Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 329/14

POSTANOWIENIE

Dnia 14 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Barbara Frankowska

SO Beata Hass-Kloc (spr.)

Protokolant: st. sekr. Sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015r w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa : P. P.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w R.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia powoda na Postanowienie Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 30.06.2014r w przedmiocie ograniczenia zabezpieczenia

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 czerwca 2014r Sąd Rejonowy

w P., sygn. akt V GNc 306/14 ograniczył zabezpieczenie poprzez wstrzymanie wykonalności jako tytułu zabezpieczającego nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 2.04.2014r , sygn. akt. V GNc 306/14 do czasu rozpoznania zarzutów.

W uzasadnieniu powyższego podał ,że faktury na podstawie których powód

dochodzi zgłoszonego roszczenia zostały podpisane przez A. M.- G. w miejscu przeznaczonym na fakturze dla osoby uprawnionej do jej odbioru i miało to miejsce w biurze spółki po tym kiedy przyniósł je powód. Dalej Sąd ten naprowadził ,że A. M.-G. nie była i nie jest osobą uprawnioną do reprezentacji pozwanej spółki , ani jej pełnomocnikiem , ani nie posiadała ona uprawnień do akceptacji faktur.

Następnie Sąd Rejonowy przywołał art. 492 kpc i art. 742 kpc.
Sąd Rejonowy podniósł ,że w niniejszej sprawie podstawa do zabezpieczenia nie tyle odpadła co od początku nie istniała.

Zdaniem Sądu Rejonowego z treści faktur wprost wynika ,że w/w podpisała je jedynie w/w wyłącznie jako osoba upoważniona do odbioru faktury.

Przyjęcie powyższego wyłącza stosowania domniemania z art. 97 kc.

Na koniec Sąd I instancji stwierdził ,że ograniczenie zabezpieczenia poprzez zawężenie ram czasowych tytułu zabezpieczającego jest najbardziej adekwatne

w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie przywołanych wyżej przepisów.

Powyższe orzeczenie zaskarżył w całości powód wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Zarzucił mu naruszenie przepisu prawa materialnego tj. art. 97 kc poprzez przyjęcie , iż nie zachodziło domniemanie umocowania do dokonania czynności prawnej w postaci akceptacji rachunków – faktur VAT nr. : (...) i (...)- przez pracownika pozwanego A. M.-G.; naruszenie przepisów prawa procesowego w postaci art. 485 kpc poprzez przyjęcie , iż od początku nie zachodziła podstawa zabezpieczenia , albowiem nakaz zapłaty nie został wydany na podstawie prawidłowo zaakceptowanego rachunku; naruszenia przepisów prawa procesowego w postaci naruszenia przepisów art. 217 par 1 kpc w zw. z art. 227 kpc i art. 233 kpc poprzez pominięcie dowodu zgłoszonego przez powoda w odpowiedzi na wniosek pozwanego z dnia 24.06.2014r o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania powoda i wydanie rozstrzygnięcia wyłącznie w oparciu o zeznania świadka strony pozwanej A. M.-G.. Dodatkowo wniósł o przeprowadzenie dowodów z dokumentów w postaci umowy developerskiej i dowodu wpłaty zaliczki na zakup lokalu.

W uzasadnieniu powyższego w sposób obszerny skarżący odniósł się do dokonania własnej wykładni art. 97 kc na tle okoliczności niniejszej sprawy oraz przywołał orzeczenie SN z dnia 23.02.2006, II CSK 131/05.

Sąd Okręgowy mając na uwadze powyższe zważył co następuje:

Zażalenie powoda nie zasługuje uwzględnienie.

Oceniając zarzuty podniesione w zażaleniu należy na wstępie podnieść , określony w art. 492 par 1 kpc tytuł zabezpieczenia powstaje z mocy ustawy.

Bez znaczenia jest również okoliczność, czy zachodzą przesłanki do udzielenia zabezpieczenia określone w art. 730 1par 1 kpc. Obrona pozwanego , oprócz podważania nakazu zapłaty w zarzutach od nakazu zapłaty może polegać na domaganiu się uchylenia nakazu zapłaty jako tytułu zabezpieczenia lub ograniczenia zabezpieczenia. Ograniczenie wykonania nakazu zapłaty jako tytułu zabezpieczającego na podstawie art. 492 par 2 kpc może polegać na określeniu przez sąd okresu , w którym nakaz jako tytuł zabezpieczający nie będzie wykonywany. W tym przypadku o ograniczeniu zabezpieczenia na podstawie art. 492 par 2 kpc sąd orzeka według swojego uznania – co także podniósł Sąd Rejonowy- i jest to inna podstawa, niż w przypadku zmiany zabezpieczenia na podstawie art. 742 kpc , gdzie ta zmiana jest możliwa , jeżeli zmieni się lub odpadnie przyczyna zabezpieczenia ( podobnie Komentarz do art. 492 kpc: P. Telenga, D. Zawistowaski-Lex).

