Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 81/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny II Wydział Karny w Rzeszowie

w składzie:

Przewodniczący: SSA Stanisław Urban (spr.)

Sędziowie: SSA Zbigniew Różański

SSA Edward Loryś

Protokolant: st. sekr. sądowy Paweł Szemberski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie

- Stanisława Rokity

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2012 r.

sprawy M. S. oskarżonego z art. 296 § 1 i 3 k.k.

w zw. z art. 12 k.k. art. 231 § 2 k.k. i art. 77 pkt 1 Ustawy o rachunkowości

w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k., art. 231 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i inne,

H. S. (1) oskarżonego z art. 296 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

art. 231 § 2 k.k. i art. 77 pkt 1 Ustawy o rachunkowości w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k., art. 231 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

i art. 12 k.k. i inne

A. Z. (1) (wcześniej) K. oskarżonej z art. 231 § 2 k.k.,

art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i inne

B. K. oskarżonego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. , art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i inne

J. R. oskarżonego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

H. D. oskarżonego z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. , art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

W. M. oskarżonego z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

J. W. (1) oskarżonego z art. 271§ 1 k.k. i art. 273 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 233 § 1 k.k.

W. W. oskarżonego z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i inne

H. S. (2) oskarżonej z art. 231 § 2 k.k. , 270 § 1 k.k., 271 § 3 k.k.

i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora Prokuratury Okręgowej

w K. od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 9 grudnia

2011 r., sygn. akt II K 115/09

I. z m i e n i a zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. u m a r z a postępowanie co do czynów zarzuconych oskarżonemu M. S. w punktach

24 i 26, a kosztami procesu w tej części o b c i ą ż a Skarb Państwa,

II. u c h y l a zaskarżony wyrok co do oskarżonych:

1.  M. S. (zarzuty opisane w pkt. 1, 3, 5, 6, 7, 9, 10, 12, 13, 15, 22, 23, 25),

2.  H. S. (1) (zarzuty opisane w pkt. 2, 4, 5, 6, 9, 10, 12, 13, 15, 16),

3.  A. Z. (1) (zarzuty opisane w pkt. 6, 7, 8),

4.  B. K. (zarzuty opisane w pkt 14, 18, 19),

5.  H. D. (zarzuty opisane w pkt. 16, 35),

6.  W. M. (zarzut opisany w pkt. 16),

7.  W. W. (zarzuty opisane w pkt. 18, 19)

i sprawę w tym zakresie p r z e k a z u j e Sądowi Okręgowemu
w R. do ponownego rozpoznania,

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok u t r z y m u j e w mocy,

III. kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze o b c i ą ż a Skarb Państwa,

IV. z a s ą d z a od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonych J. W. (1)

i H. S. (2) kwoty po 3720 zł (trzy tysiące siedemset dwadzieścia złotych), zaś na rzecz oskarżonego J. R. kwotę 3120 zł (trzy tysiące sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu poniesionych przez nich kosztów zastępstwa adwokackiego.

UZASADNIENIE

1. M. S. został oskarżony o to, że:

I. od kwietnia 2001 r. do 30 czerwca 2003 r. w S., będąc obowiązanym do zajmowania się sprawami majątkowymi Gminy S.,

w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, działając przestępstwem ciągłym, wspólnie i w porozumieniu z Zastępcą Wójta Gminy S. H. S. (1) do 18 listopada 2002 r., nadużył udzielonych mu uprawnień w ten sposób, że wbrew przepisom Ustawy z 13 września

1999 r. o utrzymaniu porządku i czystości w gminach (Dz. U. Nr 132 poz. 622), Uchwały Rady Gminy Nr XIV/213/00 z 5 października 2000 r., bez przeprowadzania wymaganego referendum gminnego i z naruszeniem Ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 119 poz. 773), 1 kwietnia 2001 r. zawarł umowę z (...) sp. z o.o. w S. o świadczenie usług komunalnych

w zakresie wywozu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych z terenu gminy i zobowiązał się w niej do zawierania umów z mieszkańcami w jego imieniu, rozprowadzanie faktur, inkasowania należności z faktur, ponoszenia opłat za mieszkańców gminy, którzy nie zawarli umów na świadczenie usług komunalnych oraz pokrycia kosztów wywozu

i unieszkodliwiania odpadów komunalnych w ilościach przekraczających ilości określone w umowie, a w trakcie realizacji umowy z 1 kwietnia

2001 r. dopuścił do zatwierdzenia do wypłaty faktur sprzecznych

z postanowieniami umowy, nieterminowego przekazywania faktur do realizacji i zapłaty oraz niezrealizowania porozumienia z 4 grudnia 2002 r. w zakresie spłaty należności, czym spowodował zasądzenie przez Sąd Okręgowy w Krośnie na rzecz (...) sp. z o.o. w S.:

- 4 czerwca i 9 października 2003 r. 981.599,86 zł z kosztami w wysokości 7.200,00 zł (sygn. VII GNc 122/03 i I C 461/03),

- 4 września i 3 grudnia 2003 r. 356.105,81 zł z kosztami w wysokości 26.605,30 zł (sygn. I Nc 35/07 i I C 691/03),

- 4 września i 3 grudnia 2003 r. 139.005,47 zł z kosztami w wysokości 12.153,30 zł (sygn. I Nc 36/03 i I C 702/03),

- 15 stycznia 2004 r. 334.406,88 zł z kosztami w wysokości 11.785,30 zł (sygn. NS 52/03),

- i powstania kosztów egzekucyjnych w kwocie 20.892,00 zł,

przez co wyrządził Gminie S. szkodę majątkową w wielkich rozmiarach w łącznej wysokości 1.889,753,92 zł

- tj. o przestępstwo z art. 296 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

2. H. S. (1) został oskarżony o to, że:

2. od 1 kwietnia 2001 r. do 18 listopada 2002 r. w S., będąc obowiązanym do zajmowania się sprawami majątkowymi Gminy S.,

w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Rady Gminy Nr I/4/98 z 10 listopada 1998 r., działając przestępstwem ciągłym, wspólnie i w porozumieniu z Wójtem Gminy S. M. S., nadużył udzielonych mu uprawnień w ten sposób, że wbrew przepisom Ustawy z 13 września 1999 r. o utrzymaniu porządku i czystości w gminach (Dz. U. Nr 132 poz. 622), Uchwały Rady Gminy Nr XIV/213/00 z 5 października 2000 r., bez przeprowadzenia wymaganego referendum gminnego i z naruszeniem Ustawy

o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 119 poz. 773), 1 kwietnia 2001 r. zawarł umowę z (...) Przedsiębiorstwem (...)

sp. z o.o. w S. o świadczenie usług komunalnych w zakresie wywozu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych z terenu gminy i zobowiązał się w niej do zawierania umów z mieszkańcami w jego imieniu, rozprowadzanie faktur, inkasowania należności z faktur, ponoszenia opłat za mieszkańców gminy, którzy nie zawarli umów na świadczenie usług komunalnych oraz pokrycia kosztów wywozu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych w ilościach przekraczających ilości określone w umowie

i nie dopełnił obowiązków w zakresie terminowego przekazywania faktur do realizacji i zapłaty przez co wyrządził Gminie S. szkodę majątkową w wielkich rozmiarach w łącznej wysokości 1.004.982,94 zł

- tj. o przestępstwo z art. 296 § 1 i § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

M. S. ponadto został oskarżony o to, że:

3. Od 10 listopada 1998 r. do 31 grudnia 2004 r., działając przestępstwem ciągłym, wspólnie i w porozumieniu z Zastępcą Wójta Gminy S. H. S. (1) do 18 listopada 2002 r., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc funkcjonariuszem publicznym w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, przekraczał swoje uprawnienia i nie dopełnił obowiązków w zakresie: planowania i wykonania budżetu, gospodarki finansowo – księgowej, inwestycji i robót budowlano – remontowych i kanalizacyjnych, funkcjonowania oświaty i zamówień publicznych przez to, że:

3.1. W zakresie planowania i wykonania budżetu:

3.1.1. W 2000 i 2001 r. Zarząd Gminy nie opracował harmonogramu realizacji dochodów i wydatków jednostki samorządu terytorialnego.

3.1.2. Dopuścił do przekraczania dopuszczalnego ustawowego zadłużenia, które wyniosło w zakresie realizowanych dochodów na koniec:

- 2001 roku – 69,4%

-2002 roku – 70,6%

- mimo że zgodnie z art. 114 ustawy o finansach publicznych łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego na koniec roku budżetowego nie może przekroczyć 60 % dochodów tej jednostki w tym roku kalendarzowym.

3.1.3. Przyjęto w projekcie budżetu na 2003 r. nierealne wielkości planowanych dochodów, związane w szczególności z ujęciem dochodów

w wysokości 1.200.000 zł z tytułu wpłat mieszkańców za wykonanie zastępczego wywozu nieczystości stałych i dochodów ze sprzedaży mienia komunalnego w kwocie 837.900 zł.

3.1.4. Zapłacono w 2003 r. odsetki umowne w wysokości 103.097,50 zł

za zwłokę od nieterminowego regulowania zobowiązań wobec dostawców towarów i usług oraz ZUS.

3.2. W zakresie gospodarki finansowo – księgowej:

3.2.1. Dopuścił do zawarcia przez Zarząd Gminy umowy w sprawie kredytów i pożyczek na czas dłuższy niż 3 lata bez uzyskania wcześniej zgody Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w przypadku:

- umowy kredytu z bankiem (...)/O S. 16 listopada 1999 r.,

- umowy pożyczki z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska

i (...) Wodnej w R. 7 października 1999 r.

3.2.2. Podpisano 8 grudnia 2000 r. umowy pożyczki z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w W. na

9 lat i 7 miesięcy, mimo że Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wyraził zgodę na 6 lat.

3.2.3. Niewłaściwie określono wysokość należytego zabezpieczenia wykonania umów.

3.2.4. Nierzetelnie prowadzono księgi rachunkowe Urzędu Gminy w latach 2001-2002.

3.2.5. Nie przestrzegano zapisów rozporządzenia Ministerstwa Finansów

z 13 marca 2001 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 24 poz. 279) w zakresie:

- zasad sporządzenia przez wójta sprawozdań zbiorczych,

- zasad sporządzenia przez kierowników jednostek organizacyjnych funduszy celowych i sprawozdań jednostkowych, połączone

z ignorowaniem obowiązku sporządzania sprawozdań rzetelnie

i prawidłowo pod względem merytorycznym i formalno – rachunkowym,

- obowiązku sprawdzania przez wójta sprawozdań jednostkowych pod względem formalno – rachunkowym oraz merytorycznym.

3.2.6. Nieprawidłowo rozliczano wyjazdy zagraniczne w postaci:

- nieprzestrzegania przepisów w zakresie czasu trwania podróży służbowej wbrew § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

z 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 568 z późn. zm.),

- braku uregulowań wewnętrznych do naliczenia i wypłacenia diety radnym: S. P., J. W. (2) i J. H. w maju 2000 r. wbrew wskazanemu Rozporządzeniu,

- nierozliczania poleceń zagranicznych wyjazdów służbowych z 2002 r.

w księgach rachunkowych tego roku, związane z brakiem instrukcji obiegu i kontroli dokumentów.

