Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 października 2014 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Starosta

Sędziowie SO Irena Dobosiewicz/ spr./

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Z. S.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w B., M.

L., M. P.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego w Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2014r. sygn. akt I Nc 10721/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

sygn. akt II Cz 587/14

UZASADNIENIE

Przewodniczący zarządzeniem z dnia 6 maja 2014r. zwrócił pozew, wskazując, że zgodnie z art 130 §1 k.p.c. pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, które nie zostało należycie opłacone, przewodniczący zwraca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo to podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stroną wartości przedmiotu sporu. Skoro zaś pełnomocnik powoda będący radcą prawnym wniósł czwartą część opłaty a brak było podstaw do wydania rozstrzygnięcia w postępowaniu nakazowym, pozew podlegał zwrotowi.

W zażaleniu powód zarzucił rażące naruszenie prawa procesowego a w szczególności art. 130 § 1 k.p.c. przez jego błędną interpretację oraz nieuzasadnione zastosowanie i domagał się uchylenia zarządzenia wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania zażaleniowego. Zarzucił brak poinformowania tak strony -jak- i- pełnomocnika o przekazaniu sprawy do rozpoznania w trybie postępowania upominawczego i braku podstaw do wydania rozstrzygnięcia w postępowaniu nakazowym, a to uniemożliwiło stronie powodowej uzupełnienie opłaty od pozwu.

Strona pozwana nie ustosunkowała się do zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

1

W przedmiotowej sprawie powód, reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego wniósł pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym jednocześnie uiszczając opłatę sądową od pozwu stanowiącą czwartą część opłaty, a to wobec treści art. 19 ust.2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r. /Dz.U. Nr 167, poz. 1398/.

Po przekazaniu sprawy zarządzeniem z wydziału gospodarczego do wydziału cywilnego - tu I Wydziału Cywilnego Przewodniczący na posiedzeniu niejawnym stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, referendarz zaś, dla którego sprawę przedłożono celem rozważenia wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym , akta przedłożył Sędziemu celem wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym /vide - zarządzenie z dnia 28 stycznia 2014r. i 22 kwietnia 2014r./.

W tej sytuacji, skoro pełnomocnik uiścił przy wniesieniu sprawy jedynie czwartą część opłaty, Przewodniczący, nie wzywając pełnomocnika o pozostałą część opłaty, pozew zwrócił.

Sąd Okręgowy wskazuje na trafność zaskarżonego orzeczenia.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy pragnie wskazać, że żadne przepisy, ani postępowania cywilnego ani regulaminu urzędowania sądów powszechnych nie

nakładają na sąd obowiązku zawiadomienia strony o braku podstaw do wydania

nakazu zapłaty. Przepis art. 489 k.p.c, który taki obowiązek przewidywał, został uchylony z dniem 1 lipca 1996r.

Oznacza to, że w przypadku strony reprezentowanej przez pełnomocnika, informację o braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym poweźmie z chwilą doręczenia zarządzenia o zwrocie pozwu z powodu braku właściwej opłaty.

Tak też się stało w przedmiotowej sprawie - pełnomocnik powoda otrzymał odpis zarządzenia o zwrocie pozwu w dniu 20 maja 2014r. i wówczas, w terminie biegnącym do ewentualnego zaskarżenia powinien był pełnomocnik

2

uiścić brakującą część /tu: 3/4/ opłaty od pozwu. Wówczas pismo wywołałoby skutek od daty pierwotnego wniesienia pozwu.

Należy bowiem mieć na względzie to, że stwierdzenie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym znajduje odzwierciedlenie tylko w zarządzeniu przewodniczącego sądu pierwszej instancji wzywającego stronę działającą bez pełnomocnika profesjonalnego do uiszczenia brakującej części opłaty od pozwu, a następnie wydaniu kolejnych zarządzeń o skierowaniu sprawy na rozprawę przy doręczeniu odpisu pozwu lub na niejawne /wydanie nakazu w postępowaniu upominawczym/.

W przedmiotowej sprawie obowiązku wzywania pełnomocnika do uiszczenia brakującej opłaty nie było, nie mamy bowiem w sprawie do czynienia z sytuacją, o której mowa w art. 130 §1 k.p.c.

W konsekwencji Sąd Okręgowy wskazuje na trafność zaskarżonego orzeczenia.

W tym miejscu wskazać należy, iż ocena zasadności wzywania lub nie pełnomocnika strony do uiszczenia brakującej opłaty od pozwu, gdy przewodniczący stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym była już przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego.

--Otóż- w wyroku i uzasadnieniu do niego Sąd Najwyższy potwierdził prawidłowość takich działań, jak w przedmiotowej sprawie /wyrok z 10 maja 2012r. sygn. akt IV CSK 503/11/.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c.

Na oryginale właściwe podpisy