Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 426/08

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 28 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Sławomir Urbaniak

Protokolant:Irmina Szawica

po rozpoznaniu w dniu 28-05-2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa A. T., W. J., S. C., M. K. (1)

przeciwko (...) Spółdzielni (...)we W.

o uchylenie uchwał

I. uchyla uchwałę Rady Nadzorczej (...) Spółdzielni (...)we W.nr (...)z dnia 31 marca 2008 r. w przedmiocie wykluczenia powoda A. T.ze Spółdzielni;

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda A. T. kwotę 937 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III. uchyla uchwałę Rady Nadzorczej (...) Spółdzielni (...)we W.nr (...) z dnia 31 marca 2008 r. w przedmiocie wykluczenia powoda M. K. (1)ze Spółdzielni;

IV. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda M. K. (1) kwotę 937 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

V. uchyla uchwałę Rady Nadzorczej (...) Spółdzielni (...)we W.nr (...) z dnia 31 marca 2008 r. w przedmiocie wykluczenia powoda W. J.ze Spółdzielni;

VI. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda W. J. kwotę 937 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

VII. uchyla uchwałę Rady Nadzorczej (...) Spółdzielni (...)we W.nr (...) z dnia 31 marca 2008 r. w przedmiocie wykluczenia powoda S. C.ze Spółdzielni;

VIII. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda S. C. kwotę 937 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powodowie A. T., W. J., S. C.i M. K. (1)domagali się uchylenia uchwał Rady Nadzorczej Spółdzielni (...)nr (...), (...), (...)i (...) z dnia 31 marca 2008 r. wykluczających powodów ze spółdzielni. Podstawą prawną żądania był art. 26 par. 6 pkt 2 ustawy prawo spółdzielcze.

W uzasadnieniu wskazali, że powodowie byli członkami Spółdzielni (...) we W., jak też inwestorami zaangażowanymi w budowę hali targowej przy ul. (...) we W.. Powodowie zdołali zrealizować inwestycję do etapu stanu surowego. Wobec pojawiającej się groźby niemożności dokończenia budowy, władze spółdzielni rozpoczęły starania o zaangażowanie dodatkowego inwestora, który dokończyłby inwestycję. W ten sposób zgłosił się prezes pozwanego R. W. (1) oferując rzekomą pomoc w finansowaniu budowy. Odbyło się wiele spotkań z prezesem, na których przedstawiał on warunki swojej pomocy. Wskazał przede wszystkim, iż bezwzględnym warunkiem stawianym przez niego jest połączenie obu spółdzielni i zrezygnowanie z możliwości zwrotu w terminie trzech miesięcy wpłaconych środków. W zamian powodowie otrzymali od prezesa gwarancję otrzymania prawa najmu stoiska w wybudowanej hali, przy czym prezes wskazał warunki przyszłego najmu. Była to dla powodów kwestia priorytetowa. Prezes W. oświadczał za każdym razem, że czynsz najmu będzie wynosił kwotę całkowitą wraz z mediami i wszelkimi opłatami wspólnymi -62 zł. netto. Kwota ta była co prawda wyższa od obowiązującej w umowie ze Spółdzielnią (...) (53 zł.), jednak nie odbiegała znacząco od cen rynkowych. Dodatkowo powodowie uzyskali prawo do zwrotu wpłaconych przez powodów wkładów w formie bonifikaty od czynszu najmu w wysokości 10- 20% miesięcznie przez okres 5-10 lat tak aby wkład każdego został zbonifikowany. Takie warunki bonifikaty były też zgodne z zapisami umowy inwestycyjnej, której treść sporządził prezes W., a której zawarcie postawił jako konieczny warunek połączenia obu spółdzielni. W w/w umowie strony zobowiązały się również do zawarcia umów najmu stoisk w budowanym obiekcie w dniu oddania budynku do użytkowania, przy czym umowa miała zostać zawarta na czas określony, do czasu rozliczenia poniesionych przez powodów wkładów inwestycyjnych właśnie w formie bonifikaty. Zatem umowa inwestycyjna była jednocześnie przedwstępną umową najmu, zawierając podstawowe warunki jej treści zaakceptowane uprzednio przez powodów. W umowie nie wskazano jedynie umówionej wartości czynszu najmu, pomijając zapisy w tej sprawie. W zaufaniu do tych uzgodnień powodowie podpisali umowy, wyzbywając się własności udziałów. Wiosną 2006 r. kupcy zostali poinformowani przez R. W. (1) o konieczności niezwłocznego podpisania umów najmu, których treść nie była z powodami nigdy konsultowana. Kupcy zaczęli się zgłaszać do spółdzielni celem podpisania umów, jednak ich niepokój wzbudziły warunki, w jakich wymagano ich podpisania. Wobec tego powodowie wstrzymali się z ich podpisywaniem. Po przeczytaniu treści projektu umowy okazało się, że jest ona wielce niekorzystna dla kupców, jednostronnie chroniąc interes Spółdzielni (...), a nade wszystko kwota czynszu była dwukrotnie wyższa od umówionej, a tym samym dwukrotnie wyższa od czynszów rynkowych w podobnych obiektach. Wynosiła 100 zł za 1 m2 na parterze i 90 zł za 1 m2 na pierwszym piętrze, a dodatkowo powodowie mieliby pokryć koszty mediów i koszty eksploatacyjne. Nadto w przypadku niektórych kupców wartość ulgi w połączeniu z czasem jej trwania nie powodowała bonifikaty wkładu. Dodatkowo umowa przewidywała niewyobrażalne kary za zachowania, które pozostawały poza jakąkolwiek kontrolą kupców. Powodowie podjęli próbę negocjacji idąc na liczne ustępstwa. Jednak prezes R. W. (1) odmówił wszelkich zmian podnosząc, że jeśli powodowie nie podpiszą umowy najmu, to stracą w pełni prawo do wpłaconego wkładu oraz do korzystania z hali. W efekcie długotrwałych negocjacji nie doszło do zmiany w treści umowy i podpisania umów najmu, mimo, że powodowie godzili się na zmianę wysokości czynszu z 62 zł (wraz ze wszystkimi opłatami) na kwotę 80zł (łącznie z wszelkimi opłatami). Powodowie poczuli się skrzywdzeni i z pomocą prawnika wystosowali zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez R. W. (1). Ponadto wystąpili z powództwem o ustalenie treści umowy najmu, a także o nakazanie spółdzielni złożenia oświadczenia woli o zawarciu umowy najmu. Powodowie pozostali bowiem bez pracy, a prawo handlowania w przedmiotowej hali było istotne dla ich bytu. Tymczasem każdemu z powodów w dniu 4 kwietnia 2008 r. doręczono uchwałę Rady Nadzorczej pozwanej o wykluczeniu ich ze spółdzielni, przy czym każdą z nich oparto na art. 24 §1 prawa spółdzielczego oraz § 19, 21 pkt, 23 pkt 1 statutu spółdzielni. W uzasadnieniu uchwały wskazano, iż powodowie działali wbrew interesowi spółdzielni i postanowieniom statutu, albowiem powodowie nie objęli lokali w wybudowanej hali albo zrezygnowali z prowadzenia w niej działalności gospodarczej (jak w przypadku M. K.). Nadto zdaniem Rady większość zarzutów w zawiadomieniu powodów o popełnieniu przez prezesa R. W. (1) przestępstwa nie ma charakteru prawno- karnego i powinno być przedmiotem postępowania wewnątrzspółdzielczego, a powodowie zgłaszając zawiadomienie do prokuratury podjęli działania godzące w dobre imię spółdzielni. Dodatkowo jako podstawę wykluczenia powołano okoliczność braku informowania organów kontrolnych pozwanej o zauważonych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu innych organów lub pracowników spółdzielni.

