Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Beata Łapińska

Protokolant stażysta Bożena Sobczyk

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku A. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje A. D. prawo do emerytury poczynając od dnia 15 maja 2013 roku.

2.  przyznaje ze Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. radcy prawnemu K. M. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy A. D. z urzędu.

Sygn. akt VU 1078/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 czerwca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Tomaszowie Maz, odmówił ubezpieczonemu A. D. prawa do emerytury z uwagi na brak wymaganego stażu pracy w warunkach szczególnych.

Od powyższej decyzji ubezpieczony odwołał się w dniu 30 lipca 2013 roku, wnosząc o przyznanie żądanego prawa, z uwagi na przepracowanie wymaganych 15 lat w warunkach szczególnych.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. D., urodzony w dniu (...), złożył swój pierwszy wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury w dniu 12.05.2011 r.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1-6 w aktach ZUS).

Na dzień 1 stycznia 1999 roku, skarżący udowodnił staż pracy wynoszący ponad 25 lat (okoliczność bezsporna).

Decyzją z dnia 27 czerwca 2011 r. ZUS odmówił mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu tej decyzji ZUS podał, iż okres zatrudnienia ubezpieczonego w szczególnych warunkach wynosił łącznie 6 lat, 2 miesiące i 1 dzień.

Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu na mocy powyższej decyzji do okresu pracy w warunkach szczególnych :

⚫

okresy zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...)' ¹ w Z. od dnia 1.04.1974 r. do dnia 28.02.1978 r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony,

⚫

od dnia 13 08.1979 r. do dnia 9.10.1979 r. w Kombinacie Elektrowni (...) jako maszynista koparki oraz

⚫

od dnia 4.02.1980 r. do dnia 12.03.1980 r. i

⚫

od dnia 1.10.1982 r. do dnia 25.09.1984 r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w (...) Zakładach (...)'*

Organ rentowy nie zaliczył mu do okresów pracy w warunkach szczególnych okresów :

⚫

Od 10.03.1978 r. do 12.08.1979 r. i od 10.10.1979 r. do 12.11.1979 r. w Kombinacie Elektrowni (...) na stanowisku kierowcy ,

⚫

Od 13 .03.1980 r. do 30.09. 1982 r. w (...) (...)na stanowisku mechanika samochodowego ,

⚫

Od 5.12.1984 r. do 30.11.1987 r. w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej na stanowisku kierowcy ,

⚫

Od 19.02.1988 r. do 3.07.1990 r. w (...) na stanowisku robotnika budowlanego, kierowcy

gdyż stanowiska te nie były wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7.02.1982 r. Ponadto przedłożone dokumenty nie potwierdzały pracy w warunkach szczególnych.

Brakujący okres pracy w warunkach szczególnych, to według ZUS 8 lat, 9 miesięcy i 29 dni.

(bezsporne).

Wyrokiem z dnia 10 października 2011 r. wydanym w sprawie VU 866/11 Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

W pisemnym uzasadnieniu wyroku zawartym w opisanej wyżej sprawie Sąd Okręgowy opierając się na dowodzie z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków : S. S., J. R., W. M. (1) , W. J. (1) uznał, iż A. D. w spornym okresie od dnia 10.03.1978 r. do dnia 12.08.1979 roku oraz od dnia 10.10.1979 r. do dnia 12.11.1979 r. świadczył pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Kombinacie Elektrowni (...). Pracował jako kierowca samochodów ciężarowych marki S., były to samochody o ładowności powyżej 3,5 ton. Pracował w pogotowiu technicznym. Po ukończonym kursie maszynistów koparek jednonaczyniowych pracował jako operator koparki .

W spornym okresie od dnia 13.03.1980 r. do dnia 30.09.1982 r. A. D. świadczył pracę w (...) na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego typu S. i K. o ładowności powyżej 3,5 ton. Ubezpieczony nie był oddelegowany w tym czasie do innej pracy.

W spornym okresie od dnia 5.12.1984 r. do dnia 30.11.1987 r. ubezpieczony pracował w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej na stanowisku kierowcy w Oddziale transportowym. Prowadził samochód marki S. o ładowności powyżej 3,5 ton, którym dowoził materiały budowlane na budowę, a zimą odśnieżał drogi. Pracował w pełnym wymiarze czasu pracy i nie był oddelegowywany do innej pracy .

