Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 576/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący :

SSA Tomasz Ślęzak

Sędziowie :

SA Lucyna Świderska-Pilis (spr.)

SO del. Ewa Solecka

Protokolant :

Magdalena Bezak

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. w Katowicach

na rozprawie

sprawy z powództwa K. L.

przeciwko K. S., G. S., W. T., W. M. i S. Z.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. akt I C 177/11,

1)  zmienia zaskarżony wyrok:

a)  w punkcie 2. o tyle, że zasądzoną nim kwotę 269,80 złotych podwyższa do 640 (sześćset czterdzieści) złotych,

b)  w punkcie 3. o tyle, że zasądzoną nim kwotę 56,80 złotych podwyższa do 128 (sto dwadzieścia osiem) złotych;

2)  oddala apelację w pozostałej części;

3)  zasądza od powoda na rzecz pozwanego G. S. kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego;

4)  zasądza od powoda na rzecz pozwanego W. T. kwotę 1800 (tysiąc osiemset złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

I ACa 576/14

UZASADNIENIE

Powód K. L. wnosił o zasądzenie od pozwanych K. S., G. S. i W. T. solidarnie kwoty 141 997,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29 czerwca 2010 roku oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając pozew powód wskazywał, że pozwani K. S. i G. S. prawomocnymi wyrokami uznani zostali za winnych popełnienia przestępstwa kradzieży srebrnych blach tzw. targetów, a pozwany W. T. winnym popełnienia pomocnictwa w dokonaniu kradzieży. Powód K. L. został uznany za winnego popełnienia przestępstwa paserstwa polegającego na nabyciu od S. Z. nie mniej niż 164,5 kg srebra, za kwotę nie mniejszą niż 161 382,00 zł na szkodę (...) Spółki z o.o. Wszyscy pozwani zostali skazani prawomocnymi wyrokami. (...) Spółka z o.o. w C. wytoczyła przeciwko K. L. powództwo o zapłatę kwoty 160 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 lipca 2008 roku do dnia zapłaty z tytułu szkody wyrządzonej tej spółce wskutek dokonanego przez K. L. przestępstwa paserstwa. Postępowanie toczące się przez Sądem Okręgowym w Częstochowie pod sygn. akt I C 197/08 zakończyło się podpisaniem ugody. K. L. zobowiązał się zapłacić na rzecz (...) sp. z o.o. kwotę 160 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 20 lipca 2008 roku w czterech równych ratach. Zapłata w kwocie 160 000,00 zł została przez niego dokonana. Zdaniem powoda przysługuje mu roszczenie regresowe wobec wszystkich pozwanych o zwrot części kwoty, którą powód zapłacił tytułem naprawienia szkody wyrządzonej (...) Spółce z o.o. w C..

W odpowiedzi na pozew pozwany G. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu.

Na uzasadnienie swojego stanowiska wskazał, iż w stosunku wewnętrznym między dłużnikami odpowiedzialność regresowa nie kształtuje się na zasadzie odpowiedzialności solidarnej, lecz pro rata parte. Podniósł także, iż przedłożona przez powoda ugoda sądowa w postępowaniu cywilnym nie może stanowić dowodu poniesionej przez (...) Spółkę z o.o. w C. szkody co do zasady i wysokości. Pozwany podniósł również, iż co do wysokości kwot do rozliczenia pomiędzy współdłużnikami stanowisko powoda jest wewnętrznie sprzeczne. Z jednej strony powód wskazuje, że pozwany G. S. był jedynie pomocnikiem przy delikcie na szkodę (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z drugiej zaś domaga się od niego takiej samej kwoty jak od sprawcy deliktu K. S..

W odpowiedzi na pozew z dnia 31 października 2011 roku (k. 68) pozwany K. S. domagał się oddalenia powództwa w całości.

Na uzasadnienie swojego stanowiska pozwany wskazał, iż powód wskazał trzech pozwanych, od których żąda roszczenia regresowego, podczas gdy szkodę wyrządziło poszkodowanej dziewięć osób w znacznie wyższej kwocie. Wskazał iż zgodnie z art. 442 § 2 kc ten kto naprawił szkodę może żądać od pozostałych zwrotu odpowiedniej części, zależnie od okoliczności, a zwłaszcza od winy danej osoby oraz od stopnia w jakim przyczyniła się do powstania szkody. Podniósł, że powód transakcje zakupu srebra przeprowadził z W. M., który przy zawieraniu ugody nie był obecny, a powód nie wskazał go w pozwie jako osoby, która w znaczny sposób przyczyniła się do powstania szkody.

W odpowiedzi na pozew pozwany W. T. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany ten wskazał, iż powód nie wykazał związku przyczynowego pozwalającego na uznanie, iż zaistniała szkoda za którą odpowiada pozwany W. T.. Działalność powoda oraz innych uczestników procederu polegającego na kradzieży srebra z huty szkła (...) trwała partiami od sierpnia do grudnia 2005 roku i nie zostało wykazane, aby pozwany W. T. przyczynił się do powstania właśnie tej części szkody, do której naprawienia mocą ugody z dnia 9 czerwca 2009 roku zobowiązał się powód. Pozwany zakwestionował również wysokość dochodzonego roszczenia, wskazując, że powód zobowiązał się do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej kwoty 160 000,00 zł i kwotę tę zapłacił. Zdaniem pozwanego dochodzona pozwem kwota regresu powinna zostać pomniejszona o wartość srebra, nabytego przez powoda, gdyż srebro to nigdy nie zostało odzyskane. Powód odniósł zysk, który niewątpliwie winien zostać odliczony od wartości dochodzonego regresu.