Zaskarżona uchwała narusza szereg przepisów prawa w tym prawa spółdzielczego, a oparta została na niesłusznej ocenie faktów. Działania powodów bowiem w żadnym wypadku nie są dokonywane wbrew interesom spółdzielni, ani też nie pozostają w sprzeczności z postanowieniami statutu i nie godzą w dobre imię spółdzielni. Zasadne w ocenie powodów było ich zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Treść umowy inwestycyjnej podpisanej przez niektórych pokrzywdzonych jeszcze ze Spółdzielnią (...)była przygotowana przez Pana W.. Potwierdza to jej identyczność z tymi podpisanymi bezpośrednio ze spółdzielnią (...), jak też zakwalifikowanie wnoszonych na ich podstawie środków jako wkłady inwestycyjne „C”, których nie przewidywał statut Spółdzielni (...). Przed połączeniem spółdzielni dokonano zmiany statutu Spółdzielni (...), który traktował w sposób odmienny dotychczasowych członków i członków związanych z przedmiotową inwestycją - pokrzywdzonych. Różnica ta działała na niekorzyść powodów, którzy jako jedyni spółdzielcy wnosili wkład na własność spółdzielni bez możliwości jego zwrotu pod żadnym warunkiem, a były to za każdym razem kwoty kilkudziesięciu tysięcy oraz jako jedyni zostali pozbawieni prawa do dziesięcioletniego terminu uzupełnienia „wpisowego" na rzecz terminu jednego miesiąca (co już na początku poskutkowało utratą przez 70% kupców członkostwa w spółdzielni (...)wobec braku możliwości dokonania zapłaty w terminie miesiąca). Wysokość czynszu była ustalona przez strony, a zagwarantowana przez R. W.kwota 62,00zł była podstawą decyzji kupców o połączeniu spółdzielni i kontynuowaniu realizacji inwestycji. W efekcie przedstawiona umowa najmu, która zawierała stawkę czynszu najmu w wysokości 100 zł za 1 m2 zawierała jedynie zapisy chroniące interes spółdzielni Na tak drastyczne różnice powodowie się nie godzili, stąd próba negocjacji, a wobec jej bezskuteczności konieczność wystąpienia na drogę sądową.

W odpowiedzi na pozew (k.128-130) strona pozwana (...) Spółdzielnia (...)wniosła o odrzucenie powództwa, ewentualnie oddalenie powództwa i obciążenie strony powodowej kosztami postępowania. Domagając się odrzucenia pozwu wskazała, że pozew został wniesiony po upływie terminu wskazanego w ustawie do wniesienia powództwa, a ponadto nie został podpisany przez wszystkie osoby wskazane jako strona powodowa. Ponadto powództwo jest nieuzasadnione merytorycznie a stanowisko Rady Nadzorczej było słuszne i w pełni uzasadnione.

