Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13.08.2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Hreczańska - Cholewa

Protokolant: Krzysztof Musiał

po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko (...) sp. z o.o. we W.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej (...) sp. z o.o. we W. na rzecz powoda

D. S. kwotę 79 200 zł ( siedemdziesiąt dziewięć tysięcy dwieście

złotych ) z ustawowymi odsetkami od dnia 06.03.2013 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 4 607 zł tytułem zwrotu

kosztów procesu;

III. nakazuje stronie pozwanej (...) sp. z o.o. we W. uiścić na rzecz Skarbu

Państwa kwotę 2 970 zł tytułem części opłaty od pozwu, od uiszczenia której powód

był zwolniony.

Sygn. akt I C 705/14

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 6 września 2013 r. powód D. S. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. kwoty 79.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 06 marca 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kosztami opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód podał, że w dniu 6 września 2012 r. zawarł ze strona pozwaną umowę sprzedaży udziałów w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Przedmiotem umowy była sprzedaż udziałów w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. Powód wskazał, że na mocy tej umowy, jako jedyny wspólnik spółki sprzedał stronie pozwanej – (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. 792 udziały za cenę po 100 zł każdy, co stanowiło łącznie kwotę 79.200 zł. Strona pozwana zobowiązała się zapłacić cenę 79.200 zł w terminie do 180 dni od dnia zawarcia umowy, tj. do dnia 5 marca 2013 r.

Powód podniósł, że do dnia wniesienia pozwu nie otrzymał zapłaty ceny wynikającej z powyższej umowy, mimo przeniesienia na stronę pozwaną prawa do udziałów, zgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży. Dodał, że wielokrotnie wzywał pozwaną spółkę do zapłaty należnej mu kwoty wraz z odsetkami, jednakże wezwania te nie odniosły żadnego skutku.

Pismem z dnia 10 października 2013 r. T. Z. poinformował Sąd, że został wyznaczony nadzorcą sądowym powoda D. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D. S. Kantor (...), wobec którego postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej VIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych z dnia 18 września 2013 r. ogłoszona została upadłość układowa powoda. Jednocześnie nadzorca sądowy zgłosił swe przystąpienie do niniejszego postępowania w charakterze interwenienta ubocznego po stronie powoda.

Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 19 grudnia 2013 r. sprawa niniejsza została przekazana według właściwości Wydziałowi X Gospodarczemu tut. Sądu.

W dniu 11 lutego 2014 r. Prezes Sądu Okręgowego we Wrocławiu, na podstawie § 55 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych, wskazał I Wydział Cywilny Sądu Okręgowego we Wrocławiu jako właściwy do rozpoznania niniejszej sprawy.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt I Nc 113/14, Sąd nakazał stronie pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., aby zapłaciła powodowi kwotę 79.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 06 marca 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami sądowymi w kwocie 4.607 zł, a także by uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2.970 zł tytułem części opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona pozwana przyznała, że w dniu 6 września 2012 r. strony zawarły umowę sprzedaży, w której ustaliły, że zapłata kwoty 79.200 zł nastąpi w terminie do 180 dni od dnia zawarcia umowy. Pozwana spółka potwierdziła też wymagalność roszczenie z tego tytułu, jak również to, że dnia 28 sierpnia 2013 r. otrzymała wezwanie do zapłaty, w którym jako termin zapłaty wskazano 2 września 2013 r.

Strona pozwana zarzuciła jednak, że w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty, korzystając z uprawnienia określonego w art. 499 k.c., złożyła oświadczenie o potrąceniu, wskutek czego wierzytelność z tytułu zapłaty ceny została umorzona w całości.

