Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Grażyna Ucińska

Protokolant: Dorota Malinowska

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2013 r. w Świdnicy

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z/s w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej A. K. na rzecz strony powodowej Banku (...) S.A. z/s w W. kwotę 78.881,69 zł (siedemdziesiąt osiem tysięcy osiemset osiemdziesiąt jeden złotych i sześćdziesiąt dziewięć groszy) z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 63.342,00 zł (sześćdziesiąt trzy tysiące trzysta czterdzieści dwa złote) od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia zapłaty w wysokości 1,5 - krotności stopy oprocentowania kredytu obowiązującej w (...) S.A. jednak nie więcej niż 4 - krotność stopy kredytu lombardowego NBP;

II. nie obciąża pozwanej kosztami procesu.

Sygn. akt IC 1064/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa Bank (...) S.A. w W. wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, że pozwana A. K. obowiązana jest zapłacić kwotę 78.881,69 zł z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 63.342 zł od dnia 1 listopada 2011 roku do dnia zapłaty w wysokości 1,5-krotności stopy oprocentowania kredytu obowiązującej w (...) S.A., nie więcej niż 4-krotność stopy kredytu lombardowego NBP oraz koszty postępowania.

Uzasadniając powództwo podała, że zobowiązanie pozwanej wobec strony powodowej wynika z nieterminowej realizacji zobowiązań wynikających z czynności bankowej – umowy pożyczki hipotecznej z dnia 9 kwietnia 2008 roku. Wobec nie wywiązywania się pozwanej z postanowień umowy strona powodowa wypowiedziała umowę i skierowała do pozwanej pisemne wezwanie do zapłaty w oparciu o wystawiony wyciąg z ksiąg bankowych.

Wobec braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym sprawę skierowano do rozpoznania w postępowaniu zwykłym.

Pozwana A. K. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że umowa zawarta przez nią ze stroną powodową nie określała wszystkich stóp oprocentowania kredytu, oraz że powodowy Bank nie zastosował się do regulacji dotyczących danych, które powinna zawierać umowa. Wskazywała na możliwość ugodowego zakończenia sporu i spłaty należności głównej według dotychczasowego harmonogramu spłat.

W piśmie procesowym z dnia 12 września 2013 roku strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu.

Wskazała, że umowa podpisana z pozwaną zawarta została zgodnie z obowiązującym prawem, udzielony kredyt rozłożony został na 180 rat płatnych w okresie od 9 kwietnia 2008 roku do 10 kwietnia 2023 roku. Zgodnie z postanowieniami umowy pozwana zobowiązała się do systematycznych spłat zaciągniętego kredytu, jednakże nie wywiązywała się z powyższego, bowiem wpłaty przez nią dokonywane nie były uiszczane ani w wysokości, ani w terminach określonych w harmonogramie spłat. Wynikiem powyższych działań pozwanej było wypowiedzenie umowy i naliczenie przez stronę powodową dodatkowych odsetek i kosztów.

Strona powodowa wskazała także, że pozwana po wniesieniu pozwu dokonała następujących wpłat, które powód zaliczył na poczet odsetek : 1.400 zł w dniu 7 sierpnia 2012 roku, 1.300 zł w dniu 3 września 2012 roku, 1.400 zł w dniu 2 października 2012 roku, 1.000 zł w dniu 6 grudnia 2012 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 kwietnia 2008 roku pozwana zawarła ze stroną powodową Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki hipotecznej na kwotę 70.000 zł, której koniec spłaty przypadał na 10 kwietnia 2023 roku. Pozwana zobowiązała się dokonywać spłaty pożyczki wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach kapitałowo – odsetkowych. Pożyczka została oprocentowana według zmiennej stopy procentowej, która w dniu sporządzenia umowy pożyczki wynosiła 10,46% w stosunku rocznym, rzeczywista roczna stopa oprocentowania na dzień sporządzenia umowy wynosiła 11,80%. Całkowity koszt pożyczki obejmujący opłatę przygotowawczą i odsetki, na dzień sporządzenia umowy, przy założeniu, że roczna stopa oprocentowania nie ulegnie zmianie, oraz że pożyczka zostanie wypłacona i spłacona w kwotach i terminach określonych w umowie, wynosić miał 57.043,61 zł. Inne koszty ponoszone przez pozwaną wynosiły 1.049,50, w tym koszt zabezpieczenia spłaty pożyczki 989,50 zł, zaś łączna kwota wszystkich kosztów stanowiła 58.093,11 zł.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1 umowy bankowi przysługują odsetki za opóźnienie spłaty w wysokości 1,5 stopy oprocentowania pożyczki w terminach zalegania z zapłatą, nie więcej niż czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. Bank może wypowiedzieć umowę w przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia pożyczki nie zostały dotrzymane, w szczególności w przypadkach : niezapłacenia przez pożyczkobiorcę w terminie określonym w umowie pełnych rat pożyczki (kapitał i/lub odsetki) za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania, pod rygorem wypowiedzenia umowy (§ 5 ust. 1 pkt 2 umowy).

