Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Glazar

Protokolant: Magdalena Karczewska

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2013 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa H. F.

przeciwko R. M.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  powództwo oddala

II.  zasądza od powódki H. F. na rzecz pozwanej R. M. 3.617 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

III.  nakazuje powódce, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 196 zł. zaliczając z kwoty 500 zł. uiszczonej przez powódkę jako zaliczka w niniejszej sprawie kwotę 196 zł. tytułem kosztów związanych ze stawiennictwem świadka na rozprawie

Sygn. akt I C 1233/11

UZASADNINIE

Powódka H. F.działając na zasadzie art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. wystąpiła z powództwem przeciwko R. M.o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 28 października 2009 roku, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności dnia 10 sierpnia 2010 roku w spawie o sygnaturze I C 920/09, zasądzającego od powódki na rzecz pozwanej kwotę w wysokości 80.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 01 maja 2009 roku oraz kosztami procesu w wysokości 8.100 złotych oraz zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kosztów procesu według norm przepisanych.

Powódka oparła swoje roszczenie na zarzucie wygaśnięcia wierzytelności, na skutek kompensacji dokonanej poprzez złożenie oświadczenia z dnia 26 sierpnia 2011 r. o potrąceniu wierzytelności pozwanej, którego możliwość złożenia zaktualizowała się w chwili zawarcia umowy przelewu wierzytelności tj. 16 sierpnia 2011 r., a zatem po dacie powstania tytułu wykonawczego.

Przywołaną umową cesji z dnia 16 sierpnia 2011 r. (...)Stowarzyszenie (...) (...) (...)i (...) (...)i (...) (...), działające jako cedent dokonało przelewu wierzytelności na rzecz H. F., a przysługujących Stowarzyszeniu w stosunku do R. M.w łącznej wysokości 79.714,40 zł. z tytułu świadczonych usług wynikających z faktur VAT.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w tym kwoty 17 zł. tytułem opłaty od pełnomocnictwa (k. 59 akt).

Uzasadniając stanowisko pozwana zaprzeczyła jakoby kiedykolwiek łączył ją z (...)Stowarzyszeniem (...) (...)i (...) (...)w B.jakikolwiek stosunek zobowiązaniowy. Wskazała jedynie, że mieszkała ze swoim mężem G. A.(Prezesem (...)Stowarzyszenia) w jego rodzinnym domu - (...)w B., na podstawie umowy użyczenia. Tuż przed rozwodem w marcu 2009 r. pozwana wyprowadziła się z B., nie zabierając kilku rzeczy, gdyż nie zostały jej przez byłego męża wydane, a z których on nadal bezumownie korzysta.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana do dnia 20 kwietnia 2009 roku tworzyła związek małżeński z synem powódki - G. A.vel F.. W trakcie małżeństwa zamieszkiwała wraz z mężem w jego rodzinnym domu - (...) B.w B., stanowiącym wyłączną własność powódki. Tytułem prawnym do zajmowania lokali w (...)była umowa użyczenia zawarta między powódką a jej synem, pełniącym wówczas funkcje prezesa (...)Stowarzyszeniem (...) (...)i (...) (...)w B.. Jeszcze przed zawarciem małżeństwa powódka został zgłoszona do KRUS jako osoba pozostająca we wspólnym gospodarstwie z H. F.. Pozwana mieszkała w (...)od czerwca 2008 roku do marca 2009 roku i była tam zameldowana.

( dowód: odpis z księgi wieczystej nr (...), k. 62-63 akt, odpis skrócony aktu małżeństwa pozwanej, k. 81 akt, wyrok rozwodowy z dnia (...) wydany w sprawie I C (...), k. 82 akt; odpowiedz pozwanego na pozew rozwodowy, k. 123-125 akt; przesłuchanie świadka G. A., k. 149v-151v akt; przesłuchanie pozwanej R. M., k. 152-153v akt; przesłuchanie świadka J. K., k. 226-229 akt; przesłuchanie świadka R. F., k. 296-298 akt; przesłuchanie świadka A. B.– e-protokół z rozprawy z dnia 21 marca 2012 r. od godz. 00:12:12 do godz. 00:32:57; przesłuchanie świadka J. U.– e-protokół z rozprawy z dnia 21 marca 2012 r. od godz. 00:32:57 do godz. 00:01:00:16; przesłuchanie świadka M. J.– e-protokół z rozprawy z dnia 21 marca 2012 r. od godz. 01:17:35 do godz. 01:38:48)

W przywołanym okresie w (...)okresowo zamieszkiwały również dorosłe dzieci pozwanej, korzystając z odrębnych pokoi. Córka pozwanej zajmowała pokój vis a vis pokoju matki i G. A.. Córka pozwanej była zameldowana w (...)pod adresem B. (...) i nie płaciła za zajmowany pokój. Traktowana była jak rodzina.