Uzasadniając roszczenie zgłoszone do potrącenia strona pozwana podała, że w okresie od marca 2012 r. do stycznia 2013 r. powód pełnił w spółce (...) Sp. z o.o. we W. funkcję prezesa zarządu i że w tym czasie wystawił w imieniu własnym weksel własny in blanco, w którym jako poręczyciela wekslowego wskazał spółkę (...) Sp. z o.o. Osobą, na zlecenie której weksel własny miał być zapłacony był T. N.. Strona pozwana wskazała, że dnia 3 stycznia 2013 r. weksel został wypełniony na kwotę 153.154,39 zł. Powód nie zapłacił należnego długu do dnia 15 stycznia 2013 r., tj. do daty płatności weksla, wskutek czego remitent weksla T. N. uzyskał przeciwko niemu nakaz zapłaty. Strona pozwana podała, że według jej wiedzy, do dnia dzisiejszego kwota powyższa nie została zapłacona.

Strona pozwana podniosła, że z poręczeniem wekslowym wiąże się szczególny rygor, albowiem na mocy art. 32 Prawa wekslowego poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo jak ten, za kogo poręczył, a poręczenie takie jest ważne nawet wtedy, gdy zobowiązanie było nieważne z jakiejkolwiek przyczyny, z wyjątkiem wady formalnej. Dodała, że w doktrynie wskazuje się, że odpowiedzialność dłużnika wekslowego i poręczyciela wekslowego ma charakter solidarny, co oznacza, że posiadacz weksla może według swego wyboru dochodzić zapłaty sumy wekslowej albo od wszystkich łącznie, albo też tylko od wybranych dłużników. W jej ocenie wierzyciel może zatem dochodzić zapłaty wprost od poręczyciela, którego majątek daje gwarancję uzyskania zapłaty, nawet bez wszczynania wcześniej postepowania wobec wystawcy, z którego poręczono. Strona pozwana podniosła, że z uwagi na to, iż od dnia 15 stycznia 2013 r. roszczenie wystawcy weksla T. N. przeciwko (...) Sp. z o.o. jest wymagalne, spełniona została w jej ocenie przesłanka pozwalająca na potrącenie roszczenia.

Strona pozwana podkreśliła, że zachowanie powoda polegające na podpisaniu się jako poręczyciel w imieniu pozwanej spółki, w czasie piastowania funkcji prezesa zarządu, miało na celu -w jej ocenie - jedynie zabezpieczenie prywatnych interesów powoda i nie pozostawało w związku z działalnością spółki (...) Sp. z o.o. Zarzuciła, że z punktu widzenia jej interesów gospodarczych nie zyskiwała nic w momencie poręczenia za weksel i nie mogła nic zyskać w przyszłości. Zdaniem strony pozwanej powód wykorzystał swoją pozycję prezesa spółki do osiągnięcia osobistych korzyści, działając jednocześnie na jej szkodę. Strona pozwana zwróciła też uwagę, że kapitał zakładowy (...) Sp. z o.o. we W. wynosi 40.000 zł a kwota, na którą opiewa weksel to 153.154,39 zł. Jej zdaniem takie działanie powoda wiąże się nie tylko z odpowiedzialnością cywilnoprawną ale także wypełnia znamiona przestępstwa określonego w art. 296 § 1a w zw. z art. 296 § 2 oraz art. 284 § 2 i art. 286 § 1 k.k. Pozwana spółka podniosła, że nie jest to jedyna szkoda, jaka została jej wyrządzona przez powoda wskazując, że w trakcie sprawowania funkcji prezesa zarządu powód wyprowadził z jej majątku kwotę przekraczającą 70.000 zł. Wskazała, że dnia 26 sierpnia 2013 r., jako pokrzywdzona, złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, na skutek czego postanowieniem Prokuratora Rejonowego W. z dnia 27 stycznia 2014 r. zostało wszczęte śledztwo pod sygnaturą akt: 1 Ds./447/14 w sprawie dokonywania niekorzystnych rozporządzeń pieniędzmi spółki (...) Sp. z o.o., tj. o czyn z art. 296 § 1 k.k.

W związku z tym iż postępowanie przygotowawcze nadal pozostaje w toku strona pozwana wniosła o zawieszenie niniejszego postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. argumentując, że od ustalenia w toku postępowania karnego odpowiedzialności karnej zależeć będzie wynik niniejszej sprawy.

W piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2014 r. powód podtrzymał w całości żądanie pozwu wnosząc jednocześnie o oddalenie wniosku strony pozwanej o zawieszenie niniejszego postępowania.

Powód zarzucił, że stronie pozwanej nie przysługuje względem niego żadna wierzytelność, a w szczególności wierzytelność z tytułu dokonanego przez (...) Sp. z o.o. poręczenia wekslowego z dnia 13 stycznia 2013 r. i że w związku z tym nie mogło również dojść do umorzenia przysługującej mu wierzytelności na skutek złożonego przez stronę pozwaną oświadczenia o potrąceniu. Powód wskazał też, że strona pozwana nigdy nie zapłaciła jakiejkolwiek kwoty na rzecz T. N., czy też D. N., a osoby te ze swej strony nie kierowały do pozwanej swoich roszczeń o zapłatę sumy wekslowej, ograniczając dochodzenie swoich roszczeń wyłącznie od osoby powoda, aktualnie w toczącym się postępowaniu upadłościowym z możliwością zawarcia układu. Powód podniósł też, że wbrew zarzutom strony pozwanej poręczenie wekslowe udzielone przez spółkę (...) Sp. z o.o. wynikało z działalności tej spółki, reprezentowanej wówczas przez powoda. Środki pobrane przez niego od T. N. zostały przeznaczone na działalność spółki (...) Sp. z o.o. w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą w postaci budowy i utrzymania bazy hotelowej na wyspie Z..

Niezależnie od powyższego powód podniósł, że złożone przez A. D. zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oparte jest na nieprawdziwych informacjach i w stosunku do powoda nie toczy się żadne postępowanie karne, natomiast sam fakt złożenia tegoż zawiadomienia powód łączy z faktem zainicjowania postępowania w celu ogłoszenia swojej upadłości z możliwością zawarcia układu, co ostatecznie nastąpiło w dniu 18 września 2013 r. Powód dodał, że wniosek o ogłoszenie upadłości stał się konieczny wobec skierowania przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego celem wyegzekwowania na rzecz A. D. należności w łącznej wysokości ponad 1,4 mln złotych na podstawie nieprawomocnych nakazów zapłaty wydanych przez tutejszy Sąd na podstawie weksli w sprawach o sygn. akt I Nc 423/13 i I Nc 475/13. Aktualnie żadne roszczenie zarówno pozwanej spółki jak i jej przedstawiciela A. D. nie zostało uwzględnione w postępowaniu upadłościowym na liście wierzycieli.

Niezależnie od powyższego powód wskazał, że na skutek działań podjętych przez prezesa zarządu A. D., przy udziale prokurenta G. B., doszło do skutecznego wyprowadzenia majątku spółki (...) Sp. z o.o. na rzecz A. D., w tym w szczególności uprzednio sprzedanych przez powoda pozwanej spółce 792 udziałów w spółce (...) za kwotę 79.200 zł, których rzeczywista rynkowa wartość wynosi 500.000 zł. W dniu 5 sierpnia 2013 roku odbyło się bowiem Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej spółki, na którym stawili się jej wspólnicy - A. D. (posiadający 200 udziałów), D. S. (posiadający 199 udziałów) oraz G. B. (posiadający 1 udział). Zgromadzenie Wspólników przy sprzeciwie powoda podjęło uchwałą w sprawie powołania G. B. na pełnomocnika spółki do zawarcia w imieniu i na rzecz spółki umowy sprzedaży 792 udziałów posiadanych w kapitale zakładowym spółki pod firmą (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. na warunkach według uznania pełnomocnika. Powód wskazał, że zaskarżył tę uchwałę wytaczając stosowne powództwo przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu X Wydział Gospodarczy, które jest rozpoznawane pod sygnaturą akt sprawy XGC 514/13.

