Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Witek

Protokolant: Ewelina Tomoń

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa P. D.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w S. na rzecz powoda P. D. kwotę 47 528,49 zł (czterdzieści siedem tysięcy pięćset dwadzieścia osiem złotych 49/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 2 grudnia 2014r. do dnia zapłaty,

2.  w pozostałej części powództwo oddala,

3.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Okręgowego w J. kwotę 2 397,50 zł tytułem części kosztów sądowych od ponoszenia których powód był zwolniony,

4.  nakazuje ściągnąć z roszczenia zasądzonego w punkcie 1 na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Okręgowego w J. kwotę 4 452,50 zł tytułem kosztów sądowych od ponoszenia których powód był zwolniony,

5.  w pozostałym zakresie koszty postępowania wzajemnie znosi.

Sygn. akt I C 543/13

UZASADNIENIE

Powód P. D. domagał się zasądzenia od strony pozwanej (...) S.A. w S. odszkodowania w kwocie 136 984 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9 kwietnia 2010 r. oraz zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód podał, że na podstawie umowy użyczenia korzystał z nieruchomości położonej przy ul. (...) w P., w której prowadził działalność gospodarczą. Dnia 7 czerwca 2006 r. zawarł ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia od ognia i innych żywiołów, przedmiotem której była między innymi wymieniona nieruchomość. W wyniku pożaru z dnia 2 kwietnia 2007 r. doszło do zniszczenia budynku, wyposażenia sklepu i towaru, stąd pozwany ustalił odszkodowanie na kwotę 27 957,79 zł. Tymczasem zdaniem powoda wysokość szkody z tytułu zniszczenia budynku wynosiła 136 984 zł. Legitymację procesową czynną, którą kwestionował ubezpieczyciel, uzasadniał stanowiskiem Sądu Apelacyjnego we W., który stwierdził, że nie musiał on być właścicielem nieruchomości, aby ubezpieczyć ją we własnym imieniu i na własny rachunek oraz domagać się odszkodowania za zniszczenia powstałe na skutek pożaru. Zaprzeczył również przedawnieniu roszczenia, gdyż zgodnie z treścią art. 819 § 4 k.c. bieg terminu przedawnienia roszenia rozpoczął się na nowo od dnia odmowy świadczenia przez ubezpieczyciela tj. od dnia 9 kwietnia 2010 r. i od dnia 19 kwietnia 2010 r. Pismo z dnia 28 stycznia 2008 r. - wbrew stanowisku pozwanego - nie zawierało odmowy świadczenia, a jedynie informowało o zamknięciu postępowania likwidacyjnego z uwagi na brak dokumentów uzasadniających roszczenie.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. w S. wniosła o oddalenia powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu strona pozwana przyznała fakt zawarcia przedmiotowej umowy ubezpieczenia, której przedmiotem był między innymi budynek na sumę ubezpieczenia 300 000 zł i fakt zgłoszenia szkody w dniu 4 kwietnia 2007 r. Podniosła zarzut przedawnienia wskazując, że pismo z dnia 28 stycznia 2008 r., które powód otrzymał najpóźniej dnia 11 lutego 2008 r., miało charakter odmowy wypłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 819 § 4 k.c., stąd - uwzględniając 14dniowy termin doręczenia wymienionego pisma - trzyletni termin przedawniania upłynął dnia 11 lutego 2011 r. Dodatkowo zaznaczyła, że powód nie był uprawniony do odszkodowania, gdyż ubezpieczył własny interes jako dzierżawcy, a nie interes właściciela nieruchomości. Powód zatem był uprawniony do odszkodowania w granicach swojego interesu prawnego i nie spoczywał na nim obowiązek przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego, dlatego nie przysługuje mu prawo do odszkodowania. Nie podniósł przy tym kosztów remontu nieruchomości, zaś nawet przy odpowiedzialności na zasadzie ryzyka odpowiedzialność za skutki przedmiotowego pożaru pozostaje wyłączona. Z ostrożności procesowej pozwany zakwestionował również wysokość szkody ustalonej na podstawie dokumentu prywatnego, jako mocno zawyżoną.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Bezsporne w sprawie było, że W. D. pozostawał użytkownikiem wieczystym działek gruntu nr (...) obr. (...) o łącznej powierzchni 2.749 m ² położonych w P. przy ul. (...) oraz właścicielem znajdujących się na tych działkach zabudowań.