3.2.7. Bezpodstawnie przeznaczono na prace przy remoncie Szkoły

w D. środki w wysokości 65.756,85 zł pochodzące z funduszu przeciwalkoholowego.

3.2.8. Zaniechano pobierania w latach 2001 i 2002 podatku od środków transportowych, co spowodowało obniżenie dochodów gminy.

3.2.9. Naruszono § 10 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów

z 24 grudnia 2002 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę i opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 240 poz. 2063) oraz

art. 57 § 1 Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) w decyzjach z 2003 r. w sprawie rozłożenia na raty zaległości w podatku od środków transportowych dotyczących B. P., J. P. (1) i M. K.

w postaci ustalenia opłaty prolongacyjnej w wysokości 50% należności odsetek liczonych od daty wydania decyzji do dnia wpłaty zaległości, zamiast od dnia następnego po dniu, w którym złożono podanie oraz nieustalenie kwotowo opłaty prolongacyjnej.

3.2.10. naruszono art. 67 § 1 i 1a Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 z późn. zm.) w decyzjach z 2003 r.

w sprawie umorzeń zaległości w podatku od środków transportowych

w postaci nieterminowego załatwienia sprawy, błędnej interpretacji pojęcia ważnego interesu podatników, wydania pozytywnej decyzji, mimo że podanie należało pozostawić bez rozpoznania i zaniechania sporządzania protokołu w celu ustalenia sytuacji finansowej podatnika.

3.2.11. naruszono art. 57 § 1, art. 139 § 1, art. 210 § 1 pkt 6 i art. 67 § 1 Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) oraz § 10 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów

z 24 grudnia 2002 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę, opłatę prolongacyjną, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rozrachunku (Dz. U. Nr 240 poz. 2063) w sprawie rozłożenia na raty zaległości i umorzeń w zakresie podatku od nieruchomości w 2003 r. przez to, że:

- nie zaznaczono dnia od którego liczona była opłata prolongacyjna i nie określono kwotowo jej wysokości,

- nieterminowo załatwiano sprawy,

- wydawano decyzje bez uzasadnienia prawnego i faktycznego,

- żądano bezzasadnie od podatnika spełnienia warunku określonego

w decyzji,

- umorzono sprawę mimo niepodania ważnego interesu podatnika.

3.2.12. Nie przestrzegano ustaleń zawartych w Ustawie z 29 sierpnia

1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.)
w zakresie umorzeń podatków i zaległości podatkowych od środków transportu w 2002 r. i pomimo braku przesłanek do umorzenia zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę wydawano decyzje w sprawie umorzenia zaległości podatkowej.

3.3. W zakresie inwestycji i robót budowlano – remontowych

i kanalizacyjnych:

3.3.1. Bezplanowo, bez uwzględnienia konkretnych potrzeb realizowano inwestycje oświatowe w postaci budowy pięciu nowych budynków szkolnych i sali gimnastycznej oraz rozbudowy innych, co łączyło się

z wydatkowaniem 2.515.165 zł, nieukończeniem żadnej z inwestycji,

w tym obiektów szkolnych w M. i P. oraz likwidacją szkoły Podstawowej w B..

3.3.2. Kontynuowano prace przy (...) Szkoły Podstawowej w P. w latach 1999-2002, związane z wydatkowaniem 74.613 zł, i tolerowano niezgodne z rzeczywistością zapisy w dzienniku budowy, mimo że istniejący budynek zabezpieczał potrzeby uczniów, a przeprowadzona

w 1998 r. reorganizacja systemu oświaty związana ze zmianą szkół ośmioklasowych na sześcioklasowe oraz malejącą liczbę uczniów nie uzasadniały takich inwestycji, co w konsekwencji doprowadziło do konieczności zasypania fundamentów i zaniechania dalszych prac.

3.3.3. Przy rozbudowie Szkoły Podstawowej w B. tolerowano niewłaściwe wykonywanie prac, w szczególności niestaranne wykonanie izolacji poziomej i pionowej piwnicy, połączone z nieprawidłowym rozliczeniem tych prac i wypłatą nienależnych 14.676 zł, co

w konsekwencji doprowadziło do zawilgocenia obiektu, przerwania robót

i ostatecznie likwidacji placówki w roku szkolnym 2003/2004.

3.3.4. Bezzasadnie wydatkowano co najmniej 67.000 zł w rezultacie zlecania wykonania prac projektowych w zakresie inwestycji, na które nie zabezpieczono w budżecie gminy środków finansowych.

3.3.5. Budowano kanalizację sanitarną w T. z istotnymi odstępstwami od zatwierdzonego projektu budowlanego i prowadzonym nierzetelnie dziennikiem budowy, w związku ze zmianami przebiegu trasy kanalizacji i jej skróceniem, bez uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę i zawiadomienia właściwych organów nadzoru budowlanego

o zakończeniu budowy i rozpoczęciu użytkowania kanalizacji.

3.3.6. Realizowano drugi etap kanalizacji sanitarnej w B. bez decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, z istotnymi odstępstwami od pozwolenia, z projektem odbioru końcowego sprzecznym z projektami odbioru częściowego oraz dziennikiem budowy bez zapisów o zmianach trasy, średnic rur i studzienek, co łączyło się ze zmianami przebiegu tras kanalizacji, technologii tłocznej na grawitacyjną oraz wybudowaniem dwóch przepompowni, których nie było w projekcie budowlanym załączonym do pozwolenia na budowę.

3.3.7. W 2003 r. w trakcie realizacji budowy kanalizacji sanitarnej

w R., nie ujęto w przedmiocie robót dodatkowych prac objętych protokołem konieczności Nr 1/03 z 23 października 2003 r. w sprawie robót zamiennych, nie wykonano wszystkich robót objętych umową zgodnie z zakresem określonym w kosztorysie ofertowym i nie dokonano terminowej i pełnej zapłaty za roboty dodatkowe w zakresie umowy

Nr (...) z 21 września 2001 r. oraz umowy Nr (...) z 15 września 2003 r.

3.4. W zakresie funkcjonowania oświaty:

3.4.1. Nieterminowo uiszczano składki na ubezpieczenia społeczne, co było skutkiem nieprzekazywania do Samorządowej Administracji P. (...) środków finansowych niezbędnych do zapłaty tych składek, przez co na koniec czerwca 2003 r. powstały zaległości w kwocie 915.500,00 zł, w tym zobowiązania wymagalne stanowiły 729.400,00 zł, a do 31 grudnia 2004 r. zapłacono 301.875,27 zł

z tytułu nieterminowego opłacania składek na rzecz ZUS.

3.4.2. Nieprawidłowo naliczano wysokość funduszu socjalnego

i nieterminowo odprowadzano na ten fundusz składki w wysokości co najmniej 11.475,09 zł.

3.4.3. Potrącano z wynagrodzeń pracowników oświatowych Gminy

i (...) składki ubezpieczeniowe i związkowe i środki na spłaty pożyczek oraz nie odprowadzano ich w terminie Kasie Zapomogowo – Pożyczkowej (...) i innym wierzycielom, co spowodowało konieczność wypłacania odsetek ustawowych w wysokości co najmniej 32.202,37 zł

3.5. W zakresie zamówień publicznych:

3.5.1. Nie zastosowano procedur przetargowych oraz przepisów ustawy

o zamówieniach publicznych przy wyborze banku na udzielenie kredytu:

- 500.000 zł z Banku (...)/O S.,

- 5.500.000 zł z Banku (...) SA

w W.,

- 1.000.000 zł z Banku (...)/O S.,

- 1.000.000 zł z (...),

- 100.000 zł z Banku (...)/O S..

3.5.2 Przeprowadzono przetarg przy budowie kanalizacji sanitarnej

w R., mimo że żadna z ofert nie spełniała wymogów specyfikacji istotnych warunków zamówienia.

3.5.3. Doszło do podziału zamówienia publicznego przy budowie kanalizacji sanitarnej w B..

3.5.4. Doszło do nieprawidłowości w postaci dopuszczenia do złożenia ofert przez Przedsiębiorstwo Budowlano – (...)

w B. B. K. i Przedsiębiorstwo Budowlano – (...) w B. J. R. na wykonanie tych prac, przed wszczęciem procedury zamówienia publicznego w zakresie wymiany pokrycia dachu na budynku remizy strażackiej w (...). Wskutek czego Gmina S. poniosła szkodę w wysokości co najmniej 666.696,08 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k. i art. 77 pkt 1 Ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 76 poz. 694) w zw. z art. 11 § 2 k.k.

i art. 12 k.k.

H. S. (1) został oskarżony ponadto o to, że:

4. Od 10 listopada 1998 r. do 18 listopada 2002 r., działając przestępstwem ciągłym, wspólnie i w porozumieniu z Wójtem Gminy S. M. S., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc funkcjonariuszem publicznym w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy

z 10 listopada 1998 r., przekraczał swoje uprawnienia i nie dopełniał obowiązków w zakresie: planowania i wykonania budżetu, gospodarki finansowo – księgowej, inwestycji i robót budowlano – remontowych

i kanalizacyjnych, funkcjonowania oświaty i zamówień publicznych przez to, że:

4.1. W zakresie planowania i wykonania budżetu:

4.1.1. w 2000 i 2001 r. Zarząd Gminy nie opracował harmonogramu realizacji dochodów i wydatków jednostki samorządu terytorialnego.

4.1.2. Dopuścił do przekroczenia dopuszczalnego ustawowego zadłużenia, które wyniosło w zakresie realizowanych dochodów na koniec:

- 2001 roku – 69,4%

- 2002 roku – 70,6%

- mimo że zgodnie z art. 114 ustawy o finansach publicznych łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego na koniec roku budżetowego nie może przekroczyć 60% dochodów tej jednostki w tym roku kalendarzowym.

4.2. W zakresie gospodarki finansowo – księgowej:

4.2.1. Dopuścił do zawarcia przez Zarząd Gminy umowy w sprawie kredytów i pożyczek na czas dłuższy niż 3 lata, bez uzyskania wcześniej zgody Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w przypadku:

- umowy kredytu z Bankiem (...)/O S. 16 listopada 1999 r.,

- umowy pożyczki z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska

i (...) Wodnej w R. z 7 października 1999 r.

4.2.2. Podpisano 8 grudnia 2000 r. umowy pożyczki z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w W. na

9 lat i 7 miesięcy, mimo że Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wyraził zgodę na 6 lat.

4.2.3. Niewłaściwie określono wysokości należytego zabezpieczenia wykonania umów.

4.2.4. Nierzetelnie prowadzono księgi rachunkowe Urzędu Gminy w latach 2001 -2002.

4.2.5. Nie przestrzegano zapisów rozporządzenia Ministerstwa Finansów

z 13 marca 2001 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 24 poz. 279) w zakresie:

- zasad sporządzenia przez wójta sprawozdań zbiorczych,

- zasad sporządzenia przez kierowników jednostek organizacyjnych funduszy celowych i sprawozdań jednostkowych, połączone

z ignorowaniem obowiązku sporządzania sprawozdań rzetelnie

i prawidłowo pod względem merytorycznym i formalno – rachunkowym,

- obowiązku sprawdzania przez wójta sprawozdań jednostkowych pod względem formalno – rachunkowym oraz merytorycznym.