W dniu 05 sierpnia 2014 r. odbyło się również Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki działającej pod firmą (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., na którym to stawili się jej wspólnicy - spółka (...) (posiadająca 792 udziały) oraz D. S. (posiadający 8 udziałów). Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników przy sprzeciwie powoda podjęło uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż przez spółkę (...) Sp. z o.o. 792 udziałów posiadanych w kapitale zakładowym spółki o wartości nominalnej 79.200 zł za cenę wynoszącą 500.000 zł A. D.. Mimo stanowczego sprzeciwu powoda, zawiadomieniem z dnia 19 sierpnia 2013 roku został on poinformowany o zawarciu w dniu 14 sierpnia 2013 roku przez pozwaną spółkę z A. D. warunkowej umowy sprzedaży udziałów przysługujących jej w spółce Kantor (...) sp. z o.o. we W. (dawniej: (...) sp. z o.o. we W.). Umowa sprzedaży udziałów została ostatecznie zawarta pomiędzy pozwaną spółką a A. D. w dniu 10 września 2013 r. , natomiast według wiedzy powoda zaproponowana przez A. D. kwota 500.000 zł nigdy nie wpłynęła na rachunek bankowy pozwanej spółki (...) Sp. z o.o.

Z uwagi na te okoliczności zdaniem powoda zarzuty postawione w sprzeciwie od nakazu zapłaty co do wyprowadzenia majątku spółki (...) Sp. z o.o. oraz działaniu na jej szkodę można postawić jedynie prezesowi zarządu A. D. oraz pozostałym przedstawicielom spółki.

Postanowieniem z dnia 8 lipca 2014 r. Sąd oddalił wniosek strony pozwanej o zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c.

Podczas rozprawy w dniu 5 sierpnia 2014 r. pełnomocnik strony pozwanej wniósł o zawieszenie niniejszego postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. wskazując, że w tutejszym Sądzie toczy się sprawa o ustalenie nieważności uchwały z dnia 8 stycznia 2013 r. w sprawie odwołania D. S. z funkcji prezesa zarządu (...) Sp. z o.o., a jej wynik w jego ocenie będzie miał znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014 r. Sąd oddalił wniosek strony pozwanej o zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Powód D. S. jest wspólnikiem pozwanej spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. W okresie od marca 2012 r. do stycznia 2013 r. D. S. pełnił w tej spółce funkcję prezesa zarządu.

Od marca 2013 r. powód prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...).

(dowód: informacja z KRS, k. 6-9, 86-89

Wydruki z MSiG – wpisy do Krajowego Rejestru Sądowego, k. 93-94

informacja z CEiDG, k.41)

W dniu 6 września 2012 r. strony zawarły umowę sprzedaży, na mocy której powód D. S., jako jedyny (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. sprzedał na rzecz strony pozwanej (...) Sp. z o.o. 792 spośród 800 przysługujących mu udziałów w kapitale zakładowym spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., za cenę po 100 zł za każdy udział, tj. za łączną kwotę 79.200 zł.

W § 2 ust. 2 umowy strony postanowiły, że zapłata ceny sprzedaży udziałów nastąpi w terminie do 180 dni od dnia zawarcia umowy.

(bezsporne)

Umowa sprzedaży udziałów została zawarta w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

(dowód: umowa sprzedaży udziałów z dnia 6 września 2012 r., k. 10-10v)

Po zawarciu umowy sprzedaży udziałów (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. zostali D. S. posiadający 8 udziałów w kapitale zakładowym spółki o łącznej wartości nominalnej 800 zł oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. z udziałami w liczbie 792 o łącznej wartości nominalnej 79.200 zł.

(dowód: lista wspólników z dnia 21 stycznia 2013 r., k. 11

informacja z KRS, k. 12-14)

W dniu 3 stycznia 2013 r. powód wystawił weksel własny in blanco z klauzulą bez protestu, który miał zostać zapłacony na zlecenie T. N.. Weksel ten został poręczony przez stronę pozwaną – (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., w imieniu której działał powód D. S., jako prezes zarządu. Następnie weksel ten został wypełniony na kwotę 153.154,39 zł. Jako termin płatności wskazano 15 stycznia 2013 r.