W spornym okresie od dnia 19.02.1988 r. do dnia 3.07.1990 r. A. D. był zatrudniony w (...) na stanowisku robotnika budowlanego oraz kierowcy. W tym okresie był kierowcą osinobusa marki S., które były przystosowane do przewożenia powyżej 15 osób. Ubezpieczony przewoził pracowników na miejsca pracy, w zależności od potrzeby danego dnia oraz przewoził również kierownictwo Przedsiębiorstwa na budowy. W dniu 6.10.1988 roku ubezpieczony miał wypadek przy pracy i od tej pory przebywał na zwolnieniu lekarskim i świadczeniu rehabilitacyjnym.

Sąd Okręgowy w sprawie VU 866/11 stanął na stanowisku, iż odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem uznał, iż skarżący nie posiadał 15 letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Dokonując ustaleń w zakresie rodzaju prac wykonywanych przez A. D. w okresie zatrudnienia od dnia l0.03,1978 r, do dnia 12.08.1979 r. i od dnia 10.10.1979 r. do dnia 12.11.1979 r w Kombinacie Elektrowni (...) na stanowisku kierowcy samochodu powyżej 3.5 ton Sąd Okręgowy opierając się na zeznaniach ubezpieczonego, świadectwie pracy oraz zaświadczeniu załączonemu do akt sprawy o ukończeniu kursu maszynistów koparek jednonaczyniowych uznał, że pracował on jako kierowca samochodów powyżej 3,5 ton oraz operator koparki.

Sąd Okręgowy zaliczył więc ubezpieczonemu z powyższego okresu okres 1 roku, 6 miesięcy i 4 dni do pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy zaliczył również okres pracy ubezpieczonego od dnia 31.12.1980 r. do dnia 30.09.1982 r . w (...) (...) do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych uznając, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie, A. D. świadczył pracę na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego typu S. i K. o ładowności powyżej 3,5 ton i nie był oddelegowany w tym czasie do innej pracy. W tym czasie ubezpieczony wykonywał pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd Okręgowy zaliczył więc ubezpieczonemu okres 1 roku, 9 miesięcy i 31 dni pracy w (...) do pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy w sparwie VU 866/11 uznał także, iż A. D. w okresie od 5.12 1984 r. do 30 11,1987 r. pracował w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej gdzie świadczył pracę na stanowisku kierowcy w oddziale transportowym. W tym okresie prowadził samochód marki S. o ładowności powyżej 3,5 ton. Sąd Okręgowy zaliczył więc ubezpieczonemu okres 2 lat, 11 miesięcy i 25 dni pracy w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej do pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy również zaliczył ubezpieczonemu okres od dnia 19.02.1988 r. do dnia 6.10.1988 r. do pracy w warunkach szczególnych, w którym to A. D. był zatrudniony w (...) na stanowisku robotnika budowlanego oraz kierowcy uznając, iż w tym okresie był on kierowcą osinobusa marki S., który przeznaczony był do przewożenia powyżej 15 osób. Do obowiązków ubezpieczonego należało przewożenie pracowników na miejsca pracy, nadto ubezpieczony przewoził również kierownictwo Przedsiębiorstwa na budowy. W dniu 6.10.1988 roku ubezpieczony miał wypadek przy pracy i od tej pory przebywał na zwolnieniu lekarskim,, a następnie na świadczeniu rehabilitacyjnym.

Mając na uwadze powyższe okoliczności. Sąd Okręgowy zaliczył ubezpieczonemu jedynie okres pracy w (...) w wymiarze 7 miesięcy i 13 dni do pracy w warunkach szczególnych.

W świetle złożonych w sprawie zeznań nie budziło zdanie Sądu Okręgowego żadnych wątpliwości, że ubezpieczony faktycznie wykonywał w spornych okresach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace wymienione w Wykazie A, Dziale VIII pkt 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku, tj. prace na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Jednak okres zaliczony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych tj. 6 lat, 2 miesi ące i 1 dzień, zsumowany ze spornymi okresami zaliczonymi przez Sąd Okręgowy niespełna 7 lat), nie dawał łącznie minimalnego wymagalnego okresu tj. 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Z tych też, względów Sąd Okręgowy w sprawi VU 866/11 oddalił odwołanie.

