Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 13/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Waldemar Masłowski (spr.)

Sędziowie SO Tomasz Skowron SO Andrzej Wieja

Protokolant Konrad Woźniak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Macieja Prabuckiego

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015r.

sprawy N. P.

oskarżonego z art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 64 § 1 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 7 października 2014 r. sygn. akt II K 778/14

uchyla zaskarżony wyrok wobec oskarżonego N. P. i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania.

Sygnatura akt VI Ka 13/15

UZASADNIENIE

N. P. został oskarżony o to, że w dniu 8 lutego 2012 roku w Prokuraturze Wojewódzkiej w P. w Republice Czech, składając wyjaśnienia przed prokuratorem jako osoba zatrzymana Europejskim Nakazem Aresztowania, użył jako autentyczny podrobiony dokument w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Wydziału IV Penitencjarnego z dnia 25 stycznia 2012 roku o sygn. IV Kow 187/12/pr w przedmiocie udzielenia mu przerwy w odbywaniu kar pozbawienia wolności przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karanym za umyślne przestępstwa podobne, w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 9 lutego 2007 roku o sygn. II K 779/06 za czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 23 marca 2007 roku o sygn. VII K 130/07 za czyn z art. 270 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 07 października 2014r. w sprawie o sygnaturze akt II K 778/14 uznał:

I.  oskarżonego N. P. uznał za winnego tego, że 8 lutego 2012 roku w P., przedstawił Prokuratorowi Prokuratury Wojewódzkiej w P. jako autentyczną kopię postanowienia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 25 stycznia 2012 roku w sprawie IV Kow 187/12/pr, która została wcześniej podrobiona przez nieustaloną osobę, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 25 marca 2007 roku w sprawie VII K 130/07 za czyny z art. 270 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 5 sierpnia 2009 roku w sprawie II K 233/09, w okresie od 18 września 2009 roku do 15 października 2010 roku, to jest występku z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 270 § 1 k.k., wymierzył mu karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 627 k.p.k., zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 420 złotych, w tym, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, wymierzył mu 180 złotych opłaty.

Apelację od powyższego wyroku złożył oskarżony, który zarzucił że jest niewinny oraz rażącą surowość kary.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego jest zasadna.

Z treści apelacji wynika, że oskarżony kwestionuje swoje sprawstwo i winę oraz zarzuca rażącą surowość wymierzonej mu kary.

Z wyjaśnień oskarżonego złożonych w toku postępowania przygotowawczego, które odczytane zostały na rozprawie w dniu 7.10.2014 roku wynika, że oskarżony nie przyznał się do przedłożenia w Prokuraturze Wojewódzkiej w P. w Republice Czech w dniu 08.02.2012 roku w czasie składania wyjaśnień przed prokuratorem jako autentycznego podrabianego dokumentu w postaci Postanowienia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Wydziału IV Penitencjarnego z dnia 25.01.2012 roku o sygn. akt IV Kow 187/12/Pr w przedmiocie udzielenia mu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności. Wynika z nich, że reprezentowany był przez adwokata i nie przypomina sobie by złożył wskazane postanowienie. Sąd Rejonowy nie zweryfikował wersji oskarżonego. Bezspornym było, że wskazane wyżej postanowienie było podrobione. Bezspornym jest także, że oskarżony poszukiwany był na podstawie ENA wydanego przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze. Brak było jednak jakiegokolwiek dowodu że oskarżony przedłożył w/w postanowienie Prokuratorowi Wojewódzkiemu w P.. Okoliczność ta wynika jedynie z pisma prokuratora z dnia 10.02.2012 roku. I na treści tego pisma właśnie Sąd Rejonowy, z obrazą art. 174 kpk dokonał ustaleń faktycznych co do tego, że to oskarżony a nie np. jego obrońca przedłożył podrobione postanowienie prokuratorowi w trakcie składania zeznań w sprawie o wydanie oskarżonego stronie polskiej na podstawie ENA.

Sąd zastąpił dowód z zeznań prokuratora Republiki Czech na okoliczność kto i w jakich okolicznościach złożył przedmiotowe „postanowienie” treścią pisma nie weryfikując w jakikolwiek sposób prawdziwości wyjaśnień oskarżonego. Takiemu zastępowaniu dowodów z zeznań treścią pism stoi na przeszkodzie norma wyrażona art. 174 kpk. W rozpatrywanej sprawie brak jest zatem jakiegokolwiek dowodu, na chwilę obecną, by to oskarżony przedłożył wskazanemu wyżej prokuratorowi Republiki Czech przedmiotowe „postanowienie”.

Powyższe powodowało konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania (art. 437 § 2 kpk). Niezbędne jest przesłuchanie prokuratora na okoliczność czy to oskarżony przedłożył mu przedmiotowe podrobione postanowienie Sądu czy też ewentualnie jego obrońca o ile faktycznie oskarżony takiego w tym postępowaniu miał. Sąd przeprowadzi też inne niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy dowody o ile pojawi się taka potrzeba.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13