(dowód: fotokopia weksla własnego, k. 95)

Strona pozwana pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. złożyła do Komisariatu Policji W. zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez D. S., wskazując że w czasie pełnienia przez niego funkcji prezesa zarządu (...) Sp. z o.o., tj. w okresie od marca 2012 r. do stycznia 2013 r., dokonywał niekorzystnych rozporządzeń majątkiem spółki, działając tym samym na jej szkodę, poprzez:

1.  dokonanie w dniu 3 stycznia 2013 r., jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. poręczenia na wekslu in blanco wystawionym przez D. S., jako osobę fizyczną, który następnie został wypełniony przez posiadacza na kwotę 153.154,39 zł;

2.  wyprowadzenie z majątku spółki (...) Sp. z o.o. w okresie pełnienia funkcji prezesa jej zarządu, środków pieniężnych w wysokości przekraczającej 70 000 zł.

(dowód: zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, k. 96-99)

Pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. powód, działając przez swojego pełnomocnika, wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty 79.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 06 marca 2013 r. do dnia zapłaty tytułem zapłaty ceny za sprzedane (...) Sp. z o.o. w dniu 06 września 2012 r. 792 udziały w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W..

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 26 sierpnia 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym)

W odpowiedzi na wezwanie strona pozwana, pismem wysłanym na adres powoda w dniu 2 września 2013 r., złożyła powodowi oświadczenie o potrąceniu wierzytelności przysługujących spółce względem powoda z wierzytelnością przysługująca powodowi w stosunku do (...) Sp. z o.o. z tytułu sprzedaży 792 udziałów w spółce (...) Sp. z o.o.

W treści oświadczenia o potrąceniu strona pozwana wskazała, że przysługują jej w stosunku do powoda wierzytelności z tytułu roszczeń odszkodowawczych powstałych w związku z wyrządzoną spółce szkodą w okresie kiedy powód pełnił w niej funkcję prezesa zarządu. (...) Sp. z o.o. zarzuciła powodowi w pierwszej kolejności, że wyrządził jej szkodę poprzez poręczenie w imieniu spółki wystawionego przez siebie, jako osobę fizyczną, weksla, następnie wypełnionego na kwotę 153.154,39 zł, co miało jej zdaniem na celu jedynie zabezpieczenie prywatnych interesów powoda. Dodatkowo (...) Sp. z o.o. wskazała, że przysługuje jej również roszczenie odszkodowawcze z tytułu wyprowadzenia przez powoda ze spółki znacznych środków pieniężnych, które znacznie przewyższa przysługującą mu wierzytelność z tytułu sprzedaży spółce udziałów. Niezależnie od powyższego strona pozwana poinformowała powoda, że w celu dokładnego wyjaśnienia okoliczności dokonanych przez niego nadużyć, złożone zostały zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę spółki, w następstwie czego wszczęte zostały postępowania przygotowawcze, które na chwilę obecną pozostają w toku.

W piśmie tym (...) Sp. z o.o. wskazała też, że w wyniku dokonanego potrącenia wierzytelność D. S. w stosunku do niej, z tytułu sprzedaży udziałów w spółce (...) Sp. z o.o., uległa umorzeniu z uwagi na to, że przedstawione przez spółkę do potrącenia wierzytelności swoją wartością znacznie przewyższają wierzytelność D. S..

(dowód: oświadczenie o potrąceniu z dnia 2 września 2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym, k. 90-92)

Postanowieniem z dnia 18 września 2013 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VIII GU 184/13, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu VIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość z możliwością zawarcia układu dłużnika D. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D. S. Kantor (...) we W. pozostawiając dłużnikowi zarząd własny oraz wyznaczając nadzorcę sądowego w osobie T. Z..