W kolejnym piśmie procesowym strona pozwana dodała, że podstawowym jej celem po połączeniu ze Spółdzielnią (...) było dokończenie inwestycji budowy hali targowej, natomiast podstawowym obowiązkiem każdego członka spółdzielni, który wniósł wkład inwestycyjny było rozpoczęcie i prowadzenie odrębnej działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu w lokalu użytkowym nowo wybudowanej hali targowej - w terminie najpóźniej oddania obiektu do użytku. Dlatego też nieobjęcie lokali użytkowych przez powodów na zasadzie umowy najmu (za wyjątkiem M. K. (1)) i ich unieruchomienie przez okres 1,5 roku i nieprowadzenie w nich działalności gospodarczej z jednoczesnym wysuwanym żądaniem pod adresem spółdzielni zabraniającym wynajęcia tych powierzchni, do czasu rozstrzygnięcia przez Sąd a w przypadku S. C. twierdzenie o odstąpieniu od umowy inwestycyjnej - należy uznać za świadome działanie wbrew interesom spółdzielni i nieprzestrzeganie § 14 statutu spółdzielni. Pozwana uważała, że objęcie lokali użytkowych przez powodów na podstawie umowy najmu było ich obowiązkiem, a powody dla których wnieśli powództwa cywilne przeciwko spółdzielni (a także proces karny) w niczym nie ograniczały możliwości wywiązania się z tego obowiązku jak również nie ograniczało w żaden sposób dochodzenia praw powodów, których domagają się w odrębnych postępowaniach cywilnych. Pozwana ponadto dodała, iż z par.2 art. 24 prawa spółdzielczego wynika, że wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Powodowie działali bowiem wbrew interesowi spółdzielni i postanowieniom statutu i działanie to nosi cechy winy umyślnej. Samo wszczęcie przez Prokuraturę Rejonową postępowania karnego w sprawie, a nie przeciwko osobie- zarządowi pozwanej wcale nie świadczy o tym, że zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa było uzasadnione. Nadto postępowanie to zostało umorzone wobec braku znamion czynu zabronionego. Zarzuty w nim przedstawione noszą cechy jedynie pomówienia. Pozwana nadto dodała, iż zarząd pozwanej nigdy nie obiecywał czynszu według stawki 62 zł.. W momencie prowadzenia rozmów tak w trakcie jak i przed poznaniem pełnych nakładów inwestycji, ustalenie wysokości czynszu nie było bowiem możliwe. Nieprawdą jest również twierdzenie, że umowa inwestycyjna była umową przedwstępną. Nie znajduje to żadnego oparcia w przepisach kodeksu cywilnego choćby z tego powodu, że nie zawiera istotnych elementów koniecznych dla zawa rcia umowy przedwstępnej. Pozwana uważa, że o zamierzeniach i winie umyślnej powodów świadczy miedzy innymi fakt, że pomimo podpisania umów inwestycyjnych, w których nie ustalono żadnej stawki czynszu i w których było wyraźnie wskazane, że wkłady pieniężne nie podlegają zwrotowi w żadnym wypadku, to powodowie pomimo tych zapisów, które sami zaakceptowali, po połączeniu zaczęli je kwestionować, w tym między innymi poprzez próbę odzyskania kwot wkładów inwestycyjnych, domagania się mniejszej stawki czynszu i nie obejmując powierzchni handlowych/nie podpisując umów najmu/, prowadząc działania przeciwko zarządowi pozwanej, co naraziło pozwaną na utratę dobrego imienia, a także utratę zdolności kredytowej spółdzielni. Pozwana Spółdzielnia miała bowiem ugruntowaną i dobrą pozycję na rynku gospodarczym, spółdzielczym i dobrą opinię na płaszczyźnie współpracy z lokalnymi władzami miasta W.. Spółdzielnia pomogła powodom wyjść z ich trudnej sytuacji. Działanie powodów było nacechowane złą wolą i złą wiarą, było działaniem wbrew wszelkim uzgodnieniom obu spółdzielni przed połączeniem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie byli członkami Spółdzielni (...). W związku z likwidacją istniejącego targowiska przy (...)we W., w celu zapewnienia powodom (kupcom) stanowisk pracy, spółdzielnia (...)jako dzierżawca nieruchomości przy ul. (...)we W.(oznaczonej geodezyjnie jako działki (...). (...)i część działki (...), obręb G.) rozpoczęła realizację inwestycji budowy Centrum Handlowego- (...). Powodowie mieli prowadzić na tej hali swoją działalność handlowa i usługową. Zainwestowali w budowę własne nakłady finansowe. Wobec braku dostatecznych środków Spółdzielnia (...) (...)zaczęła się zadłużać i była bliska upadłości. Na przełomie lipca i sierpnia 2004 r. rozpoczęły się pierwsze spotkania Spółdzielni (...)z przedstawicielami (...) Spółdzielni (...). Połączenie spółdzielni było jedynym rozwiązaniem ratującym Spółdzielnię (...) (...) od upadłości.

Dowód: uchwała zarządu nr (...)z 15.11.2004 r. k. 161, uchwała zarządu nr (...) z 30.11.2004r. k. 162, uchwała RN nr (...)z dn. 7.01.2005r. k. 163, pismo zarządu (...)z dnia 23.02.2005 r. k. 165-167, zeznania świadka J. M. (1)k.449-451, zeznania świadka A. D.k.466-467, k. 473-476, zeznania świadka J. O.k. 481-484. k. 605-606, przesłuchanie powoda S. C.k.927-935, przesłuchanie powoda A. T.k.980-987, przesłuchanie powoda M. K. (1)e- protokół z dn.23.08.2012r.(k.1000) 00:11:37- 01:15:22, przesłuchanie powoda W. J., e- protokół z dn. z dn.23.08.2012r. (k. 1001) 01:15:22 – 01:43:14.

Jeszcze przed połączeniem się spółdzielni przedstawiciele (...) Spółdzielni (...)dnia 27.01.2005 r. podjęli uchwałę nr (...)w sprawie zmian w statucie Spółdzielni (...). Zarząd i Rada Nadzorcza Spółdzielni (...)uchwałą nr (...) z dnia 26.07.2005 r. zatwierdzili, że statutem stanowiącym podstawę dalszej działalności jest statut (...) Spółdzielni (...)z uchwalonymi zmianami. Nie wszyscy członkowie Spółdzielni (...)byli o tych zmianach powiadomieni.

Wprowadzone zmiany w statucie Spółdzielni (...)dotyczyły m.in. tego, że członek spółdzielni przejmowanej w ramach łączenia się spółdzielni, którego udział jest niższy od udziału określonego w statucie i jest osobą fizyczną nie posiadającą wkładów pieniężnych inwestycyjnych tzw. wkładów „C”, jest zobowiązany do uzupełnienia udziału do pełnej jego wysokości w terminie 10 lat od połączenia się Spółdzielni, natomiast pozostali członkowie są zobowiązani i deklarują uzupełnienie udziału do pełnej jego wysokości w terminie 30 dni od połączenia się spółdzielni. Dalej uchwalili, że członkowie spółdzielni maja prawo wnoszenia wkładów inwestycyjnych na własność spółdzielni, które nie są oprocentowane oraz nie podlegają zwrotowi. Wkłady te określone jako „C” przyjmowane są od dnia wniesienia na własność spółdzielni na zawsze. Wkłady pieniężne inwestycyjne „C” są wkładami, które upoważniają inwestora -członka spółdzielni do otrzymania określonej w umowie inwestycyjnej powierzchni handlow- usługowej lub innej powierzchni użytkowej po zakończonej wspólnej inwestycji budynku na zasadach umowy najmu w celu prowadzenia samodzielnie lub wspólnie z osobą trzecią określonej działalności gospodarczej handlowej lub usługowej z prawem do bonifikaty w wysokości 10- 20% czynszu najmu netto miesięcznie przez okres od 5 do 10 lat. Wysokość oraz okres, na jaki będzie udzielona bonifikata do czynszu najmu określi uchwała Rady Nadzorczej Spółdzielni na wniosek Zarządu Spółdzielni po całkowitym rozliczeniu nakładów inwestycyjnych i kosztów utrzymania danej nieruchomości .

