Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej
w W.

przeciwko G. S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 15 września 2014 roku, sygn. akt I C 1275/14

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddala powództwo i zasądza od pozwanego G. S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sygn. akt II Ca 786/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W. przeciwko G. S. o zapłatę zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 801,29 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 13 marca 2014r. do dnia zapłaty oraz kwotę 227 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany G. S.w dniu 14 lutego 2011 roku zawarł umowę ubezpieczenia pojazdu marki S. (...)o nr rej (...)z (...)w (...)(polisa nr (...)). Ubezpieczenie obejmowało okres od 18 lutego .2011 r. do 17 lutego 2012 roku. Składka ubezpieczenia wynosiła 660 złotych i została rozłożona na dwie raty. Pierwszą ratę w wysokości 363 złotych G. S.uiścił w dniu zawarcia umowy a druga, która była płatna do dnia 13 sierpnia 2011 roku została opłacona w dniu 10 sierpnia 2011 r. Umowa ta miała charakter automatycznego wznowienia.

W dniu 30 grudnia 2011 r. G. S. zawarł z B. S. umowę kupna sprzedaży samochodu osobowego marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...). O powyższej transakcji nie został poinformowany ubezpieczyciel pojazdu - powód (...) SA.

W dniu 18 lutego 2012 roku polisa nr (...) została automatycznie wznowiona przez ubezpieczyciela.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz. U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2. Ustęp 2 powołanego przepisu stanowi, iż zawarcie następnej umowy nie następuje pomimo braku powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy lub w przypadku cofnięcia zakładowi ubezpieczeń zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych albo w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji zakładu ubezpieczeń albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego, w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2.

Z przedstawionej przez powoda (...) S.A.umowy ubezpieczenia polisy nr (...)(...)zawartej w dniu 14 lutego 2011 roku wynika, że pozwany G. S.zawarł umowę od dnia 18 lutego 2011 r. do dnia 17 lutego 2012 roku i umowa ta zawierała, jak każda umowa ubezpieczenia OC pojazdu, klauzulę prolongacyjną. Ponieważ pozwany nie powiadomił (...)((...) S.A) o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia w dniu poprzedzającym upływ okresu ubezpieczenia tj. do dnia 16 lutego 2012 roku doszło do przedłużenia stosunku ubezpieczeniowego z mocy ustawy na kolejny 12 miesięczny okres - od 18 lutego 2012 roku do 17 lutego 2013r.

Twierdzenia pozwanego, iż poinformowała telefonicznie (...)S.A. o umowie kupna - sprzedaży pojazdu objętego ubezpieczeniem OC nie zostało w żaden sposób udowodnione.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne Podkreślić należy, że dowodzenie własnych twierdzeń nie jest obowiązkiem strony (ani materialnoprawnym, ani procesowym), a tylko spoczywającym na niej ciężarem procesowym. Nie istnieje zatem żadna możliwość egzekwowania od strony aktywności w sferze dowodowej. Sąd nie może nakazać stronie czy zobowiązać ją do przeprowadzenia dowodu Tylko od woli strony zależy, jakie dowody Sąd będzie prowadził. Przeciwko stronie natomiast jak wynika z art. 6 k.c. - skierują się ujemne następstwa jej pasywnej postawy. Fakty nieudowodnione zostaną pominięte i nie wywołają skutków prawnych z nimi związanych, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie w/w przepisów orzekł jak w sentencji orzeczenia,

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. Powód przegrał sprawę, zobowiązany jest więc zwrócić pozwanemu poniesione przez niego koszty w wysokości 227 złotych, na które złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 180 złotych ustalone na podstawie § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. (Dz. U. z 2002 r. Nr 163. poz. 1349) oraz koszt opłaty od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz opłaty od pozwu w kwocie 30.00 zł.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany żądając uchylenia o wyroku w całości.

W wniesionej skardze apelacyjnej skarżący podniósł, że wydając zaskarżony wyrok Sąd nakazał po fakcie ubezpieczyć samochód, który sprzedał.

W odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Apelację jest uzasadniona.

W ocenie Sądu Okręgowego wydając zaskarżone orzeczenie Sąd pierwszej instancji dopuścił się naruszenie przepisu art. 31 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz. U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) poprzez jego niezastosowanie.

Zgodnie z jego treścią, w brzmieniu obowiązującym od 11 lutego 2012 r. w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC pojazdów mechanicznych na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. Powołany przepis w zdaniu trzecim wyklucza jednocześnie możliwość zastosowania art. 28 powołanej ustawy.

Z powyższego wynika, że zastosowanie przez Sąd pierwszej instancji art. 28 wskazanej wyżej ustawy było nieprawidłowe. W ocenie Sądu Okręgowego w ustalonym stanie faktycznym, z którego wynika, że pozwany sprzedał objęty ubezpieczeniem obowiązkowym pojazd mechaniczny nie doszło do automatycznego wznowienia umowy ubezpieczenia co za tym idzie brak jakichkolwiek podstaw aby uznać, że na pozwanym ciąży obowiązek zapłacenia na rzecz powoda należnej składki ubezpieczeniowej.

W tym miejscu przypomnieć należy, że łącząca strony umowa obowiązywała do dnia 17 lutego 2012 r. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmiana ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw. ( Dz.U.2011.205.1210 ) w części obejmującej regulację zawartą w art. art. 28 i 31 weszła w życie z dnie 11 lutego 2012 r. Treść art. 6 powołanej ustawy nie daje jednocześnie podstaw do przyjęcia, że po wskazanej dacie wejścia w życie nowej regulacji powołanych przepisów zachodziła podstawa do stosowania przepisów dotychczasowych w zakresie w jakim regulowały one zasady automatycznego przedłużania obowiązujących umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Stosowanie przepisów dotychczasowych zastało w ocenie Sądu Okręgowego ograniczone do wykonania umów zawartych przed dniem wejścia w życie powołanej ustawy.

Powyższe rozważania uzasadniają potrzebę zmiany zaskarżonego wyroku i oddalenia wniesionego powództwa.

Mając powyższe na uwadze Sądy Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.