Dnia 5 stycznia 2004 r. P. D. zawarł z W. D. umowę użyczenia nieruchomości położonej przy ul. (...) w P., na podstawie której W. D. oddał P. D. do bezpłatnego używania przedmiotową nieruchomość na okres do dnia 5 stycznia 2014 r. W § 4 umowy wskazano, iż „biorący do używania zobowiązuje się do wykonywania na własny koszt wszelkich napraw i nakładów niezbędnych do zachowania przedmiotu użyczenia w stanie niepogorszonym. Biorący do używania będzie ponosić koszty eksploatacyjne związane z używaniem pomieszczeń, utrzymania lokalu i ubezpieczenia przez cały czas używania”.

(dowód: umowa użyczenia z dnia 05.10.2004 r. k. 7).

Bezsporne w sprawie było, że na terenie użyczonej nieruchomości P. D. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą D. P. D. w postaci hurtowni i sklep materiałów budowlanych.

Dnia 7 czerwca 2006 r. P. D. zawarł z (...) S.A. w S., jako ubezpieczycielem, umowę ubezpieczenia (pakiet (...) (...)) od ognia i innych zdarzeń losowych (polisa nr (...)), na okres od dnia 16 czerwca 2006 r. do dnia 15 czerwca 2007 r. Przedmiotem ubezpieczenia były: budynek zlokalizowany przy ul. (...) w P. ubezpieczony na sumę 300 000 zł; maszyny, urządzenia oraz wyposażenie ubezpieczone na sumę 20 000 zł, środki obrotowe ubezpieczone na sumę 200 000 zł oraz odpowiedzialność cywilna P. D. z tytułu prowadzonej działalności ubezpieczona na sumę 100 000 zł. P. D. zobowiązał się do uiszczenia składki ubezpieczeniowej w kwocie 931 zł. Jako ubezpieczający i ubezpieczony w umowie został ujawniony P. D..

Integralną częścią umowy były także Ogólne Warunki Ubezpieczenia (...) (...) o symbolu (...) (dalej: OWU). W § 6 OWU wskazano, iż przedmiotem ubezpieczenia mogło być określone w umowie ubezpieczenia, następujące, wykorzystane w związku z prowadzoną działalnością, ewidencjonowane mienie stanowiące własność ubezpieczającego lub mienie będące na podstawie tytułu prawnego w jego posiadaniu w tym budynki i budowle.

(dowód: umowa ubezpieczenia z dnia 07.06.2006 r. k. 53-54, wniosek o zawarcie umowy k. 55-61, ogólne warunki ubezpieczenia k. 62-79).

Dnia 2 kwietnia 2007 r. w budynku położonym przy ul. (...) w P. miał miejsce pożar, który wybuchł w wyniku celowego podpalenia i przez nieustalonych sprawców. Został ugaszony przez miejscową jednostkę straży pożarnej.

(dowód: protokół szkody k. 80, zgłoszenie szkody k. 83).

W wyniku pożaru z dnia 2 kwietnia 2007 r. nieruchomość budynkowa doznała następujących zniszczeń:

1. wybite i spękane szyby w oknach o pow. 5,41 m2 do rozszalenia i oszklenia;

2. uszkodzona malatura olejna ram okien stalowych o pow. 5,41 m ² - do opalenia, oczyszczenia i ponownego malowania z gruntem;

3. zniszczone okno drewniane 2,38 m2 nadające się do wymiany;

4. spękane i wybite szyby (podwójne) w oknach drewnianych na pow. 5,72 m ² do rozszklenia i ponownego oszklenia;

5. zniszczona malatura olejna okien drewnianych na powierzchni 5,72 m ²;

6. zniszczona malatura emulsyjna elewacji z tynkiem nakrapianym na pow. 26,25 x 4,40 = 1150,50 m ² x 30%= 34,65 m ² z gruntowaniem do przemalowania dwukrotnego;

7. uszkodzone, nadpalone, panele (...) typu (...) na elewacji na pow. 10,80 m ^{( 2)} do demontażu i odtworzenia;

