całości na korzyść skazanego i w oparciu o przepis art. 438 pkt 4 kpk zarzucił mu;

I.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść tego orzeczenia, polegający na pominięciu, że czyny objęte wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 17 lutego 2014 r w sprawie o sygn. akt VII K 339/13 zostały popełnione zanim wydano wyrok z dnia 13 czerwca 2013 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 151/13 Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach.

Mając powyższe na uwadze wniósł o:

-zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę pkt I i połączenie skazanemu z karami pozbawienia wolności orzeczonymi w wyrokach Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach w sprawach o sygnaturach akt VIII K 151/13, VIII K 152/13, VIII K 156/13, VIII K 159/13, VIII K 238/13 kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Karnego z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 17 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt VIII K 339/13 i orzeczenie wobec skazanego kary łącznej 1 /jednego/ roku pozbawienia wolności oraz warunkowe zawieszenie jej wykonania na okres próby 3 /trzech/ lat, a także uchylenie pkt II i III zaskarzonego wyroku;

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje wywiedzione w niniejszej sprawie okazały się zasadne o tyle, o ile umożliwiły Sądowi Okręgowemu przeprowadzenie kontroli instancyjnej wyroku łącznego wydanego przez Sąd Rejonowy, a w efekcie jego uchylenie i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Z uwagi na dostrzeżone uchybienia zaskarżone rozstrzygnięcie nie mogło się ostać, co z kolei uczyniło przedwczesne ustosunkowanie się do zarzutu rażącej niewspółmierności kary łącznej pozbawienia wolności sformułowanego w apelacji prokuratora.

Zgodnie z treścią przepisu art. 85 k.k. „jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw (…) sąd orzeka karę łączną (...)”.

W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r., (sygn. akt I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13, Lex 143197) wskazano między innymi, że konkretne przestępstwa nie pozostają w zbiegu realnym, dlatego że wytworzył się akurat taki a nie inny układ procesowy, ale dlatego że to sprawca podjął przestępcze działania w określonych warunkach, wiedząc przecież, czy zapadł już wobec niego wyrok, czy też nie. Możliwym jest przy tym wystąpienie nie tylko jednego zbiegu realnego, ale i dalszych, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 85 k.k.. Jednakże nawet przy kolejnych zbiegach obejmujących drugą, trzecią, itd. grupę przestępstw, zawsze wyjściowym punktem odniesienia będzie pozostawał ten chronologicznie „pierwszy wyrok”, zamykając kolejne „grupy przestępstw” pozostających w zbiegu. Oceny zbiegu realnego dokonywać należy z perspektywy postępowania sprawcy – czy kolejnych przestępstw dopuszcza się po wydaniu wobec niego wyroku (kolejnych wyroków), czy przed nim (nimi). Tylko te ostatnie tworzą zbieg realny, pozwalający na orzeczenie kary łącznej. Zagadnienie zbiegu przestępstw należy zatem rozpatrywać w płaszczyźnie wzajemnego, czasowego usytuowania poszczególnych przestępstw.

W ocenie Sądu Okręgowego analiza zaskarżonego wyroku pod kątem dat wydania wyroków jednostkowych oraz dat popełnienia poszczególnych przestępstw zobowiązuje Sąd Okręgowy do skonstatowania, że Sąd I instancji naruszył reguły określone w art. 85 k.k.

Sąd Rejonowy dokonał nieprawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie możliwości połączenia wyroków skazujących K. K. (1), bowiem dane dotyczące dat wydania wyroków jednostkowych oraz dat popełnienia poszczególnych przestępstw wskazywały, że możliwe było połączenie wyroków Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach o sygnaturach akt : VIII K 151/13; VIII K 152/13; VIII K 156/13; VIII K 159/13; VIII K 238/13 z wyrokiem wydanym w sprawie VIII K 339/13. ( pkt 6). Wskazać zatem należy, że czyny objęte wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach z dnia 17 lutego 2014 roku w sprawie VIII K 339/13 zostały popełnione w dniu 22 lutego 2013 roku, a więc zanim wydano pierwszy wyrok z dnia 13 czerwca 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt. VIII K 151/13 Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach.

Zatem Sąd Rejonowy dokonał nieprawidłowego połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych na mocy poszczególnych wyroków, a mianowicie połączył skazanemu kary pozbawienia wymierzone na podstawie wyroków Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach o sygnaturach akt : VIII K 151/13; VIII K 152/13; VIII K 156/13; VIII K 159/13; VIII K 238/13 oraz połączył skazanemu kary pozbawienia wymierzone na podstawie wyroków Sądu Rejonowego w Otwocku o sygnaturze akt II K 902/13 i Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach o sygnaturze akt VIII K 339/13.

Natomiast jak wskazano wyżej możliwe było połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych na mocy wyroków Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach o sygnaturach akt: VIII K 151/13; VIII K 152/13; VIII K 156/13; VIII K 159/13; VIII K 238/13 i VIII K 339/13.