4.2.6. Nieprawidłowo rozliczano wyjazdy zagraniczne w postaci:

- nieprzestrzegania przepisów w zakresie czasu trwania podróży służbowej wbrew § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

z 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 568 z późn. zm.),

- braku uregulowań wewnętrznych do naliczenia i wypłacenia diety radnym: S. P., J. W. (2) i J. H. w maju 2000 r. wbrew wskazanemu Rozporządzeniu,

- nierozliczania poleceń zagranicznych wyjazdów służbowych,

w szczególności nieujęcia delegacji służbowych z 2002 r. w księgach rachunkowych tego roku, związane z brakiem instrukcji obiegu i kontroli dokumentów.

4.2.7. Bezpodstawnie przeznaczono na prace przy remoncie Szkoły

w D. środki w wysokości 65.756,85 zł pochodzące z funduszu przeciwalkoholowego.

4.2.8. Zaniechano pobierania w latach 2001 i 2002 podatku od środków transportowych, co spowodowało obniżenie dochodów gminy.

4.2.9. Nie przestrzegano ustaleń zawartych w Ustawie z 29 sierpnia

1997 r. Ordynacja Podatkowa Dz. U. Nr 137 poz. 926 w zakresie umorzeń podatków i zaległości podatkowych od środków transportu w 2002 r.

i pomimo braku przesłanek do umorzenia zaległości podatkowych wraz

z odsetkami za zwłokę wydawano decyzje w sprawie umorzenia zaległości podatkowej.

4.3. W zakresie inwestycji i robót budowlano – remontowych

i kanalizacyjnych:

4.3.1. Bezplanowo, bez uwzględnienia konkretnych potrzeb realizowano inwestycje oświatowe w postaci budowy pięciu nowych budynków szkolnych i sali gimnastycznej oraz rozbudowy innych, co łączyło się

z wydatkowaniem 2.515.165 zł, nieukończeniem żadnej z inwestycji,

w tym obiektów szkolnych w M. i P. oraz likwidacją szkoły Podstawowej w B..

4.3.2. Kontynuowano prace przy (...) Szkoły Podstawowej w P. w latach 1999-2002, związane z wydatkowaniem 74.613 zł, i tolerowano niezgodne z rzeczywistością zapisy w dzienniku budowy, mimo że istniejący budynek zabezpieczał potrzeby uczniów, a przeprowadzona

w 1998 r. reorganizacja systemu oświaty związana ze zmianą szkół ośmioklasowych na sześcioklasowe oraz malejącą liczbę uczniów nie uzasadniały takich inwestycji, co w konsekwencji doprowadziło do konieczności zasypania fundamentów i zaniechania dalszych prac.

4.3.3. Przy rozbudowie Szkoły Podstawowej w B. tolerowano niewłaściwe wykonywanie prac, w szczególności niestaranne wykonanie izolacji poziomej i pionowej piwnicy, połączone z nieprawidłowym rozliczeniem tych prac i wypłatą nienależnych 14.676 zł, co

w konsekwencji doprowadziło do zawilgocenia obiektu, przerwania robót. 4.3.4. Bezzasadnie wydatkowano co najmniej 67.000 zł w rezultacie zlecania wykonania prac projektowych w zakresie inwestycji, na które nie zabezpieczono w budżecie gminy środków finansowych.

4.3.5. Budowano kanalizację sanitarną w T. z istotnymi odstępstwami od zatwierdzonego projektu budowlanego i prowadzonym nierzetelnie dziennikiem budowy, w związku ze zmianami przebiegu trasy kanalizacji i jej skróceniem, bez uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę i zawiadomienia właściwych organów nadzoru budowlanego

o zakończeniu budowy i rozpoczęciu użytkowania kanalizacji.

4.3.6. Realizowano drugi etap kanalizacji sanitarnej w B. bez decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, z istotnymi odstępstwami od pozwolenia, z projektem odbioru końcowego sprzecznym z projektami odbioru częściowego oraz dziennikiem budowy bez zapisów o zmianach trasy, średnic rur i studzienek, co łączyło się ze zmianami przebiegu tras kanalizacji, technologii tłocznej na grawitacyjną oraz wybudowaniem dwóch przepompowni, których nie było w projekcie budowlanym załączonym do pozwolenia na budowę.

4.4. W zakresie funkcjonowania oświaty:

4.4.1. Nieterminowo uiszczano składki na ubezpieczenia społeczne, co było skutkiem nieprzekazywania do Samorządowej Administracji P. (...) środków finansowych niezbędnych do zapłaty tych składek

4.5. W zakresie zamówień publicznych:

4.5.1. Nie zastosowano procedur przetargowych oraz przepisów ustawy

o zamówieniach publicznych przy wyborze banku na udzielenie kredytu:

- 500.000 zł z Banku (...)/O S.,

- 5.500.000 zł z Banku (...) SA

w W.,

- 1.000.000 zł z Banku (...)/O S.,

- 1.000.000 zł z (...),

- 100.000 zł z Banku (...)/O S..

4.5.2 Doszło do podziału zamówienia publicznego przy budowie kanalizacji sanitarnej w B..

4.5.3. Doszło do nieprawidłowości w postaci dopuszczenia do złożenia ofert przez Przedsiębiorstwo Budowlano – (...)

w B. B. K. i Przedsiębiorstwo Budowlano – (...) w B. J. R. na wykonanie tych prac, przed wszczęciem procedury zamówienia publicznego w zakresie wymiany pokrycia dachu na budynku remizy strażackiej w D.. Wskutek czego Gmina S. poniosła szkodę w wysokości co najmniej 666.696,08 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k. i art. 77 pkt 1 Ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 76 poz. 694) w zw. z art. 11 § 2 k.k.

i art. 12 k.k.

M. S. i H. S. (1) zostali ponadto oskarżeni o to, że:

5. Od 10 listopada 1998 r. do 19 stycznia 2003 r. w S., będąc funkcjonariuszami publicznymi; M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, zaś H. S. (1) na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., działając przestępstwem ciągłym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z H. S. (1) do 18 listopada 2002 r., przekroczyli swoje uprawnienia, nie dopełnili obowiązków i wprowadzili w błąd Wojewódzki Urząd Pracy – Wojewódzki Ośrodek ds. Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych
w K. i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Oddział (...) w R. w zakresie realizacji umowy zawartej
9 czerwca 1998 r. przez Gminę S. z wymienionym Urzędem
i Ośrodkiem w sprawie zwrotu kosztów związanych z organizacją nowego stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej i wynagrodzenia wypłaconego osobie niepełnosprawnej, skierowanej na nowo utworzone stanowisko pracy w ten sposób, że:

- wbrew postanowieniom umowy przez wymagany umową okres czasu nie zatrudnili na deklarowanym utworzonym stosunku pracy kierowcy – zaopatrzeniowca niepełnosprawnego R. R., dla którego wyposażeniem był samochód Nubira refundowany w kwocie 25.000 zł przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,

- skierowali R. R. na inne stanowiska pracy, które nie spełniały wymagań określonych w umowie,

- nie zawiadomili o tym drugiej strony umowy, mimo ciążącego na nim obowiązku,

- i wystąpili o refundacje wynagrodzeń i składek ZUS dla R. R. w wysokości 13.816,05 zł,

przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Wojewódzki Urząd Pracy – Wojewódzki Ośrodek d/s Zatrudnienia

i (...) Osób Niepełnosprawnych w K. na kwotę 13.816,05 zł

i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Oddział (...) w R. na kwotę 25.000 zł i działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

3) A. Z. (1) (wcześniej K.) została oskarżona wraz

z M. S. i H. S. (1) o to, że:

6. W ramach ciągu przestępstw:

6.1. 21 grudnia 2001 r., będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; A. K. (1) w związku ze sprawowaniem funkcji Pełnomocnika ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr 1/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., natomiast H. S. (1) w związku z pełnieniem funkcji zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Rady Gminy S. Nr 1/4/98 z 10 listopada 1998 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przekroczyli swoje uprawnienia i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie rozliczania wyjazdów służbowych za granicę w ten sposób, że wprowadził w błąd Urząd Gminy S. co do czasokresu pobytu na delegacji we V. na Słowacji, przez poświadczenie nieprawdy w poleceniach wyjazdu służbowego nr: 435/01, 436/01 i 437/01 i podanie, że 7 i 8 grudnia 2001 r. przebywano za granicą od godziny 7 30

7 grudnia 2001 r. do godziny 21 00 dnia następnego, mimo że rzeczywisty cza pobytu trwał 28 godzin i 29 minut, przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez spowodowanie pobrania części nienależnej diety w wysokości 93,51 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

6.2. Od 4 do 9 maja 2002 r. w S., będąc funkcjonariuszami publicznymi i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; A. K. (1) w związku ze sprawowaniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., M. S. w związku

z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr 1/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., natomiast H. S. (1) w związku

z pełnieniem funkcji zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Rady Gminy S. Nr 1/4/98 z 10 listopada 1998 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przekroczyli swoje uprawnienia i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie rozliczania wyjazdów służbowych za granicę w ten sposób, że wprowadził w błąd Urząd Gminy S. co do czasokresu pobytu na delegacji w W. na Ukrainie, przez poświadczenie nieprawdy w poleceniach wyjazdu służbowego nr: (...), (...)

i (...) i podanie, że 23 i 24 stycznia 2002 r. przebywano za granicą od godziny 3 30 23 stycznia 2002 r. do godziny 17 30 dnia następnego, mimo że rzeczywisty czas pobytu trwał 16 godzin i 30 minut, przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez spowodowanie pobrania części nienależnej diety w wysokości 199,28 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

6.3. 25 i 26 lipca 2002 r. S., będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; A. K. (1) w związku ze sprawowaniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr 1/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., natomiast H. S. (1) w związku z pełnieniem funkcji zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Rady Gminy S. Nr 1/4/98 z 10 listopada 1998 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przekroczyli swoje uprawnienia i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie rozliczania wyjazdów służbowych za granicę w ten sposób, że wprowadził w błąd Urząd Gminy S. co do czasokresu pobytu na delegacji we V. na Słowacji, przez poświadczenie nieprawdy w poleceniach wyjazdu służbowego nr: (...), (...)

i (...) i podanie, że 31 października 2001 r. przebywano za granicą od godziny 9 30 do godziny 19 20, mimo że rzeczywisty czas pobytu trwał

5 godzin i 37 minut, przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez spowodowanie pobrania części nienależnej diety w wysokości 109,74 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

6.4. 25 i 26 lipca 2002 r. w S., będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; A. K. (1) w związku ze sprawowaniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr 1/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., natomiast H. S. (1) w związku z pełnieniem funkcji zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Rady Gminy S. Nr 1/4/98 z 10 listopada 1998 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przekroczyli swoje uprawnienia i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie rozliczania wyjazdów służbowych za granicę w ten sposób, że wprowadził w błąd Urząd Gminy S. co do czasokresu pobytu na delegacji wŁ. V.(1)na Słowacji, przez poświadczenie nieprawdy w poleceniach wyjazdu służbowego nr: (...), (...)

i (...) i podanie, że 28 i 29 czerwca 2002 r. przebywano za granicą od godziny 11 30 28 czerwca 2002 r. do godziny 21 00 dnia następnego, mimo że rzeczywisty czas pobytu trwał 25 godzin i 9 minut, przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez spowodowanie pobrania części nienależnej diety w wysokości 29,96 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

co stanowi ciąg przestępstw z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k.

i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 91 § 1 k.k.