Wkłady inwestycyjne „C” nie podlegają prawu spadkowemu, gdyż z chwilą ich wniesienia przechodzą na własność spółdzielni, a wnoszący je członek zrzeka się do nich praw o jakikolwiek zwrot.

Powodowie jako członkowie spółdzielni (...) posiadali wkłady inwestycyjne „C”. Wielu byłych członków Spółdzielni (...)nie było w stanie uzupełnić wkładów inwestycyjnych „C” w przeciągu wyznaczonego 30 dniowego terminu i nie weszli do Spółdzielni (...).

Zapisu o przejmowaniu na własność wkładów inwestycyjnych „C” nie było w statucie Spółdzielni (...).

Dowód: uchwała nr (...)Zebrania Przedstawicieli (...) Spółdzielni (...)dnia 27.01.2005r. k. 45-50, uchwała nr (...) z dnia 26.07.2005r. k. 172 , statut spółdzielni (...)uchwalony w dniu 30.10.2003r. k. 16-36, statut spółdzielni (...)k. 37-44, zeznania świadka J. M. (1)k.449-451 zeznania świadka J. O.k. 481-484. k. 605-606, zeznania świadka L. S.k. 844, przesłuchanie powoda S. C.k.927-935, przesłuchanie powoda A. T.k.980-987, przesłuchanie powoda M. K. (1)e-protokół z dn.23.08.2012r. (k. 1000) 00:11:37- 01:15:22, przesłuchanie powoda W. J., e - protokół z dn. z dn.23.08.2012r. (k. 1001) 01:15:22 – 01:43:14.

W prowadzonych negocjacjach dotyczących połączenia się spółdzielni powodowie otrzymali od prezesa (...) Spółdzielni (...) R. W. (1)informację, że czynsz najmu stoiska w wybudowanej hali będzie wynosił 62 zł netto za 1 m2 i będzie to kwota całkowita wraz z mediami i wszelkimi opłatami wspólnymi.

Dowód: zeznania świadka J. M. (1) k.449-451, zeznania świadka A. D. k.466-467, k. 473-476, zeznania świadka J. O. k. 481-484. k. 605-606, przesłuchanie powoda S. C. k.927-935, przesłuchanie powoda A. T. k.980-987, przesłuchanie powoda M. K. (1) e- protokół z dn.23.08.2012r. (k. 1000) 00:11:37- 01:15:22, przesłuchanie powoda W. J., e protokół z dn. z dn.23.08.2012r. (k. 1001) 01:15:22 – 01:43:14 .

W celu kontynuacji zadania inwestycyjnego jeszcze przed połączeniem w 2005r. powodowie podpisali ze spółdzielnią (...), i później z Spółdzielnią (...) umowy inwestycyjne, na mocy których zadeklarowali swój udział w nakładach inwestycyjnych budowy. Podpisanie w/w umów przez inwestorów było warunkiem koniecznym połączenia obu spółdzielni. Zarząd i Rada Nadzorcza Spółdzielni (...)podjęły decyzję akceptującą umowę inwestycyjną i umowę pożyczki inwestycyjnej.

W ww. umowie strony zobowiązały się do zawarcia umów najmu stoisk w budowanym obiekcie w dniu oddania budynku do użytkowania. Inwestorzy oświadczyli, że zgodnie z deklaracją wpłacili na rachunek i na własność spółdzielni określone kwoty jako wkład inwestycyjny „C”. Strony ustaliły, że wkład nie jest oprocentowany i nie podlega zwrotowi w żadnym przypadku. Spółdzielnia zobowiązuje się po zakończeniu budowy do zaoferowania i zapewnienia inwestorowi w oparciu o umowę najmu powierzchnię użytkową w centrum handlowym w wielkości równej wniesionych wkładów inwestycyjnych. Przyrzeczona umowa najmu zostanie zawarta na czas określony do dnia ostatecznego rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych w formie bonifikaty w wysokości 10% do 20% czynszu najmu netto. Inwestor zrzeka się wszelkich praw i roszczeń, co do zwrotu i odszkodowań z tytułu wniesionych wpłat.

Umowa inwestycyjna nr 1.09.2005r. pomiędzy (...) Spółdzielnia (...) (...) a A. T.została zawarta w dniu 2.09.2005r.

Wcześniej zostały podpisane umowy inwestycyjne ze S. C.(umowa nr (...)) oraz umowa inwestycyjna nr (...) z W. J.oraz M. K. (1)

Dowód: umowa inwestycyjna zawarta z A. T.k. 88 -93, umowa inwestycyjna nr (...)ze S. C.z 10.01.2005r. k. 238-241, umowa inwestycyjna nr (...) z W. J.k. 246- 249

Ostatecznie Spółdzielnia (...)podjęła uchwałę zarządu nr (...) z dnia 26.07.2005r. w kwestii połączenia obu spółdzielni. Dnia 8.11.2005 r. spółdzielnia (...)i Spółdzielnia (...)połączyły się.

Dowód: uchwała zarządu nr 3 z dnia 26.07.2005r. k. 172,

Spółdzielnia (...)na podstawie umowy kupna sprzedaży w dniu 29.12.2006r. przejęła na własność grunt zabudowany halą targową położony przy ul. (...)we W., oznaczony geodezyjnie jako działki (...) (...) i część działki (...), obręb G.. W umowie kupna Spółdzielnia (...)zobowiązała się do przeniesienia do hali targowej podmiotów gospodarczych, w tym m.in. powodów.

Dowód: przedwstępna umowa sprzedaży k. 71-75, umowa sprzedaży z dnia 29.12.2006r. k. 76-87

Spółdzielnia (...) kontynuowała rozpoczętą budowę centrum handlowego doprowadzając ją do stanu surowego zamkniętego. Jej udział finansowy w realizacji umowy wyniósł ok. 30 % łącznych nakładów inwestycyjnych, które finansowała ze środków własnych, kredytu bankowego lub pożyczek.

Dowód: zeznania świadka J. M. (2) k. 703-708, k.723-727, zeznania świadka M. K. (3) k. 714, przesłuchanie R. W. (1) e-protokół z dn. 11.12.2012r. (k.1014) 00:1:46- 00:43:06, e- protokół z dn. 30.04. 2013r. ( k. 1039) 00:10:43- 00:35:40

Na zebraniach zarządu spółdzielni w dniu 26.01.2006r. i 22.03.2006r., w których uczestniczyli również powodowie, omówiono warunki umowy najmu, jaka miała obowiązywać przyszłych najemców. Na zebraniu wspomniano o tym, że kwota najmu może wynieść 100zł za 1 m2.