8. wypalone, zniszczone kratki wentylacyjne, szt. 2 o wym. 40x40 cm, do wymiany;

9. zniszczone, wypalone płyty (...) podwieszonego na ruszcie drewnianym o pow. 99,36 m ² do demontażu i odtworzenia wraz z oczyszczeniem szczotkami starego rusztu drewnianego stropu podwieszonego i ponowną impregnacją (dwa razy) materiału rusztu;

10. zniszczone tynki (...) 4 kategorii stropu na pow. 250,60 m ² do skucia i odtworzenia;

11. głęboko okopcone tynki (...) ścian na pow. 414,94 m ² do wykonania przetarcia przed malowaniem;

12. zniszczona malatura emulsyjna sufitów tynkowanych na pow. 250,69 m ² do ponownego malowania bez gruntowania;

13. zniszczona, okopcona malatura płyt (...) stropu podwieszonego na pow. 99,36 m ²;

14.zniszczona, okopcona malatura ścian wewnętrznych o pow. 414,94 m ² do przemalowania dwukrotnego bez gruntowania;

15. spękane, odspojone płytki (...) 15x15 cm na ściance o pow. 5,60 m ² do skucia i odtworzenia;

16. zniszczona, nadpalona stolarka drzwiowa , drewniana o wym. 1,40x2,00 m szt. 1 do wymiany;

17. zabrudzone sadzą płytki (...) na ścianie na powierzchni 13,03 m2 do zmycia i oczyszczenia,

18. bardzo mocno zabrudzona posadzka betonowa o pow. 60,90 m ² do trzykrotnego zmycia detergentami,

19. zabrudzona sadzą stolarka (...) na pow. 5,624 m ² do zmycia o oczyszczenia;

20. zniszczone i wypalone - 4 szt. Lamp (...) oświetleniowych jednorurowych (40W) do wymiany świetlówki;

21. zniszczona, uszkodzona instalacja elektryczna oświetleniowa gniazd wtykowych - 28 szt. Punktów świetlnych do odtworzenia;

22.  w wyniku pożaru powstał gruz z uszkodzonych elementów- 5,78 m ³ do wywiezienia na wysypisko.

Wartość szkody powstałej w przedmiotowej nieruchomości budynkowej na skutek pożaru z dnia 2 kwietnia 2007 r. z według cen z III kwartału 2014 r. wynosiła 47 528,49 zł brutto.

(dowód: opinia i opinia uzupełniająca biegłego sądowego A. G. k. 202-234 i 268-288).

Jeszcze dnia 2 kwietnia 2007 r. P. D. zgłosił szkodę ubezpieczycielowi. W toku prowadzonego postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel dokonał oględzin miejsca zdarzenia, zaś rzeczoznawca ubezpieczyciela ustalił wartość szkody (w zakresie budynku) w wysokości 27.957,79 zł brutto, w tym podatek VAT w kwocie 2.167,17 zł.

(dowód: oględziny miejsca szkody k. 81-82, orzeczenie w sprawie pożaru k. 122-139, opinia techniczna z maja 2007 r. k. 86-95, kosztorys k. 96-109, zeznania świadka S. S. – e-protokół rozprawy z dnia 25 czerwca 2013 r. od godz. 00:03:40 do godz. 00:15:05).

Pismem z dnia 4 kwietnia 2007 r. i dnia 26 września 2007 r. ubezpieczyciel wezwał P. D. do przedstawienia dokumentów niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności za szkodę oraz jej wysokości.

(dowód: pismo z dnia 4.04.2007 r. k. 84-85 i 26.09.2007 r. k. 140-141).

Pismem z dnia 28 stycznia 2008 r. (...) S.A. w S. poinformowało P. D., iż zamyka prowadzone postępowanie likwidacyjne (...) z uwagi na brak dokumentów uzasadniających roszczenie, o które ubezpieczyciel zwracał się bezskutecznie do niego w trakcie postępowania likwidacyjnego.

(dowód: pismo z dnia 28.01.2008 r. k. 143).

Pismem z dnia 31 marca 2010 r. P. D. zwrócił się o ponowne podjęcie postępowania likwidacyjnego (...) z dnia 2 kwietnia 2007 r., przesyłając ubezpieczycielowi część wymaganych dokumentów.