M. S. i A. Z. (1) (K.) zostali ponadto oskarżeni

o to, że:

7. 19 kwietnia 2000 r. w S., będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., zaś A. K. (1) w związku

z pełnieniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przekroczyli swoje uprawnienia

i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie rozliczania wyjazdów służbowych za granicę w ten sposób, że wprowadzili w błąd Urząd Gminy S. co do czasokresu pobytu na delegacji we V. na Słowacji przez poświadczenie nieprawdy

w poleceniach wyjazdu służbowego nr: 61/00 i 64 i podanie, że 30 marca 2000 r. przebywano w podróży służbowej od godziny 6 00 do godziny 22 00, mimo że rzeczywisty czas pobytu za granicą trwał 10 godzin i 12 minut, przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenie mieniem Gminę S. poprzez spowodowanie pobrania części nienależnej diety

w wysokości 95,20 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

A. Z. (2) (K.) została oskarżona ponadto o to, że:

8. W ramach ciągu przestępstw:

8.1. 10 maja 2001 r. w S., będąc uprawnioną do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadziła w błąd Urząd Gminy S. co do czasookresu swojego pobytu na delegacji w miejscowości Z.

w Czechach w ten sposób, że poświadczyła nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w poleceniu wyjazdu służbowego nr (...) podając, że w dniach 23-25 kwietnia 2001 r. przebywała w podróży służbowej od godziny 4 00 23 kwietnia 2001 r. do godziny 21 00 25 kwietnia 2001 r., mimo że rzeczywisty czas jej pobytu za granicą trwał 46 godzin

i 27 minut, przez co doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez pobranie części nienależnej diety

w wysokości 201,75 zł

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

8.2. 6 sierpnia 2001 r. w S., będąc uprawnioną do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadziła w błąd Urząd Gminy S. co do czasookresu swojego pobytu na delegacji w miejscowości R. na W. w ten sposób, że poświadczyła nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w poleceniu wyjazdu służbowego nr (...) podając, że w dniach 26-28 czerwca 2001 r. przebywała za granicą od godziny 10 40 23 czerwca 2001 r. do godziny 23 30 28 czerwca 2001 r., mimo że rzeczywisty czas jej pobytu trwał 49 godzin i 50 minut, przez co doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez pobranie części nienależnej diety w wysokości 105,41 zł

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

8.3. 9 grudnia 2003 r. w S., będąc uprawnioną do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadziła w błąd Urząd Gminy S. co do czasookresu swojego pobytu na delegacji we V. na Słowacji

w ten sposób, że poświadczyła nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w poleceniu wyjazdu służbowego nr 168/03 podając, że 10 października 2003 r. przebywała za granicą od godziny 7 30 do godziny 20 45, mimo że rzeczywisty czas jej pobytu trwał 6 godzin i 15 minut, przez co doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez pobranie części nienależnej diety w wysokości 101,60 zł

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

8.4. 9 grudnia 2003 r. w S., będąc uprawnioną do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadziła w błąd Urząd Gminy S. co do czasookresu swojego pobytu na delegacji we V. na Słowacji

w ten sposób, że poświadczyła nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w poleceniu wyjazdu służbowego nr 185/03 podając, że w dniach 20 i 21 listopada 2003 r. przebywała za granicą od godziny 10 30 20 listopada 2003 r. do godziny 18 45 dnia następnego, mimo że przebywała za granicą w dniach 21 listopada 2003 r. od godziny 10 54 do godziny 13 47 dnia 22 listopada 2003 r. czyli rzeczywisty czas jej pobytu trwał 26 godzin i 53 minuty, przez co doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Gminę S. poprzez pobranie części nienależnej diety

w wysokości 25,87 zł

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

co stanowi ciąg przestępstw z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 91 § 1 k.k.

M. S. i H. S. (1) zostali oskarżeni ponadto o to, że:

9. 12 maja 2000 r. w S., będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów, w związku z pełnieniem przez M. S. funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r. i pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. przez H. S. (1) na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przekroczyli swoje uprawnienia

i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie rozliczania ich wyjazdów służbowych za granicę w ten sposób, że wprowadzili w błąd Urząd Gminy S. co do czasokresu na delegacji we V. na Słowacji przez poświadczenie nieprawdy w poleceniach wyjazdu służbowego nr: 97/00 i 99/00 i podanie, że 10 maja 2000 r. przebywano w podróży służbowej od godziny 10 05 do godziny 20 30, mimo że rzeczywisty czas pobytu za granicą trwał 8 godzin i 43 minuty, przez co doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez Gminę S. poprzez spowodowanie pobrania części nienależnej diety

w wysokości 89,87 zł

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

10. Od 24 sierpnia do 19 listopada 2001 r. w S., M. S. będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnionym do wystawiania dokumentów, w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od

18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru zaś H. S. (1) będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnionym do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Rady Gminy nr I/4/98 z 10 listopada 1998 r., działając przestępstwem ciągłym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczyli swoje uprawnienia, nie dopełnili obowiązków, udaremnili przetarg publiczny i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie zapewnienia prawidłowego zamówienia publicznego związanego z budową (...) w Z. w ten sposób, że mimo iż postępowanie przetargowe było bezprzedmiotowe,

z uwagi na wykonanie prac objętych tym postępowaniem od 13 do

19 września 2001 r. przez Przedsiębiorstwo Budowlano – (...) w B., doprowadzili do przyjęcia przez Zarząd Gminy uchwał:

- Nr (...) z 24 sierpnia 2001 r. w sprawie wszczęcia postępowania,

- Nr 85/01 z 24 sierpnia 2001 r. w sprawie zaciągnięcia na ten cel zobowiązania w wysokości 209.000 zł

- Nr (...) z 19 października 2001 r. w sprawie powołania komisji przetargowej,

- i sporządzili z datą 31 sierpnia 2001 r. skierowane do Biuletynu Urzędu Zamówień Publicznych ogłoszenie o przetargu, podając że szacunkowo wartość zamówienia przekracza 50.000 ECU,

po czym spowodowali przeprowadzenie 29 października 2001 r. postępowania o udzielenie zamówienia publicznego z udziałem: Przedsiębiorstwa (...) z J., Przedsiębiorstwa Budowlano – (...) S.A.

z B. i Firmy Usługowo – Budowlanej (...) z S.

i równocześnie sporządzenie z datą 29 sierpnia 2001 r. Uchwały Nr 92/01 Zarządu Gminy, którą obniżono kwotę jaką Gmina przeznaczyła na realizację zamówienia do 90.000 zł, a następnie doprowadzili do unieważnienia przetargu przez Zarząd Gminy Uchwałą Nr 165/01

z 29 października 2001 r., zaś 13 października 2001 r. zatwierdzili protokół z postępowania przetargowego, podając jako przyczynę unieważnienia przetargu fakt, iż cena najkorzystniejszej oferty przewyższała kwotą, którą zamawiający przeznaczył na finansowanie zamówienia, czym działali na szkodę Urzędu Gminy S. i uczestników przetargu

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., 305 § 1 k.k. i art. 271 § 3 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 12 k.k.

4) B. K.

5) J. R.

zostali oskarżeni o to, że:

11. 3 grudnia 2001 r. w S., będąc uprawnionymi do wystawiania dokumentów; B. K. w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano – (...) w B., zaś J. R.

w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano – (...) w B., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby Wójt Gminy S. M. S. i Zastępca Wójta Gminy H. S. (1) popełnili przestępstwo związane z przekroczeniem uprawnień i poświadczeniem nieprawdy, ułatwili im jego popełnienie w ten sposób, że poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego w zakresie robót budowlanych związanych z wykonaniem stropów, schodów i ściany w budynku Szkoły Podstawowej wD., poprzez podanie komisji przetargowej fikcyjnych terminów wykonania zamówienia na 31 grudnia 2001 r. i 31 marca 2002 r., mimo że w rzeczywistości prace te zostały wykonane w okresie wakacji w lipcu i sierpniu 2001 r., czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k.

M. S. i H. S. (1) zostali oskarżeni ponadto o to, że:

12. 3 grudnia 2001 r. w S., będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r. a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, zaś H. S. (1) w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu oraz przy pomocy B. K. z Przedsiębiorstwa Budowlano – (...) w B., przekroczyli swoje uprawnienia i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego w zakresie robót budowlanych związanych z wykonaniem stropów, schodów i ścian

w budynku Szkoły Podstawowej w D. w ten sposób, że podpisali protokół komisji przetargowej, w którym B. K. i J. R. podali fikcyjne terminy wykonania zamówienia na 31 grudnia 2001 r. i 31 marca 2002 r., mimo że w rzeczywistości prace te zostały wykonane w okresie wakacji w lipcu i sierpniu 2001 r., czym działali na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k. i art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

13. Od 6 lipca do 3 grudnia 2001 r. w S. będąc funkcjonariuszami publicznymi i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r. a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, zaś H. S. (1)

w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., działając przestępstwem ciągłym, nie dopełnili swoich obowiązków i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne podczas posiedzeń zarządu Gminy dotyczących remontu Szkoły w D. w ten sposób, że zataili przed wymienionymi niżej członkami Zarządu Gminy, że prace objęte tematyką obrad są już prowadzone lub zostały wykonane przez Przedsiębiorstwo Budowlano – (...)

w B. i przez to doprowadzili do przyjęcia bezprzedmiotowych uchwał:

- Nr 59/01 z 6 lipca 2001 r. o wszczęciu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie robót budowlanych w zakresie stropy, schody, ściany w budynku Szkoły w D.,

- Nr 87/01 z 24 sierpnia 2001 r. na zaciągnięcie zobowiązania na 2002 r.

w wysokości 104.994 zł na realizację zadania szkoła D. przebudowa stropu,

- Nr 179/01 z 30 listopada 2001 r. w sprawie powołania komisji przetargowej,

- i Nr 186/01 z 3 grudnia 2001 r. w sprawie udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie robót budowlanych w zakresie stropy, ściany, schody w budynku Szkoły wD.przez Przedsiębiorstwo Budowlano – (...) w B. po czym sporządzone w ten sposób uchwały zostały przez nich podpisane i okazano je w czasie kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK

w R., czym działali na szkodę Urzędu Gminy S. oraz T. K., Z. K. (1), J. P. (2), A. T.

i R. S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 i art. 12 k.k.

