Sygn. akt I S 82/13
Dnia 13 maja 2013 roku
Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSA Andrzej Struzik
SSA Jerzy Bess (spr.)
SSA Piotr Rusin
po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 roku w Krakowie na posiedzeniu niejawnym
skargi Z. Ś.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego w Tarnowie
o stwierdzenie przewlekłości postępowania toczącego się pod sygnaturą akt I Cz 66/13 przed Sądem Okręgowym w Tarnowie na skutek zażalenia uczestnika Z. Ś. od postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 14 grudnia 2012 r. sygn. akt I Ns 462/11
postanawia:
odrzucić skargę.
Sygn. akt I S 82/13
Dnia 18 marca 2013 r. Z. Ś. złożył skargę o stwierdzenie przewlekłości w postępowaniu w sprawie I Cz 66/13, która toczyła się przed Sądem Okręgowym w Tarnowie, zarzucając sądowi lenistwo, nepotyzm i twierdząc, że jeśli postępowanie trwa zbyt długo, rozstrzygnięcie może już nie mieć dla strony żadnego znaczenia.
W postępowaniu zażaleniowym do sygn. akt I Cz 66/13 dnia 25 lutego 2013 r. wydano postanowienie o oddaleniu zażalenia Z. Ś..
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki skargę na przewlekłość postępowania wnosi się w toku postępowania, którego dotyczy skarga. Skarga na przewlekłość postępowania wniesiona po prawomocnym zakończeniu postępowania co do istoty sprawy jest więc niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. (tak Sąd Najwyższy w postanowieniach z dnia 27 lipca 2005 r., sygn. akt III SPP 127/05, LexPolonica nr 2793052 i z dnia 21 września 2010 r., sygn. akt III SPP 19/10, LexPolonica nr 3933929). Postępowanie zażaleniowe kończy się wraz z uprawomocnieniem postanowienia co do istoty sprawy o zażalenie. W niniejszej sprawie postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 25 lutego 2013 r. było prawomocne już z chwilą wydania, gdyż nie przysługiwało na nie zażalenie. Skarżący, składając skargę już po wydaniu postanowienia, domagał się zatem stwierdzenia przewlekłości już zakończonego postępowania, wobec czego Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.