(dowód: pismo z dnia 31.03.2010 r. k. 144).

W wyniku wznowienia postępowania (...) S.A. w S. decyzjami z dnia 9 kwietnia 2010 r., z dnia 19 kwietnia 2010 r. i z dnia 30 czerwca 2010 r. odmówił wypłacenia P. D. odszkodowania. Ubezpieczyciel zaznaczył, że P. D. nie wykazał, aby szkoda w budynku powstała w mieniu stanowiącym własność ubezpieczonego skoro nie był on właścicielem budynku, a jedynie korzystał z niego na zasadzie użyczenia (§ 6 OWU). Ubezpieczyciel podniósł również, że P. D. nie przedstawił dokumentów określających roszczenie, nie dopełnił obowiązku polegającego na udokumentowaniu zasadności roszczenia, nie przedstawił dokumentacji księgowej uzasadniającej poniesioną szkodę (§ 94 OWU).

(dowód: pismo z dnia 19.04.2010 r. k. 15-16 i z dnia 30.06.2010 r. k. 146; pismo z dnia 9.04.2010 r. k .152 – akta sprawy Sądu Okręgowego w J. w sprawie o sygn. akt (...)).

W konsekwencji w piśmie z dnia 30 sierpnia 2010 r. P. D. oświadczył ubezpieczycielowi, że odszkodowanie za zniszczony w pożarze z dnia 2 kwietnia 2007 r. budynek należy wypłacić właścicielowi nieruchomości - W. D..

(dowód: pismo z dnia 30.08.2010 r. k. 17).

Bezsporne w sprawie było, że decyzją z dnia 8 października 2010 r. (...) S.A. w S. odmówiło W. D. wypłaty odszkodowania, podnosząc, że z treści polisy ubezpieczeniowej nr (...) wynika, że zarówno ubezpieczającym, jak i ubezpieczonym był P. D..

Następnie dnia 28 lutego 2010 r. W. D. wniósł przeciwko ubezpieczycielowi pozew do Sądu Okręgowego w J. o zapłatę odszkodowania z tytułu pożaru nieruchomości. Wyrokiem z dnia 12 września 2010 r. Sąd Okręgowy w J. oddalił powództwo, zaś wyrokiem z dnia 29 listopada 2011 r. Sąd Apelacyjny we W. oddalił apelację powoda od przedmiotowego wyroku. Sąd odwoławczy w motywach uzasadnienia zaznaczył, że P. D., wbrew informacji otrzymanej od ubezpieczyciela, był uprawniony do domagania się odszkodowania za szkody wyrządzone w budynku, ponieważ był jego posiadaczem na podstawie tytułu prawnego (§ 6 ust. 1 pkt 1) a) OWU).

(dowód: wyrok z dnia 12.09.2010 r. Sądu Okręgowego w J. wraz z uzasadnieniem k. 240 i 244-246, wyrok z dnia 29.11.2011 r. Sądu Apelacyjnego we W. wraz z uzasadnieniem k. 264 i 269-275 – akta sprawy Sądu Okręgowego w J. w sprawie o sygn. akt (...)).

Z uwagi na powyższe P. D. pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. wezwał ubezpieczyciela do zapłaty kwoty objętej żądaniem pozwu.

(dowód: pismo z dnia 5.01.2012 r. k. 27).

W odpowiedzi z dnia 26 kwietnia 2012 r. ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania wskazując, iż P. D. był zasadniczo uprawniony do domagania się odszkodowania, jednak w granicach swojego interesu prawnego, którego w tej sprawie brak.

(dowód: pismo z dnia 26.04.2012 r. k. 28-29).

W końcu P. D. wystąpił dnia 20 lipca 2012 r. z wnioskiem o zawezwania do próby ugodowej, lecz podczas posiedzenia przed Sądem Rejonowym w S. dnia 14 stycznia 2013 r. (w sprawie sygn. akt (...)) nie doszło do zawarcia ugody.

(dowód: wniosek o zawezwania do próby ugodowej k. 30-31, zawiadomienie o terminie posiedzenia k. 32).

Po pożarze nieruchomość nie została zabezpieczona, co skutkowało jej dalszym niszczeniem i było przyczyną kradzieży okien, drzwi i innych elementów.