Pismem procesowym z dnia 5 grudnia 2011 roku powód zmodyfikował żądanie pozwu w ten sposób, iż wniósł o zasądzenie wymienionej w pozwie kwoty w częściach równych (lub innych – wynikających ze sprawy karnej) w miejsce żądania solidarnego oraz wniósł o wezwanie do udziału w sprawie pozostałych (obok dotychczasowych pozwanych) sprawców w osobach S. Z. i W. M..

Postanowieniem z dnia 14 lutego 2012 roku Sąd Okręgowy w Częstochowie wezwał S. Z. i W. M. do udziału w niniejszej sprawie w charakterze pozwanych na wniosek powoda.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Częstochowie zasądził od pozwanego K. S. na rzecz powoda K. L. kwotę 23 666,67 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 8 czerwca 2011 roku; zasądził od pozwanego G. S. na rzecz powoda K. L. kwotę 269,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 9 czerwca 2011 roku; zasądza od pozwanego W. T. na rzecz powoda K. L. kwotę 56,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 23 czerwca 2011 roku; zasądził od pozwanego S. Z. na rzecz powoda K. L. kwotę 23 666,67 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 22 lutego 2012 roku; zasądził od pozwanego W. M. na rzecz powoda K. L. kwotę 23 666,67 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 9 marca 2012 roku; w pozostałym zakresie powództwo oddalił; zasądził od pozwanych K. S., S. Z. i W. M. na rzecz powoda K. L. kwoty po 3 600,33 zł tytułem zwrotu kosztów procesu od każdego z tych pozwanych; zasądził od powoda K. L. na rzecz pozwanego W. T. i G. S. kwoty po 2 417,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; przyznał od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Częstochowie na rzecz adw. T. S. – likwidatora kancelarii adwokackiej adw. Z. N. kwotę 2 952,00 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu K. S. z urzędu i wyrokowi w punkcie czwartym, piątym oraz siódmym – w stosunku do pozwanych S. Z. i W. M. nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że:

Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2008 roku, sygn. akt II K 101/08 Sąd Okręgowy w Częstochowie:

1.  uznał S. Z. za winnego tego, że w dniu 24 grudnia 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. C. po uprzednim zerwaniu kłódek zamykających metalową klatkę oraz przecięciu taśm zabezpieczających drewniane skrzynie zabrali w celu przywłaszczenia 3 sztuki srebrnych blach, tzw. targetów o łącznej wadze 637,5 kg o wartości 606 013,00 zł stanowiących własność (...) sp. z o.o. w C., które następnie ukryli w kontenerze na odpady, a w dniu 30 grudnia 2005 roku wywieźli poza teren wyżej wymienionej spółki, to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 3 lat pozbawienia wolności oraz karę 200 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki w kwocie 100,00 zł,

2.  uznał S. Z. za winnego tego, że w dniu 30 grudnia 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. C. powodując awarię linii produkcyjnej magnetron w firmie (...) sp. z o.o. w C. spowodowali zniszczenie nie mniej niż 38 m 2 szkła, to jest dwóch szyb formatu 6 m x 3,21 m o wartości nie mniejszej niż 578,48 zł, powodując jednocześnie niezdatność do użytku wyżej wymienionej linii produkcyjnej przez okres 89 minut, co spowodowało utratę produkcji 2 600 m 2 szkła o łącznej wartości 38 844,00 zł, to jest przestępstwa z art. 288 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 zł,

3.  wymierzył S. Z. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 200 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki w kwocie 100,00 zł,

4.  zaliczył oskarżonemu S. Z. na poczet orzeczonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 19 listopada 2007 roku do dnia 27 czerwca 2008 roku,

5.  orzekł wobec S. Z. obowiązek naprawienia szkody w części poprzez wpłacenie na rzecz pokrzywdzonego, to jest (...) sp. z o.o. w C. kwoty 30 000,00 zł,

6.  uznał oskarżonego K. L. za winnego tego, że w okresie od grudnia 2005 roku do sierpnia 2006 roku w C., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, nabył od S. Z. nie mniej niż 164,5 kg srebra o łącznej wartości nie mniejszej niż 161 382,00 zł, wiedząc, iż pochodzi ono z przestępstwa kradzieży na szkodę (...) Spółki z o.o. w C. w zamian za które przekazał S. Z. łączną kwotę 80 000,00 zł, to jest przestępstwa z art. 291 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności i karę 250 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki w kwocie 200,00 zł,

7.  warunkowo zawiesił orzeczoną wobec K. L. karę pozbawienia wolności na okres 4 lat tytułem próby,

8.  oskarżonego Z. M. uznał za winnego tego, że w marcu 2006 roku w C., chcąc aby W. M. i K. S. dokonali kradzieży maszyny do spinania taśmy metalowej marki C. (...) 16-19 o wartości nie mniejszej niż 10 500,00 zł stanowiącej własność (...) sp. z o.o. w C. ułatwił im jej dokonania poprzez wywóz przedmiotu kradzieży z terenu pokrzywdzonej spółki, to jest przestępstwa z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 278 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20,00 zł,

9.  wymierzoną oskarżonemu Z. M. karę pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 lat tytułem próby,

10.  oskarżonego W. T. uznał za winnego tego, że w dniu 31 grudnia 2005 roku w R. pomógł S. Z., K. Ć. i W. M. w ukryciu pochodzących z kradzieży z włamaniem 2 szt. srebrnych blach tzw. targetów o łącznej wadze 424,6 kg o wartości 404 009,00 zł stanowiących własność (...) Sp. z o.o. w C. poprzez ich pocięcie na mniejsze kawałki, to jest przestępstwa z art. 291 § 1 kk i art. 294 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 50,00 zł,

11.  warunkowo zawiesił orzeczoną wobec W. T. karę pozbawienia wolności na okres 5 lat tytułem próby,