Powyższy wyrok apelacją zaskarżył wnioskodawca . Do apelacji załączył on oryginał świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych z Gminnej Spółdzielni (...) w Z. , z treści którego wynikało , iż był on zatrudniony w (...) od 13 .09. 1969 r. do 2.05.1973 r. , w tym w okresie od 2.05. 1973 r. do 28.02. 1978 r. był on zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony wymienionym w wykazie A , dziale VIII pozycji 2 punkt 1 wykazu.

Wyrokiem z dnia 16 maja 2012 r. wydanym w sprawie III AUa 1548/11 oddalił apelację.

( dowód : akta sprawy załączonej VU 866/11, w tym wyrok SO wraz z uzasadnieniem – k. 19 , 23 – 28, apelacja – k. 31 -34, wyrok Sądu Apelacyjnego – k. 47 akt sprawy załączonej ).

W dniu 15 maja 2013 r. A. D. złożył kolejny wniosek o emeryturę.

Do wniosku załączył nowy dokument w postaci kserokopii świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych z Gminnej Spółdzielni (...) w Z. , z treści którego wynikało , iż był on zatrudniony w (...) od 13 .09. 1969 r. do 2.05.1973 r. , w tym w okresie od 2.05. 1973 r. do 28.02. 1978 r. był on zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony wymienionym w wykazie A , dziale VIII pozycji 2 punkt 1 wykazu ( oryginał był wraz z apelacją w sprawie VU 866/11 ) Do wniosku dołączył również zaświadczenie (...), iż pełnił on służbę wojskową w okresie od 20.04.1971 r. do 13.04.1973 r. , w tym w okresie od 17.09.1971 r. do 13.04.1973 r. jako kierowca.

( dowód : zaświadczenia – k. 11 i 12 akt sprawy)

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 czerwca 2013 r. ZUS odmówił mu prawa do emerytury uznając nadal, iż udokumentowany staż ubezpieczonego w szczególnych warunkach wynosił łącznie 6 lat, 2 miesiące i 1 dzień.

Organ rentowy , tak samo jak w poprzedniej decyzji zaliczył ubezpieczonemu na mocy powyższej decyzji do okresu pracy w warunkach szczególnych :

⚫

okresy zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...)' ¹ w Z. od dnia 1.04.1974 r. do dnia 28.02.1978 r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony,

⚫

od dnia 13 08.1979 r. do dnia 9.10.1979 r. w Kombinacie Elektrowni (...) jako maszynista koparki oraz

⚫

od dnia 4.02.1980 r. do dnia 12.03.1980 r. i

⚫

od dnia 1.10.1982 r. do dnia 25.09.1984 r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w (...) Zakładach (...)'*

Organ rentowy ponownie nie zaliczył mu do okresów pracy w warunkach szczególnych okresów , które były przedmiotem oceny w sprawie VU 866/11, tj :

⚫

Od 10.03.1978 r. do 12.08.1979 r. i od 10.10.1979 r. do 12.11.1979 r. w Kombinacie Elektrowni (...) na stanowisku kierowcy ,

⚫

Od 13 .03.1980 r. do 30.09. 1982 r. w (...) (...) na stanowisku mechanika samochodowego ,

⚫

Od 5.12.1984 r. do 30.11.1987 r. w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej na stanowisku kierowcy ,

⚫

Od 19.02.1988 r. do 3.07.1990 r. w (...) na stanowisku robotnika budowlanego, kierowcy

gdyż stanowiska te nie były wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7.02.1982 r. Ponadto przedłożone dokumenty nie potwierdzały pracy w warunkach szczególnych.

Nadto nie zaliczono mu świadectwa pracy w warunkach szczególnych z okresu pracy w (...) w Z. od 2 maja 1973 r. do 31 marca 1974 r. , gdyż dokument ten był kserokopią , a nie oryginałem.

Wnioskodawca będą zatrudniony w (...) w Z. na początku zatrudnienia pracował w rozlewni , gdzie produkowano oranżadę . W trakcie zatrudnienia tam, a przed powołaniem go do wojska uczęszczał on na kurs samochodu , dlatego w czasie służby wojskowej, którą odbywał w okresie od okresie od 20.04.1971 r. do 13.04.1973 r. Po powrocie z wojska do pracy w (...) w Z. , tj. od dnia 2 maja 1973 r. do 28 lutego 1978 r. pracował jako kierowca samochodu ciężarowego . ZUS z tego okresu zaliczył mu tylko okres od 1 kwietnia 1974 r. do 28 lutego 1978 r, co oznacza, iż pominął okres od 2 maja 1973 r. do 30 marca 1974 r.