(dowód: zeznania świadka W. D. – e-protokół rozprawy z dnia 25 czerwca 2013 r. od godz. 00:44:20 do godz. 00:53:50).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie zaś z § 2 pkt 1 cytowanego przepisu, świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Bezsporny w sprawie był fakt zawarcia przez P. D. z (...) S.A. w S. umowy ubezpieczenia z dnia 7 czerwca 2006 r. w pakiecie (...) (...), fakt wystąpienia zdarzenia w postaci pożaru w ubezpieczonym budynku, a także fakt prowadzenia postępowania likwidacyjnego przez ubezpieczyciela, na podstawie którego odmówiono zarówno powodowi, jak i właścicielowi budynku (a zarazem użytkownikowi wieczystemu gruntu) – W. D. odmówiono wypłacenia odszkodowania.

Spór dotyczył natomiast legitymacji procesowej czynnej powoda, upływu okresu przedawnienia, rozmiarów szkody i wysokości żądanego odszkodowania.

Rozstrzygając w pierwszej kolejności uprawnienie powoda do żądania od pozwanego odszkodowania należy zauważyć strony łączyła umowa ubezpieczenia z dnia 7 czerwca 2006 r. polisa nr (...), na podstawie której ubezpieczyciel udzielił ochrony P. D. za szkody powstałe w okresie od dnia 16 czerwca 2006 r. do dnia 15 czerwca 2007 r. między innymi w budynku zlokalizowanym przy ul. (...) w P., który był wykorzystywane przez ubezpieczającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wskutek zdarzeń losowych, do których zaliczono ogień i inne żywioły, natomiast P. D. zobowiązał się do zapłaty składki.

Zgodnie z treścią art. 821 k.c. przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być każdy interes majątkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje się ocenić w pieniądzu.

Natomiast Ogólne Warunki Ubezpieczenia (...) (...) w § 6 stanowiły, że przedmiotem ubezpieczenia może być określone w umowie ubezpieczenia, następujące, wykorzystane w związku z prowadzoną działalnością, ewidencjonowane mienie stanowiące własność ubezpieczającego lub mienie będące na podstawie tytułu prawnego w jego posiadaniu w tym budynki i budowle.

W niniejszej sprawie powodowi, na podstawie umowy użyczenia z dnia 5 stycznia 2004 r. zawartej W. D., przysługiwał tytuł prawny do posiadania przedmiotowej nieruchomości, co nie było sporne między stronami.

Jeśli więc Ogólne Warunki Ubezpieczenia, opracowane przez stronę pozwaną, stanowiące składnik umowy wiążącej strony, nie tylko nie wyłączały możliwości ubezpieczenia mienia niestanowiącego własności ubezpieczającego, lecz pozostającego w jego posiadaniu, a wręcz przeciwnie – możliwość taką wprost przewidywały w § 6 ust. 1 pkt 1) lit a) OWU, to nie sposób podzielić stanowiska ubezpieczyciela pozbawiającego powoda uprawnienia do domagania się odszkodowania z tytułu szkody w budynku. Powód nie musiał być bowiem właścicielem budynku, aby go ubezpieczyć we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie - po powstaniu szkody - domagać się z tego tytułu odszkodowania. Powyższe potwierdza uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego we W. z dnia 29 listopada 2011 r. w sprawie o sygn. akt (...), w treści którego bezpośrednio określono powoda, jako uprawnionego do dochodzenia odszkodowania. Co więcej możliwość ubezpieczenia mienia przez osobę niebędącą jego właścicielem, a więc np. wynajmującego, co rodziło obowiązek po stronie ubezpieczyciela wypłaty na jej rzecz odszkodowania w przypadku zaistnienia zdarzenia objętego treścią umowy ubezpieczenia, dopuszczono w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok z dnia 24 sierpnia 2005 r. w sprawie o sygn. akt II CK 35/05, uchwała składu 7 sędziów z dnia 31 marca 1993 r w sprawie o sygn. akt III CZP 1/93).