Tuż przed rozwodem w marcu 2009 r. pozwana wyprowadziła się z B., nie zabierając kilku rzeczy, gdyż nie zostały jej przez byłego męża wydane.

G. A.od dnia 03 października 2007 r. pełni funkcję Prezesa (...)Stowarzyszenie (...) (...) (...)i (...) (...)i (...) (...). Stowarzyszenie ma siedzibę w (...) B.w B.i korzysta z pomieszczeń (...) (...)oraz terenów (...)na podstanie umowy użyczenia z dnia 29 czerwca 2000 r. Celem Stowarzyszenia jest między innymi odbudowa i utrzymanie historycznych wartości zabytków materialnych kultury i tradycji regionu (...). Stowarzyszenie realizuje swoje cele także poprzez prowadzenie działalności gospodarczej w rozmiarach służących realizacji celów statutowych, w zakresie usług turystycznych, usług hotelarskich, krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży, handlu, gastronomii etc. Powódka jest członkiem Stowarzyszenia. Członkowie stowarzyszenia świadczą swoje usługi na rzecz utrzymania (...)w ramach wolontariatu. W dniu 15 lipca 2011 roku powódka udzieliła synowi pełnomocnictwa do prowadzenia jej spraw, w tym do zbywania i nabywania nieruchomości oraz do ich obciążania, a nadto do podejmowania w imieniu powódki wszelkich czynności majątkowych.

( dowód: statut Stowarzyszenia, k 12-21 akt; uchwała Stowarzyszenia z dnia 03 października 2007 r., k. 22-23 akt; umowa użyczenia z dnia 29 czerwca 2000 r., k. 99-100 akt; statut Stowarzyszenia, k. 101-104v akt; kopie fotografii, k. 106-108 akt; uchwała zarządu Stowarzyszenia z dnia 04 kwietnia 2008 r. k. 132-133 akt; protokół zwyczajnego walnego zebrania członków Stowarzyszenia, k. 134-136 akt, przesłuchanie świadka G. A., k. 149v-151v akt; przesłuchanie pozwanej R. M., k. 152-153v akt; pełnomocnictwo z dnia 15 lipca 2011 roku, k. 207-213 akt; przesłuchanie świadka J. K., k. 226-229 akt; przesłuchanie świadka A. B. – e-protokół z rozprawy z dnia 21 marca 2012 r. od godz. 00:12:12 do godz. 00:32:57; przesłuchanie świadka J. U. – e-protokół z rozprawy z dnia 21 marca 2012 r. od godz. 00:32:57 do godz. 00:01:00:16; przesłuchanie świadka M. J. – e-protokół z rozprawy z dnia 21 marca 2012 r. od godz. 01:17:35 do godz. 01:38:48)

Wyrokiem z dnia 28 października 2009 roku Sąd Okręgowy w J.w spawie I C 920/09 zasądził od H. F.na rzecz R. M.kwotę 80.000 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 01 maja 2009 r. oraz kwotę 8.100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Zasądzona kwota wynikał z umowy pożyczki sporządzonej w 2009 roku, na mocy której zobowiązaną do zwrotu pożyczki była powódka – H. F..

( dowód: wyrok z dnia 28 października 2009 r. k. 7, 83 akt, wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 23 maja 2013 roku wraz z uzasadnieniem, k. 433-435 akt)

Pismem z dnia 26 marca 2010 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w L. R. O.zawiadomił powódkę o wszczęciu egzekucji na podstawie tytuły wykonawczego w postaci Wyroku Sądu Okręgowego w J.z dnia 28 października 2009 r., wydanego w sprawie I C 920/09, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 10 sierpnia 2010 r. Na podstawie postanowienia z dnia 04 kwietnia 2011 r. w/w organ egzekucyjny uznał się niewłaściwym do dalszego prowadzenie egzekucji z nieruchomości i przekazał sprawę o sygn. KM(...)Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w J. J. W.. Pismem z dnia 20 kwietnia 2011 r., Komornik J. W.zawiadomił powódkę o wszczęciu egzekucji z nieruchomości położonej B.pod numerem (...), dla której Sąd Rejonowy w J. prowadzi księgę wieczystą pod numerem Kw (...). Jednocześnie pismem z dnia 10 sierpnia 2011 r. Komornik zawiadomił powódkę o terminie wizji lokalnej nieruchomości.