Dowód: notatki ze spotkania członków na zebraniach zarządu spółdzielni w dniu 26.01.2006r. i 22.03.2006r.k.204-212, zeznania świadka A. D. k.466-467, k.473-476, zeznania świadka J. O. k. 481-484. k. 605-606 przesłuchanie R. W. (1) e-protokół z dn. 11.12.2012r. (k.1014) 00:1:46- 00:43:06, e- protokół z dn. 30.04. 2013r. ( k. 1039) 00:10:43- 00:35:40

Budynek został oddany do użytku w dniu 23.08.2006 r. Wiosną 2006 r. kupcy zostali poinformowani przez prezesa (...) Spółdzielni (...) R. W. (1) o konieczności niezwłocznego podpisania umów najmu. Kupcy zaczęli się zgłaszać do spółdzielni celem podpisania umów. W treści projektu umowy wskazane było, że kwota czynszu za stoiska w wybudowanej hali targowej wynosić będzie 100 zł za 1 m2 na parterze i 90 zł za 1 m2 na pierwszym piętrze. Dodatkowo kupcy mieliby pokryć media i koszty eksploatacyjne. Umowa przewidywała także kary pieniężne (w tym np. dzienną karę 300 zł za nieotwarcie stoiska)

Powodowie wstrzymali się z podpisaniem przygotowanych umów, które były dla nich niekorzystne. Powodowie podjęli próbę negocjacji. W efekcie długotrwałych negocjacji powodowie zgodzili się na zmianę wysokości czynszu na kwotę 80 zł za 1 m2 (łącznie z wszelkimi opłatami), później na 100 zł. Ostatecznie powodowie A. T. i W. J. nie podpisali jednak umowy najmu. S. C. nie podpisał umowy najmu, gdyż w ogóle nie miał ostatecznie przydzielonego stoiska handlowego. W związku z tym domagał się od spółdzielni zwrotu uiszczonego wkładu. M. K. (1) podpisał umowę najmu w dniu 08.05.2006 r. i podjął działalność handlową. Umowa ta w 2007 r. uległa rozwiązaniu.

Dowód: wezwania do zawarcia umowy najmu z dnia 24.08.2006r.k.242,k.243,k.244, wezwanie do polubownego załatwienia spornej kwestii k. 250, pismo Spółdzielni (...) z dnia 10.07.2006 r. k.113, pismo kupców z dnia 29.05.2006r. k. 114-115, pismo z dnia 20.11.2007r. k. 116-118, pismo kupców z dnia 24.06.2007 k. 119-121, pismo Spółdzielni (...) z dnia 25.07.2006r., k.122-123, pismo A T. z dnia. 27.08.2006r. k. 215, pismo Spółdzielni (...) z dnia 10.07.2006r. k. 218, notatki k. 223- 224, umowa najmu M. K. (1) z dn. 08.05.2006r. k. 260-276, zeznania świadka J. M. (2) k. 703-708, k. 723-727, zeznania świadka M. K. (3) k. 714, przesłuchanie powoda S. C. k.927-935, przesłuchanie powoda A. T. k.980-987, przesłuchanie powoda M. K. (1) e- protokół z dn.23.08.2012r. (k. 1000) 00:11:37- 01:15:22, przesłuchanie powoda W. J., e- protokół z dn. 23.08.2012r. (k. 1001) 01:15:22 – 01:43:14, przesłuchanie R. W. (1) e-protokół z dn. 11.12.2012r. (k.1014) 00:1:46- 00:43:06, e- protokół z dn. 30.04. 2013r. ( k. 1039) 00:10:43- 00:35:40.

Powodowie pismem z dnia 12 lipca 2007 r. zawiadomili Prokuraturę Rejonową Wrocław Stare Miasto o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Prezesa zarządu pozwanej spółdzielni R. W.polegającego na doprowadzeniu poszkodowanego do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem za pomocą wprowadzania w błąd tj. o oszustwo z art. 286 kk. Wskazali, że zostali przymuszeni przez prezesa do podpisania niekorzystnych dla nich umów inwestycyjnych, które podobnie jak przyjęty przez nową spółdzielnie (...)statut przewidywał niekorzystne rozwiązania, co do charakteru prawnego wnoszonych przez powodów wkładów inwestycyjnych. Prezes deklarował, że wysokość czynszu będzie wynosiła 62 zł za 1m2. Treść umów najmu które poszkodowani mieliby podpisać była dla nich niekorzystna i obliczona na wyzysk.

Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia Stare Miasto dnia 21.04.2008r. umorzyła postępowanie na skutek braku znamion czynu zabronionego. Powodowie wnieśli zażalenie na to postanowienie. Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia dnia 4.09.2008r. zażalenia nie uwzględnił i zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.

Dowód: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa k. 107-112, zażalenie na postanowienie o umorzeniu śledztwa prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Stare Miasto z dnia 21.04.2008r. k. 94-106, postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieście z dnia 4.09.2008r k. 448.

Dnia 31.03.2008r. Rada Nadzorcza Spółdzielni (...), po zapoznaniu z wnioskiem zarządu w tej sprawie, na podstawie art. 24 par. 1 prawa spółdzielczego oraz par. 19, 21 pkt 1 23 pkt 1 i 2 statutu spółdzielni , podjęła następujące uchwały:

- uchwałę nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka S. C.,

-uchwałę nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka W. J.,

- uchwałę nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka A. T.,

- uchwałę nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka M. K. (1).

