Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt X P 976/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 07-05-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO del. Robert Kuczyński

Ławnicy: Urszula Okrzesik, Danuta Szczęśniak

Protokolant:Anna Barska

po rozpoznaniu w dniu 07-05-2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa T. T.

przeciwko Dyrektorowi Szkoły Podstawowej Nr (...) we W.

- o sprostowanie świadectwa pracy, przywrócenie do pracy

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt XP 976/12

UZASADNIENIE

Powódka T. T. wniosła przeciwko Dyrektorowi Szkoły Podstawowej nr (...) we W. pozew w którym domagała się sprostowania świadectwa pracy oraz o przywrócenie do pracy.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż świadectwo pracy z dnia 31.08.2012 r. w punkcie 6 „Informacje uzupełniające” powinno zostać uzupełnione zapisem: „rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym w oparciu o okoliczności przewidziane w art. 20 ust. 1, 5c i 7 Karty Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r., Nr 97, poz. 674 z późn. zm.).

Odnośnie żądania przywrócenia do pracy wskazała, iż jest to jedyna możliwość dokończenia stażu i awansu na nauczyciela dyplomowanego. Zdaniem powódki, Dyrektor Szkoły Podstawowej wyraziła zgodę na rozpoczęcie stażu na nauczyciela dyplomowanego. Przyjmując powódkę do pracy pozwana nie wspomniała o zaplanowanym remoncie szkoły w maju 2012 r. Rozpoczęcie remontu przez pozwaną w ocenie powódki stanowiło jej dyskryminację jako nauczyciela mianowanego w taki sposób, że pozwana odmówiła podpisania kolejnej umowy na dalszą kontynuację stażu co naraziło powódkę na utratę poczucia bezpieczeństwa w związku z utratą pracy. Remont szkoły nie może stanowić według powódki przeszkody w rozwoju nauczyciela. Dyrektor mogła jej zdaniem wystąpić do Wydziału Edukacji o przeniesienie powódki na okres remontu do innej placówki, a wystąpiła do Wydziału Edukacji o całkowitą likwidację oddziału przedszkolnego rozpoczynając remont w Szkole Podstawowej nr (...), pozbawiając powódkę pracy i możliwości kontynuacji awansu na nauczyciela dyplomowanego.

W piśmie z dnia 25.03.2013 r. powódka precyzując żądanie pozwu wniosła ponadto o „zmianę w zapisie w świadectwie pracy w punkcie „Informacje uzupełniające” poprzez umieszczenie następującej treści: w roku szkolnym 2011/2012 nauczycielka T. T. pełniła funkcję koordynatora pomocy psychologiczno-pedagogicznej w oddziale przedszkolnym oraz o zasądzenie kosztów postępowania, poniesionych opłat sądowych (kosztów zażalenia – 30 zł, listy polecone do strony pozwanej, poniesione koszty za ksero dokumentów, porady prawne).

Pozwana - Dyrektor Szkoły Nr (...) we W.nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie.

W odpowiedzi na pozew potwierdziła fakt, iż powódka zatrudniona była w Szkole Podstawowej nr (...) we W. na stanowisku nauczyciela oddziału przedszkolnego w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony od dnia 1 września 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2012 r. na podstawie art. 10 ust. 7 Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela.

