Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2015 r.

sprawy z wniosku Z. S. i H. S.

z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w G.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wnioskodawców

od postanowienia Sądu Rejonowego w Brodnicy

z dnia 10 marca 2014 r.

sygn. akt I Ns 696/12

p o s t a n a w i a :

1.  oddalić apelację,

2.  ustalić, iż każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie w instancji odwoławczej.

Sygnatura VIII Ca 589/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 18 czerwca 2014 r. Sąd Rejonowy w Brodnicy w sprawie z wniosku Z. S. i H. S. z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w G. o ustanowienie służebności przesyłu postanowił:

1. wniosek oddalić,

2. ustalić, że każdy uczestnik postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy podniósł, że wnioskodawcy domagali się ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości stanowiącej ich własność, położonej w K., gmina B., stanowiącej działkę oznaczoną numerem geodezyjnym (...), zapisaną w księdze wieczystej Kw Nr (...), prowadzonej przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Brodnicy na rzecz każdoczesnego właściciela urządzenia przesyłowego - linii energetycznej wysokiego napięcia zlokalizowanej na tej działce, polegającej na utrzymywaniu linii energetycznej, prawie jej konserwacji i napraw.

Sprawa niniejsza była zawieszona do czasu rozstrzygnięcia sprawy o zasiedzenie służebności odpowiadającej służebności przesyłu zainicjowanej przez uczestnika.

W dniu 6 września 2013r. w sprawie I Ns 76/13 Sąd Rejonowy w Brodnicy wydał postanowienie, w którym stwierdził, że (...) S.A. z siedzibą w G. nabył na własność przez zasiedzenie z dniem 2 sierpnia 2008r. służebność gruntową o treści odpowiadającej służebności przesyłu na nieruchomości stanowiącej własność Z. i H. S., położonej w miejscowości K., gmina B., oznaczonej numerem ewidencyjnym działki (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta Kw Nr (...) przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Brodnicy, polegającą na eksploatacji instalacji i urządzeń przesyłowych, wchodzących w skład linii napowietrznej 110kv J. - B., w zakresie zgodnym z ich przeznaczeniem, w celu wykonywania konserwacji, modernizacji, bieżących napraw, remontów, badań technicznych, usuwania awarii i swobodnego przemieszczenia się wzdłuż pasów eksploatacyjnych: o długości 15 metrów i szerokości 12,9 metra dla linii 110kv oraz o powierzchni 54m ^{( 2)} dla części słupa linii 110kv znajdującej się na wskazanej nieruchomości.

W tej sytuacji Sąd Rejonowy uznał wniosek za bezprzedmiotowy i oddalił go; o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.

Apelację od powyższego postanowienia złożyli wnioskodawcy. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucili naruszenie prawa materialnego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a art.292 k.c. w zw. z art.175 k.c. art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, art 70 ustawy z 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz art.233 k.p.c. poprzez błędną ocenę materiału dowodowego w sytuacji, w której z dokumentacji przedłożonej przez uczestnika nie wynika aby służebność przesyłu zasiedziana przez poprzednika prawnego została na uczestnika skutecznie przeniesiona.

W oparciu o tak sformułowany zarzut skarżący wnieśli o:

- uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji,

- zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawców kosztów zastępstwa procesowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według stawek,

ewentualnie:

- zmianę zaskarżonego postanowienia przez ustanowienie na rzecz uczestnika służebności przesyłu

- zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawców kosztów postępowania za obie instancje wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację uczestnik (...) S.A. w G. wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od wnioskodawców na rzecz uczestnika kosztów postępowania sądowego, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Zaskarżone postanowienie odpowiadało prawu.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż przyjęte przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne były prawidłowe. Sąd Okręgowy podziela te ustalenia i przyjmuje za swoje, czyniąc je podstawą własnego rozstrzygnięcia. W związku z tym nie istniała już potrzeba ich szczegółowego powtarzania (por. postanowienie SN z dnia 19 czerwca 2013 r., I CSK 156/13, LEX nr 1365587).