(dowód : oryginał świadectwa pracy w warunkach szczególnych zawarty w katach sprawy VU 866/11 – k. 35 ) .

A. D. w spornym okresie od dnia 10.03.1978 r. do dnia 12.08.1979 roku oraz od dnia 10.10.1979 r. do dnia 12.11.1979 r. świadczył pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Kombinacie Elektrowni (...). Pracował jako kierowca samochodów ciężarowych marki S., były to samochody o ładowności powyżej 3,5 ton. Po ukończonym kursie maszynistów koparek jednonaczyniowych pracował jako operator koparki ( dowód: zeznania wnioskodawcy k,15, zaświadczenie o ukończeniu kursu k.14 akt sprawy VU 866/11 , świadectwo pracy w Kombinacie Elektrowni (...) k.4 akt rentowych ).

W okresie od 4 lutego 1980 r. do 25 września 1984 r. A. D. zatrudniony był w (...) . Organ rentowy z całego okresu pracy tu zaliczył wnioskodawcy okresy pracy : od 4 lutego 1980 r. do 12 marca 1980 r. oraz od 1 października 1982 r. do 25 września 1984 r. pomijając okres od 13 marca 1980 r, do 30 września 1982 r.

W okresie od 13 marca 1980 r. do 31 grudnia 1980 r. pracował on jako mechanik samochodowy w kanale remontowym , a jego praca zaliczona była jako I kategorii zatrudnienia, a od 1 stycznia 1981 r. do 30 września 1982 r. pracował znowu jako kierowca (...) i także praca ta zaliczona była do I kategorii zatrudnienia .

(dowód: zeznania świadka F. K. – k. 69 akt sprawy oraz treść świadectwa pracy – 5 akt rentowych )

W kolejnym spornym okresie od dnia 5.12.1984 r. do dnia 30.11.1987 r. ubezpieczony pracował w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej na stanowisku kierowcy w Oddziale transportowym. Prowadził samochód marki S. o ładowności powyżej 3,5 ton, którym dowoził materiały budowlane na budowę. Pracował w pełnym wymiarze czasu pracy i nie był oddelegowywany do innej pracy ( dowód: zeznania świadka S. S. k. – 61 verte akt sprawy, świadectwo pracy z (...) Spółdzielni Mieszkaniowej zawarte w aktach rentowych ) .

W okresie od dnia 19.02.1988 r. do dnia 3.07.1990 r. A. D. był zatrudniony w (...) na stanowisku robotnika budowlanego oraz kierowcy.

Jako robotnik budowlany pracował przez okres około półtora tygodnia.

Od 1 marca 1988 r. do 3 lipca 1990 r. pracował w firmie (...) jako kierowca osinobusa marki S., który były przystosowany do przewożenia powyżej 15 osób. Ubezpieczony przewoził pracowników na miejsca pracy, w zależności od potrzeby danego dnia oraz przewoził również kierownictwo Przedsiębiorstwa na budowy. W dniu 6.10.1988 roku ubezpieczony miał wypadek przy pracy i od tej pory przebywał na zwolnieniu lekarskim i zasiłku rehabilitacyjnym . Do końca zatrudnienia pracował w firmie (...) jako kierowca samochodu ciężarowego.

( dowód: zeznania wnioskodawcy zeznania świadka W. M. (1) – k. 61 verte 16 oraz zeznania świadka W. J. (1)- k. 61 verte akt sprawy, świadectwo pracy „(...)" k. 8 akt rentowych).

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz, (...) ze zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art, 27 pkt 1 (tj. poniżej 65 lat dla mężczyzn). Ustęp 4 art. 32 stanowi zaś, że wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Stosownie do art. 184 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem (ust. 2).

W świetle powyższych regulacji, żądanie ubezpieczonego należało zatem rozpoznać w aspekcie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 z. późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem Z treści § 4 tego rozporządzenia wynika, iż pracownik, który wykonywał prace w

szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki.

1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2. ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ten „wymagany okres zatrudnienia" to okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia (§ 3 rozporządzenia), natomiast pracą w warunkach szczególnych jest praca świadczona stale i w pełnym wymiarze na stanowiskach wskazanych w załączniku do tegoż aktu (§ 1 i § 2 rozporządzenia). Należy dodać, że warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy jest spełniony tylko wówczas, gdy pracownik w ramach obowiązującego go pełnego wymiaru czasu pracy na określonym stanowisku pracy nie wykonuje czynności pracowniczych nie związanych z tym stanowiskiem pracy, ale stale wykonuje prace o jakich mowa w rozporządzeniu ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2000 roku, II UKN 39/00, OSNAP 2002/11/272).