Zaprzeczyła natomiast twierdzeniom powódki, iż zawarła z nią umowę o pracę na okres próbny jednego roku. Zawarcie z powódką umowy na czas określony podyktowane było potrzebami wynikającymi z organizacji nauczania. W związku z zaplanowaną modernizacją szkoły, w kolejnych latach tj. od roku szkolnego 2012/2013 w pozwanej szkole nie planowano oddziału przedszkolnego. Przy przyjęciu do pracy dyrektor szkoły poinformowała powódkę o przyczynach które uzasadniały jej zatrudnienie na czas określony. Zdaniem pozwanej, świadectwo pracy z dnia 31.08.2012 r. powódka otrzymała w dniu 19.09.2012 r. Wbrew twierdzeniom pozwu zamieszczone w świadectwie pracy informacje są zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. W świadectwie pracy prawidłowo wpisano dane dotyczące podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy, który to stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania na podstawie art. 30 § 1 ust. 4 Kodeksu Pracy w zw. z art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela – z upływem czasu na który była zawarta umowa o pracę. Brak jest zatem podstaw zdaniem pozwanej do żądania przez powódkę sprostowania świadectw pracy w pkt 6 „Informacje Uzupełniające” poprzez umieszczenie zapisu - „rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem minowanym w oparciu o okoliczności przewidziane w art. 20 ust. 1,5c i 7 Karty Nauczyciela. Pozwana przyznała, iż powódka rozpoczęła u niej staż na nauczyciela dyplomowanego. Warunkiem rozpoczęcia stażu jest jedynie wniosek nauczyciela o staż skierowany do dyrektora. Przepisy prawne nie przewidują podejmowania przez dyrektora szkoły decyzji o dopuszczeniu do rozpoczęcia stażu albo decyzji odmawiającej takiego dopuszczenia. Wniosek o rozpoczęcie stażu jest w istocie zawiadomieniem o jego rozpoczęciu. Pozwana w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podkreśliła, że w żadnej mierze decyzja powódki o rozpoczęciu stażu w czasie trwania umowy na czas określony w pozwanej szkole, nie jest jednoznaczna z obowiązkiem zatrudnienia jej na czas nieokreślony, bowiem nauczyciel może staż kontynuować w innej szkole. Pozwana wskazała przy tym na treść art. 9f ust. 2 Ustawy Karta Nauczyciela, który stanowi, iż nauczycielowi mianowanemu, który w okresie trwania stażu zmienił miejsce zatrudnienia, do stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego, zalicza się okres dotychczas odbytego stażu, jeżeli podejmie zatrudnienie w szkole nie później niż na 3 miesiące po ustaniu poprzedniego stosunku pracy i za okres dotychczas odbytego stażu otrzymał pozytywną ocenę dorobku zawodowego. Wbrew twierdzeniom powódki nie było podstaw w ocenie pozwanej do wystąpienia przez dyrektora szkoły do Wydziału Edukacji o przeniesienie powódki na okres remontu do innej placówki dydaktycznej. Możliwość przeniesienia nauczyciela do innej szkoły, zgodnie z treścią art. 18 Karty Nauczyciela dotyczy wyłącznie nauczycieli zatrudnionych na podstawie mianowania. W związku z powyższym w ocenie pozwanej roszczenie powódki o sprostowanie świadectwa pracy jak i roszczenie o przywrócenie do pracy są bezzasadne , bowiem umowa z dnia 1 września 2011 r. była zawarta na czas określony i wygasła z mocy prawa z upływem okresu na jaki ją zawarto tj. z dniem 31 sierpnia 2012 r.

Na rozprawie w dniu 07.05.2013 r. pozwana podniosła ponadto zarzut braku legitymacji biernej do występowania w sprawie w charakterze pozwanej. Podniosła, że powódka oznaczyła w pozwie jako pozwaną dyrektora szkoły, a nie szkołę.

Powódka podtrzymała stanowczo swoje stanowisko podając że pozywa Dyrektora Szkoły a nie Szkołę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 01.09.2011 r. powódka T. T. zawarła z Dyrektorem Panią mgr B. P. reprezentującą Szkołę Podstawową nr (...) we W. umowę o pracę na czas określony do dnia 31 sierpnia 2012 r. w charakterze nauczyciela w oddziale przedszkolnym w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dowód:

- akta pracownicze powódki:

- umowa o pracę k. 62

Informacja o możliwości zatrudnienia na stanowisku nauczyciela w Szkole Podstawowej nr (...) we W. ukazała się na poczcie wydziałowej L.. Ogłoszenie to zawierało możliwość zatrudnienia nauczyciela w pełnym wymiarze czasu pracy na czas określony. Przed podpisaniem przedmiotowej umowy pozwana wyraźnie określiła warunki umowy, w tym okres zatrudnienia, który obejmował rok szkolny począwszy od 1 września 2011 r. do 31 sierpnia 2012 r.

W związku z zaplanowaną modernizacją szkoły, w kolejnych latach tj. od roku szkolnego 2012/2013 w pozwanej szkole nie planowano oddziału przedszkolnego. Przy przyjęciu do pracy dyrektor szkoły poinformowała powódkę o przyczynach, które uzasadniały jej zatrudnienie na czas określony.

Dowód:

- zeznania dyrektora B. P. w charakterze strony pozwanej k. 86

W trakcie świadczonej pracy powódka wystąpiła do pozwanej z wnioskiem o rozpoczęcie stażu na nauczyciela dyplomowanego. Dyrektor Szkoły Podstawowej nr (...) we W. przyjął wniosek pozwanej oraz umożliwił jej rozpoczęcie stażu w placówce.

W ostatnich miesiącach zatrudnienia powódka została poinformowana przez dyrektora Szkoły Podstawowej nr (...) we W., że umowa z dnia 01.09.2011 r. nie zostanie z nią przedłużona i zakończy się z dniem na który została zawarta. Pismem z dnia 15.05.2012 r. powódka zwróciła się z prośbą do pozwanej o przedłużenie umowy z dnia 01.09.2011 r. motywując swoja prośbę tym, iż chciałaby ukończyć staż na nauczyciela dyplomowanego. W odpowiedzi pozwana poinformowała powódkę, iż nie ma możliwości zatrudnienia na zajmowanym przez nią stanowisku.