Pismem z dnia 22 czerwca 2010 roku G. A. jako prezes zarządu Stowarzyszenia doręczył pozwanej fakturę VAT za usługi hotelowe, magazynowe i garażowe w roku 2008 i 2009. Pozwana w następstwie otrzymanej korespondencji od byłego męża w listopadzie i grudniu 2010 roku zawiadomiła Policję o przestępstwie usiłowania oszustwa, wskazując, że G. A., działając jako prezes Stowarzyszenia wystawiał bezpodstawnie faktury VAT za rzekomo świadczone na rzecz pozwanej usługi hotelowe oraz wynajem pomieszczeń magazynowych.

( dowód: zawiadomienie z dnia 26 marca 2010 r., k. 8 akt; postanowienie o przekazaniu sprawy z dnia 04 kwietnia 2011 r., k. 9 akt; zawiadomienie z dnia 20 kwietnia 2011 r., k. 16 akt; zawiadomienie z dnia 10 sierpnia 2011 r., k. 32-34 akt; postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia, k. 89-90v akt; zawiadomienie, k. 137 akt, zeznania świadka R. F., k. 296-298 akt)

W dniu 16 sierpnia 2011 r. (...)Stowarzyszenie (...) (...)i (...) (...)i (...) (...)działające jako cedent zawarło z H. F., występującą przy umowie jako cesjonariusz, umowę przelewu wierzytelności, której przedmiotem były natychmiast i w całości wymagalne wierzytelności jakie przysługiwały Stowarzyszeniu – cedentowi w stosunku do R. M.w łącznej wysokości 79.714,40 zł, z tytułu świadczonych usług wynikających z faktur VAT: o nr (...)z dnia 31 grudnia 2009 r., opiewającej na kwotę 66.355,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi; o nr (...)z dnia 30 czerwca 2010 r., opiewającej na kwotę 4.416,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi, o nr (...)z dnia 31 grudnia 2010 r., opiewającej na kwotę 4.489,60 zł wraz z odsetkami ustawowymi oraz o nr (...)z dnia 30 czerwca 2011 r., opiewającej na kwotę 4.452,60 zł, wraz z odsetkami ustawowymi.

( dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 16 sierpnia 2011 r., k. 11-11v akt; faktura VAT o nr (...) z dnia 2009-12-31, k. 24, 92 akt; faktura VAT o nr (...) z dnia 2010-06-30, k. 25 akt; faktura VAT o nr (...) z dnia 2010-12-31, k. 26 akt; faktura VAT o nr (...) z dnia 2011-06-30, k. 27 akt; wpłata na poczet umowy cesji wierzytelności, k 111, 438-439 akt; przesłuchanie świadka G. A., k. 149v-151v akt, załącznik do umowy cesji, 242-243 akt; oświadczenie z dnia 26 czerwca 2013 roku, k. 440 akt)

Zawarte w cesji faktury VAT nie zostały rozliczone przed urzędem skarbowym i nie odprowadzono od nich stosownego podatku VAT.

Pismem datowanym na dzień 17 sierpnia 2011 r. H. F. poinformowała pozwaną R. M. o przelewie wierzytelności, żądając zapłaty za w/w wierzytelności.

( dowód: pismo z dnia 17 sierpnia 2011 r. wraz z dowodem nadania, k. 28 akt; pismo z dnia 22 czerwca 2010 r. wraz z potwierdzeniem nadania, k. 64-65 akt; k. pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia 14 grudnia 2011 r., k. 70-71 akt; zaświadczenie z dnia 30 listopada 2011 roku; zestawienie obrotów i sald konta, k. 110 akt, zeznania świadka R. F., k. 296-298 akt)

W dniu 22 sierpnia 2011 r. H. F.złożyła pozwanej oświadczenie o potrąceniu jej wierzytelności - stwierdzonej tytułem wykonawczym w postaci wyroku Sąd Okręgowy w J. z dnia 28 października 2009 r. w sprawie I C 920/09, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 10 sierpnia 2010 r., wskazując że przysługuje jej wierzytelność w stosunku do pozwanej w łącznej wysokości 94.181,42 zł, podnosząc dalej, że w następstwie potracenia wierzytelność R. M.w kwocie 88.100 zł. w całości wygasła.