Okresy pracy w warunkach szczególnych, stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Brak takiego świadectwa nie wyklucza jednak dokonania ustalenia zatrudnienia w warunkach szczególnych innymi środkami dowodowymi w toku postępowania sądowego. Stanowisko takie wielokrotnie zajmował również Sąd Najwyższy, który między innymi w wyroku z dnia 2 lutego 1996 roku, II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239 stwierdził, że w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokości mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Ograniczenia dowodowe zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz, U. Nr 10, poz. 49 ze zm.) dotyczą wyłącznie postępowania przed tymi organami.

Spór pomiędzy stronami, w związku z zarzutami podniesionymi przez ubezpieczonego w odwołaniu, ograniczał się do faktu, czy ma on wymagany 15-Ietni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach. Spełnienie pozostałych przesłanek nie było przedmiotem sporu, a jednocześnie nie budzi żadnych wątpliwości - wnioskodawca ma wymagany okres zatrudnienia, to jest 25 lat, a w dniu (...) 2011 r. roku ukończył 60 lat.

Sam fakt zatrudnienia ubezpieczonego w spornych okresach był bowiem niesporny w świetle dokumentów znajdujących się w jego aktach ubezpieczeniowych. Spornym pozostawał charakter wykonywanej przez niego pracy tj. czy była to praca wykonywana w szczególnych warunkach, czy też nie.

ZUS zaliczył bowiem skarżącemu okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 6 lat, 2 miesięcy 1 dnia . Brakujący okres wynosi więc 8 lat , 9 miesięcy i 29 dni.

Nie bez znaczenia dla Sądu rozstrzygającego przedmiotową sprawę ma załączona sprawa VU 866/11 , w której Sąd Okręgowy jakkolwiek wydał wyrok oddalający odwołanie uznał za udowodnione wszystkie okresy objęte decyzją z 26 lipca 2011 r. , które jednak ostatecznie nie dały skarżącemu wymaganych 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Nowym okresem nie objętym poprzednią decyzją jest okres wynikający z nowego dokumentu, jakim jest świadectwo pracy w warunkach szczególnych z okresu pracy wnioskodawcy z Gminnej Spółdzielni (...) w Z. , z treści którego wynikało , iż był on zatrudniony w (...) od 13 .09. 1969 r. do 2.05.1973 r. , w tym w okresie od 2.05. 1973 r. do 28.02. 1978 r. był on zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony wymienionym w wykazie A , dziale VIII pozycji 2 punkt 1 wykazu.

Sąd Okręgowy dokonując ustaleń w zakresie rodzaju prac wykonywanych przez A. D. zgodnie z zasadą bezpośredniości przeprowadził postępowanie dowodowe na okoliczność pracy skarżącego we wszystkich spornych okresach, zatem również tych, które były już przedmiotem badania i oceny Sądu w sprawie VU 866/11.

Odnosząc się do pierwszego okresu zatrudnienia od dnia 10.03.1978 r, do dnia 12.08.1979 r. i od dnia 10.10.1979 r. do dnia 12.11.1979 r w Kombinacie Elektrowni (...) Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawcy, iż pracował on na stanowisku kierowcy samochodu powyżej 3.5 tony. Sąd Okręgowy oparł się w tym zakresie nie tylko na zeznaniach ubezpieczonego, ale także na zapisie w świadectwie pracy, z treści którego wynika, iż był zatrudniony jako maszynista koparki oraz zaświadczeniu załączonemu do akt sprawy o ukończeniu kursu maszynistów koparek jednonaczyniowych. Ubezpieczony w spornym okresie pracował jako kierowca samochodów powyżej 3,5 ton oraz operator koparki.

Sąd Okręgowy zaliczył więc ubezpieczonemu okres 1 roku, 6 miesięcy i 4 dni do pracy w warunkach szczególnych.

Jeśli chodzi o kolejny okres, tj. o okres pracy w (...), to poza sporem jest, iż skarżący był tam zatrudniony od dnia 4 lutego 1980 r. do 25 września 1984 r.