M. S., H. S. (1) i B. K. zostali oskarżeni ponadto o to, że:

14. 12 grudnia 2001 r. w S., M. S. i H. S. (1) będąc funkcjonariuszami publicznymi i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, H. S. (1) w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 rady Gminy z 10 listopada 1998 r., zaś B. K. będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano – (...) w B., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie

i w porozumieniu, M. S. i H. S. (1) przekroczyli swoje uprawnienia w zakresie zawierania i realizacji umów i wraz z B. K. poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne poprzez zawracie Umowy Nr (...) o wykonanie robót budowlanych w postaci wykonania stropów, schodów i ścian w budynku Szkoły Podstawowej w D. i ustalenie terminu wykonania prac na

31 grudnia 2001 r., chociaż w rzeczywistości prace te były prowadzone

w okresie wakacji w lipcu i sierpniu 2001 r., po czym sporządzona w ten sposób umowa została przedłożona w czasie kontroli prowadzonej

w Urzędzie Gminy S. przez delegaturę NIK w R., czym działali na szkodę Urzędu Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. co do M. S. i H. S. (1) i przestępstwo

z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. co do B. K.

M. S. i H. S. (1) zostali oskarżeni ponadto o to, że:

15. Od 19 do 29 października będąc funkcjonariuszami publicznymi

i uprawnionymi do wystawiania dokumentów; M. S. w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, zaś H. S. (1) w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 rady Gminy z 10 listopada 1998 r., działając przestępstwem ciągłym, nie dopełnili swoich obowiązków i poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, podczas posiedzeń Zarządu Gminy dotyczących przetargu na budowę (...) w Z., w ten sposób, że zataili przed wymienionymi niżej członkami Zarządu Gminy, że prace objęte postępowaniem przetargowym zostały już wykonane przez Przedsiębiorstwo Budowlano- (...) w B.

i przez to doprowadzili do przyjęcia bezprzedmiotowych uchwał:

- Nr (...) z 19 października 2001 r. w sprawie powołania komisji przetargowej,

- i Nr (...) z 29 października 2001 r. w sprawie unieważnienia postępowania przetargowego,

po czym sporządzone w ten sposób uchwały zostały podpisane, czym działali na szkodę Gminy S. oraz T. K., Z. K. (1), J. P. (2), A. T. i R. S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

6) H. D.

7) W. M.

zostali oskarżeni wraz z H. S. (1) o to, że:

16. 30 października 2000 r. w B. powiatu (...), H. S. (1) będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnionym do wystawiania dokumentów, w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., H. D. będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów

w związku z pełnieniem funkcji kierownika budowy kanalizacji w imieniu (...) S.A. w R., zaś W. M. będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów,

w związku z pełnieniem funkcji inspektora nadzoru przy budowie kanalizacji sanitarnej, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne,

w protokołach odbioru końcowego i przekazania do eksploatacji kanalizacji remontowej podając, że została ona wykonana zgodnie

z umową zawartą 3 lipca 1999 r. z (...) S.A. w R., projektem i zapisami w dzienniku budowy, chociaż nie było to zgodne z rzeczywistością, a także podali inne długości sieci w zakresie wykonanej kanalizacji niż te, które ujęto

w fakturach związanych z protokołami odbiorów częściowych – co szczegółowo ujęto w protokole Delegatury NIK w R., po czym sporządzony w ten sposób protokół został wykorzystany przez Urząd Gminy S. do Rozliczenia się z Agencją (...), czym działali na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., 271 § 3 i z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § k.k. co do H. S. (1) i o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k.

i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. odnośnie H. D.

i W. M.

8) J. W. (1)

został oskarżony wraz z H. S. (1) o to, że:

17. W czerwcu 2003 r. w N. powiatu (...) i w S., H. S. (1) będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnionym do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., zaś J. W. (1) będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów

w związku z członkostwem w R. Sołeckiej wsi N., działając wspólnie i w porozumieniu, poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, poprzez podanie przez J. W. (1) w notatce służbowej opatrzonej datą 30 sierpnia 2000 r., że drenaż opaskowy ścian fundamentowych Szkoły Podstawowej w N. został wykonany w sierpniu 2000 r., chociaż w rzeczywistości prace te zostały wykonane w 2002 r. przez Przedsiębiorstwo Budowlano – (...) S.A. w B., po czym sporządzona w ten sposób notatka została przedłożona w czasie kontroli prowadzonej

w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., czym działali na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. co do H. S. (1) i o przestępstwo z art. 271 § 1 k.k.

i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. odnośnie J. W. (1)

9) W. W.

został oskarżony wraz z B. K. o to, że:

18. W styczniu 2002 r. w S., będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów; B. K. w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano- (...) w B., zaś W. W.

z tytułu sprawowania funkcji inspektora nadzoru budowlanego, działając

w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzili w błąd Urząd Gminy S. w zakresie rozliczenia się z wykonanych prac i wykorzystanych materiałów przy (...) Szkoły Podstawowej wD. w ten sposób, że poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, przedkładając do wypłaty faktury za wykonane prace i wykorzystane materiały, bez odliczenia od umownego wynagrodzenia zakupionych przez Gminę materiałów w postaci belek stropowych i płyt stropowych (...), oraz nie skorygowali odpowiednich pozycji kosztorysowych ze względu na zmniejszony obmiar i różnicę w jednostkowych nakładach rzeczowych, przez co doprowadzili Gminę S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na kwotę 61.683,92 zł

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

19. 28 grudnia 2001 r. wD. powiatu (...), będąc uprawnionymi do wystawiania dokumentów; B. K. w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano- (...)

w B., zaś W. W. z tytułu sprawowania funkcji inspektora nadzoru budowlanego, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w protokole robót budowlanych z (...) Szkoły Podstawowej w. D. podając, że roboty te zostały wykonane od 12 do

28 grudnia 2001 r., chociaż w rzeczywistości były prowadzone w okresie wakacji w lipcu i sierpniu 2001 r., po czym sporządzony w ten sposób protokół został przedłożony w czasie kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., czym działali na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

W. W. i J. R. zostali oskarżeni ponadto o to, że:

20. Od 21 września 1998 r. do czerwca 2003 r. w P. powiatu (...) i w S., będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów; W. W. w związku z pełnieniem funkcji inspektora nadzoru budowlanego, zaś J. R. w związku z pełnieniem funkcji kierownika budowy Szkoły Podstawowej w P., działając przestępstwem ciągłym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poświadczyli nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne

w dzienniku budowy nr 192/98 prowadzonym dla inwestycji w Szkole Podstawowej w P. w ten sposób, że zamieścili w nim jedenaście wpisów odnoszących się do prac budowlanych Przedsiębiorstwa Budowlano- (...) w B. i okresu od

22 września 1998 r. do 15 maja 1999 r., mimo że w rzeczywistości prace te były prowadzone w innym okresie, po czym sporządzony w ten sposób dziennik został przedłożony w czasie kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., czym działali na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

i art. 12 k.k.

10) H. S. (2)

została oskarżona o to, że:

21. Od 18 grudnia 1998 r. do stycznia 2003 r., będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnioną do wystawiania dokumentów w związku

z pełnieniem funkcji Sekretarza Gminy S., działając przestępstwem ciągłym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przekraczała swoje uprawnienia i niedopełniała obowiązków w zakresie prowadzenia akt osobowych R. R. w związku z przerabianiem zakresów jego czynności, podrobieniem podpisu i poświadczaniem nieprawdy co do okoliczności mających znaczenie prawne w ten sposób, że:

- 18 grudnia 1998 r. dołączyła do akt zakres czynności R. R., podając że zajmuje on stanowisko kierowcy-zaopatrzeniowca, naniosła datę i podrobiła jego podpis,

- 2 lipca 1999 r. podała, że zajmuje on stanowisko referenta – kierowcy -zaopatrzeniowca, chociaż z posiadanego przez niego zakresu czynności wynika, że zajmował stanowisko referenta,

- 18 czerwca 2002 r. podała, że zajmuje stanowisko samodzielnego referenta – kierowcy – zaopatrzeniowca, chociaż z posiadanego przez niego zakresu czynności wynika, że zajmował stanowisko referenta,

po czym w styczniu 2003 r. prowadzone w ten sposób akta przedłożyła

w czasie kontroli prowadzonej przez (...) Centrum Pomocy (...) w zakresie utworzenia stanowiska pracy dla niepełnosprawnego, czym działała na szkodę Gminy S. i R. R.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., 270 § 1 k.k., 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

M. S. został oskarżony ponadto o to, że:

22. Od 19 listopada do 3 grudnia 2001 r. w S., będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnionym do wystawiania dokumentów, w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od

18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, działając przestępstwem ciągłym, przekroczył swoje uprawnienia, nie dopełnił obowiązków i poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w zakresie przeprowadzania przetargu na roboty remontowe w Szkole w miejscowości D. w ten sposób, że 19 listopada 2001 r. podpisał ogłoszenie o przetargu nieograniczonym, podając że termin składania ofert upływa 30 listopada 2001 r., zaś 3 grudnia 2001 r. podpisał protokół postępowania o udzielenie zamówienia publicznego

GK (...), w wyniku którego wybrano ofertę Przedsiębiorstwa Budowlano- (...) w B., mimo że

w rzeczywistości prace, których dotyczyły wskazane ogłoszenie i protokół były przeprowadzone w okresie wakacyjnym w lipcu i sierpniu 2001 r. przez wymienione Przedsiębiorstwo, po czym sporządzone w ten sposób dokumenty zostały okazane w czasie kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., czym działał na szkodę Urzędu Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k., art. 271 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

23. Od 12 maja do 23 lipca 2004 r. w S., będąc funkcjonariuszem publicznym i uprawnionym do używania dokumentów, w związku

z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, działając przestępstwem ciągłym, nie dopełnił swoich obowiązków wobec Regionalnej Izby Obrachunkowej w R. w czasie prowadzonej przez nią kontroli zamówienia publicznego związanego z budową (...) w Z. w ten sposób, że przedłożył poświadczające nieprawdę dokumenty, odnoszące się do przebiegu postępowania przetargowego i przyczyn jego unieważnienia, czym działał na szkodę Urzędu Gminy S. i regionalnej Izby Obrachunkowej w R.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

i art. 12 k.k.

24. W lipcu i sierpniu 2001 r. wD. powiatu (...), będąc funkcjonariuszem publicznym w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., nie dopełnił obowiązków w zakresie prawa budowlanego w ten sposób, że dopuścił do wykonania bez wymaganego zezwolenia na budowę robót budowlanych związanych z wymianą stropów oraz remontem schodów i ścian w budynku miejscowej szkoły, czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i art. 90 Ustawy z 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. Nr 163 poz. 1364) w zw. z art. 11 § 2 k.k.

