Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Tomasza Janeczka

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2012 r. sprawy

R. D. s. W. i S., ur. (...) w G.

oskarżonego z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 56 ust 1 i 3 cyt. ust. w zw. z art. 12 kk przy zast. art. 65§1 kk i inne

na skutek apelacji obrońcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 6 czerwca 2012 r.

sygn. akt. IV K 51/12

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

2.  zasądza od Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy w Gliwicach) na rzecz adwokata M. W. – Kancelaria Adwokacka w G. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23% podatku VAT tytułem nieopłaconych kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym;

3.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II AKa 369/12

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 30 marca 2011 r., sygn. akt IV K 2/11, uznał R. D. za winnego popełnienia:

-

przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, za które na podstawie art. 55 ust. 3 tejże ustawy przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. i art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 30 złotych;

-

ciągu trzech przestępstw z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k., za które na podstawie art. 55 ust. 3 tejże ustawy w związku z art. 65 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k., przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. i art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierzył mu jedną karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 360 stawek dziennych po 30 złotych; ponadto na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z tym ciągiem przestępstw orzeczono wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 10.000,- złotych na rzecz organizacji zwalczającej skutki narkomanii;

-

ciągu ośmiu przestępstw z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k., za które na podstawie art. 56 ust. 3 tejże ustawy w związku z art. 65 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k., przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. i art. 60 § 6 pkt 4 k.k. wymierzył mu jedną karę grzywny w wysokości 360 stawek dziennych po 30 złotych; ponadto na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z tym ciągiem przestępstw orzeczono wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 20.000,- złotych na rzecz organizacji zwalczającej skutki narkomanii, natomiast na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci przepadku korzyści majątkowej w kwocie 2.382.500 złotych;

-

przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k., za które na podstawie art. 59 ust. 1 tejże ustawy w zw. z art. 65 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. i art. 60 § 6 pkt 3 k.k. wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności; ponadto na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z tym przestępstwem orzeczono wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 2.000,- złotych na rzecz organizacji zwalczającej skutki narkomanii, natomiast na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci przepadku korzyści majątkowej w kwocie 22.000 złotych;

-

przestępstwa z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k., za które na podstawie art. 291 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. i art. 60 § 6 pkt 4 k.k. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 30 złotych;

Następnie na podstawie art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 3 k.k. Sąd Okręgowy w Gliwicach wymierzył R. D. karę łączną 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 10 lat i karę łączną grzywny w wymiarze 360 stawek dziennych po 30 złotych, a nadto na zasadzie art. 73 § 2 k.k. oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora.

Od opisanego wyroku żadna ze stron nie wniosła apelacji.

Po rozpoznaniu kasacji wniesionej od tego orzeczenia przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego, Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt IV KK 332/11, uchylił zaskarżony wyrok w zakresie rozstrzygnięcia o wymierzonej R. D. karze łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i w tej części sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Gliwicach, a także uchylił rozstrzygnięcie o oddaniu R. D. w okresie próby pod dozór kuratora.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, po rozpoznaniu w zakresie przekazanym do ponownego rozpoznania sprawy R. D., wyrokiem z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. akt IV K 51/12, na mocy art. 91 § 2 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności i kary grzywny orzeczone wobec skazanego R. D. wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z 30 marca 2011 r., sygn. akt IV K 2/11 i orzekł wobec niego kary łączne 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 360 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych. Ponadto zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną z urzędu i obciążono skazanego kosztami sądowymi.

Apelację od tego ostatniego wyroku wniósł obrońca skazanego R. D. zarzucając obrazę prawa materialnego, a to art. 60 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 5 k.k. poprzez ich niezastosowanie, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że wykonanie kary łącznej w stosunku do R. D. winno się zawiesić. Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, ewentualnie o uchylenie przedmiotowego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Gliwicach.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy skazanego R. D. była oczywiście bezzasadna i nie mogła zostać uwzględniona.

Sąd Najwyższy orzekając w tej sprawie w postępowaniu kasacyjnym wyraził nie budzący żadnej wątpliwości pogląd prawny, że zawarty w art. 69 § 3 k.k. zakaz stosowania warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności opartego na przepisach art. 60 § 3 – 5 k.k. odnosi się również do sprawcy, o którym mowa w art. 65 § 1 k.k., a takim sprawcą był R. D.. W konsekwencji – wobec tego sprawcy niemożliwe było warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności w wymiarze przekraczającym dwa lata. Jednocześnie Sąd Najwyższy nie wzruszył orzeczeń o karach jednostkowych wymierzonych R. D. w wyroku objętym postępowaniem kasacyjnym, co spowodowało, że w zakresie orzeczenia o winie i karach za poszczególne przestępstwa i ciągi przestępstw pierwotny wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach – z dnia 30 listopada 2011 r. – pozostał prawomocny (prawomocność hotyzontalna wyroku).

Rozpoznający ponownie tę sprawę Sąd Okręgowy w Gliwicach, zgodnie z przepisem art. 442 § 1 k.p.k., mógł jedynie rozstrzygać w granicach przekazania – tj. orzekać o karze łącznej, a ponadto w tym zakresie był związany, w myśl art. 442 § 3 k.p.k. zapatrywaniem prawnym wyrażonym przez sąd odwoławczy – w tym wypadku sąd kasacyjny (art. 518 k.p.k.).

W przedstawionej konfiguracji procesowej Sąd Okręgowy zaskarżonym wyrokiem rozstrzygał o karze łącznej pozbawienia wolności w granicach kary określonych przepisem art. 86 § 1 k.k., tj. od najniższej prawomocnej kary jednostkowej, czyli 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do sumy prawomocnych kar jednostkowych, czyli 5 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd I instancji zastosował zasadę pełnej absorpcji orzekając karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i było to orzeczenie dla skazanego R. D. najkorzystniejsze z możliwych. Sąd Okręgowy nie mógł zastosować warunkowego zawieszenia wykonania do tak orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, gdyż sprzeciwiały się temu przepisy art. 69 § 1 i § 3 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k., a także wyraźne zapatrywanie prawne sądu kasacyjnego – Sądu Najwyższego, potwierdzające brak podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności w tym przypadku.

Z tych względów apelacja obrońcy postulująca zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wobec R. D. wbrew przepisom prawa i wbrew jednoznacznemu stanowisku Sądu Najwyższego, który orzekał w tej sprawie, nie mogła zostać uwzględniona i należało ją uznać za bezzasadną w stopniu oczywistym.

Dlatego Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy zaskarżony wyrok uznając apelację za oczywiście bezzasadną, a także zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy koszty obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym, zwalniając R. D. od ponoszenia kosztów sądowych za II instancję.