Zdaniem Sądu Okręgowego zabrakło także analizy odnośnie możliwości połączenia kar grzywien orzeczonych na mocy wyroków w trybie art. 33§ 2 kk w sprawach o sygnaturach akt VIII K 159/13 i VIII K 339/13. W tym miejscu należy przypomnieć, że orzeczono także karę grzywny w trybie art. 71§ 1 kk w sprawie o sygnaturze akt VIII K 151/13 z tym, że należy pamiętać, iż ta grzywna ma charakter akcesoryjny i nie łączy się z grzywnami orzeczonymi na podstawie art. 33§ 2 kk.

Ponadto analizując treść uzasadnienia wyroku, Sąd Okręgowy nie mógł odkodować jakimi kryteriami kierował się Sąd Rejonowy orzekając skazanemu w tym samym wyroku łącznym za jeden zbieg realny karę pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym, a za drugi zbieg realny karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W tym zakresie zabrakło szczegółowych rozważań.

Sąd Rejonowy dokonując połączenia kar pozbawienia wolności w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w pkt II sentencji pominął także w podstawie prawnej art. 91§ 2 kk w sytuacji, gdy wyrok w sprawie VIII K 339/13 zawiera skazanie za ciąg przestępstw.

Ponadto Sąd I instancji w części wstępnej wyroku łącznego i jego uzasadnieniu w opisie wyroku jednostkowego o sygn. akt II K 902/13 Sądu Rejonowego w Otwocku nieprawidłowo wskazał rozstrzygnięcie, które nie dotyczyło skazanego K. K. (1), gdyż stwierdzenie za czyn z art. 178 a § 1 kk popełniony w dniu 3 sierpnia 2013 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata, dotyczy innego skazanego tym samym wyrokiem tj. M. T.. Budzi zatem wątpliwości, czy te rozstrzygnięcie nie było przedmiotem oceny Sądu Rejonowego przy orzekaniu kary łącznej skazanemu K. K. (1).

W ocenie Sądu Okręgowego waga i charakter wskazanych powyżej uchybień nie pozwalały na zaaprobowanie rozstrzygnięć zawartych w części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku i przemawiały za koniecznością jego uchylenia oraz przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Z uwagi na fakt, że powyższe uchybienia stanowiły samoistną podstawę przedmiotowego rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy uznał za bezprzedmiotowe odnoszenie się do sformułowanego przez prokuratora zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej nim kary łącznej.

Zdaniem Sądu Okręgowego wydanie w niniejszej sprawie orzeczenia reformatoryjnego, zmieniającego zaskarżony wyrok, orzekającego co do istoty sprawy stanowiłoby wkroczenie Sądu ad quem w zakres kognicji Sądu I instancji powołanego do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy i w sposób wyraźny kolidowałoby z zasadą dwuinstancyjności procesu karnego. Zgodnie z założeniem ustawodawcy realizowanym na gruncie kodeksu postępowania karnego, każdy ma prawo do tego, aby dotycząca go bezpośrednio sprawa została rozpoznana przez sądy dwóch instancji, co nie znajdywałoby realizacji w razie wydania w niniejszej sprawie wyroku reformatoryjnego, gdyż orzeczenia sądu odwoławczego uzyskują walor prawomocności już w chwili ich wydania. Skazany K. K. (1) nie miałby zatem możliwości wzruszenia przedmiotowego rozstrzygnięcia za pomocą zwyczajnych środków zaskarżenia.

W toku ponownego rozpoznawania sprawy Sąd Rejonowy powinien, uwzględniając daty popełnienia przez skazanego poszczególnych przestępstw i daty wydania obejmujących ich wyroków rozważyć, czy i które ze skazań mogą być połączone w wyroku łącznym, a następnie w prawidłowy sposób zastosować reguły wymiaru kary łącznej. Jednocześnie Sąd Rejonowy winien mieć na uwadze całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym sporządzoną opinię penitencjarną o skazanym, sprawozdanie z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego.

Przypomnieć w tym miejscu należy, że Sąd karny uprawniony jest do wymierzenia kary wedle swego uznania w granicach przewidzianych przez ustawę, uwzględniając dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53§ 1 i 2 kk. Oceny tej nie można sprowadzać do ogólników, czy pewnego automatyzmu, ale wskazać należy, jakie są konkretne kryteria. Analizując treść uzasadnienia wyroku Sąd Okręgowy nie mógł odkodować jakimi kryteriami kierował się Sąd Rejonowy orzekając skazanemu w tym samym wyroku za jeden zbieg realny karę pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym, a za drugi zbieg realny karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W tym zakresie zabrakło szczegółowych rozważań. Niezależnie od sposobu rozstrzygnięcia Sąd I instancji powinien mieć na uwadze także te okoliczności przy wyrokowaniu.

Ponadto Sąd I instancji powinien także baczyć, aby w części wstępnej wyroku łącznego i jego uzasadnieniu w opisie wyroku jednostkowego o sygnaturze akt II K 902/13 Sądu Rejonowego w Otwocku prawidłowo wskazać rozstrzygnięcie dotyczące tylko skazanego K. K. (1), gdyż stwierdzenie za czyn z art. 178 a § 1 kk popełniony w dniu 3 sierpnia 2013 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 2 lata dotyczy innego skazanego tym samym wyrokiem tj. M. T..

Dopiero wówczas będzie można i właściwie ocenić, o ile zostanie złożony środek odwoławczy zasadność rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.

O kosztach obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na mocy § 14 ust. 5 w zw. z § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).