W konsekwencji, zdaniem Sądu, powód, będąc posiadaczem przedmiotowej nieruchomości budynkowej na podstawie tytułu prawnego, był uprawniony do dochodzenia od pozwanego ubezpieczyciela odszkodowania za szkody wyrządzone w budynku. Jednocześnie posiadał on interes prawny w dochodzeniu należności z tytułu szkody powstałej w budynku, który wynikał z treści § 4 umowy użyczenia.

Odnosząc się zaś do zarzutu przedawnienia roszczenia, ocenie Sądu podlegała okoliczność, czy w dniu wniesienia pozwu roszczenie powoda o zapłatę było przedawnione, w tym, czy pismo ubezpieczyciela z dnia 28 stycznia 2008 r. było pismem, w którym odmówiono świadczenia w myśl art. 819 § 4 zd. drugie k.c.

Z treści art. 117 § 2 k.c. in principio wynika bowiem, że po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia.

Niewątpliwie jak stanowi art. 819 § 1 k.c. roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Natomiast zgodnie z art. 819 § 4 k.c. bieg przedawnienia roszczenia o świadczenie do ubezpieczyciela przerywa się także przez zgłoszenie ubezpieczycielowi tego roszczenia lub przez zgłoszenie zdarzenia objętego ubezpieczeniem. Bieg przedawnienia rozpoczyna się na nowo od dnia, w którym zgłaszający roszczenie lub zdarzenie otrzymał na piśmie oświadczenie ubezpieczyciela o przyznaniu lub odmowie świadczenia.

W niniejszej sprawie P. D. zgłosił szkodę ubezpieczycielowi dnia 2 kwietnia 2007 r., wówczas doszło więc do przerwania biegu przedawnienia. Co prawda w zgłoszeniu powód nie określił wysokości dochodzonego roszczenia, tym niemniej nie miał takiego obowiązku, gdyż zgodnie z orzecznictwem samo zgłoszenie zdarzenia objętego ubezpieczeniem przerywa bieg przedawnienia (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2012 r. V CSK 165/2011). Termin przedawnienia zaczął natomiast biec na nowo najwcześniej od dnia 9 kwietnia 2010 r. gdy pozwany pismem datowanym na ten dzień odmówił pozwanemu świadczenia, a nie jak twierdzi ubezpieczyciel – od dnia otrzymania przez pozwanego pisma z dnia 28 stycznia 2008 r. (po upływie 14 dni) tj. od dnia 11 lutego 2008 r. Nie sposób bowiem uznać, aby pismo pozwanego z dnia 28 stycznia 2008 r. spełniało wymagania, o jakich mowa w art. 819 § 4 zd. 2 k.c., tj. pisemnego oświadczenia o przyznaniu lub odmowie świadczenia. Przedmiotowe pismo zawierało jedynie informację o zamknięciu prowadzonego postępowania likwidacyjnego z uwagi na brak dokumentów uzasadniających roszczenie, czego nie można utożsamiać - jak chciał pozwany – z odmową świadczenia. Nie zawierało natomiast wprost informacji o odmowie świadczenia, o którym stanowi treść art. 819 § 4 zd. 2 k.c., ani o możliwości odwołania do sądu, co uzasadnia stanowisko powoda w tym zakresie. Dopiero w piśmie z dnia 9 kwietnia 2010 r. i z dnia 19 kwietnia 2010 r. pozwany jednoznacznie wypowiedział się, że nie znajduje podstaw do wypłaty odszkodowania i odmawia świadczenia, a także poinformował o możliwości dochodzenia roszczeń na drodze postępowania sądowego. Co prawda w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia tego pisma pozwanemu, jednak powód nie kwestionował faktu jego otrzymania.

Jeśli więc trzyletni termin przedawnienia roszczenia powoda rozpoczął swój bieg na nowo najwcześniej od dnia 9 kwietnia 2010 r., to mógłby upłynąć dopiero dnia 9 kwietnia 2013 r. Tymczasem powód, co było bezsporne między stronami, wystąpił dnia 20 lipca 2012 r. z wnioskiem o zawezwania pozwanego do próby ugodowej i choć do zawarcia ugody nie doszło, to jednak nastąpiło przerywanie biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 k.c. Co więcej przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia liczonego od dnia 9 kwietnia 2010 r. P. D. wniósł dnia 8 kwietnia 2013 r. pozew w niniejszej sprawie, stąd wobec braku upływu terminu przedawniania pozwany nie mógł uchylić się od zaspokojenia dochodzonego roszczenia.