ZUS zaliczył mu z tego okresu ze świadectwa pracy okres od 4 lutego 1980 r. do 12 marca 1980 r. jako kierowcy I kategorii zatrudnienia oraz od 1 października 1982 do 25 września 1984 r.

Pominął zaś okres od 13 marca 1980 r. do 30 września 1982, a nie jak to ustalił Sąd Okręgowy w sprawie VU 866/11 , iż okres pominięty dotyczył okresu do 31 grudnia 1980 r. Sąd Okręgowy w przedmiotowej sprawie zaliczył cały sporny okres pracy. Z treści świadectwa pracy wynika bowiem, iż w okresie od 13 marca 1980 r. do 31 grudnia 1980 r. skarżący zatrudniony był jako mechanik samochodowy I kategorii zatrudnienia, zaś z zeznań samego wnioskodawcy oraz świadka F. K. wynika, iż we wskazanym okresie naprawiał on samochody ciężarowe w kanałach remontowych, a w pozostałym okresie aż do końca zatrudnienia pracował nadal jako kierowca samochodu ciężarowego. Wynika to bowiem także z treści świadectwa pracy, w którym jako ostanie stanowisko pracy wymienione jest właśnie stanowisko kierowcy I kategorii zatrudnienia. A. D. zatem wykazał, iż w okresie od 1 stycznia 1981 r. do 30 września 1982 r. świadczył pracę na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego typu S. i K. o ładowności powyżej 3,5 ton i nie był oddelegowany w tym czasie do innej pracy. W tym czasie ubezpieczony wykonywał pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd Okręgowy zaliczył więc ubezpieczonemu okres 2 lata, 6 miesięcy i 17 dni pracy w (...) do pracy w warunkach szczególnych .

Jeśli chodzi o kolejny sporny okres pracy A. D. wykazał w ocenie Sądu Okręgowego, iż w okresie od 5.12. 1984 r. do 30 .11.1987 r pracował w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej jako kierowca samochodu ciężarowego. Jak wynika bowiem z zeznań świadka S. S. , który pracował wspólnie z nim, świadczył on pracę na stanowisku kierowcy w oddziale transportowym. W tym okresie prowadził samochód marki S. o ładowności powyżej 3,5 ton. Z zeznań świadka wynika, iż do obowiązków ubezpieczonego należało między innymi dowożenie materiałów budowlanych na budowy, a w okresie zimowym odśnieżanie dróg. Podkreślić przy tym należy, iż A. D. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy i nie był oddelegowywany do innej pracy.

Sąd Okręgowy zaliczył więc ubezpieczonemu okres 2 lat, 11 miesięcy i 25 dni pracy w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej do pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy również zaliczył ubezpieczonemu z okresu pracy firmie (...) , gdzie skarżący pracował od dnia 19 lutego 1988 r. do dnia 3 lipca 1990 r. do pracy w warunkach szczególnych , okres pracy od dnia 1 marca 1988 r. do końca zatrudnienia .

Z treści świadectwa pracy wynika, iż skarżący był tam zatrudniony na stanowisku robotnika budowlanego oraz kierowcy. Postępowanie dowodowe wykazało jednak, iż jako robotnik budowlany pracował on około półtora tygodnia na początku zatrudnienia i był to epizod, co potwierdzili zgodnie świadkowie z nim pracujący, tj. M. i J.. Sąd Okręgowy dał ostatecznie wiarę w tym zakresie zeznaniom wnioskodawcy, iż praca robotnika budowlanego była tylko bardzo krótkim epizodem w jego zatrudnieniu tam i trwała nie dłużej niż półtora tygodnia. Z zeznań świadka W. J. , który był tam zatrudniony jako brygadzista i przełożony wnioskodawcy wynikało, iż pracował on tylko w bardzo krótkim okresie ( nie dłużej niż półtora tygodnia) na samym początku pracy jako robotnik budowlany , zaś potem już do końca zatrudnienia jako kierowca osinobusa i (...). Również świadek W. M. zatrudniony w firmie (...) pamiętał tylko , iż skarżący zatrudniony był tam jako kierowca samochodu ciężarowego. Świadkowie ci zatem zgodnie potwierdzili, iż skarżący w całym okresie pracy był kierowcą osinobusa marki S., który przeznaczony był do przewożenia powyżej 15 osób. Do obowiązków ubezpieczonego należało przewożenie pracowników na miejsca pracy, nadto ubezpieczony przewoził również kierownictwo Przedsiębiorstwa na budowy.