12.  Zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty sądowej: od S. Z. kwotę 4 400,00 zł, od K. L. kwotę 10 300,00 zł, od Z. M. kwotę 380,00 zł, od W. T. kwotę 1 300,00 zł,

13.  zasądził od S. Z., K. L., Z. M., W. T. kwoty po 1 098,00 zł na rzecz (...) sp. z o.o. w C. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego,

14.  zwolnił oskarżonych od uiszczania kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Wyrokiem z dnia 22 października 2008 roku, sygn. akt II K 162/08 Sąd Okręgowy w Częstochowie:

1.  uznał K. S. i W. M. za winnych tego, że w dniu 24 grudnia 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, po uprzednim zerwaniu kłódek zamykających metalową klatkę oraz przecięciu taśm zabezpieczających drewniane skrzynie zabrali w celu przywłaszczenia 3 sztuki srebrnych blach tzw. targetów, stanowiących własność (...) sp. z o.o. w C., które następnie ukryli w kontenerze na odpady, a w dniu 30 grudnia 2005 roku wywieźli poza teren wyżej wymienionej spółki, to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk i za to wymierzył K. S. karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności raz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100,00 zł, a W. M. karę 11 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej równoważna jest kwocie 10,00 zł,

2.  uznał oskarżonych K. S. i W. M. za winnych tego, że w dniu 30 grudnia 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą powodując awarię linii produkcyjnej magnetron w firmie (...) sp. z o.o. w C. spowodowali zniszczenie nie mniej niż 38 m ( 2) szkła, to jest dwóch szyb formatu 6 m x 3,21 m o wartości nie mniejszej niż 578,48 zł, powodując jednocześnie niezdatność do użytku wyżej wymienionej linii produkcyjnej przez okres 89 minut, co spowodowało utratę produkcji 2 600 m ( 2) szkła o łącznej wartości 38 844,00 zł, to jest przestępstwa z art. 288 § 1 kk i za to wymierzył K. S. karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100,00 zł, a W. M. karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 zł,

3.  uznał K. S. i W. M. za winnych tego, że w sierpniu 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu zabrali w celu przywłaszczenia 1 sztukę srebrnej blachy tzw. targety o wadze 167 kg o wartości 135 755,44 zł, stanowiącą własność (...) sp. z o.o. w C., którą następnie ukryli w kontenerze na odpady i wywieźli poza teren wyżej wymienionej spółki, to jest przestępstwa z art. 278 § 1 kk i za to wymierzył K. S. karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100,00 zł, a W. M. karę 2 lat pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny równoważna jest kwocie 10,00 zł,

4.  uznał K. S. i W. M. za winnych tego, że w okresie od stycznia 2006 roku do marca 2006 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu zabrali w celu przywłaszczenia maszynę do spinania taśmy metalowej marki C. nr (...) o wartości nie niższej niż 7 500,00 zł oraz maszyny do spinania taśmy metalowej marki C. (...) 16-19 o wartości nie mniejszej niż 10 500,00 zł stanowiące własność (...) Sp. z o.o. w C., to jest przestępstwa z art. 278 § 1 kki za to wymierzył K. S. karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny równoważna jest kwocie 100,00 zł, a W. M. arę 1 roku pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 zł,

5.  uznał K. S. i W. M. za winnych tego, że w 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu zabrali w celu przywłaszczenia przenośny komputer marki T. (...) nr (...) o wartości 1 000,00 zł stanowiący własność (...) sp. z o.o. w C., to jest przestępstwa z art. 278 § 1 kk i za to wymierzył K. S. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100,00 zł, a W. M. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 zł,

6.  uznał K. S. i W. M. za winnych tego, że w okresie od marca 2004 roku do kwietnia 2004 w C., działając wspólnie i w porozumieniu zabrali w celu przywłaszczenia aparat fotograficzny N. (...) wartości zakupu w 2002 roku 6 157,00 zł stanowiący własność (...) sp. z o.o. w C., to jest przestępstwa z art. 278 § 1 kk i za to wymierzył K. S. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności praz karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100,00 zł, a W. M. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 zł,

7.  uznał K. S. za winnego tego, zę w dniu 5 lutego 2008 roku w C. groził W. M. pobiciem oraz popełnieniem przestępstwa na szkodę jego rodziny w związku z wyjaśnieniami składanymi przez W. M. w sprawie sygn. akt V Ds. 56/07 Prokuratury Okręgowej w Częstochowie, to jest przestępstwa z art. 245 kk i za to wymierzył mu karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,

8.  wymierzył K. S. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100,00 zł, a W. M. karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 zł,

9.  zaliczył K. S. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w okresie od dnia 19 listopada 2007 roku do dnia 22 października 2008 roku, a W. M. – od dnia 4 stycznia 2008 roku do dnia 22 października 2008 roku,

10.  uznał G. S. za winnego tego, że w dniu 30 grudnia 2005 roku w C., chcąc aby K. S. dokonał kradzieży 3 sztuk srebrnych blach tzw. targetów o łącznej wadze 637,5 kg o wartości 606 013,00 zł stanowiących własność (...) sp. z o.o. w C. ułatwił im jej dokonanie poprzez wywóz przedmiotu kradzieży z terenu pokrzywdzonej spółki i jego przeładunek na inny pojazd, to jest przestępstwa z art. 18 § 3 k w zw. z art. 278 § 1 kk i art. 294 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40,00 zł,

11.  warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec G. S. kary pozbawienia wolności na okres 5 lat tytułem próby,

12.  zaliczył G. S. na poczet wymierzonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 19 listopada 2007 roku, uznając, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny,