W uzasadnieniu tych uchwał Rada Nadzorcza Spółdzielni (...)wskazała, iż powodowie zawarli ze Spółdzielnią umowy inwestycyjne, w których zobowiązali się do zawarcia umów najmu określonych lokali, a także że w dniach 26 stycznia 2006r. i 22 marca 2006r. na zebraniach zarządu spółdzielni, w których uczestniczyli również powodowie omówiono wszelkie warunki umowy najmu, jaka miała obowiązywać przyszłych najemców, a powodowie nie wyrazili zastrzeżeń w tym zakresie. Dodatkowo wskazano, iż pozwany wielokrotnie zwracał się do powodów z inicjatywami zawarcia umowy. Tymczasem pozwani wystąpili z powództwem żądając zawarcia umowy najmu ze spółdzielnią na warunkach „określonych” przez siebie, odmiennych od ustaleń przyjętych na zebraniu w dniu 22 marca 2006r, natomiast powód M. K. (1)zawarł przedmiotową umowę z pozwanym. Nadto powód S. C.złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy i zażądał zwrotu wpłaconych udziałów inwestycyjnych. Ponadto powodowie pismem z dnia 12 lipca 2007r. zawiadomili Prokuraturę Rejonową Wrocław Stare Miasto o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez prezesa zarządu pozwanego. Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Rada Nadzorcza spółdzielni uznała, iż powodowie działali wbrew interesowi spółdzielni i postanowieniom statutu, albowiem powodowie nie objęli lokali w wybudowanej hali albo zrezygnowali z prowadzenia w niej działalności gospodarczej (jak w przypadku M. K.). Nadto zdaniem Rady większość zarzutów w zawiadomieniu powodów o popełnieniu przez prezesa R. W. (1)przestępstwa nie ma charakteru prawno karnego i powinna być przedmiotem postępowania wewnątrzspółdzielczego, a powodowie zgłaszając zawiadomienie do Prokuratury podjęli działania godzące w dobre imię Spółdzielni. Dodatkowo jako podstawę wykluczenia powołano okoliczność braku informowania organów kontrolnych pozwanej o zauważonych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu innych organów lub pracowników spółdzielni.

Dowód: uchwała nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka M. K. (1)k. 51-55, uchwała nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka A. T.k. 56-60, uchwała nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka W. J.k. 61-65, uchwała nr (...)w sprawie wykluczenia ze spółdzielni członka S. C.k. 66-70.

Sąd zważył, co następuje:

Powodowie domagali się uchylenia uchwał Rady Nadzorczej Spółdzielni (...)nr (...), (...), (...)i (...)z dnia 31 marca 2008r. wykluczających powodów ze spółdzielni.

Możliwość zaskarżenia przez członka spółdzielni do sądu uchwały usuwającej członka ze spółdzielni wynika z art. 24 § 6 pkt 2 prawa. spółdzielczego. Zaskarżenie do sądu uchwały o wykreśleniu lub wykluczeniu członka ze spółdzielni jest możliwe nawet bez wyczerpania wewnątrzspółdzielczego postępowania (odwołania od uchwały rady nadzorczej do walnego zgromadzenia). Termin do wniesienia skargi do sądu na uchwałę rady nadzorczej wynosi 6 tygodni od doręczenia członkowi uchwały z uzasadnieniem. Powodowie, którym zaskarżone uchwały doręczone zostały w dniu 24.04.2008r. zachowali wyznaczony termin i uznać trzeba, że spełnione zostały warunki formalne do wytoczenia niniejszego powództwa.

Powodowie domagając się uchylenia przedmiotowych uchwał podnosili, że okoliczności, które legły u podstaw tych decyzji, w kontekście przepisów ustawy prawa spółdzielczego i obowiązujących w pozwanej spółdzielni postanowień statutu nie mogły w istocie być podstawą takiej decyzji organów pozwanej spółdzielni.

Oceniając zasadności decyzji Rady Nadzorczej z dnia 31.03.2008r. Sąd obowiązany był przede wszystkim odnieść się do tych kwestii, które legły u podstaw zaskarżonych decyzji. Rola Sądu w postępowaniu o wykreślenie członka z rejestru polega nie na ocenie całokształtu zachowania się i działalności członka, lecz jedynie na zbadaniu, czy przyczyny podane w uchwale o wykreśleniu istniały i czy wykreślenie członka spółdzielni z tych właśnie przyczyn nie naruszało przepisów prawa lub postanowień statutu (wyrok SA 2010.10.29 I ACa 930/10 w Krakowie LEX nr 948557).

Podstawa wykluczenia powodów jako członków spółdzielni była jednakowa w odniesieniu do każdego z nich i opierała się na przepisie art. 24 par. 1 prawa spółdzielczego oraz par. 19, 21 pkt 1, 23 pkt 1 i 2 statutu spółdzielni. Tożsame były też motywy tych decyzji w odniesieniu do każdego z powodów, wskazane w uzasadnieniu uchwał. W istocie do zasadniczych zagadnień Rada Nadzorcza odniosła się końcowej części uzasadnień i wskazała na dwie kluczowe kwestie, które legły u podstaw decyzji.

Pierwsza z ich to działanie wbrew interesom spółdzielni. W ocenie pozwanej nieobjęcie lokali użytkowych przez powodów na zasadzie umowy najmu (za wyjątkiem M. K. (1)) i ich unieruchomienie przez okres 1,5 roku oraz nieprowadzenie w nich działalności gospodarczej, a w przypadku S. C. twierdzenie o odstąpieniu od umowy inwestycyjnej - należy uznać za świadome działanie wbrew interesom spółdzielni i nieprzestrzeganie § 14 statutu spółdzielni. Pozwana uważa, że objęcie lokali użytkowych przez powodów na podstawie umowy najmu było ich obowiązkiem. Jeśli bowiem powodowie zgodzili się na warunki połączenia obu spółdzielni, czego wyrazem była także umowa inwestycyjna i zgodzili się na zawarcie w statucie postanowień o braku zwrotu wkładów inwestycyjnych, nie mogą wysuwać teraz sprzecznych z tymi zapisami roszczeń wobec spółdzielni. Wskazała, że zasadniczym celem spółdzielni było dokończenie rozpoczętej inwestycji budowlanej w postaci hali targowej położnej przy ul. (...) we W.. Natomiast podstawowym obowiązkiem każdego ze spółdzielców było rozpoczęcie i prowadzenie nadal działalności handlowej na terenie wskazanego wyżej obiektu.