25. Od kwietnia do sierpnia 2003 r. w D. powiatu (...), będąc funkcjonariuszem publicznym w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., a od 18 listopada 2002 r. na podstawie stosunku pracy z wyboru, nie dopełnił obowiązków w zakresie prawa budowlanego w ten sposób, że dopuścił do wykonania bez wymaganego zezwolenia na budowę robót budowlanych w postaci nadbudowy poddasza i zmiany jego przeznaczenia w budynku miejscowej szkoły, czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i z art. 90 Ustawy z 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. Nr 163 poz. 1364) w zw. z art. 11 § 2 k.k.

26. W sierpniu 2001 r.w. D. powiatu (...), będąc funkcjonariuszem publicznym w związku z pełnieniem funkcji Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały Nr I/3/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., nie dopełnił obowiązków w zakresie prawa budowlanego w ten sposób, że dopuścił bez zgłoszenia lub zezwolenia na budowę do prowadzenia robót budowlanych związanych z wymianą pokrycia dachu na budynku remizy strażackiej, czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i z art. 90 Ustawy z 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. Nr 163 poz. 1364) w zw. z art. 11 § 2 k.k.

H. S. (1) został oskarżony ponadto o to, że:

27. 10 grudnia 2001 r. w S., będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów z tytułu członkostwa w komisji przetargowej powołanej przez Zarząd Gminy S. Uchwałą Nr 193/00 z 3 grudnia 2001 r. do prowadzenia postępowania przetargowego w zakresie budowy (...) w Z., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, podając w podpisanym przez siebie oświadczeniu, że nie pozostaje w stosunku prawnym lub faktycznym

z żadnym z oferentów, mimo że w rzeczywistości w związku ze sprawowaniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. nadzorował prace prowadzone przez Przedsiębiorstwo Budowlano- (...) B. K. i Przedsiębiorstwo Budowlano- (...)

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 k.k

28. W grudniu 2001 r. w S., będąc funkcjonariuszem publicznym

i uprawnionym do wystawiania dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Zastępcy Wójta Gminy S. na podstawie Uchwały nr I/4/98 Rady Gminy z 10 listopada 1998 r., przekroczył swoje uprawnienia

i poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne

w informacji cenowej z postępowania o zamówienie publiczne na roboty budowlane w budynku szkoły w D.podając, że zawarta 12 grudnia 2001 r. umowa ma być realizowana w ciągu połowy miesiąca, chociaż

w rzeczywistości objęte umową prace zostały wykonane w okresie wakacji w lipcu i sierpniu 2001 r., czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. i art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

A. Z. (1) (K.) została ponadto oskarżona o to, że:

29. 14 grudnia 2000 r. w S., będąc uprawnioną do wystawiana dokumentów w związku z pełnieniem funkcji Pełnomocnika d/s Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy S., poświadczyła nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne na odwrotnej stronie oryginału Faktury VAT Nr (...) Przedsiębiorstwa Budowlano- (...) z B. B. K. zamieszczając zapis, że wskazana w fakturze kwota 65.756,85 zł na wykonanie konstrukcji dachowej z pokryciem w Szkole Podstawowej

wD. pochodzi z opłat za zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych i wydatkowana została w ramach środków pochodzących

z Gminnego Programu Rozwiązywania Problemów Alkoholowych za

2000 r., mimo że w rzeczywistości środki te zostały przyznane na podstawie Uchwały nr XXV/218/00 Rady Gminy S. z 30 grudnia

2000 r. , czym działała na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 k.k.

B. K. został oskarżony ponadto o to, że:

30. 18 czerwca 2001 r. w S., będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano- (...) w B., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w ten sposób, że przedłożył do zapłaty Fakturę VAT

nr 12/06/2001 opiewająca na 10.015,20 zł za roboty remontowe związane

z wymianą pokrycia dachu na budynku Remizy Strażackiej wD., chociaż w rzeczywistości umowa na to zadanie inwestycyjne została zawarta 7 sierpnia 2001 r. po przeprowadzeniu postępowania przetargowego 6 lipca 2001 r., czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k.

31. 29 maja 2003 r. w S., będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów w imieniu Przedsiębiorstwa Budowlano- (...) w B., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne podając w pisemnym oświadczeniu, że dziennik budowy na roboty modernizacyjne przy budynku Szkoły Podstawowej w D. pozostawiony został na budowie i zaginął, chociaż w rzeczywistości nie był wydany, po czym oświadczenie to zostało przedłożone w czasie kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., czym działał na szkodę Urzędu Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 k.k. i z art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

W. W. został oskarżony ponadto o to, że:

32. 23 czerwca 2003 r. w S., składając zeznanie mające służyć za dowód w kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, w czasie przesłuchania w charakterze świadka

w zakresie okoliczności związanych z (...) Szkoły Podstawowej

w D. zeznał nieprawdę podając, że był prowadzony dziennik budowy, chociaż w rzeczywistości taki dziennik nie był wydany

- tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 k.k.

33. 18 sierpnia2003 r. w S., składając zeznanie mające służyć za dowód w kontroli inwestycyjnej prowadzonej przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w S., będąc uprzedzonym

o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie, w czasie przesłuchania

w charakterze świadka w zakresie okoliczności związanych z budową S. gimnastycznej przy Szkole Podstawowej w N., przedłożył dokumenty i zeznał nieprawdę, podając że na budowie w 2000 r. były prowadzone przez pracowników inwestycyjnych prace układania drenażu opaskowego, mimo że w rzeczywistości prace te zostały wykonane
w 2002 r. przez Przedsiębiorstwo Budowlano- (...) SA

w B.

- tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 k.k.

J. R. został oskarżony ponadto o to, że:

34. W czerwcu 2003 r. w S., będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów w związku z posiadaniem uprawnień w zakresie prowadzenia i nadzoru robót ogólnobudowlanych, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, składając pisemne oświadczenie z 22 czerwca 1999 r. o podjęciu funkcji kierownika budowy przy rozbudowie Szkoły Podstawowej w P., mimo że w rzeczywistości nie pełnił tej funkcji, po czym sporządzone w ten sposób oświadczenie zostało przedłożone w czasie kontroli prowadzonej w Urzędzie Gminy S. przez Delegaturę NIK w R., czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

H. D. został ponadto oskarżony o to że:

35. Od września 1999 r. do października 2000 r. w B. powiatu (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów w związku

z pełnieniem funkcji kierownika budowy kanalizacji w imieniu (...) S.A. w R., działając przestępstwem ciągłym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne

w ten sposób, że wbrew Zarządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej

i Budownictwa z 15 grudnia 1995 r. w sprawie dziennika budowy oraz tablicy informacyjnej (M.P. z 1995 r. Nr 2 poz. 29), w dzienniku budowy nie podawał informacji o zmianach tras budowanej kanalizacji, średnic

i materiałów rur oraz dotyczących studzienek kanalizacyjnych, a także nie odnotował danych o wykonaniu robót z odstępstwami od pozwolenia na budowę i nie zamieszczał innych zapisów – co szczegółowo ujęto

w protokole z kontroli Delegatury NIK w R., czym działał na szkodę Gminy S.

- tj. o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

J. W. (1) został oskarżony ponadto o to, że:

36. 20 sierpnia 2003 r. w S., składając zeznanie mające służyć za dowód w kontroli inwestycyjnej prowadzonej przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w S., będąc uprzedzonym

o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie, w czasie przesłuchania

w charakterze świadka w zakresie okoliczności związanych z budową sali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej w N. zeznał nieprawdę, podając że prace przy wykonywaniu drenażu opaskowego były prowadzone w sierpniu 2000 r. przez pracowników skierowanych przez Urząd Pracy w S., mimo że w rzeczywistości prace te zostały wykonane w 2002 r. przez Przedsiębiorstwo Budowlano- (...) S.A. w B.

- tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. akt II K 115/09, uniewinnił oskarżonych M. S., H. S. (1), A. Z. (2) (K.), B. K., W. W., J. R., H. D., J. W. (1), H. S. (2), W. M. od popełnienia czynów zarzucanych im aktem oskarżenia, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.

Wyrok zaskarżył w całości prokurator Prokuratury Okręgowej
w K., zarzucając:

1) błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na błędnej ocenie wartości

i znaczenia dowodów zgromadzonych w czasie śledztwa i przewodu sądowego, co miało wpływ na treść wyroku i uznanie, że:

- M. S. nie popełnił przestępstw zarzuconych mu w punktach: 1,3,5,6,7,9,10,12,13,14,15,22,23,24,25,i 26 aktu oskarżenia z 30 grudnia 2005 r.,

- H. S. (1) nie popełnił przestępstw zarzuconych mu w punktach: 2,4,5,6,9,10,12,14,15,16,17,27 i 28 aktu oskarżenia,

- A. K. (1) nie popełniła przestępstw zarzuconych jej w punktach: 6,7,8 i 29 aktu oskarżenia,

- B. K. nie popełnił przestępstw zarzuconych mu w punktach: 11,14,18,19,30 i 31 aktu oskarżenia,

- J. R. nie popełnił przestępstw zarzuconych mu

w punktach:11,20 i 34 aktu oskarżenia,

- H. D. nie popełnił przestępstw zarzuconych mu

w punktach: 16 i 35 aktu oskarżenia,

- J. W. (1) nie popełnił przestępstw zarzuconych mu w punktach:

17 i 36 aktu oskarżenia,

- H. S. (2) nie popełniła przestępstwa zarzucanego jej w punkcie

21 aktu oskarżenia,

- i W. M. nie popełnił przestępstwa zarzucanego mu w punkcie 16 aktu oskarżenia,

podczas gdy prawidłowa ocena zabezpieczonego materiału dowodowego

w postaci ustaleń kontrolnych Delegatury NIK w R.,

w szczególności Uchwały Nr 20/2004 Komisji Rozstrzygającej NIK

z 5 sierpnia 2004 r., opinii technicznych biegłego rzeczoznawcy budowlanego O. W., ustaleń kontrolnych Regionalnej Izby Obrachunkowej w R., dokumentacji i związanych z nią materiałów z akt głównych i załączników oraz zeznań kontrolerów Delegatury NIK

w R.: S. J., W. P., R. Ł.

i D. B. oraz zeznań O. W., zeznań kontrolerów Regionalnej Izby Obrachunkowej w R.: A. K. (2), J. S. i W. D., a także zeznań pozostałych świadków wskazanych w akcie oskarżenia, w szczególności zeznań A. P. i jej wcześniejszych wyjaśnień ze śledztwa i zeznań Z. P., A. D. i Z. K. (2) pozwala uznać, że wymienieni oskarżeni dopuścili się zarzuconych im przestępstw

2) obrazę przepisów postępowania w postaci art. 424 § 1 pkt 2 k.p.k., polegającą na ogólnikowym, pobieżnym i zawierającym luki uzasadnieniu podstaw prawnych wyroku, który przez to nie poddaje się kontroli,

w szczególności ograniczył się do uwzględnienia i wskazania jedynie dowodów i okoliczności przemawiających na korzyści M. S.