13.  uznał K. N. za winnego tego, że w dniu 21 listopada 2007 roku w C., będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, w toku przesłuchania w charakterze świadka w toku śledztwa sygn. akt V Ds. 56/07 zeznał nieprawdę podając, iż w dniu 18 listopada 2007 roku podczas rozmowy telefonicznej z P. M. został upoważniony przez wyżej wymienionego do sporządzenia umowy kupna – sprzedaży motoru Y. nr rej. (...) i podrobienia jego podpisu jako sprzedającego, to jest przestępstwo z art. 233 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz w dniu 21 listopada 2007 roku w C. w celu użycia jako autentycznej podrobił umowę kupna – sprzedaży motoru Y. nr rej. (...) z dnia 18 listopada 2007 roku poprzez naniesienie na nią własnoręcznie podpisu P. M., to jest o przestępstwo z art. 270 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

14.  wymierzył K. N. karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności,

15.  warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec K. N. kary łącznej pozbawienia wolności na okres 2 lat tytułem próby,

16.  wymierzył K. N. karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30,00 zł,

17.  zaliczył K. N. na poczet wymierzonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 21 listopada 2007 roku, przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny,

18.  uznał P. M. za winnego tego, że w dniu 21 listopada 2007 roku, będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, w toku przesłuchania w charakterze świadka w toku śledztwa sygn. akt V Ds. 56/07 zeznał nieprawdę, podając, iż w dniu 18 listopada 2007 roku podczas rozmowy telefonicznej z K. N. wyraził zgodę na sporządzenie przez wyżej wymienionego umowy kupna – sprzedaży motoru Y. nr rej. (...) i podrobienia jego podpisu jako sprzedającego, to jest przestępstwa z art. 233 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

19.  warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec P. M. kary pozbawienia wolności na okres 2 lat tytułem próby,

20.  wymierzył P. M. karę grzywny w rozmiarze 80 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50,00 zł,

21.  zaliczył oskarżonemu P. M. na poczet wymierzonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 21 listopada 2007 roku przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny,

22.  zasądził na rzecz Skarbu Państwa od G. S. opłatę w wysokości 1 100,00 zł i wydatki postępowania dotyczące jego osoby,

23.  zasądził na rzecz Skarbu Państwa od K. N. opłatę w wysokości 480,0 zł i wydatki postępowania w części dotyczącej jego osoby,

24.  zasądził na rzecz Skarbu Państwa od P. M. opłatę w wysokości 520,00 zł i wydatki postępowania w części dotyczącej jego osoby,

25.  zwolnił K. S. i W. M. od uiszczenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa oraz zwolnił ich od opłaty,

26.  zasądził od K. S. i G. S. po 1 098,00 zł na rzecz (...) sp. z o.o. w C. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego,

27.  przyznał wynagrodzenie obrońcy W. M. za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu.

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2012 roku, sygn. akt III K 95/09 Sąd Rejonowy w C.:

1.  uznał W. B. za winnego tego, że w okresie miesiąca sierpnia 2005 roku nabył od K. S. nie mniej niż 83,00 kg srebra o łącznej wartości nie mniejszej niż 67 877,00 zł pochodzącego z przestępstwa kradzieży na szkodę (...) sp. z o.o. w C. w zamian za które przekazał K. S. łączną kwotę 49 000,00 zł, przy czym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien był i mógł przypuszczać, że pochodzi ono z czynu zabronionego, to jest przestępstwa z art. 292 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności praz grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych po 100,00 zł każda stawka,

2.  uznał W. B. za winnego tego, że w okresie miesiąca stycznia 2006 roku nabył od K. S. nie mniej niż 95 kg srebra o łącznej wartości nie mniejszej niż 97 306,00 zł pochodzącego z przestępstwa kradzieży na szkodę (...) Sp. z o.o. w C. w zamian za które przekazał K. S. łączną kwotę 57 000,00 zł, przy czym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien był i mógł przypuszczać, że pochodzi ono z czynu zabronionego, to jest przestępstwa z art. 292 § 1 k i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100,00 zł,

3.  wymierzył W. B.karę łączną 1 roku pozbawienia wolności oraz 200 stawek dziennych grzywny po 100,00 zł każda stawka,

4.  uznał R. M. za winnego tego, że w 2005 roku w C. nabył od W. M. komputer marki T. (...) nr (...) o wartości 1 000,00 zł pochodzący z przestępstwa kradzieży na szkodę (...) Sp. z o.o. w C., w zamian za który przekazał W. M. kwotę 400,00 zł, przy czym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien był i mógł przypuszczać że pochodzi on z czynu zabronionego, to jest przestępstwa z art. 292 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych po 10,00 zł każda stawka,

5.  warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych wobec W. B. i R. M. kar pozbawienia wolności na okres próby wynoszący w stosunku do W. B. – 3 lata, a R. M. – 2 lata,

6.  zasądził od każdego z nich na rzecz (...) sp. z o.o. w C. kwoty po 1 756,44 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego,

7.  zasądził na rzecz Skarbu Państwa od W. B. kwotę 4 180,00 zł a od R. M. 160,00 zł tytułem opłat i obciążył każdego z nich wydatkami w kwotach po 1 000,00 zł, zwalniając ich z obowiązku ich ponoszenia w pozostałej części.

Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2013 roku, sygn. akt III K 228/12 Sąd Rejonowy w C. umorzył z uwagi na śmierć oskarżonego postępowanie karne przeciwko J. P. oskarżonemu o to, że:

1) w okresie miesiąca stycznia 2006 roku w C. i Ł. nabył od K. S. nie mniej niż 117 kg srebra o łącznej wartości nie mniejszej niż 111 500,00 zł, wiedząc że pochodzi ono z przestępstwa kradzieży na szkodę (...) Sp. z o.o. w C., w zamian za które przekazał K. S. łączną kwotę około 70 000,00 zł,

2) w okresie miesiąca sierpnia 2005 roku w C. i w Ł. nabył od K. S. nie mniej niż 84 kg srebra o łącznej wartości nie mniejszej niż 66 878,00 zł wiedząc, iż pochodzi ono z przestępstwa kradzieży na szkodę (...) Spółki z o.o. w C. w zamian za które przekazał K. S. łączną kwotę 50 000,00 zł, to jest o czyn z art. 50 000,00 zł.

Wyrokiem z dnia 15 maja 2013 roku, sygn. akt III K 343/12 Sąd Rejonowy w C. uznał K. C. za winnego tego, że w dniu 24 grudnia 2005 roku w C., działając wspólnie i w porozumieniu z S. Z., W. M. oraz K. S. po uprzednim zerwaniu kłódek zamykających metalową klatę oraz przecięciu taśm zabezpieczających drewniane skrzynie zabrał w celu przywłaszczenia 3 szt. srebrnych blach tzw. targetów o łącznej wadze 637,5 kg o wartości 606 013,00 zł stanowiących własność (...) sp. z o.o. w C., które następnie ukrył w kontenerze na odpady, w dniu 30 grudnia 2005 roku wywiózł poza teren wyżej wymienionej spółki, a następnie w dniu 31 grudnia 2005 roku zapewnił dalszy transport skradzionego kruszcu oraz jego pocięcie na mniejsze kawałki, to jest przestępstwa z art. 279 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 300 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki na kwotę 100,00 zł oraz zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa.

W dniu 9 czerwca 2009 roku w sprawie Sądu Okręgowego w Częstochowie, sygn. akt I C 197/08 z powództwa (...) Spółki z o.o. w C. przeciwko K. L. zawarto ugodę o następującej treści: K. L. zobowiązywał się zapłacić na rzecz (...) Spółki z o.o. w C. kwotę 160 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 11,5% w stosunku rocznym od dnia 20 lipca 2008 roku do dnia 14 grudnia 2008 roku i w wysokości 13% w stosunku rocznym od dnia 15 grudnia 2008 roku do dnia 9 czerwca 2009 roku, K. L. zobowiązywał się zapłacić na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością należność główną w kwocie 160 000,00 zł w czterech ratach kwartalnych po 40 000,00 zł każda, przy czym pierwsza rata płatna w terminie do 30 czerwca 2009 roku, druga rata – w terminie do końca września 2009 roku, trzecia rata – w terminie do końca grudnia 2009 roku i czwarta rata – w terminie do końca marca 2010 roku; K. L. zobowiązywał się zapłacić na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ustawowe odsetki od kwoty 160 000,00 zł od dnia 20 lipca 2008 roku do dnia 9 czerwca 2009 roku w terminie do 30 czerwca 2010 roku oraz ustawowe odsetki w przypadku opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, z tym zastrzeżeniem, iż uchybienie terminowi płatności dwóch rat powoduje natychmiastową wymagalność całej dotychczas niespłaconej należności; K. L. zobowiązał się również do zapłaty na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwoty 19 647,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w czterech równych ratach po 4 911,75 zł płatnych do 30 czerwca 2009 roku, końca września 2009 roku, końca grudnia 2009 roku i końca marca 2010 roku; zawarta ugoda likwidowała powstały pomiędzy K. L., a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w C. spór objęty sprawą I C 197/08. W związku z zawarciem ugody postępowanie w sprawie Sądu Okręgowego w Częstochowie, sygn. akt I C 197/08 zostało umorzone. Postanowienia powyższej ugody zostały przez powoda K. L. wykonane w całości.

Pismami z dnia 18 kwietnia 2011 roku powód wezwał pozwanych W. T., K. S. i G. S. do zapłaty na jego rzecz kwoty 141 997,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem naprawienia szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym stwierdzonym wyrokiem karnym przez Sąd Okręgowy w Częstochowie, sygn. akt II K 101/08.