Sąd Okręgowy dając wiarę zeznaniom tychże świadków zaliczył więc z powyższego okresu ubezpieczonemu jedynie okres pracy w (...) od 1 marca 1988 r. do 3 lipca 1990 r. w wymiarze 2 lata, 4 miesiące i 2 dni do pracy w warunkach szczególnych. Bez znaczenia w ocenie Sądu Okręgowego jest w tym miejscu fakt przebywania przez skarżącego na zwolnieniu lekarskim w okresie od 6 października 1988 r. z powodu niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy.

Ostatnim okresem spornym jest okres , który nie był przedmiotem badania w sprawie VU 866/11, tj. okres pracy w w (...) w Z..

Poza sporem jest, iż skarżący zatrudniony tam był w okresie od 13 września 1969 r. do 28 lutego 1978 r.

ZUS z tego okresu zaliczył skarżącemu jedynie okres pracy od okres od 1 kwietnia 1974 r. do 28 lutego 1978 r, co oznacza, iż pominął okres od 13 września 1969 r. do 31 marca 1974 r. Sąd Okręgowy oceniając ten okres pracy dał wiarę skarżącemu, iż w okresie od 13 września 1969 r. do czasu pójścia do wojska tj. do 16 września 1971 r. pracował on w rozlewni oranżady i nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych.

Od dnia 17 września 1971 r. do 13 kwietnia 1973 r. odbywał służbę wojskową i okres ten prawidłowo został pominięty przez organ rentowy. Skarżący bowiem przed powołaniem go do wojska nie był zatrudniony w warunkach szczególnych.

Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawcy, iż w wojsku pracował on jako kierowca , bo to wynika z zaświadczenia (...), jak również, iż po odbyciu służby wojskowej został on zatrudniony w (...) w Z. jako kierowca samochodu ciężarowego. Z materiału dowodowego wynika, iż wnioskodawca będą zatrudniony w (...) w Z. tylko na początku zatrudnienia pracował w rozlewni , gdzie produkowano oranżadę . W trakcie zatrudnienia tam, a przed powołaniem go do wojska uczęszczał on na kurs samochodowy , dlatego w czasie służby wojskowej, którą odbywał w okresie od okresie od 20.04.1971 r. do 13.04.1973 r. pracował jako kierowca . Po powrocie z wojska do pracy w (...) w Z. , tj. od dnia 2 maja 1973 r. do 28 lutego 1978 r. pracował już wyłącznie jako kierowca samochodu ciężarowego . Okoliczność ta została bowiem potwierdzona świadectwem pracy w warunkach szczególnych złożonym w oryginale przez skarżącego jako załącznik do apelacji w sprawie VU 866/11. Trudno w tej sytuacji zrozumieć stanowisko organu rentowego, który zakwestionował ten dokument tylko dlatego, iż do organu rentowego wpłynęła jego kserokopia. Organ zaś nie przedstawił żadnych innych dowodów, które skutecznie podważyłyby treść tego dokumentu.

Z treści tego świadectwa ( k. 11 akt sprawy) wynikało , iż był on zatrudniony w (...) od 13 .09. 1969 r. do 28.02.1978 r. , w tym w okresie od 2.05. 1973 r. do 28.02. 1978 r. był on zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony wymienionym w wykazie A , dziale VIII pozycji 2 punkt 1 wykazu.

Oznacza to, że do ZUS z powyższego okresu zaliczył mu tylko okres od 1 kwietnia 1974 r. do 28 lutego 1978 r, co oznacza, iż bezpodstawnie , wbrew treści dokumentu pominął okres od 2 maja 1973 r. do 30 marca 1974 r.

Pominięty okres wynosi zatem 10 miesięcy i 29 dni .

Łącznie więc skarżący legitymuje się okresem pracy w warunkach szczególnych wynoszącym wykazanym w niniejszym postępowaniu przeszło 9 lat, co wraz z okresem bezspornym daje wymagany ustawa okres 15 lat pracy w warunkach szczególnych,

W świetle złożonych w sprawie zeznań świadków oraz dokumentów zawartych w aktach rentowych nie budzi żadnych wątpliwości, że ubezpieczony faktycznie wykonywał w spornych okresach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace wymienione w Wykazie A, Dziale VIII pkt 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku, tj. prace na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony a okres ten wraz z okresem zaliczonym przez organ rentowy daje łącznie 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Z tych też, względów. Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c orzekł jak w sentencji.