( dowód: oświadczenie o potrąceniu z dnia 26 sierpnia 2011 r. wraz z dowodem nadania, k.30-31 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnianie, bowiem strona powodowa w toku postępowania nie wykazała zasadności swego żądania.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

Powódka uzasadniając żądanie wskazała, że łączyła ją z (...)Stowarzyszeniem (...) (...) (...) (...)i (...) (...)umowa cesji wierzytelności, na podstawie której nabyła od Stowarzyszenia wierzytelności przysługujące cedentowi w stosunku do R. M.w kwotach wskazach w tej umowie. Jednocześnie cedent zapewnił, że wierzytelność istnieje, jest wymagalna w całości i natychmiast oraz wolna od praw osób trzecich, zaś jej zbycie nie zostało ograniczone. Powódka podniosła także, że jest dłużnikiem R. M.na kwotę ponad 80.000 złotych, i po dokonaniu potrącenia nie jest już zobowiązana wobec pozwanej do świadczenia jakiejkolwiek kwoty, co uzasadniało wytoczenie powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Nadto powódka przywołała, że między pozwaną oraz jej dziećmi a Stowarzyszeniem zawierane były umowny o usługi hotelowe w zakresie najmu pokoi, a nadto pomieszczeń magazynowych. Z kolei pozwana podniosła, że nie zawierała ze Stowarzyszeniem jakichkolwiek umów o świadczenie usług hotelowych bowiem do marca 2009 roku mieszkała w (...) B., stanowiącym siedzibę Stowarzyszenia wraz z mężem G. A.(vel F.) oraz jego matką H. F.. Podkreśliła również, że przebywała w (...)już w okresie narzeczeństwa z synem powódki zaś po ślubie jej prawo do zajmowania poszczególnych lokali wynikało z przepisów kodeksu rodzinnego.

Niewątpliwym w niniejszej spawie było, że strona powodowa w trakcie prowadzonego postępowania nie wykazała zasadności swojego żądania.

W ślad za wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2008 r., sygn. akt V CSK 169/2008 wskazać należało, że nie można przyjąć, że oświadczenie o potrąceniu może stanowić podstawę do wykreowania nieistniejącej wierzytelności. Jego skutkiem może być jedynie wzajemne umorzenie wierzytelności faktycznie istniejących. Ponadto dla uznania, że potrącenie wywołało skutek prawny w postaci wygaśnięcia (umorzenia) wzajemnych wierzytelności, nie wystarcza samo powoływanie się przez składającego oświadczenie o potrąceniu na fakt przysługiwania mu wierzytelności przeznaczonej do potrącenia. Musi jeszcze zostać udowodnione istnienie tej wierzytelności. Same zaś faktury nie stanowią dowodu istnienia wierzytelności.

W ocenie Sądu wierzytelności, na które powoływała się powódka nie zostały udowodnione. Wprawdzie postępowanie dowodowe wykazało, że świadkowie przesłuchani w spawie, w tym J. K., R. F., A. B.oraz J. U.wskazywali, że w (...) B.prowadzono najem pokoi, zaś relacje między pozwaną a synem powódki G. A.(vel F.) nie wskazywały na stosunki małżeńskie, przywołując jedynie, że widywali w (...)pozwaną i G. A.podnosząc co istotne dla oceny zeznań, że wszelkie informacje jakie posiadali na ten temat w istocie pochodziły od prezesa zarządu Stowarzyszenia - (...). To według przywołanych świadków syn powódki telefonował do członków Stowarzyszenia wskakując, że pozwana jest dłużnikiem Stowarzyszenia z tytułu nieopłaconych usług hotelowych. Nie bez znaczenia była również okoliczność, że sam G. A.(vel F.) składał w niniejszej sprawie zeznania wewnętrznie niespójne oraz o treści odmiennej jak we wcześniejszym procesie rozwodowym. W toku przywołanego procesu syn powódki zaznaczył, że jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego z pozwaną ubezpieczył ją w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, oraz że pozwana już w okresie narzeczeństwa mieszkała w (...)zaś po zawarciu związku małżeńskiego miała zapewnione, że będzie mogła korzystać z lokali na dotychczasowych warunkach. Nadto wskazał, że pozwana otrzymała zgodę od H. F.w przedmiocie adaptacji wybranych pomieszczeń na wspólne mieszkanie dla siebie i męża, dodatkowych pomieszczeń dla swoich dzieci oraz przeznaczonych dla celów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Z kolei w niniejszym postępowaniu syn powódki w toku przesłuchania wskazał, że co do zasady nie mieszkał w (...)i swój ośrodek życiowy miał na terenie Niemiec i nie było sytuacji by mieszkał z pozwaną w (...), pomimo że był prezesem Stowarzyszenia i posiadał szerokie pełnomocnictwo do prowadzenia spraw majątkowych matki – powódki w spawie.