W ocenie Sądu pierwszej instancji w procesie regresowym sąd jest zobowiązany do ustalenia okoliczności pozwalających na określenie odpowiedzialności poszczególnych osób za szkodę wyrządzoną poszkodowanemu, jak również zakresu odpowiedzialności regresowej poszczególnych dłużników wobec tego dłużnika, który szkodę wyrównał. Okoliczność, że dłużnik, który pokrył całą szkodę, nie występuje z roszczeniem regresowym przeciwko wszystkim osobom odpowiedzialnym za tę szkodę, nie może szkodzić tym, przeciwko którym wystąpiono z powództwem regresowym, gdyż odpowiadają oni wobec współdłużnika, który szkodę wyrównał, tylko za część długu na nich przypadającą. Miarodajnym kryterium dla ustalenia stopnia winy poszczególnych osób spośród wyżej wymienionych i tym samym zakresu ich indywidualnej odpowiedzialności regresowej względem powoda jest ich udział w osiągniętych z przestępczego procederu zyskach. Z treści prawomocnych wyroków skazujących wynika, iż powód K. L. nabył pochodzące z kradzieży srebro o wartości 161 382,00 zł za cenę 80 000,00 zł, a zatem osiągnął korzyść w kwocie 81 392,00 zł. W. B. nabył 95 kg skradzionego srebra o wartości 97 306,00 zł, za co przekazał K. S. kwotę 57 000,00 zł osiągając tym samym korzyść majątkową w wysokości 40 306,00 zł. Z aktu oskarżenia wniesionego przeciwko J. P. i zgromadzonych przeciwko niemu w postępowaniu karnym dowodów wynika, iż nabył on kradzione srebro o wartości 111 150,00 zł za cenę 70 000,00 zł osiągając w ten sposób korzyść w wysokości 41 150,00 zł. Pozwani K. S., S. Z., W. M. i J. P. dopuścili się wspólnie i w porozumieniu kradzieży srebra wartości 606 013,00 zł. Z operacji matematycznej podzielenia tej kwoty pomiędzy czterech współsprawców wynika, iż każdy z nich osiągnął korzyść w kwocie 151 503,25 zł. Pozwany G. S. w zamian za pomoc sprawcom poprzez wywóz przedmiotu kradzieży z terenu (...) sp. z o.o. w C. otrzymał kwotę 1 500,00 zł, co stanowiło całość uzyskanej przez niego korzyści majątkowej. W. T. za udzielenie pomocy w ukryciu pochodzących z włamania targetów poprzez ich pocięcie na mniejsze kawałki otrzymał kwotę 300,00 zł. Tym samym udział poszczególnych osób w globalnej sumie osiągniętych przez nich z popełnionych czynów korzyści rozłożył się w następujący sposób: powód K. L. osiągnął zysk korzyść 10,56% łącznie uzyskanych z popełnionych czynów korzyści, W. B. – 5,23%, J. P. – 5,34%, K. S., S. Z., W. M. i K. C. – po 19,66%, G. S. – 0,19%, a W. T. – 0,04%. W wyniku dokonania podziału dochodzonej w niniejszej sprawie kwoty pomiędzy poszczególnych pozwanych, z uwzględnieniem osób nie występujących w niniejszej sprawie w charakterze stron, stosownie do przedstawionych wyżej proporcji wynika, iż część spełnionego przez powoda na rzecz poszkodowanych przez powoda świadczenia powinna obciążyć: pozwanego K. S. w kwocie 27 912,80 zł, pozwanego G. S. w kwocie 269,80 zł, pozwanego W. T. w kwocie 56,80 zł, pozwanego S. Z. w kwocie 27 812,80 zł, pozwanego W. M. w kwocie 27 912,80 zł. Należna na rzecz powoda od pozwanych K. S., S. Z. i W. M. wykraczała poza ramy żądania pozwu. Po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa powód domagał się zasądzenia dochodzonej pozwem kwoty w częściach równych, to jest po 23 666,67 zł od każdego z pozwanych. Tym samym powództwo w odniesieniu do pozwanych K. S., S. Z. i W. M. należało uwzględnić w całości, zaś w odniesieniu do pozwanych G. S. i W. T. – jedynie w odniesieniu do należnych powodowi z tytułu roszczenia regresowego kwot, to jest odpowiednio 269,80 zł i 56,80 zł.

Od powyższego rozstrzygnięcia apelację złożył powód, zaskarżając wyrok częściowo, a to w punkcie 6 oddalającym powództwo - ponad kwotę 269,80 złotych względem pozwanego G. S. oraz ponad kwotę 56,80 względem pozwanego W. T. i w punkcie 8 w przedmiocie zasądzenia od powoda na rzecz pozwanych G. S. i W. T. kwoty po 2 417, 00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Skarżący wnosił o zmianę wyroku przez zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego G. S. kwoty 23 396, 87 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 9 czerwca 2011 roku i zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego W. T. kwoty 23 609, 87 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 23 czerwca 2011 roku oraz zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje. Jako żądanie ewentualne zgłoszony został wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku we wskazanej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Powód zarzucał:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 441 §2 kc przez błędną wykładnię polegającą na:

a)  nieuzasadnionym przyjęciu, iż wysokość szkody o jakiej mowa w wymienionym przepisie jakiej można dochodzić na zasadzie regresu od pozostałych osób (przenosząc niniejsze na grunt przedmiotowej sprawy) jest równa wysokości szkody „globalnej” wyrządzonej czynami niedozwolonymi powoda oraz innych osób (pozostałych dwóch paserów, wszystkich bezpośrednich sprawców kradzieży oraz ich pomocników), a która wyniosła 606.013 zł, w sytuacji gdy szkoda o jakiej mowa w/w artykule 441 § 2 k.c. odnosi się do wysokości szkody jaką wyrządził powód we współdziałaniu z innymi osobami objętych związkiem przyczynowym - czyli tylko z bezpośrednimi sprawcami kradzieży i ich pomocnikami, a która wyniosła 161 800 zł - jak zostało to ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 27 czerwca 2008 r., sygn. akt II K 101/08 oraz znalazło swe odzwierciedlenie w pozwie poszkodowanej spółki przeciwko powodowi o zapłatę kwoty 160 000 zł w sprawie przed Sądem Okręgowym w Częstochowie sygnatura I C 197/08;

b)  zastosowaniu, przy ustalaniu stopnia w jakim przyczynili się poszczególni pozwani do powstania szkody wyrządzonej przez powoda na rzecz (...) Sp. z o.o. w C. (później G.) i tym samym zakresu ich indywidualnej odpowiedzialności regresowej względem powoda - kryterium ich udziału w zyskach, odnosząc te zyski do wysokości szkody globalnej w kwocie 606 013 złotych - wyrządzonej poszkodowanemu G. przez powoda oraz innych: pozostałych dwóch paserów tj. W. B. i J. P., bezpośrednich sprawców kradzieży i ich pomocników w sytuacji, gdy dyspozycja wymienionej normy prawnej nakazuje zastosowanie jedynie kryterium winy i stopnia przyczynienia się do powstania szkody, który ustala się w oparciu o charakter czynów niedozwolonych jakich dopuścili się poszczególni dłużnicy i to odnośnie szkody i jej wysokości wyrządzonej przez konkretnego dłużnika wewspółdziałaniu z nimi, a który tą szkodę naprawił, a więc przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy kryterium winy i stopnia przyczynienia się przez pozwanych S. Z., K. S. i W. M. jako bezpośrednich sprawców kradzieży oraz przez pozwanych G. S. i W. T. jako ich pomocników - odnośnie szkody jaką wyrządził i naprawił powód, a więc szkody w wysokości 161 800 złotych na rzecz G.;