W świetle powyższych rozważań zasadniczą kwestią wymagającą rozważenia był zakres szkód spowodowanych pożarem z dnia 2 kwietnia 2007 r. w nieruchomości budynkowej położonej przy ul. (...) w P., a także wysokość odszkodowania należna powodowi z tego tytułu.

Przedmiotowe okoliczności Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym przede wszystkim na opinii i opinii uzupełniającej biegłego A. G.. Podkreślić należy, że powyższa opinia choć była kwestionowana przez strony, to zdaniem Sądu została sporządzona w sposób logiczny i jasny, w oparciu o dokumentację zgromadzoną w aktach sprawy. Jednocześnie w treści opinii uzupełniającej biegły sądowy w sposób rzetelny i szczegółowy odniósł się do zarzutów stron oraz przestawił wartość szkody według stanu z dnia 2 kwietnia 2007 r. i według cen z chwili orzekania.

W oparciu więc o opinię i opinię uzupełniającą biegłego A. G. Sąd ocenił, że na skutek pożaru budynku doszło do powstania następujących uszkodzeń: wybite i spękane szyby w oknach o pow. 5,41 m2 do rozszalenia i oszklenia, uszkodzona malatura olejna ram okien stalowych o pow. 5,41 m2 - do opalenia, oczyszczenia i ponownego malowania z gruntem, zniszczone okno drewniane 2,38 m2 nadające się do wymiany, spękane i wybite szyby (podwójne) w oknach drewnianych na pow. 5,72 m2 do rozszklenia i ponownego oszklenia, zniszczona malatura olejna okien drewnianych na powierzchni 5,72 m2, zniszczona malatura emulsyjna elewacji z tynkiem nakrapianym na pow. 26,25 x 4,40 = 1150,50 m2 x 30%= 34,65 m2 z gruntowaniem do przemalowania dwukrotnego, uszkodzone, nadpalone, panele (...) typu (...) na elewacji na pow. 10,80 m2 do demontażu i odtworzenia, wypalone, zniszczone kratki wentylacyjne, szt. 2 o wym. 40x40 cm, do wymiany, zniszczone, wypalone płyty (...) podwieszonego na ruszcie drewnianym o pow. 99,36 m2 do demontażu i odtworzenia wraz z oczyszczeniem szczotkami starego rusztu drewnianego stropu podwieszonego i ponowną impregnacją (dwa razy) materiału rusztu, zniszczone tynki mineralne 4 kategorii stropu na pow. 250,60 m2 do skucia i odtworzenia, głęboko okopcone tynki mineralne ścian na pow. 414,94 m2 do wykonania przetarcia przed malowaniem, zniszczona malatura emulsyjna sufitów tynkowanych na pow. 250,69 m2 do ponownego malowania bez gruntowania, zniszczona, okopcona malatura płyt (...) stropu podwieszonego na pow. 99,36 m2, zniszczona, okopcona malatura ścian wewnętrznych o pow. 414,94 m2 do przemalowania dwukrotnego bez gruntowania, spękane, odspojone płytki (...)15x15 cm na ściance o pow. 5,60 m2 do skucia i odtworzenia, zniszczona, nadpalona stolarka drzwiowa , drewniana o wym. 1,40x2,00 m szt. 1 do wymiany, zabrudzone sadzą płytki (...) na ścianie na powierzchni 13,03 m2 do zmycia i oczyszczenia, bardzo mocno zabrudzona posadzka betonowa o pow. 60,90 m2 do trzykrotnego zmycia detergentami, zabrudzona sadzą stolarka (...) na pow. 5,624 m2 do zmycia o oczyszczenia, zniszczone i wypalone - 4 szt. Lamp (...) oświetleniowych jednorurowych (40W) do wymiany świetlówki, zniszczona, uszkodzona instalacja elektryczna oświetleniowa gniazd wtykowych - 28 szt. Punktów świetlnych do odtworzenia, w wyniku pożaru powstał gruz z uszkodzonych elementów- 5,78 m3 do wywiezienia na wysypisko.