W toku postępowania dowodowego ustalono również, zarówno w oparciu o dowód z przesłuchania w charakterze świadka syna powódki ale i pozostałych świadków, że H. F.mieszkała w (...)na co Stowarzyszenie wyrażało zgodę, udzielając powódce praw dożywotniego zamieszkiwania w (...).

W ujęciu powyższego nie ulegało wątpliwości, że między powódką a pozwaną zawiązał się stosunek obligacyjny – zobowiązaniowy na podstawie którego R. M. mogła bezpłatnie korzystać z zajmowanych lokali.

Zagadnienie korzystania przez małżonka z mieszkania, do którego wyłączny tytuł prawny przysługuje jego współmałżonkowi, reguluje Kodeks rodziny i opiekuńczego. Na zasadzie art. 28 ¹ k.r. i o. jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedmiotów urządzenia domowego. Użyczenie z kolei uregulowane jest w przepisach art. 710 i nast. Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 710 k.c. przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Mając powyższe na uwadze pozwana dysponowała tytułem pranym do bezpłatnego korzystania z pomieszczeń mieszczących się w (...) B.. Zatem skoro pozwana wyprowadził się z (...)w marcu 2009 roku, abstrahując od okoliczności jakie przedmioty pozostawiła po sobie czego w niniejszym postępowaniu powódka nie wykazała, w przypadku pozostawienia ewentualnych przedmiotów powódka winna wystąpić wobec pozwanej z roszczeniem o zapłatę za bezumowne korzystanie z określonych pomieszczeń, czego nie uczyniła.

W ocenie Sądu strona powodowa w żaden sposób nie wykazała by pozwana zawierała jakiekolwiek umowy ze Stowarzyszeniem w zakresie wynajmu lokali. Przyjmując nawet ewentualnie, że zawierane były umowy na rzecz dzieci pozwanej to podnieść należało, że w 2009 roku były to już osoby pełnoletnie i to wobec nich a nie w stosunku do pozwanej powódka winna kierować swoje roszczenia.

Z uwagi na powyższe, analizując przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe Sąd przyjął, że nie było żadnej wierzytelności przysługującej Stowarzyszeniu w stosunku do pozwanej, która zobowiązywałaby pozwaną do świadczenia na rzecz Stowarzyszenia, bowiem pozwana nie zawierała żadnych umów na usługi hotelarskie.

Ponadto wskazać należało, mając na uwadze korelację dat z poszczególnych faktur przedstawianych przez powódkę, że powstały one już z zamysłem przedstawienia ich do potrącenia i wykorzystania w niniejszym postępowaniu. Data pierwszej faktury zakreślona na dzień 31 grudnia 2009 r., wskazuje że została sporządzona już po zapadnięciu wyroku Sądu Okręgowego w J.z dnia 28 października 2009 r. w sprawie I C 920/09. Przyjąć również należało, że data na fakturze nie koresponduje z rzeczywistą datą jej wystawienia, gdyż faktura ta została przez Stowarzyszenie dostarczona pozwanej dopiero w czerwcu 2010 roku. Gdyby nawet przyjąć, że data jest na fakturze rzeczywista, to została ona wystawiona po upływie ponad dziewięciu miesięcy po wykonaniu sugerowanej usługi, gdyż pozwana wyprowadziła się z B.w marcu 2009 r. Nie bez znaczenia była również okoliczność, że wszystkie faktury opatrzone były numerem (...), co wskazywało, że Stowarzyszenie nie świadczyło w latach 2009 - 2011 tego typu usług hotelarskich. Nadto od przywołanych faktur VAT nie zostały odprowadzone do urzędu skarbowego żadne należności mające swe źródło w podatku VAT.

Z tych to powodów Sąd nie znalazł podstawy do udzielenia powódce ochrony prawnej poprzez pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności w postaci wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 28 października 2009 roku, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 10 sierpnia 2010 roku w spawie o sygnaturze I C 920/09 i oddalił powództwo.

W ujęciu powyższego skoro powódka przegrała proces Sąd na zasadzie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i 2 oraz § 6 pkt. 6 rozporządzenia Min. Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 roku, Nr 461 j.t), zasądził od powódki na rzecz pozwanej 3.617 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego (punkt II wyroku).

Nadto Sąd działając na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał powódce, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 196 złotych zaliczając z kwoty 500 złotych uiszczonej przez powódkę jako zaliczki w niniejszej sprawie kwotę 196 złotych tytułem kosztów związanych że stawiennictwem świadka na rozprawie (punkt III wyroku).