Odnosząc się do tej pierwszej kwestii należy poczynić następujące uwagi. Po pierwsze z art. 24 § 2 prawa spółdzielczego wynika, że wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. /Przyczyny wykluczenia określa też statut spółdzielni (...) w § 21 i 22, należy jednak interpretować te postanowienia z uwzględnieniem ustawy wyższego rzędu jaką jest ustawa prawo spółdzielcze/. Z treści wskazanego powyżej przepisu art. 24 § 2 prawa spółdzielczego wynika więc, że musi być spełnionych kilka przesłanek, aby spółdzielnia mogła wykluczyć członka ze swojego grona. A zatem spółdzielnia, która jest obciążona ciężarem dowodu wykazania przesłanek wykluczenia członka, musi ustalić, że działania członka są nacechowane winą umyślną lub rażącym niedbalstwem i jednocześnie musi wykazać, że zachowanie takie nie pozwala pogodzić dalszego pozostawania członka w spółdzielni z postanowieniami statutu lub dobrymi obyczajami.

W ocenie Sądu żadna z przesłanek nie została wykazana. Spółdzielnia musiałaby wykazać, że powodowie umyślnie chcieli doprowadzić do sytuacji, która miała zaszkodzić spółdzielni, a ich działania nakierowane były na to, żeby spółdzielnia poniosła szkodę. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wyłania się natomiast odmienny obraz sytuacji. Mianowicie mieliśmy do czynienia z negocjacjami między dwoma podmiotami stosunku cywilnoprawnego: po jednej stronie powodowie jako kupcy po drugiej spółdzielnia Między tymi podmiotami miało dojść do zawarcia pewnych umów cywilnoprawnych.

Interesy obu stron ścierały się. Spółdzielni zależało, aby umowy związane z prowadzeniem działalności handlowej w spółdzielni były korzystne dla spółdzielni. Natomiast poszczególnym najemcom zależało na tym, aby czynsz był jak najniższy. Kupcy zabiegali o ustalenie niższej stawki opłaty najmu już nawet nie po to, aby osiągać istotny zysk, lecz aby działalność gospodarcza była w ogóle dla nich opłacalna. Kontrakt cywilnoprawny charakteryzuje się tym, że oba podmioty mają pełną autonomię w kwestii zawierania oraz kształtowania treści przyszłej umowy. Zasada swobody umów zapisana jest wprost w art. 353 1 k.c. Dzięki swobodzie umów podmioty prawa cywilnego mogą kształtować własną sytuację prawno-obligacyjną w sposób, który w największym stopniu odpowiada ich interesom. Istotne jest również równouprawnienie stron stosunków prawnych. P odmioty prawa cywilnego nie mogą władczo kształtować sytuacji prawnej strony przeciwnej. Mówienie o tym, że działania powodów są działaniami nakierowanymi na wyrządzenie szkody spółdzielni jest nieporozumieniem. Każda ze stron miała swój interes majątkowy, który chciała realizować. Oczywiste w obrocie cywilnoprawnym jest to, że obie strony dążyły do tego, aby ich sytuacja majątkowa po zakończeniu negocjacji była dla nich korzystna. Dlatego też stawiane zarzutów przeciwko powodom w tym kontekście uznać należy za bezpodstawne. Powodowie muszą zabezpieczyć w pierwszej kolejności własny interes majątkowy. Nie może być tak, że oczekuje się poświęcenia własnych interesów członków, aby ratować interesy spółdzielni.

Sąd zwrócił również uwagę na to, że Spółdzielnia (...)przyjmując takie a nie inne postanowienia w momencie nowelizowania statutu postawiła powodów w sytuacji niekorzystnej w porównaniu z sytuacją dotychczasowych członków spółdzielni w odniesieniu do zwrotu wkładów inwestycyjnych „C”. Członkowie przejmowanej spółdzielni, którzy wnieśli swoje wkłady inwestycyjne do spółdzielni przejmującej (...), nie mogli w późniejszym czasie, już po przejęciu przez nową spółdzielnię, domagać się ich zwrotu. Te postanowienia były dla powodów niekorzystne, dlatego też nie sposób dziwić się powodom, że zamierzali zabezpieczyć swoje dalsze interesy w toku rozmów ze stroną pozwaną. Tym bardziej, że jak wielokrotnie podkreślano w orzeczeniach sądów powszechnych, które to stanowisko tut. Sąd w pełni podziela, możliwość domagania się od spółdzielni zwrotu wniesionych przez członków wkładów jest powszechnie akceptowana.

W ocenie Sądu, brak podstaw do przejęcia, że powodowie z winy umyślnej dopuścili się działania na szkodę i wbrew interesom spółdzielni. Tak tej całej sytuacji postrzegać nie można. Sąd nie dostrzega również naruszenia dobrych obyczajów ani postanowień statutu.

W dalszej kolejności należy również podkreślić, że strony istotnie związane były umowami inwestycyjnymi. Nie można jednak przyjąć, że umowa inwestycyjna stanowiła umowę przedwstępną, której wykonanie wiązałoby się wymuszeniem określonego zachowania po obu stronach umowy, włączając możliwość dochodzenia zawarcia umowy przyrzeczonej. Strona pozwana sam przyznała, że z powodu braku istotnych postanowień przyszłej umowy najmu w umowie inwestycyjnej nie może być ona postrzegana jako umowa przedwstępna. Ważność umowy przedwstępnej jest uzależniona od zawarcia w jej treści istotnych postanowień umowy przyrzeczonej. Umowa przedwstępna powinna zawierać zatem wszystkie postanowienia umowy przyrzeczonej mające takie znaczenie dla stron, że bez porozumienia się co do nich, umowa przyrzeczona nie zostałaby zawarta. Niewątpliwie takim elementem umowy najmu jest miesięczna stawka czynszu najmu. W umowie inwestycyjnej nie było uzgodnień co do tej kwoty. Dlatego też nie sposób twierdzić, że powodowie nie zrealizowali, wbrew zapisom umowy inwestycyjnej wiążącego ich obowiązku wynikającego z umowy, który byłby efektem zwarcia skutecznej przedwstępnej umowy najmu. W relacjach, które miały miejsce w niniejszej sprawie po zawarciu umowy inwestycyjnej obie strony prowadziły negocjacje chcąc osiągnąć korzystny dla siebie efekt, a w konsekwencji nie doszło do porozumienia i do zawarcia umowy cywilnoprawnej (umowy najmu).