(dowód: postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu VIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych z dnia 18 września 2013 r., sygn. akt VIII GU 184/13, k. 19-19v)

W toku postępowania upadłościowego strona pozwana zgłosiła wierzytelność wobec upadłego - powoda D. S. - w kwocie 801.818,81 zł wskazując, że wynika ona z wyprowadzenia, w czasie pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., środków pieniężnych z majątku tej spółki i niezwrócenia ich.

Nadzorca sądowy upadłego nie uznał powyższej wierzytelności w całości i odmówił umieszczenia jej na liście wierzytelności z uwagi na brak dowodów potwierdzających zarówno jej istnienie, jak i wysokość. Także powód odmówił uznania tej wierzytelności w całości.

(dowód: fotokopia zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym z możliwością zawarcia układu, k. 129-131

fotokopia listy wierzytelności, k. 135-137)

Postanowieniem Prokuratora Rejonowego W. z dnia 27 stycznia 2014 r. wszczęte zostało śledztwo pod sygnaturą akt 1 Ds./447/14 w sprawie dokonywania niekorzystnych rozporządzeń pieniędzmi (...) Sp. z o.o. przez D. S., tj. o czyn z art. 296 § 1 k.k.

(dowód: zawiadomienie o wszczęciu śledztwa z dnia 30 stycznia 2014 r., k. 100)

Do dnia zamknięcia rozprawy strona pozwana nie uiściła na rzecz powoda ceny sprzedaży udziałów wynikającej z umowy z dnia 6 września 2012 r.

(bezsporne)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszym postępowaniu powód D. S. domagał się zasądzenia od strony pozwanej – spółki (...) Sp. z o.o. we W. kwoty 79.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 06 marca 2013 r. tytułem zapłaty ceny za sprzedane stronie pozwanej udziały w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., na podstawie umowy z dnia 06 września 2012 r.

W toku postępowania strona pozwana nie kwestionowała ani faktu zawarcia pomiędzy stronami przedmiotowej umowy, ani też wynikającego z niej obowiązku zapłaty na rzecz powoda kwoty 79.200 zł, jako ceny nabycia 792 udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Poza sporem pozostawał również to, że roszczenie powoda jest wymagalne i że do dnia zamknięcia rozprawy strona pozwana nie uregulowała na jego rzecz jakiejkolwiek części tej należności.

Istota sporu koncentrowała się natomiast wokół zgłoszonego przez stronę pozwaną zarzutu potrącenia wierzytelności powoda z wierzytelnością (...) Sp. z o.o. we W. względem D. S.. Strona pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty wywodziła, że posiada w stosunku do powoda wymagalne wierzytelności z tytułu roszczeń odszkodowawczych powstałych w związku z działaniami powoda wyrządzającymi spółce szkodę, a mającymi polegać na poręczeniu w imieniu spółki weksla własnego wystawionego przez powoda i wypełnionego na kwotę 153.154,39 zł oraz wyprowadzeniu z majątku spółki kwoty przekraczającej 70 000 zł, w okresie, kiedy powód pełnił w tej spółce funkcję prezesa zarządu.

Z uwagi zatem na powyższe w niniejszej sprawie ustalenia wymagało, czy stronie pozwanej w istocie przysługiwały względem powoda wymagalne wierzytelności z tytułów wskazanych w uzasadnieniu sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Przed przystąpieniem do oceny podniesionego przez stronę pozwaną zarzutu potrącenia wypada zaznaczyć, że stosownie do treści art. 499 k.c. potrącenie dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie o potrąceniu jest więc czynnością materialnoprawną powodującą - w razie wystąpienia przesłanek określonych w art. 498 § 1 k.c. - odpowiednie umorzenie wzajemnych wierzytelności, natomiast zarzut potrącenia jest czynnością procesową, polegającą na żądaniu oddalenia powództwa w całości lub w części, z powołaniem się na okoliczność, że roszczenie objęte żądaniem pozwu wygasło wskutek potrącenia. Oświadczenie o potrąceniu stanowi zatem materialnoprawną podstawę zarzutu potrącenia. Podkreślić dodatkowo należy, że aby oświadczenie o potrąceniu mogło odnieść łączone z nim skutki umorzenia wierzytelności (art. 498 § 2 k.c.) w momencie jego składania musi wystąpić i trwać stan potrącalności. Mianowicie muszą współistnieć ustawowo określone przesłanki w art. 498 § 1 k.c., a przede wszystkim muszą istnieć wzajemne wymagalne wierzytelności, których przedmiotem są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a które mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem. Oznacza to, że składający oświadczenie o potrąceniu (potrącający) musi w stosunku do swego wierzyciela, posiadać własną, istniejącą już wierzytelność i wierzytelność ta w dacie potrącenia musi być wymagalna. Wierzytelność ta musi mieć określoną podstawę faktyczną i prawną (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18.10.2013 r., sygn. akt I ACa 531/13, LEX nr 1386147).

