Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Barbara Żukowska (spr.)

Sędziowie SO Edyta Gajgał SO Andrzej Wieja

Protokolant Jolanta Kopeć

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Macieja Prabuckiego

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2015r.

sprawy D. B.

oskarżonego z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 20 sierpnia 2014 r. sygn. akt II K 497/14

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego D. B. uznając apelację oskarżonego za oczywiście bezzasadną,

II. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

S.. akt VI Ka 612/14

UZASADNIENIE

D. B. został oskarżony o to że, w dniu 10.05.2013r. w J. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim podrobieniu zaświadczenia o swoim zatrudnieniu w fikcyjnej firmie (...) W. K. (...)-(...) J. ul. (...) i uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia dochodach posłużył się tak sfałszowanym dokumentem przez co wprowadził w błąd pracownika f-my (...) D. P. (...)-(...) J. ul. (...) co do swojego zatrudnienia, oraz zamiaru i możliwości wywiązania się ze spłaty pożyczki, po czym zawarł umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1.030,03 zł czym działał na szkodę właściciela Firmy (...) D. P. (...) (...) J. G. ul. (...) przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany: wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.02.2007 r. sygn. akt IIIK 125/05 za czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w okresie od sierpnia 2003 r do sierpnia 2005 r. na karę 4 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 50 zł każda, za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 12kk popełniony w okresie od sierpnia 2003 do sierpnia 2005 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda, za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie o sierpnia 2003 r. do sierpnia 2005 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 58 ust.1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w sierpni 2004 r na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 61 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12.09.2005 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 zł każda, za przestępstwo z art. 157 § 2 kk popełnione w dniu 21 września 2005 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którym to wyrokiem wymierzono mu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 130 stawek dziennych po 10 zł każda, wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 23.01.2008 r. sygn. akt IIK 861/07 za czyn z art. 286 § 1 kk i 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 §1kk popełnione w dniu 17 marca 2005 na karę 1 roku pozbawienia wolności, objętego wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 29.06.2009 r. sygn. akt III K 72/09 mocą którego orzeczono karę łączną w wysokości 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 12.09.2005 r. do 13.10.2008 r. i od 17.12.2008 r. do 17.09.2010 r.

tj. o czyn z art. 286§ 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art.11 § 2 kk w zw z art. 64 § 1 kk

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2014r. w sprawie o sygnaturze akt II K 497/14:

I.  uznał oskarżonego D. B. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. czynu z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego D. B. środek karny w postaci naprawienia szkody w całości w kwocie 760,03 zł na rzecz pokrzywdzonego – (...) D. P.;

III.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił pokrzywdzonemu – (...) D. P. dowody rzeczowe opisane w wykazie Drz 374/14 pkt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8;

IV.  na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzekł przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych Drz 374/14 pkt 9;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił w całości oskarżonego D. B. od kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, w tym na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych nie wymierzył mu opłaty.

W osobiście wniesionej apelacji oskarżony D. B. zarzucił, iż … „wyrok jest zbyt wygórowany” a nadto wydany został „z pogwałceniem prawa do obrony”; zarzutów oskarżony nie sprecyzował, nie zawarł również w apelacji żadnych wniosków.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Rejonowy rozpoznając przedmiotową sprawę nie naruszył żadnych przepisów postępowania, a zatem i przepisów gwarantujących oskarżonemu prawo do obrony.

D. B. na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia, w których zrelacjonował swoje przestępcze działanie, wyjaśnienia te znalazły potwierdzenie w zeznaniach W. Ł., W. K. w treści dokumentu w postaci umowy o pożyczkę gotówkową.

Prokurator kierując do Sądu Rejonowego akt oskarżenia jednocześnie wniósł – w trybie art. 335 § 1 k.p.k. – o rozpoznanie sprawy D. B. na posiedzeniu, wydanie wyroku skazującego i wymierzenie oskarżonemu kary z nim uzgodnionej.

W toku posiedzenia w dniu 17 marca 2014r. oskarżony oświadczył, iż nie wyraża zgody na wymierzenie wobec niego kary wcześniej uzgodnionej z prokuratorem, zmiana stanowiska oskarżonego obligowała Sąd do skierowania sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych, po przeprowadzeniu rozprawy, której termin wyznaczony został na dzień 20 sierpnia 2014r.

Oskarżony D. B. mimo prawidłowego zawiadomienia o terminie, czasie i miejscu rozprawy głównej na rozprawę tę nie stawił się.

Sąd Rejonowy miał prawo – na podstawie przepisu art. 479 § 1 kpk – przeprowadzić rozprawę bez udziału oskarżonego i wydać wyrok zaoczny, odpis którego został oskarżonemu doręczony.

Rozpoznając sprawę w toku rozprawy Sąd Rejonowy nie był w żaden sposób związany uzgodnieniami co do kary poczynionymi na etapie postępowania przygotowawczego pomiędzy oskarżonym i oskarżycielem.

W toku postępowania w Sądzie Rejonowym nie zostały naruszone jakiekolwiek prawa oskarżonego do obrony, zarzut apelacji „pogwałcenia prawa do obrony” oceniony został przez Sąd odwoławczy, jako oczywiście bezzasadny.

W żadnym też razie wymierzonej oskarżonemu zaskarżonym wyrokiem kary nie można uznać jako rażąco niesprawiedliwej, surowej.

W pisemny uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy wskazał okoliczności, które uwzględnił w procesie orzekania o karze i brak podstaw by ustalone okoliczności i ich ocenę podważyć. Oskarżony nie wskazał w apelacji żadnych argumentów, które mogłyby świadczyć, iż wymierzona wobec niego zaskarżonym wyrokiem kara razi surowością.

Sąd Rejonowy wymierzając wobec D. B. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, orzekając – na podstawie art. 46 § 1 k.k. – środek karny w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępczymi działaniami szkody, uwzględnił istotne okoliczności podmiotowe i przedmiotowe (zgodnie z ustawowymi dyrektywami) mające wpływ na rodzaj i wymiar zastosowanej sankcji.

Sąd odwoławczy akceptuje stanowisko Sądu I instancji, iż proces resocjalizacji oskarżonego winien odbywać się w warunkach izolacji; D. B. był wielokrotnie karany za różnego rodzaju przestępstwa, przypisanego mu zaskarżonym wyrokiem czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k.: wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 23.I.2008 r. – sygn. akt II K 861/07 D. B. ukarany został karą 1 roku pozbawienia wolności za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k., skazanie to objęte zostało wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 29.VI.2009r. – sygn. akt III K 72/09, mocą którego wymierzona została wobec D. B. kara łączna 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył dniach od 12 IX.2005r do 13.X. 2008r.i od 17.XII.2008r. do 17.IX.2010r.

Mimo odbycia długoterminowej kary pozbawienia wolności D. B. popełnił wkrótce kolejne, przypisane mu zaskarżonym wyrokiem przestępstwo, co świadczy, iż jest sprawcą niepoprawnym, zdemoralizowanym, wymagającym dalszych oddziaływań wychowawczych w warunkach zakładu karnego. Orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie uczyniłoby zadość realizacji celów w zakresie prewencji indywidualnej.

Nie znajdując podstaw faktycznych ani prawnych dla uwzględnienia zarzutów apelacji oskarżonego uznając tę apelację za oczywiście bezzasadną Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok, jako trafny i prawidłowy utrzymał w mocy.

Oskarżony nie posiada stałych dochodów, skierowany będzie do odbycia kary pozbawienia wolności, co przesądziło o zwolnieniu go z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.