Druga kwestia, podnoszona w uzasadnieniu Rady Nadzorczej z dnia 31.01.2008 r., stanowiącą podstawę wykluczenia to złożenie przez powodów zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Zdaniem Sądu ta okoliczność również nie mogła być podstawą wykluczenia powodów ze struktur spółdzielni.

Po pierwsze, powołując się na wskazany powyżej art. 24 par.2 prawa spółdzielczego, działania członków spółdzielni, które mogłyby być podstawa ich wykreślenia, musiałby być nacechowane winą umyślną. W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy to zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa musiałoby być nakierowane na to, aby zaszkodzić spółdzielni. W ocenie Sądu absolutnie nie ma podstaw do tego by twierdzić, że powodowie podjęli działania tylko i wyłącznie po to, aby zaszkodzić spółdzielni. Materiał dowodowy nie daje podstaw do twierdzenia, że działania powodów nacechowane były złą wolą i celem w postaci zaszkodzenia spółdzielni. Mieliśmy do czynienia z konfliktem pomiędzy stronami, który miał takie znaczenie, że te relacje ukształtowane w wyniku prowadzonych rozmów miałyby wpływ na sytuację majątkową obu podmiotów. Powodowie znajdowali się w trudnej sytuacji. Ich przymusowe położenie polegało na utracie bez możliwości zwrotu wpłaconych wkładów w przypadku nie zawarcia przedstawionych umów najmu i utracie możliwości korzystania z budynku, który w dużym stopniu został wybudowany ze środków wpłaconych przez pokrzywdzonych oraz groźby pozostania bez pracy i środków do życia. Zależało im na tym aby stawka najmu była jak najniższa aby prowadzona przez nich działalność gospodarcza była opłacalna. Działania w postaci zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa zostały podjęte przez powodów po to, aby sytuację sporną wyjaśnić. Powodowie mieli podejrzenia, że działania kierownictwa Spółdzielnia (...) były nakierowane na to, aby postawić powodów w niekorzystnej sytuacji finansowej. Nadmienić też trzeba, że zawiadomienie nie dotyczyło całej pozwanej Spółdzielni (...), ale konkretnie osoby prezesa R. W. (1). Po drugie wskazać też trzeba, że prokurator prowadzący postępowanie w tej sprawie nie odmówił jego wszczęcia, przeprowadził dosyć wnikliwe postępowanie w tym przedmiocie i dopiero po kilku miesiącach umorzył postępowanie nie stwierdzając zaistnienia czynu zabronionego.

Niemniej jednak mając na uwadze te okoliczności, które legły u podstaw zawiadomienia, a które zostały omówione powyżej, należy stwierdzić, że istotnie te relacje pomiędzy stronami były asymetryczne jeśli chodzi o ostateczny kształt umów najmu, jakie miały być zawierane pomiędzy podmiotami w związku z korzystaniem z tej hali. Pewne działania pozwanej spółdzielni (brak możliwości zwrotu wkładów inwestycyjnych „C”) prowadziły do tego, że powodowie byli traktowani w sposób mniej korzystny od pozostałych członków. Czując się pokrzywdzonymi powodowie złożyli zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 1998 r. (syg. akt I ACa 1004/98) „zarówno zawiadomienie o przestępstwie, jak i wskazanie osoby podejrzanej mieszczą się w granicach prawa. Mogłyby przekraczać je wyłącznie wówczas, gdyby takie zawiadomienie i wskazanie konkretnej osoby podejrzanej dokonane było oczywiście z złym zamiarem i pełną świadomością nieprawdy takiego twierdzenia”. Odwołując się do pewnych analogii w zakresie ochrony dóbr osobistych, w których to przedmiotem analizy było to czy doszło do naruszenia dóbr osób poprzez złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, w doktrynie i judykaturze wskazywano wielokrotnie, że do naruszenia dóbr osobistych dochodzi wówczas, gdy zgłaszając podejrzenie osoba czyni to w złej wierze mając świadomość, że do żadnego naruszenia nie doszło. W wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 listopada 2000 r. (syg. akt I ACa 505/00) stwierdzono, iż „celowe i świadome złożenie fałszywego zawiadomienia o niepopełnionym przestępstwie jest naruszeniem dóbr osobistych”. To stanowisko dotyczące oceny zachowania osoby zgłaszającej zawiadomienie powinno w ocenie Sądu znaleźć odniesienie do okoliczności niniejszej sprawy . Zatem można by zarzucić niewłaściwe działanie powodów, gdyby zarzut popełnienia przestępstwa był nieprawdziwy i gdyby powodowie mieli tego świadomość. W takim przypadku bowiem zawiadomienie o przestępstwie uznać należałoby jako złożone nie w celu ochrony własnego interesu, czy interesu społecznego, lecz tylko w celu zaszkodzenia stronie pozwanej. W niniejszej sprawie jednak nie można uznać, żeby powodowie składając zawiadomienie działali bezprawnie, skoro istniały przesłanki do podejrzeń, iż doszło do naruszenia prawa. Zdaniem Sądu nie wykazano aby powodowie zgłosili zawiadomienie w złej wierze, z winy umyślnej i obejmowali świadomością to, że nie doszło do popełnienia czynu zabronionego, a ich celem było tylko zaszkodzenie spółdzielń. W tej sytuacji również i druga z podstaw wykluczenia zarzucona powodom w uchwałach z dnia 31.01.2008r. nie znajduje uzasadnienia.

Reasumując, zaskarżone uchwały zostały podjęte z naruszeniem przepisów prawa spółdzielczego, albowiem zarzucane powodom czyny nie znajdują potwierdzenia w treści art. 24 ust. 2 pr. spółdz. Dlatego też kierując się treścią art. 42 pr. spółdzielczego Sąd uchwały pozwanej Spółdzielni nr (...), (...), (...)i (...) z dnia 31 marca 2008r. uchylił w całości.

O kosztach Sąd orzekł na podstawi art. 98 kpc, mając na uwadze, że powodowie w całości ten proces wygrali. Na zasądzona kwotę składają się opłata sądowa od pozwu 200zł i koszty zastępstwa procesowego ustalone na podstawie §10 ust.1.pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, z późn. zmianami) , które z uwagi na zawiłość sprawy ustalone zostały w czterokrotnej ich wysokości oraz opłata od pełnomocnictwa 17 zł.

Z. 1) odnotować uzasadnienie,

2) odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej,

3) kal. 14 dni

.