Wysokość szkody została określona przez biegłego sądowego indywidualnie na podstawie zgromadzonej w materiale dowodowym dokumentacji fotograficznej oraz na podstawie dokumentacji dotyczącej likwidacji szkody, w tym opinii sporządzonej przez J. S. i S. S. sporządzonej na skutek wizji lokalnej na miejscu zdarzenia dnia 6 kwietnia 2007 r. Jednocześnie należy zauważyć, że Kosztorys (...) z dnia 1 grudnia 2010 r. został sporządzony przez B. D. i W. B. po przeprowadzonych dnia 25 listopada 2010 r. oględzinach nieruchomości, a więc po upływie 43 miesiącach od chwili zdarzenia wywołującego szkodę, co nie pozwalało na oparcie się na ustaleniach tegoż kosztorysu przy określaniu zakresu szkód wywołanych pożarem. Znaczny upływ czasu, przy uwzględnieniu braku jakiegokolwiek zabezpieczenia nieruchomości, mogły skutkować zniekształceniem ustalenia zakresu szkody i określeniu jej wartości.

W konsekwencji zdaniem Sądu biegły sądowy ustalił w opinii uzupełaniającej w sposób prawidłowy wartość szkody na dzień 2 kwietnia 2007 r. przy zastosowaniu cen z daty ustalania odszkodowania (art. 363 k.c.) na kwotę 47 528,49 zł brutto.

Jednocześnie wskutek braku zabezpieczenia nieruchomości po pożarze doszło do dalszego niszczenia jej stanu, ponadto na terenie nieruchomości miały miejsce kradzieże poszczególnych elementów budynku, w szczególności okien, drzwi i lamp. Dodatkowo w budynku brak jest tynków, posadzek, lamp, sufitów podwieszanych, kable elektryczne zostały częściowo wykute, dach pokryty jest szczątkowo i częściowo płytami falistymi (...), częściowe orynnowanie (...), brak rur spustowych. W konsekwencji zdaniem Sądu długi upływ czasu od chwili zdarzenia i aktualny stan nieruchomości, która od chwili pożaru pozostawała niezabezpieczona, stanowiły podstawę braku zasadności dopuszczenia wniosku dowodowego z zeznań świadków W. B. i W. D., który notabene był już przesłuchiwany przez sąd, przesłuchania powoda oraz dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy majątkowego. Co więcej wymienione wnioski dowodowe były spóźnione (art. 217 § 2 k.p.c.), gdyż twierdzenia i wnioski powoda dotyczyły okoliczności, które były znane stronie już w chwili wytoczenia powództwa, a w związku z tym mógł sformułować odpowiednie wnioski dowodowe już w pozwie.

Orzeczenie w przedmiocie odsetek ustawowych zapadło na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. art. 817 § 1 i 2 k.c. mając na uwadze, że wysokości odszkodowania według cen z daty ustalania odszkodowania.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł, jak w punkcie I i II sentencji wyroku.

O poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa kosztach sądowych w kwocie 6 850 zł obejmujących opłatę od pozwu rozstrzygnięto na podstawie art. 83 ust. 2 oraz art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipa 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Nakazano więc pozwanemu uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa kwoty 2 397,50 zł (pkt 3 sentencji wyroku) odpowiadającej 35% opłaty od pozwu, która to wysokość uwzględnia stopnień w jakim strona przegrała postępowanie. Powód na podstawie postanowienia Sądu z dnia 12 kwietnia 2013 r. został zwolniony od kosztów sądowych w całości.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych koszty nieobciążające przeciwnika sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji nakazuje ściągnąć z roszczenia zasądzonego na rzecz strony, której czynność spowodowała ich powstanie. W konsekwencji Sąd nakazał ściągnąć z zasądzonego od pozwanego na rzecz powoda roszczenia kwotę 4 452,50 zł na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w J. tytułem kosztów sądowych, od ponoszenia których powód był zwolniony. Postanowieniem Sądu z dnia 12 kwietnia 2013 r. powód został bowiem zwolniony od kosztów sądowych w całości, stąd nie uiścił opłaty od pozwu w wysokości 6 850 zł, a ponieważ wygrał sprawę w ok. 35%, to obciążała go opłata od pozwu w części 65%, tj. kwota 4 452,50 zł (pkt 4 sentencji wyroku).