c)  uwzględnieniu przez Sąd I instancji przy określaniu wysokości zwrotu przez pozwanych odpowiedniej części spełnionego świadczenia przez powoda - jaka część spełnionego świadczenia przez powoda obciążałaby pozostałych dwóch paserów: W. B. i J. P. w sytuacji, gdy przy zastosowaniu kryterium winy i stopnia przyczynienia się (o jakich mowa w/w artykule) W. B. i J. P. - nie zachodził ciąg przyczynowo - skutkowy pomiędzy ich czynami, ich winą a powstaniem szkody w wysokości 161 800 zł na szkodę G. jaką wyrządził i naprawił powód;

d)  uznaniu, że wysokość zasądzonych kwot odszkodowań od poszczególnych pozwanych na rzecz powoda w rozumieniu tego przepisu ma odpowiadać udziałom pozwanych w osiąganych przez nich zyskach i to liczonych od globalnie wyrządzonej szkody pokrzywdzonej spółce w sytuacji, gdy wysokość zasądzonych kwot odszkodowań od poszczególnych pozwanych na rzecz powoda powinna odpowiadać ich wkładowi w całość akcji przestępczej, a zebrany w sprawie materiał dał podstawy do przyjęcia, że pozwani W. T. i G. S. mieli równy wkład w czynie przestępczym co powód i bezpośredni sprawcy kradzieży, czym wspólnie wyrządzili (a powód naprawił) szkodę na rzecz G. w wysokości 161 800 zł;

2.  naruszenie przepisów postępowania, które mogły mieć wpływ na rozstrzygnięcie, a to:

a)  art. 233 § 1 kpc przez dokonanie oceny zgromadzonego materiału w sprawie w sposób sprzeczny z punktu widzenia zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego przez ocenę Sądu I instancji o nieuzasadnionym obciążaniu pozwanych w częściach równych oraz ocenie co do niepostawienia znaku równości pomiędzy działaniami poszczególnych pozwanych - osób współodpowiedzialnych za naprawienie szkody wyrządzonej pokrzywdzonej spółce (...) przypisanymi im czynami niedozwolonymi w sytuacji, gdy wina i stopień przyczynienia się po stronie pozwanych występujących w charakterze bezpośrednich sprawców kradzieży i ich pomocników są sobie równe, a także ocenie, iż pozwani G. S. (pomoc w wywiezieniu skradzionego srebra z terenu G.) i W. T. (pocięcie srebra na mniejsze kawałki i jego ukrycie) swoimi czynami polegającymi na bezpośrednim pomocnictwie dla bezpośrednich sprawców kradzieży - nie doprowadzili do powstania szkody w majątku G. w wysokości 161 800zł w stopniu równym co bezpośredni sprawcy kradzieży i powód (paser);

b)  sprzeczność istotnych ustaleń ze zgromadzonym w sprawie materiałem polegające na ustaleniu błędnej ilości kilogramów skradzionego srebra i osiąganych korzyści przez innych dłużników solidarnych względem G. - tj. pozostałych paserów: J. P. i W. T., co miało wpływ na ustalenia odnośnie ich procentowego udziału w zyskach w szkodzie w wysokości globalnej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja powoda tylko w nieznacznej części zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności podnieść należy, iż Sąd pierwszej instancji ustalił prawidłowy stan faktyczny wynikający z treści prawomocnych wyroków sądów karnych, aktu oskarżenia skierowanego przeciwko J. P. oraz ugody zawartej w sprawie Sądu Okręgowego w Częstochowie, sygn. akt I C 197/08. Owe ustalenia Sąd Apelacyjny podziela i przyjmuje za własne.

Zarzuty apelacji koncentrują się w głównej mierze na kontestowaniu konstrukcji odpowiedzialności poszczególnych osób, co stanowi już materię zważeniową ocenianą w ramach zastosowania przepisów prawa materialnego.

Podzielić należy trafne rozważania Sądu pierwszej instancji.

Zgodnie z treścią art. art. 441 § 2 kc jeżeli szkoda była wynikiem działania lub zaniechania kilku osób, ten, kto szkodę naprawił, może żądać od pozostałych zwrotu odpowiedniej części zależnie od okoliczności, a zwłaszcza od winy danej osoby oraz od stopnia, w jakim przyczyniła się do powstania szkody. Brak jest w realiach niniejszej sprawy podstaw do postawienia znaku równości pomiędzy działaniami poszczególnych osób współodpowiedzialnych za naprawienie szkody wyrządzonej pokrzywdzonym przypisanymi im czynami niedozwolonymi.

Z treści prawomocnych wyroków skazujących jednoznacznie wynika, iż krąg osób zobowiązanych do naprawienia wyrządzonej szkody składał się zasadniczo z trzech kategorii osób: bezpośrednich sprawców kradzieży – K. S., S. Z., W. M. i K. C.; osób udzielających pomocy w popełnieniu przestępstwa kradzieży – G. S. i W. T. oraz osób zajmujących się paserstwem – K. L., W. B. i J. P..