i pozostałych oskarżonych

Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku

i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora, co zaznaczono wyżej, dotyczyła wszystkich oskarżonych i obejmowała całość postawionych im (indywidualnie

i grupowo) zarzutów. Pismem z dnia 3 września 2012 r. prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie cofnął apelację prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krośnie w części dotyczącej czynów opisanych w akcie oskarżenia:

1. W punkcie 11 przeciwko B. K. i J. R. o przest. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k.,

2. W punkcie 17 przeciwko H. S. (1) i J. W. (1)

o przest. z art. 231 § 1 k.k., 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. co do H. S. (1) i o przest. z art. 271 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. odnośnie J. W. (1),

3. W punkcie 20 przeciwko W. W. i J. R. o przest. z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.,

4. W punkcie 27 przeciwko H. S. (1) o przest. z art. 271 § 1 k.k.,

5. W punkcie 29 przeciwko A. K. (1) o przest. z art. 271 § 1 k.k.,

6. W punkcie 31 przeciwko B. K. o przest. z art. 271
§ 1 k.k.
i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

7. W punkcie 32 przeciwko W. W. o przest.
z art. 233 § 1 k.k.,

8. W punkcie 33 przeciwko W. W. o przest.

z art. 233 § 1 k.k.,

9. W punkcie 34 przeciwko J. R. o przest. z art. 271 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

10. W punkcie 36 przeciwko J. W. (1) o przest. z art. 233 § 1 k.k.,

W następstwie tego Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia
4 września 2012 r., wydanym w toku rozprawy odwoławczej, na podstawie art. 432 k.p.k. pozostawił apelację prokuratora w tej części bez rozpoznania, a to mając na uwadze cofnięcie środka odwoławczego oraz po stwierdzeniu, że nie zachodzi jedna z przyczyn wymienionych w art. 439

i 440 k.p.k.

Skutkiem decyzji prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie było to, iż wyrok uniewinniający co do oskarżonych J. W. (1) i J. R. stał się prawomocny, a zakres zarzutów co do większości pozostałych oskarżonych (wyjątki to H. D. i W. M.) uległ mniejszemu czy większemu ograniczeniu. Łącznie należało zatem rozpoznać apelację prokuratora co do czynów opisanych

w dwudziestu sześciu zarzutach aktu oskarżenia.

Sąd odwoławczy uznał, że apelacja prokuratora (w jej ostatecznym kształcie) w przeważającej części jest zasadna, za wyjątkiem zarzutów

w punktach 14, 21, 28 i 30 wyroku, co do których brak podstaw do kwestionowania rozstrzygnięcia o uniewinnieniu oskarżonych: H. S. (2), M. S., H. S. (1) i B. K., oraz zarzutów opisanych w punktach 24 i 26 (dotyczących oskarżonego M. S.), co do których postępowanie należało umorzyć z uwagi na przedawnienie karalności (art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k.). Z urzędu zauważa się, że wskutek przeoczenia w wyroku znalazło się orzeczenie o uchyleniu wyroku w części dotyczącej zarzuconego oskarżonemu B. K. przestępstwa

z art. 271 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., skoro wyrok uniewinniający współoskarżonych M. S. i H. S. (1) (zarzut z punktu 14) został utrzymany w mocy.

W ślad za Sądem orzekającym powtórzyć należy, że sporządzony

w niniejszej sprawie akt oskarżenia, a szczególnie jego uzasadnienie nie spełniają ustawowych wymogów, wskazanych w przepisie art. 332 k.p.k. Podobnie krytyczną opinię wyrazić wypada co do formy i treści apelacji (zob. art. 427 k.p.k.). W tej sytuacji podkreślić należy wysiłek Sądu Okręgowego, który zmuszony był uzupełniać powyższe braki, co wiązało się ze sporym nakładem pracy.

Jak widać z uwag poczynionych wyżej, zapadłe w sprawie orzeczenie w połowie uznano z trafne. Co do pozostałych zarzutów przyjdzie wypowiedzieć się ponownie Sądowi pierwszej instancji, przy czym – co znajdzie odzwierciedlenie niżej – przy uwzględnieniu szeregu okoliczności na korzyść oskarżonych.

W toku ponownego rozpoznania sprawy w pierwszej kolejności przyjdzie odpowiedzieć na pytanie, czy oskarżeni M. S. i H. S. (1) są winni czynów zarzucanych im w punktach 1 i 2 wyroku. Sąd Okręgowy nie udzielił jasnej odpowiedzi na pytanie, czy istotnie doszło do wyrządzenia szkody, w tym w wielkich rozmiarach (zob. uzasadnienie,

s. 50-52). Zauważył jednakże, że po stronie wójta i jego zastępcy doszło do „pewnych uchybień” (s. 51), które spowodowały wzrost zadłużenia wobec (...), a obaj oskarżeni „nie występowali nader aktywnie z roszczeniami przeciwko mieszkańcom o zwrot wydatków poniesionych wobec potrzeby utrzymania porządku i czystości w gminie oraz nie do końca fortunnie zbudowana została sama umowa”.

Apelacja prokuratora trafnie zwraca uwagę na meritum sprawy,
a mianowicie na okoliczności, które świadczą o dopuszczeniu przez oskarżonych do wypłaty faktur sprzecznych z postanowieniami umowy, nieterminowym przekazywaniem faktur do realizacji i zapłaty oraz niezrealizowaniu porozumienia z 4 grudnia 2002 r. w zakresie spłaty należności, czy zasądzeniu przez Sąd Okręgowy w Krośnie na rzecz (...) sp. z o.o. w S. znaczących kwot. Przyjdzie zatem szczegółowo ustalić, czy owe zaniedbania obciążają obu oskarżonych, a jeżeli tak – czy wyczerpują znamiona zarzucanych im aktem oskarżenia czynów. Nie wydaje się trafnym poprzestanie na końcowym stwierdzeniu, iż „gmina faktycznie musiała ponieść dodatkowe wydatki na utrzymanie czystości

i porządku” (s. 52), jako że w ten sposób uwadze Sądu uchodzi kwestia odpowiedzialności karnej oskarżonych. A już zupełnie nie do przyjęcia jest kolejne stwierdzenie, gdzie mowa o tym, że gdyby nawet przyjąć, że oskarżeni swoim działaniem (zaniechaniem) wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 296 k.k., to „niewątpliwie działali w dobrze pojętym interesie gminy i jej mieszkańców” (s. 52). Taka konstatacja nie może stanowić o uniewinnieniu oskarżonych od zarzucanych im czynów,

a kodeks karny nie zna tak zdefiniowanego kontratypu.

Osobną kwestią jest to, czy w przypadku uznania winy oskarżonych, choćby tylko za przestępstwo z art. 296 § 1 k.k., a więc w typie podstawowym, sięgać należy po jedną z kar zasadniczych, czy też – mając na uwadze złożoność sytuacji, w jakiej przychodziło im działać – rozważyć np. ich odpowiedzialność na gruncie art. 1 § 2 Kodeksu karnego. Powyższa uwaga będzie mieć zresztą odniesienie, i to w dalece wyższym stopniu, do oceny zachowań oskarżonych (a więc nie tylko M. S.

i H. S. (1)) co do innych czynów opisanych w wyroku, co do których Sądowi pierwszej instancji przyjdzie wypowiedzieć się ponownie.

Przechodząc do oceny zasadności apelacji w części dotyczącej zarzutów opisanych w punktach 3 i 4, w pierwszej kolejności podkreślić należy, że w toku rozprawy odwoławczej oskarżyciel publiczny de facto zgodził się ze stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (s. 52-53), iż brak jest dowodów wskazujących na możliwość przypisania oskarżonym M. S. i H. S. (1) odpowiedzialności za przestępstwo z art. 231 § 2 k.k., a tym samym ich odpowiedzialność winna być oceniona przez pryzmat przepisu art. 231 § 1 k.k. A skoro tak, to przypomnieć należy, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. jest przestępstwem formalnym, należącym do przestępstw abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo, zaś działanie na szkodę interesu publicznego nie jest charakterystyką skutku, lecz zachowania się sprawcy, zaś samo powstanie bezpośredniego niebezpieczeństwa szkody nie jest zamiarem typu czynu zabronionego (zob. m. in. postanowienie SN z 25.02.2003 r., WK 3/03, OSNKW 2003, Nr 5-6, poz. 53; wyrok SN z 2.12.2002 r., IV KKN 273/01, LEX nr 74484; wyrok SN z 19.11.2004 r., III K.K. 81/04, OSNwSK 2004, poz. 2127). Sąd orzekający chyba nie do końca dostrzega tę kwestię, co niewątpliwie mogło mieć wpływa na treść zapadłego orzeczenia.

Osobnym zagadnieniem przy ponownej ocenie zarzutów z punktów 3 i 4, przy przyjęciu, że mogą one (choćby w części) stanowić przestępstwo, będzie zwrócenie uwagi na przedawnienie poszczególnych zarzutów, wchodzących w skład owych czynów.

Skoro przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3, to zgodnie z treścią art. 101 § 1 pkt 4 k.k. oraz art. 102 k.k. in fine, jego karalność ustaje z upływem 10 lat od popełnienia czynu. W takiej sytuacji niezbędna będzie szczegółowa egzegeza niezwykle szerokiego opisu czynów w punktach 3 i 4 i w zależności od wyników umorzenie postępowania lub przypisanie odpowiedzialności wyłącznie za działania podlegające ocenie merytorycznej (patrz: np. pkt 3.4.1).

Gdy chodzi o czyn opisany w punkcie 5 aktu oskarżenia, przy ponownej ocenie zważyć należy, że w opisie czynu zarzucanego oskarżonym M. S. i H. S. (1) brak wskazania znamion czynu z art. 231 § 1 k.k., co oznacza, że trudno w ogóle mówić

o ich odpowiedzialności za nadużycie uprawnień. Podobnie nietrafny wydaje się zarzut oszustwa (art. 286 § 1 k.k.); i w tej sytuacji ewentualną odpowiedzialność oskarżonych należy ocenić na gruncie art. 297 § 2 k.k. Będzie to między innymi wymagać odpowiedzi co do tożsamości tak rozumianego czynu w stosunku do zarzucanego aktem oskarżenia, uprzedzenia stron w trybie art. 399 k.p.k., stosownej zmiany opisu czynu

i jego kwalifikacji prawnej itp. A wszystko to pod warunkiem stwierdzenia, że zachowanie oskarżonych opisane w tych zarzutach (choćby w części) stanowi czyn zabroniony przez ustawę karną.

Oskarżeni M. S., H. S. (1) i A. Z. (1) pozostają pod zarzutem szeregu przestępstw z art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. (punkty 6, 7, 8 i 9 aktu oskarżenia). Niezależnie od oceny trafności stanowiska Sądu Okręgowego, wypowiedzianego na te okoliczności (zob. s. 68-70), rozważyć należy, czy wymienieni oskarżeni w ogóle mogą odpowiadać za przestępstwa z art. 231 § 2 k.k. i art. 271 § 3 k.k., co wymaga przyjęcia, że występowali

w opisanych okolicznościach jako „funkcjonariusze publiczni”

w rozumieniu art. 115 § 13 k.k., nie mówiąc już o kwestii świadomości działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Pozostaje natomiast do rozważenia odpowiedzialność oskarżonych za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k., co będzie kolejnym zadaniem Sądu pierwszej instancji.