W niniejszej sprawie strona pozwana, przedstawiając pismo z dnia 2 września 2013 r. wraz z dowodem wysłania go listem poleconym na adres D. S., wprawdzie wykazała, że złożyła powodowi oświadczenie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności, jednakże w ocenie Sądu nie udowodniła ona istnienia w dniu dokonanego potrącenia wymagalnej wierzytelności względem powoda. Tymczasem to na stronie pozwanej, wobec stanowczego zaprzeczenia tej ostatniej okoliczności przez powoda, spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie, stosownie do treści art. 6 k.c.

W szczegółach należy zauważyć, że strona pozwana, na poparcie swoich twierdzeń o istnieniu wymagalnych wierzytelności względem powoda, przedstawiła jedynie wystawiony przez D. S., jako osobę fizyczną, weksel własny na kwotę 153.154,39 zł, płatny na rzecz T. N. dnia 15 stycznia 2013 r. i poręczony również przez powoda, działającego w tym zakresie w imieniu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., jako prezes jej zarządu, a ponadto zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przez powoda przestępstwa na szkodę spółki oraz zawiadomienie prokuratora o wszczęciu śledztwa w tej sprawie.

W ocenie Sądu z powyższego materiału dowodowego nie sposób wyciągnąć wniosku, że strona pozwana poniosła szkodę, w jakiej wysokości, w czym się ona przejawia i czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy bezprawnym działaniem powoda o rzekoma szkodą wyrządzoną stronie pozwanej. Z samego bowiem faktu poręczenia przez pozwaną spółkę zobowiązania wekslowego zaciągniętego przez powoda, nie można wnioskować, iż postępowanie to było działaniem na szkodę spółki, nawet jeśli w imieniu tej spółki działał ten, za którego poręczenie nastąpiło. Wskazać w tym miejscu bowiem należy, że strona pozwana nie przedstawiła jakiegokolwiek dowodu, który uzasadniałby przypuszczenie, że działanie powoda w tym zakresie było niezgodne z interesem spółki oraz wyrządziło jej tym samym szkodę majątkową w wysokości kwoty wskazanej na wekslu. W szczególności nie przedstawiła dowodu świadczącego o tym, że spełniła na rzecz wierzyciela wekslowego zobowiązanie wynikające z wystawionego przez powoda weksla na kwotę 153.154,39 zł, co więcej, nie podnosiła też tego w sprzeciwie od nakazu zapłaty. W ocenie Sądu wniosków co do wyrządzenia szkody pozwanej nie można też wyprowadzić ze złożonego przez stronę pozwaną zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez D. S., mającego polegać na dokonywaniu przez powoda niekorzystnych rozporządzeń majątkiem spółki (tj. dokonania wspomnianego wyżej poręczenia wekslowego w imieniu spółki oraz wyprowadzenia z jej majątku kwoty 70.000 zł), gdyż całość oskarżenia w nim zawartego opiera się jedynie na twierdzeniach (...) Sp. z o.o., nie popartych żadnymi dowodami. Również wszczęcie przez Prokuraturę Rejonową śledztwa w tej sprawie nie przesądza o jego wyniku, a w szczególności o uznaniu powoda winnym zarzucanych mu czynów, nie mówiąc już o określeniu wysokości rzekomej szkody, którą zawinionym czynem miałby stronie pozwanej wyrządzić D. S..