Dowód:

- akta osobowe powódki,

- zeznania dyrektora B. P. w charakterze strony pozwanej k. 86

W związku z powyższym powódka złożyła u pozwanej pismo z dnia 29.06.2012 r., w którym wniosła o rozwiązanie łączącego ją z pozwaną stosunku pracy. W odpowiedzi z dnia 04 lipca 2012 r. pozwana poinformowała powódkę, iż brak jest podstawy prawnej do rozwiązania stosunku pracy wskazując jednocześnie, że umowa zawarta z pozwaną zostanie rozwiązana zgodnie z terminem na jaki była zawarta, tj. z dniem 31 sierpnia 2012 roku. Po kolejnym wniosku powódki w przedmiocie rozwiązania z nią stosunku pracy, pozwana podtrzymała swoje stanowisko odnośnie braku podstawy do rozwiązania z nią umowy o pracę.

Dowód:

- akta osobowe powódki,

- zeznania dyrektor B. P. w charakterze strony pozwanej k. 86.

Z dniem 31.08.2012 r. zawarta między stronami umowa rozwiązała się z mocy prawa na podstawie art. 30 § 1 ust. 4 Kodeksu Pracy w zw. z art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela – z upływem czasu na który była zawarta.

Świadectwo pracy z dnia 31.08.2012 r. powódka otrzymała listem poleconym w dniu 19.09.2012 r. Pismem datowanym 04.09.2012 r. powódka zwróciła się do pozwanej z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy w pkt. 6 Informacje uzupełniające o zapis, że dyrektor Szkoły Podstawowej nr (...)wystąpił do wydziału Edukacji o likwidację oddziału 0, co było powodem nie przedłużenia umowy o pracę z nauczycielem mianowanym.

Pozwana nie ustosunkowała się do w/w wniosku powódki pozostawiając go bez rozpoznania.

Dowód:

- akta osobowe powódki,

- zeznania dyrektor B. P. w charakterze strony pozwanej k. 86

W świadectwie pracy wskazano okres zatrudnienia powódki, charakter pracy, wykorzystany okres urlopu wypoczynkowego oraz okresy urlopów bezpłatnych i urlop dla poratowania zdrowia. Opisano też, ilość dni niezdolności do pracy oraz zwolnienia od pracy przewidziane w art. 188 Kodeksu Pracy. W punkcie dotyczącym ustania stosunku pracy wpisane zostało, iż ustał on na podstawie art. 30 § 1 ust. 4 Kodeksu Pracy w zw. z art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela.

Dowód:

-

akta osobowe powódki:

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie było uzasadnione i jako takie podlegało oddaleniu.

Podlegało ono oddaleniu w pierwszym rzędzie ze względu na brak legitymacji biernej po stronie pozwanej.

Powódka T. T. roszczenia o: sprostowanie świadectwa pracy oraz o przywrócenie do pracy skierowała przeciwko Dyrektorowi Szkoły Podstawowej nr (...) we W. nie zaś przeciwko rzeczywistemu w myśl art. 3 kp pracodawcy jakim jest Szkoła Podstawowa Nr (...) we W..

Na rozprawie w dniu 07.05.2013 r. pełnomocnik pozwanej wyraźnie zwrócił uwagę, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie również z uwagi na brak po stronie Dyrektora Szkoły Podstawowej nr (...) we W. legitymacji procesowej biernej. Pomimo podniesionego zarzutu powódka stanowczo podtrzymała swoje stanowisko przedstawione w pozwie z dnia 25.09.2012 r. ( vide k. 87-87/v)

Zgodnie z art. 3 kodeksu pracy pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej jeżeli zatrudnia pracowników. Pracodawca jest więc drugą stroną stosunku pracy i jedynie on może być pozywany ( ma legitymację bierną do występowania w sporze) i sam pozywać w sprawie ze stosunku pracy ( ma legitymację czynną do występowania w sporze) – por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24.09.2009 r. (II PK 78/09).

Wskazać należy, że w art. 39 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, pośród kompetencji, jakie przyznano Dyrektorowi szkoły wymieniono również jego uprawnienie do reprezentowania placówki na zewnątrz. W ust. 3 z kolei wskazano, że Dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników nie będących nauczycielami, decyduje on w szczególności w sprawach zatrudnienia i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki.