Prawidłowo przyjął Sąd pierwszej instancji, że okoliczność, że dłużnik, który pokrył całą szkodę, nie wystąpił z roszczeniem regresowym przeciwko wszystkim osobom odpowiedzialnym za tę szkodę, nie może szkodzić tym, przeciwko którym wystąpiono z powództwem regresowym, gdyż odpowiadają oni wobec współdłużnika, który szkodę wyrównał, tylko za część długu na nich przypadającą. Miarodajnym kryterium dla ustalenia stopnia winy poszczególnych osób spośród wyżej wymienionych i tym samym zakresu ich indywidualnej odpowiedzialności regresowej względem powoda jest ich udział w osiągniętych z przestępczego procederu zyskach. Przepis art. 441 § 2 kc wyraźnie stanowi, iż ten kto szkodę naprawił może żądać od pozostałych zwrotu odpowiedniej części zależnie od okoliczności – owymi okolicznościami niewątpliwie w rozpoznawanej sprawie winno być porównanie zysków. Nie sposób bowiem nakładać taką samą odpowiedzialność finansową na osobę, która w wyniku przestępczego procederu uzyskała korzyść w wysokości 80 000 zł, co na osobę, która zyskała jedynie 300 zł. W pełni prawidłowo przyjął również Sąd pierwszej instancji, iż dla porównania zysków w ramach odpowiedzialności regresowej dochodzonej przez powoda w niniejszej sprawie uwzględnić należy również inne osoby, które dokonywały nabycia srebra od sprawców jego kradzieży, bowiem należy cały proceder traktować globalnie. Ponadto pomocnicy (których odpowiedzialności dotyczy niniejsza apelacja) uzyskali gratyfikację finansową za pomoc w całości procederu.

Wyliczenia Sądu pierwszej instancji jednakże nie są prawidłowe, w szczególności jeśli chodzi o zyski jakie osiągnęły osoby, które dopuściły się kradzieży (K. S., S. Z., W. M. i K. C.). Z uzasadnienia Sądu wynika, iż osoby te dopuściły się wspólnie i w porozumieniu kradzieży srebra wartości 606 013 zł, a z operacji matematycznej podzielenia tej kwoty pomiędzy czterech współsprawców wynika, iż każdy z nich osiągnął korzyść w kwocie 151 503,25 zł (606 013 : 4 = 151 503,25). Tymczasem nie tak kształtował się zysk owych osób, gdyż sprzedali oni srebro osobom trudniącym się paserstwem za niższe kwoty.

I tak:

K. L. nabył srebro wartości 161 382 zł. za 80 000 zł. jego zysk to 81 382 zł.

W ramach tej części osoby dokonujące kradzieży (K. S., S. Z., W. M. i K. C. - uzyskali łącznie 80 000 zł czyli każdy po 20 000 zł.

W. B. (1) nabył srebro wartości 97 306 zł za kwotę 57 000 zł jego zysk to: 40 306 zł.

W ramach tej części osoby dokonujące kradzieży (K. S., S. Z., W. M. i K. C. - uzyskali łącznie 57 000 zł, czyli każdy po 14 250 zł.

J. P. nabył srebro wartości 111 150 za 70 000 zł jego zysk to 41 150 zł.

W ramach tej części osoby dokonujące kradzieży (K. S., S. Z., W. M. i K. C. - uzyskali łącznie 70 000 zł, czyli każdy po 17 500 zł.

Pomocnik G. S. uzyskał 1 500 zł.

Pomocnik W. T. uzyskał 300 zł.

Łączna suma przedstawionych wyżej zysków wynosi - 371 638 zł i jest to kwota bazowa, do której należy przyrównywać zyski poszczególnych osób niniejszego przestępczego procederu.

Ustalając procentowy udział pozwanych G. S. i W. T. należy zastosować następujące obliczenia:

371 638 zł – 100 %

1 500 zł – x

x = 0,40% - udział procentowy w zysku pozwanego G. S.

371 638 zł – 100 %

300 – x

x = 0,08 % udział procentowy w zysku pozwanego W. T.

Skoro powód zapłacił spółce (...) 160 000 zł, może on dochodzić tytułem roszczenia regresowego od G. S. 0,40% tej kwoty, czyli 640 zł, a od pozwanego W. T. 0,08% tej kwoty czyli 128 zł.

Z przedstawionych względów na podstawie art. 386§1 kpc Sąd Apelacyjny dokonał nieznacznej korekty zasądzonych od pozwanych G. S. i W. T. kwot, zasądzając odpowiednio 640 zł i 128 zł.

W pozostałej części apelacja jako bezzasadna winna ulec oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Korekta rozstrzygnięcia nie wpłynęła na zmianę zaskarżonego orzeczenia w pkt. 8. Powód domagał się zasądzenia od pozwanych G. S. i W. T. kwot po 23 396,87 zł. Utrzymał się ze swoim żądaniem tylko w nieznacznej części, co uzasadniało zasądzenie na rzecz tych pozwanych zwrotu kosztów procesu na podstawie art. 100 zdanie drugie kpc. Pozwani ci byli reprezentowani przez pełnomocników procesowych, zasadnie zatem zasądzone zostały na ich rzecz kwoty po 2 417 zł stanowiące zwrot honorarium pełnomocników, a to na podstawie § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 97, poz. 887 ze zmianami) i § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 97, poz. 888 ze zmianami) oraz zwrot opłat od pełnomocnictw procesowych (po 17 zł).

Rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego w przedmiocie kosztów procesu za instancję odwoławczą uzasadniają przepisy art. 108§1 kpc i 100 zdanie drugie kpc. W postępowaniu apelacyjnym powód utrzymał się ze swymi żądaniami w jeszcze niższym stopniu, stąd zasadnym było również i w tym przypadku zasądzenie na rzecz pozwanych G. S. i W. T. kosztów honorariów ich pełnomocników procesowych ustalonych na podstawie § 6 pkt. 5 i § 13 ust 1 pkt. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie i § 6 pkt. 5 oraz § 12 ust 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, czyli kwot po 1 800 zł.