W tym miejscu należy jeszcze dodać, że wobec braku jakiegokolwiek uwiarygodnienia, czy też uprawdopodobnienia zarzutów stawianych powodowi (poza samymi twierdzeniami strony pozwanej) sąd oddalił wniosek strony pozwanej o zawieszenie niniejszego postępowania do czasu zakończenia postępowania karnego wszczętego w sprawie dokonywania niekorzystnych rozporządzeń pieniędzmi (...) Sp. z o.o. przez D. S., tj. o czyn z art. 296 § 1 k.k., uznając, że na chwilę orzekania brak było podstaw by przypuszczać, iż wynik postępowania przygotowawczego w istocie będzie mógł wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy będącej przedmiotem sporu a nadto nie było żadnych przeszkód ażeby stosowne postępowanie dowodowe w tym zakresie zainicjować w toku niniejszego procesu.

Z tych wszystkich względów stwierdzić należy, iż strona pozwana nie wykazała istnienia wymagalnej wierzytelności względem powoda, a zatem zgłoszony przez nią zarzut potrącenia wzajemnych wierzytelności nie mógł zostać uwzględniony.

W konsekwencji roszczenie powoda o zasądzenie na jego rzecz niespornej pomiędzy stronami kwoty 79.200 zł zasługiwało w pełni na uwzględnienie.

W tym miejscu należy jedynie dodać, że zupełnie pozbawiony racji był też wniosek strony pozwanej o zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1) k.p.c., z uwagi na to, że w Wydziale Gospodarczym tut. Sądu toczy się sprawa o ustalenie nieważności uchwały z dnia 8 stycznia 2013 r. w sprawie odwołania D. S. z funkcji prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę treść zaskarżonej uchwały oraz datę jej podjęcia, wynik sprawy o ustalenie jej nieważności nie miałby żadnego wpływu na rozstrzygnięcie w sprawie będącej przedmiotem niniejszego sporu, a przede wszystkim w żadnym stopniu nie mógłby wpłynąć na ważność umowy sprzedaży udziałów zawartej pomiędzy stronami w dniu 06 września 2012 r.

Również roszczenie powoda w zakresie odsetek od kwoty należności głównej w całości zasługiwało na uwzględnienie. Pomiędzy stronami było bezsporne, że ostateczny termin zapłaty ceny sprzedaży udziałów upływał w 180 dniu licząc od dnia zawarcia umowy, tj. w dniu 05 marca 2013 r. Skoro zatem (...) Sp. z o.o. nie uregulowała na rzecz powoda tej należności do tego czasu, począwszy od dnia następnego, tj. 06 marca 2013 r. pozostawała w opóźnieniu wobec powoda. Stosownie natomiast do treści art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W myśl zaś § 2 zd. 1 powołanego artykułu, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Z tych wszystkich względów Sąd w punkcie I. sentencji wyroku zasądził od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. na rzecz powoda D. S. kwotę 79.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06 marca 2013 r. do dnia zapłaty.

Orzeczenie o kosztach procesu zawarte w punkcie II. sentencji wyroku wydano na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zasądzone od strony pozwanej na rzecz powoda koszty procesu obejmują: część opłaty sądowej od pozwu w kwocie 990 zł, koszty zastępstwa procesowego ustalone w oparciu o treść § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie ponoszenia opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 roku, poz. 490), tj. kwotę 3.600 zł oraz koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł.

Orzeczenie o kosztach sądowych zawarte w punkcie III. sentencji wyroku zostało oparte na przepisie art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z dnia 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) w zw. z art. 98 k.p.c. Strona pozwana (...) Sp. z o.o. we W., jako przegrywająca w całości sprawę, została obciążona nieuiszczonymi kosztami sądowymi, stanowiącymi brakującą opłatą sądową od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony, to jest kwotą 2.970 zł.