Natomiast powód w pozwie podał ,że podstawą do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym są przesłanki wskazane w art. 485 kpc.

W związku z tym należy podnieść ,że przez rachunek , o którym mowa w art. 485 par 1 pkt 2 kpc rozumieć należy każdy występujący w obrocie prawnym dokument rozliczeniowy ( w tym fakturę) , stanowiący dowód zobowiązania.

Przyjęcie dokumentu rozliczeniowego przez dłużnika ( np. przez potwierdzenie

odbioru faktury ) nie oznacza akceptacji przez dłużnika – tu pozwanego- rachunku w rozumieniu art. 485 par 1 pkt 2 kpc. Przyjęty rachunek podlega sprawdzeniu przez dłużnika / w tej sprawie pozwanego i może się spotkać z jego akceptacją bądź odmową. Sąd Okręgowy podziela pogląd ,że dokumenty o którym mówi w/w przepis muszą zawierać odpowiednią treść , wskazującą na akceptację przez dłużnika / tu pozwanego istnienia zobowiązania stwierdzonego przez wierzyciela /powoda w formie rachunku, wezwania do zapłaty lub żądania zapłaty z rachunku bankowego. Należy w tym miejscu podnieść ,że „ zaakceptowany przez dłużnika rachunek” to także faktura , jeżeli została podpisana przez pozwanego lub osobę go reprezentującą ( wymogu tego nie spełni podpis np. pracownika odbierającego dokumenty) ( podobnie : P. Telenga, Komentarz do art. 485 kpc, Lex, ).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy w pierwszej kolejności wypada zaznaczyć ,że na fakturze dołączonej do pozwu nr (...)

( k- 23) podpis A. G. został umieszczony w miejscu podpisu osoby uprawnionej do odbioru faktury. Sam fakt , iż przy jej nazwisku widnieje funkcja (...) nie może wskazywać ,że jest ona osobą umocowaną do reprezentacji pozwanego, który poprzez jej podpis na w/w fakturze zaakceptował przedmiotową fakturę – w rozumieniu art. 485 par1 pkt. 2 kpc. Twierdzenia powoda ,że sama funkcja A. M.- G. prowadzi do wniosku ,że miała ona szersze kompetencje formalnoprawne do podejmowania działań w imieniu spółki są nadinterpretacją . Również okoliczność ,że pozwany uregulował wcześniejsze, inne faktury przyjęte przez A. M.-G. nie może potwierdzać, że działała ona w imieniu pozwanego. Także podniesienie przez skarżącego ,że w/w podpisała umowę developerską nie wykazuje powyższego , albowiem z treści tej umowy nie wynika ,że jej umocowanie do reprezentacji pozwanego rozciągało się na dokonywaniu w imieniu pozwanego innych czynności prawnych. Poza tym w/w umowa dotyczy okresu roku 2013r , natomiast przedmiotowe faktury zostały podpisane przez w/w A. M.-G. w 2012r. Nie może umknąć uwadze fakt, że powód podpisując umowy z pozwanym wiedział , kto reprezentuje pozwanego. Zdaniem Sądu Okręgowego powód nie wykazał ,że to podpis A. M.- G. stanowił akceptację przez pozwanego przedmiotowej faktury. O tym ,że tak nie było świadczy już sam brak zapłaty wynagrodzenia za nią jak i treść zarzutów od nakazu zapłaty .

Naprowadzone powyżej okoliczności czynią rozważania odnoszące się do 97 kc za bezcelowe.

Odnosząc się do zarzutów dotyczących naruszenia przepisów postępowania należy jedynie podnieść ,że strona powodowa, ani w piśmie z dnia 23.06.2014r

( k- 48-52) -wbrew twierdzeniom podniesionymi w zażaleniu - ani na rozprawie w dniu 30.06.2014r ( k-68-69) nie złożyła wniosku o przesłuchanie powoda i nie wnosiła o uzupełnienie postępowania dowodowego w tym zakresie na rozprawie w dniu 30.06.2014r. Na rozprawie w tym dniu Sąd nie przeprowadzał dowodu z zeznań stron.

Z tych też względów zażalenie powoda oddalono po myśli art. 397 par 2 kpc

i art. 385 kpc.

W zakresie kosztów postępowania zażaleniowego rozstrzygnięcie zapadnie w końcowym orzeczeniu ( art. 108 par 1 kpc).

ZARZĄDZENIE

(...)

-(...)