W związku z treścią cytowanych wyżej przepisów w wyroku z dnia 15.05.2002 r. III PZP 7/02 Sąd Najwyższy, udzielając odpowiedzi na zadane pytanie prawne, wyraził pogląd, że dyrektor szkoły nie jest pracodawcą ani dla zatrudnionych w szkole nauczycieli, ani dla samego siebie. Pracodawcą dyrektora szkoły i zatrudnionych w niej nauczycieli i pracowników jest szkoła. Podobnie w wyroku z dnia 11.09.1998 r. (II UKN 196/98) wyrażono pogląd, że szkoły podstawowe prowadzone przez gminy są pracodawcami dla zatrudnionych w nich nauczycieli i innych pracowników. Odnosząc się natomiast do funkcji dyrektora szkoły, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21.06.2011 r. (III PK 80/10) wskazał, że zgodnie z art. 62 ust 2 ustawy o systemie oświaty dyrektor zespołu szkół jest dyrektorem szkoły w rozumieniu tej ustawy. Dyrektor Szkoły upoważniony jest do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy będącego jednostką organizacyjną, którą jest Zespół Szkół – posiadający wyłączną zdolność do zatrudniania pracowników.

Sąd wskazuje jednocześnie, że również z przeprowadzonych w sprawie dowodów w szczególności z umowy o pracę oraz świadectwa pracy powódki wynika niewątpliwie, że pracodawcą w stosunku do powódki była Szkoła Podstawowa nr (...) we W..

Z tych też względów i z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie zachodzi brak legitymacji procesowej biernej, powództwo należało oddalić.

Legitymację taką posiada wyłącznie pracodawca Szkoła Podstawowa nr (...), która to nie tylko nawiązała z powódką stosunek pracy oraz sporządziła świadectwo pracy.

W piśmie z dnia 25.03.2013 r. powódka wniosła o zwrot kosztów postępowania w tym kosztów porad prawnych. Jeżeli powódka wnosi o zwrot kosztów porad prawnych przyjąć można że z nich skorzystała, i była przygotowana do procesu. Na rozprawie w dniu 07.05.2013 r. na pytanie przewodniczącego powódka oświadczyła, że „umowę o pracę nie podpisywała z nią szkoła tylko dyrektor, który reprezentuje tą szkołę i pełnomocnik strony pozwanej miał pełną wiedzę, że stroną pozwaną jest nie szkoła tylko dyrektor szkoły. Pozywam dyrektora szkoły a nie szkołę. To było jasno sprecyzowane w piśmie. Szkoła nie wyrządziła mi żadnej krzywdy, szkoła to budynek. W szkole pracował dyrektor, która wyrządziła mi ogromną krzywdę. Popieram swoje powództwo” a zatem Sąd uznał, iż powódka świadomie – celowo pozwała Dyrektora zamiast Szkołę. Zapis protokołu rozprawy świadczy o przekonaniu powódki co do słuszności swojego stanowiska w stosunku do legitymacji Dyrektora Szkoły i braku chęci zmiany w tym przedmiocie.

Powódka po zwróceniu jej uwagi na kwestie braku legitymacji biernej Dyrektora szkoły w niniejszym procesie mogła zmienić swoje stanowisko. Jednak stanowczo nie chciała tego zrobić. Sąd był zatem związany stanowiskiem powódki, co skutkowało koniecznością oddalenia powództwa z powyższych przyczyn.

Stanowisko Sądu jest także zgodne ze stanowiskiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu wyrażonym w sprawie VII Pa 128/10 , w której podobnie jak w niniejszej sprawie nauczyciel żądając uchylenia kary nagany pozwał zamiast szkołę jej dyrektora. Sądy obu instancji z powodu braku legitymacji biernej powództwo oddaliły. Przykładowo identyczne stanowisko wyraził Sąd także w innych sprawach a to w sprawie pracownika urzędu skarbowego przeciwko naczelnikowi tego urzędu o zapłatę wynagrodzenia. ( sygn akt IV P upr 246/12 ) oraz w sprawie nauczyciela przeciwko dyrektorowi szkoły o sprostowanie świadectwa pracy ( sygn akt IVP988/12 ), a także w sprawie X P 979/12 pracownika spółki prawa handlowego przeciwko jej prezesowi o wynagrodzenie.

Mimo jednak powyższych podstaw , Sąd uznał że powództwo podlega oddaleniu także z przyczyn merytorycznych.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do roszczenia powódki o sprostowanie świadectwa pracy z dnia 31.08.2012 r. w punkcie 6 Informacje uzupełniające, poprzez umieszczenie zapisu: rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym w oparciu o okoliczności przewidziane w art. 20 ust. 1, 5c i 7 Karty Nauczyciela.