Już sam opis czynu ujętego w punkcie 10 nie pozwala przyjąć, że oskarżeni M. S. i H. S. (1) dopuścili się poświadczenia nieprawdy, nie mówiąc już o tym, by mieli to uczynić w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (art. 231 § 2 k.k.). Stanowisko tego rodzaju, podobnie jak w odniesieniu do pozostałych zarzutów z art. 231 § 2 k.k., wyraził także oskarżyciel publiczny występujący w toku rozprawy odwoławczej. Z kolei mając na względzie ramy czasowe zarzucanych oskarżonym czynów (od 24.08.2001 r. – 19.11.2001 r.) uznać wypadnie, iż karalność przestępstwa

z art. 305 § 1 k.k. uległa przedawnieniu. Pozostaje więc rozważyć odpowiedzialność oskarżonych za przestępstwo z art. 271 § 3 k.k., oczywiście pod warunkiem, że w ich zachowaniu uda się wskazać na elementy świadczące o zdążeniu do celu w postaci „osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej”. W przeciwnym wypadku oskarżeni mogliby co najwyżej odpowiadać za występek z art. 271 § 1 k.k., ale w takiej sytuacji należałoby miedzy innymi pamiętać o treści art. 399 k.p.k. itd.

Przechodząc z kolei do omówienia apelacji w części dotyczącej zarzutów opisanych w punktach 12, 13 i 22 podkreślić należy, że brak podstaw do przypisania oskarżonym M. S. i H. S. (1) przestępstw z art. 231 § 2 k.k., a gdyby nawet widzieć w ich działaniach znamiona występków z art. 231 § 1 k.k., to ich karalność uległa przedawnieniu.

Pozostaje rozważyć zagadnienie odpowiedzialności obu oskarżonych za czyn z art. 271 § 1 k.k. (brak podstaw do przyjęcia, że chodzi

o przestępstwo z art. 271 § 3 k.k.), co w szczególności wymaga rozważenia czy wspomniane w opisie czynu „uchwały”, stanowią „dokument”

w rozumieniu art. 271 § 1 k.k. (patrz definicja ustawowa – art. 115 § 14 k.k.). Z niespornych ustaleń poczynionych przez Sąd Okręgowy (s. 32 i n.) wynika, że przetarg nieograniczony na roboty budowlane przy Szkole Podstawowej w D. ogłoszono po wykonaniu określonych prac przygotowawczych przez firmę oskarżonego B. K.. N. brzmią wywody Sądu orzekającego, iż oskarżeni nie posiadali wiedzy na temat wykonanych prac przy szkole w D., skoro prace te zostały przez nich zlecone. Tak więc rodzi się jednak kwestia ich odpowiedzialności za czyn z art. 271 § 1 k.k., o ile wspomniane uchwały to „dokumenty” w rozumieniu tego przepisu. Gdy chodzi o zarzut opisany

w punkcie 22, to rozważenia wymaga czy nie stanowi on czynu współukaranego w stosunku do zarzutu z punktu 13 aktu oskarżenia.

Gdy chodzi o zarzut 15, to w pełni aktualne są uwagi poczynione wyżej, a mianowicie w odniesieniu do zarzutu 13, a tym samym nie zachodzi potrzeb ich powtarzania. Podobnie ocenić należy kwestię odpowiedzialności oskarżonych: H. D., W. M. i H. S. (1) za przestępstwo zarzucane im w punkcie

16 aktu oskarżenia.

O ile w pełni wypada zgodzić się z Sądem wyrokującym, iż brak jest podstaw do przypisania oskarżonym zarzutu z art. 231 § 2 k.k., a zarzut

z art. 273 k.k. w międzyczasie uległ przedawnieniu, to kwestia braku odpowiedzialności za przestępstwo z art. 271 § 1 k.k. (a nie § 3) nie jest już tak oczywista, jakby to wynikało z pisemnego uzasadnienia wyroku (s. 75-77). W toku ponownego rozpoznania sprawy kwestia poświadczenia nieprawdy w protokołach odbioru końcowego i przekazania do eksploatacji kanalizacji sanitarnej powinna doczekać się pełniejszej oceny. Sąd Okręgowy w zasadzie czyni prawidłowe ustalenia (zob. s. 20-22), ale wyprowadza z nich wnioski niekoniecznie trafne gdy chodzi

o odpowiedzialność oskarżonych za zarzucany im czyn z art. 271 k.k. Dość osobliwie brzmią bowiem wywody, że „obie długości [kanalizacji – uwaga własna] tak naprawdę mogą być prawdziwe, a tym samym nie sposób dopatrywać się tu niczyjego zawinienia…”, zaś obiektywnie nieprawdziwe stwierdzenie w dokumencie końcowym, że kanalizację wykonano zgodnie z umową z dnia 3 lipca 1999 r. (umową pierwotną) należy oceniać „jedynie poprzez pewnego rodzaju uproszczenie, nie mające tak naprawdę większego znaczenia” (uzasadnienie, s. 76). Dalej tenże Sąd zauważa, że „dla jasności byłoby dobrze, gdyby w protokole końcowym zaznaczono po słowach „zgodnie z umową i aneksami”, ale nie ma to już większego prawnego znaczenia” (s. 77).

Z takimi konstatacjami na gruncie art. 271 k.k. dość trudno się zgodzić i stąd potrzeba ponownej, pogłębionej oceny dowodów zgromadzonych na tę okoliczność. Nie przesądza to rzecz jasna faktycznej odpowiedzialności oskarżonych za ten czyn, bowiem w pierwszej kolejności przyjdzie odpowiedzieć na pytanie, czy jego ujemny ładunek przekracza próg wskazany w art. 1 § 2 k.k.

Oskarżeni W. W. i B. K. pozostają pod zarzutem popełnienia dwóch przestępstw wiążących się z procesami budowlanymi przy Szkole Podstawowej w D. (punkty 18 i 19 aktu oskarżenia).

W przypadku pierwszego z tych czynów zauważyć należy, że w grę wchodzić może wyłącznie ich odpowiedzialność za występek z art. 271 § 1 k.k. Pogłębionej oceny wymaga zarzut z art. 286 § 1 k.k., gdzie oczekiwać należy jasnego stanowiska w przedmiocie niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Zaprezentowany w uzasadnieniu wyroku wywód (s. 78-79) brzmi dość osobliwie, albowiem Sąd Okręgowy z jednej strony wyraża „pewne wątpliwości co do zamiaru oskarżonych”, a z drugiej zauważa, że „oba podmioty ostatecznie prawidłowo się rozliczyły, poddając weryfikacji poniesione przez siebie wydatki”.

Nie można jednak zapominać, iż owo „ostateczne rozliczenie”

– w przypadku stwierdzenia określonych nieprawidłowości – nie powinno ekskulpować oskarżonych od zarzutu popełnienia przestępstwa, a co najwyżej będzie mieć znaczenie przy konstruowaniu odpowiedzialności karnej. Równocześnie pamiętać należy, że przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. dla jego zaistnienia wymaga wystąpienia skutku w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem, którego nie powinno się utożsamiać

z wyrządzeniem szkody. Od strony podmiotowej oszustwo określone

w art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych, a to oznacza, że sprawca przestępstwa zamiarem bezpośrednim powinien obejmować zarówno cel działania, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu (zob. wyrok SN z 14.01.2004 r., IV K.K. 192/03, LEX nr 84458). Nie można uznać za wypełnienie znamion strony podmiotowej oszustwa sytuacji, w której chociażby jeden z wymienionych wyżej elementów nie jest objęty świadomością sprawcy. Brak jest również realizacji znamion strony podmiotowej w przypadku, gdy sprawca chociażby jednego z wymienionych elementów nie obejmuje chęcią, lecz tylko nań się godzi (zob. wyrok SN z 22.11.1973 r., III KR 278/73, OSNPG 1974, Nr 7, poz. 81).

Tak więc dla przypisania oskarżonym odpowiedzialności za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. niezbędne będzie wykazanie, iż działali oni z zamiarem bezpośrednim, szczególnie zabarwionym (kierunkowym – dolus coloratus), a skutkiem ich zachowania było niekorzystne rozporządzenie mieniem przez Gminę S.. Gdy chodzi o czyn opisany

w punkcie 19, to zarzut z art. 273 k.k. uległ przedawnieniu, a tym samym aktualność zachowuje kwestia odpowiedzialności obu oskarżonych za występek z art. 271 § 1 k.k.

Wydaje się uprawnione stanowisko, że zarzut opisany w punkcie

23 aktu oskarżenia, stanowi czyn współukarany w stosunku do opisanego w punkcie 10 wyroku. Natomiast gdy chodzi o zarzut z punktu 25, to aktualność zachowują wcześniejsze wypowiedzi na temat oceny stopnia społecznej szkodliwości tego czynu (art. 1 § 2 k.k.). Końcowy z zarzutów, co do których przyjdzie się wypowiedzieć w toku ponownego rozpoznania sprawy, dotyczy oskarżonego H. D.. Także i w tym przypadku zebrane w sprawie dowody i (w tej części) prawidłowo ocenione przez Sąd Okręgowy (s. 85-86) nie wskazują, by oskarżony był sprawcą przestępstwa z art. 271 § 3 k.k. Odmiennie jednak ocenić należy kwestię zawinienia oskarżonego, mając na uwadze znamiona przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. skoro poza sporem jest to, iż oskarżony w dzienniku budowy kanalizacji w B. nie odnotował szeregu istotnych informacji dotyczących przebiegu prac. W ocenie Sądu wyrokującego była to jedynie „niestaranność w działaniu”, do tego usprawiedliwiona „wystąpieniem lokalnej społeczności”, czy dokonywanymi na bieżąco uzgodnieniami, które to okoliczności nie powinny wpływać na ocenę zachowania oskarżonego. Skoro dziennik budowy nie zawierał rzetelnych informacji, w tym o odstępstwach od pozwolenia na budowę, to niewątpliwie był dokumentem nierzetelnym,

a tym samym ponownego rozważenia wymaga odpowiedzialność oskarżonego za przestępstwo z art. 271 § 1 k.k.

Końcowo podkreślić należy, że w toku ponownego rozpoznania sąd orzekający w pierwszej instancji w szerokim zakresie winien korzystać

z przepisu art. 442 § 2 k.p.k. Jak kilkakrotnie zwracano uwagę wyżej,

z faktu iż wyrok uniewinniający co do siedmiorga oskarżonych został uchylony, nie należy wyprowadzać wprost wniosku, że wszyscy oni (i za wszystkie czyny) winni zostać skazani, albowiem stopień społecznej szkodliwości przeważającej części tych czynów jest na tyle niski, iż można i należy rozważyć skazanie z art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa adwokackiego na rzecz prawomocnie uniewinnionych oskarżonych J. W. (1), H. S. (2) i J. R. znajduje oparcie w treści art. 652 pkt 2 k.p.k.