Przechodząc natomiast do kwestii merytorycznych, wskazać należy, iż w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji dokonał właściwej subsumpcji przepisów prawnych pod ustalony stan faktyczny i z powyższego wyciągnął prawidłowe i w pełni uzasadnione wnioski. Zarzut apelacyjny zawarty w środku zaskarżenia nie zasługuje na uwzględnienie. Dokonując jego oceny należy na wstępie zauważyć, że skarżący zarzucili naruszenie prawa materialnego art.292 k.c. w zw. Z art.175 k.c. art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, art 70 ustawy z 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Zarzuty skarżącego w istocie zmierzają do podważenia mocy orzeczenia, które zapadło w sprawie I Ns 16/13 Sądu Rejonowego w Brodnicy dotyczącej stwierdzenia zasiedzenia służebności odpowiadającej służebności przesyłu. Mając na względzie fakt, iż postanowienie to jest prawomocne i Sądy rozstrzygające w sprawie niniejszej są nim związane trudno nawet odnieść się do tego zarzutu apelacyjnego ponieważ jest on oczywiście bezzasadny. Apelujący, jak się wydaje stara się sugerować, iż postanowienie to jest błędne z uwagi na treść uchwały SN z 8 kwietnia 2014 r. w sprawie III CZP 87/13, w której SN przesądził, że ​wykonywanie uprawnień w zakresie wynikającym z decyzji wydanej na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (tekst jedn.: Dz.U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), stanowiącej tytuł prawny do ich wykonywania, nie prowadzi do nabycia przez zasiedzenie służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu.

Pomijając już jednak nawet, podniesioną wcześniej kwestię związania orzeczeniem stwierdzającym zasiedzenie w sprawie niniejszej, to podniesiony zarzut jest całkowicie niezasadny mając na względzie fakt, iż istotą powołanej w apelacji uchwały SN jest to, że decyzje administracyjne wydane na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, art 70 ustawy z 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz w art. 124 u.g.n. stanowią samoistny tytuł prawny do wykonywania obsługi linii energetycznych przez przedsiębiorstwa przesyłowe.

W apelacji podniesiono ponadto zarzut naruszenia art.233 k.p.c., które miało polegać na tym, iż uczestnik nie udowodnił aby zasiedziana przez niego służebność została skutecznie przeniesiona. Trudno jednak odnosić się do tak sformułowanego zarzutu ponieważ nie został on w ogóle uzasadniony. W uzasadnieniu apelacji podniesiono ponadto, iż skoro uczestnik posiada tytuł prawny do obszaru zajętego przez urządzenie to należało wniosek rozpoznać w zakresie jakim dotyczył strefy ograniczonego oddziaływania. Ten zarzut był również nietrafny i tutejszy Sąd Okręgowy wielokrotnie wyjaśniał to w swoich wcześniejszych orzeczeniach, w których tożsame zarzuty były już podnoszone. Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd I instancji prawidłowo zastosował przepis art. 305 ¹ k.c., gdyż brak było podstaw do ustanowienia rozszerzonej służebności przesyłu w zakresie strefy oddziaływania linii energetycznej

W opinii Sądu Okręgowego, istota zarzutu skarżącego sprowadza się do twierdzenia, że sąd nie orzekł o części żądania, skoro uznał, że doszło już do zasiedzenia całej służebności, będącej przedmiotem postępowania. Nie można jednak ustanowić służebności nabytej przez zasiedzenie (istniejącej już de facto i de iure). Wnioskodawcy nie wykazali w żaden sposób, że służebność nabyta przez zasiedzenie jest inną służebnością, której ustanowienia domagają się obecnie. Zmiana wykonywania tej służebności może nastąpić tylko w trybie art. 291 k.c., w razie zaistnienia po stronie uczestnika ważnej potrzeby gospodarczej. Potwierdza to m.in. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2010 r. (III CZP 36/10, OSNC 2010/12/163, Biul.SN 2010/6/9, LEX nr 578579). Sąd Okręgowy w pełni podziela ten pogląd. Trudno bowiem znaleźć jakiekolwiek argumenty przemawiające za jego podważeniem,

Z przedstawionych powodów na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji w punkcie 1 (pierwszym).

O kosztach postępowania odwoławczego na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji w punkcie 2 (drugim), uznając że brak podstaw do odstąpienia od zasady orzekania o kosztach postępowania nieprocesowego, zgodnie z którą każdy uczestnik ma obowiązek ponosić koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.