Pełny tekst orzeczenia

Dnia 17 maja 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSA Wojciech Kociubiński

SSA Witold Franckiewicz

w sprawie skargi M. W.

na naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu międzyinstancyjnym i sądowo - odwoławczym prowadzonym przez Sądem Okręgowym we Wrocławiu IV Wydział Odwoławczy sygn. akt IV Ka 1187/11 bez nieuzasadnionej zwłoki

- na podstawie art. 430 § 1 kpk w związku z art. 14 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. ) oraz art. 624 kpk

p o s t a n o w i ł

I.  odrzucić skargę M. W. na przewlekłość postępowania międzyinstancyjnego i postępowania sądowego-odwoławczego prowadzonego pod sygnaturą IV Ka 1187/11 przez Sąd Okręgowy IV Wydział Karny Odwoławczy

II.  zwrócić skarżącemu wniesioną opłatę

W dniu 12 marca 2012 r. występujący w sprawie przeciwko L. S. jako oskarżyciel posiłkowy M. W. wniósł do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania międzyinstancyjnego oraz postępowania sądowego – odwoławczego prowadzonego pod sygn. akt IV Ka 1187/11 przez Sąd Okręgowy IV Wydział Karny Odwoławczy we W. i zażądał przyznania od Skarbu Państwa sumy pieniężnej w wysokości 10.000 złotych tytułem rekompensaty na naruszenie prawa strony do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki. Zarzucił postępowaniu sądowemu całkowity brak zachowania terminowości oraz brak realizacji działań nakierowanych na sprawne prowadzenie czynności międzyinstancyjnych i rozprawy odwoławczej, rozpoznanie sprawy i wydanie końcowego prawomocnego orzeczenia.

Przystępując do rozpoznania skargi, Sąd Apelacyjny ustalił:

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2011 roku Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w sprawie L. S. oskarżonego z art. 212 § 1 k.k. wskutek skarg oskarżycieli posiłkowych M. W. i R. B. stwierdził, że w postępowaniu prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia w sprawie o sygn. akt II K 1271/06, a następnie II K 97/09 nastąpiła przewlekłość postępowania i przyznał oskarżycielom od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia kwotę po 3 000 zł. (sygn. akt IV S 8/11 i IV S 9/11).

Sąd Rejonowy wydał w tej sprawie wyrok w dniu 31 sierpnia 2011r. W dniu 9 września 2011r. Sędzia referent złożył wniosek o przedłużenie terminu do sporządzenia uzasadnienia z uwagi na obszerność materiału dowodowego oraz zaplanowany urlop wypoczynkowy. Prośba została uwzględniona i termin ten przedłużono do dnia 30 września 2011r. Uzasadnienie wyroku zostało przekazane do sekretariatu Wydziału w dniu 26 września 2011r.

Z przyczyn usprawiedliwianych reorganizacją sekretariatu Wydziału, chorobą pracownika zajmującego się postępowaniem międzyinstancyjnym oraz zaległościami w pracy pracownika, który go zastąpił (i który właśnie wrócił do pracy z urlopu chorobowego), odpisy wyroku wraz z uzasadnieniem zostały stronom przesłane dopiero w dniu 24 października 2011r. Strony złożyły skargi apelacyjne, przy czym ostatnia z nich wpłynęła w dniu 5 grudnia 2011r.

W dniu 21 grudnia 2011r. akta sprawy zostały przekazane Sądowi Okręgowemu (podany w uzasadnieniu skargi termin 21 listopad 2011r. jest błędny). W dniu 2 stycznia 2012r., nastąpiło przedawnienie karalności czynów zarzucanych oskarżonemu L. S.. Wyrokiem z dnia 13 marca 2012r. Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego i na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 101 § 2 k.p.k. postępowanie karne przeciwko L. S. umorzył.

Oskarżyciel posiłkowy M. W. skargę na przewlekłość postępowania międzyinstancyjnego oraz postępowania przez sądem odwoławczym sporządził w dniu 9 marca 2012r. Skarga ta wpłynęła do Sądu Okręgowego we Wrocławiu w dniu 12 marca 2012r., a Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu została przekazana do rozpoznania w dniu 13 kwietnia 2012r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

W sprawie inicjowanej skargą oskarżyciela posiłkowego M. W. zaistniała formalno-prawna przeszkoda jej rozpoznania określona w art. 14 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (określanej dalej w tym uzasadnieniu skrótem „SkPrzewPostU”). Zgodnie z art. 14 powołanej wyżej ustawy, „skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływie 12 miesięcy (…) od daty wydania przez sąd orzeczenia, o którym mowa w art. 12”.

Orzeczenie stwierdzające przewlekłość postępowania w niniejszej sprawie Sąd Okręgowy IV Wydział Odwoławczy we Wrocławiu wydał w dniu 14 kwietnia 2011r. (dowód: akta tego Sądu o sygn.: IV S 8/11 i IV S 9/11) - wskazanym zresztą w skardze. Tym samym, terminem w którym najwcześniej złożona mogła zostać w tej sprawie skarga, był dzień 15 kwietnia 2012r. Zważyć nadto należy, że jej złożenie po tym terminie nie byłoby już możliwe w sposób spełniający wymóg zawarty w art. 5 ust. 1 SkPrzewPostU, albowiem postępowanie w tej sprawie zostało zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w dniu 13 marca 2012r., a tym samym przed upływem ustawowo określonego terminu 12 miesięcy (k. 2686 akt sprawy II K 97/09 SR dla Wrocławia- Śródmieście).

Oskarżyciel posiłkowy M. W. – jak wyżej wskazano - sporządził swoją skargę w dniu 9 marca 2012r. (k. 3 akt SA we W. sygn. akt II S 12/12) i wpłynęła ona do Sądu Okręgowego we Wrocławiu w dniu 12 marca 2012r. Skarga ta została zatem złożona przed upływem ustawo określonego terminu 12 miesięcy.

Termin określony w art. 14 SkPrzewPostU ma bez wątpienia charakter stanowczy, co jasno wynika z ustawowo określonego skutku jego niedochowania. Zgodnie z art. 9 ust. 2 SkPrzewPostU „Sąd odrzuca skargę (…) niedopuszczalną na podstawie art. 14”. Ustawa nie przewiduje możliwości konwalidacji tego terminu bądź innego niż w skardze jego określenia w trakcie rozpoznawania skargi.

Orzeczenie o kosztach postępowania zostało oparte o przepis art. 17 ust. 1 i 3 SkPrzewPostU.

Z tych względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej postanowienia.