Sąd uznał, iż roszczenie powódki o sprostowanie świadectwa pracy jest bezzasadne. Wbrew twierdzeniom pozwu zamieszczone w świadectwie pracy informacje są zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. W świadectwie pracy prawidłowo wpisano dane dotyczące podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy, który to stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania na podstawie art. 30 § 1 ust. 4 Kodeksu Pracy w związku z art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że informacje zawarte w świadectwie pracy są nieprawdziwe.

Wbrew stanowisku powódki pracodawca nie ma obowiązku wpisywać w świadectwie pracy informacji dotyczących remontu szkoły czy tez że umowa o prace została nie przedłużona z powodu

remontu szkoły. Dyrektor szkoły wyjaśniła także nurtującą powódkę kolejność numeracji rubryk i podała że numery 5,6 po rubryce 11 stanowią podpunkty rubryki 11.

Drugie z roszczeń powódki o przywrócenie do pracy w ocenie Sądu nie znajduje podstawy prawnej w przepisach prawa. Umowa którą zwarła powódka z pozwaną było umową terminową i rozwiązała się z upływem okresu na który została zawarta. Powódka od początku miała świadomość jaka umowę zawiera. Wynika to choćby z adnotacji na jej podaniu o zatrudnienie. Stanowczo, konsekwentnie i logicznie zeznała na ta okoliczność także Dyrektor Szkoły. Sąd nie znalazł podstaw aby zeznaniom tym odmówić wiarogodności. Nie podważyła ich także miarodajnie i przekonywująco powódka. Powódka nie rozumie że nie otrzymała wypowiedzenia umowy o pracę. Jej umowa po prostu nie uległa przedłużeniu. Przepis art. 45 Kodeksu pracy, który daje pracownikom możliwość formułowania roszczeń o przywrócenie do pracy dotyczy sytuacji w których pracodawca złożył pracownikowi oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia i ucyznił to z naruszeniem przepisów prawa pracy.

Zgodnie z art. 30 § 1 pkt. 4 Kodeksu Pracy umowa o pracę rozwiązuje się z upływem czasu, na który została zawarta. Stosunek pracy łączący powódkę i pozwaną rozwiązał się po upływie okresu wskazanego w umowie o pracę, a nie na skutek oświadczenia woli jednej ze stron tej umowy. W związku z powyższym przyjąć należy, iż roszczenie o przywrócenie do pracy, które formułuje powódka w ustalonym stanie faktycznym nie znajduje jakiejkolwiek podstawy w przepisach prawa pracy i nie zasługuje na uwzględnienie.

W żadnej mierze decyzja powódki o rozpoczęciu stażu w czasie trwania umowy na czas określony w pozwanej szkole, nie jest jednoznaczna z obowiązkiem zatrudnienia jej na czas nieokreślony czy tez na okres trwania stażu. W ocenie Sądu brak jest podstaw w przepisach prawa oświatowego aby twierdzić inaczej

Powódka z resztą nie wskazała w tym przedmiocie podstawy prawnej do której Sąd mógłby się odnieść.

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie zawartych w aktach sprawy dokumentów, w szczególności umowy o pracę, korespondencji powódki z pozwaną oraz świadectwa pracy powódki. Sąd dał wiarę zeznaniom Pani dyrektor B. P., jej zeznania Sąd uznał jako logiczne i spójne znajdujące potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym.

Sąd nie dał wiary zeznaniom powódki, gdyż w odróżnieniu od zeznań pozwanej były subiektywne, nacechowane dużymi emocjami związanymi z utratą miejsca pracy oraz nie miały potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym, Sąd oddalił wnioski dowodowe powódki zawarte w piśmie z dnia 25.03.2013 r. oraz złożone na rozprawie na okoliczności w nich wskazane, gdyż nie miały merytorycznego znaczenia i nie były przydatne w przedmiotowej sprawie.

Zebrane w sprawie dowody wskazują, iż stosunek pracy zawarty między powódką a pozwaną został zawarty przez Dyrektora szkoły w imieniu Szkoły i ustał z mocy prawa zgodnie z postanowieniami umowy łączącej strony, a treść świadectwa pracy w pkt 6 odpowiada okolicznościom w jakim doszło do zakończenia współpracy między stronami. Ponadto świadectwo pracy nie podlega instytucji sprostowania w zakresie sposobu ustania umowy o pracę.

O kosztach procesu w pkt. II wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono na kwotę 120 zł na podstawie § 11 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 z póź. zm.) – 60 zł za żądanie sprostowania świadectwa pracy , 60 zł za żądanie przywrócenia do pracy.