dowód :

-

kserokopia umowy pożyczki hipotecznej nr (...) z dnia 9.04.2008r., k. 107 - 108,

-

terminarz spłaty kredytu i odsetek na dzień 9.04.2008r., k. 115 – 117,

W związku z zaległościami w spłacie zadłużenia z tytułu udzielonej pożyczki strona powodowa wystosowała w dniu 3 marca 2009 roku ostateczne wezwanie do zapłaty oraz wypowiedzenie umowy pożyczki, wzywając pozwaną do zapłaty wymagalnego zadłużenia wynoszącego na dzień 3 marca 2009 roku 4.091,78 zł, na co składały się kwoty : 2.737 zł z tytułu kapitału, 1.349,78 zł tytułem odsetek oraz 5 zł z tytułu opłat – w terminie 7 dni od doręczenia wezwania. Powyższe wezwanie doręczone zostało pozwanej w dniu 9 marca 2009 roku.

dowód :

-

ostateczne wezwanie do zapłaty oraz wypowiedzenie umowy pożyczki z dnia 3.03.2009r. ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, k. 112 – 113,

Zadłużenie pozwanej na dzień 31 października 2011 roku wynosiło 78.881,69 zł. Na kwotę tego zobowiązania składały się : kwota 63.342 zł tytułem kapitału wymagalnego i 15.539,69 zł tytułem odsetek naliczonych do dnia 31 października 2011 roku.

dowód :

-

wyciąg z ksiąg Banku (...)/ (...) z dnia 31.10.2011r., k. 5,

-

historia zadłużenia na rachunku, k. 122,

-

przegląd zmian oprocentowania (...), k. 123,

Zadłużenie pozwanej na dzień 10 września 2013 roku wynosiło 92.954,27 zł, przy czym kapitał wymagalny stanowił kwotę 63.342 zł. Na dzień 29 października 2013 roku zadłużenie to wynosiło 93.859,97 zł.

dowód :

-

bieżące i całkowite zadłużenie pozwanej na dzień 10.09.2013r., k. 114,

-

terminarz spłaty kredytu i odsetek na dzień 10.09.2013r., k. 117,

-

historia rachunku za okres od 9.04.2008r. do 10.09.2013r. dotycząca kapitału i odsetek, k. 118 – 121,

-

historia zadłużenia na rachunku pozwanej na dzień 29.10.2013r., k. 138.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo jako zasadne w całości podlegało uwzględnieniu.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie wymienionych wyżej dokumentów, których autentyczności i prawdziwości zapisów w nich zawartych strony nie kwestionowały.

Regulacje prawne dotyczące umowy pożyczki pieniężnej znajdują unormowanie zarówno w przepisach Kodeksu cywilnego (art. 720 i n. k.c.), jak również zamieszczone są w przepisach prawa bankowego - ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2012, poz. 1376 ze zm.).

Umowa pożyczki w ramach definicji kodeksowej jest umową, w ramach której dający pożyczkę (pożyczkodawca) zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę (pożyczkobiorcy) określoną ilość pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Elementy istotne umowy pożyczki muszą być określone w umowie.

W kontekście natomiast uregulowania zawartego w art. 78 pr. bank., a mianowicie odesłania do regulacji właściwych dla kredytu w zakresie zabezpieczenia spłaty oraz oprocentowania pożyczki pieniężnej, należy stosować przepisy art. 69 ust. 2 pkt 5 i 6 pr.bank., a więc w umowie takiej powinny być określone : wysokość oprocentowania pożyczki i warunki dokonywania zmian w tym zakresie, a także sposób zabezpieczenia spłaty pożyczki. Stosownie do postanowień art. 76 pr. bank. zasady oprocentowania pożyczki pieniężnej określa umowa pożyczki, z tym że w razie stosowania stopy zmiennej, należy określić w umowie pożyczki warunki zmiany stopy procentowej pożyczki oraz powiadomić w sposób określony w umowie pożyczkobiorcę, poręczyciela oraz, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, inne osoby będące dłużnikami banku z tytułu zabezpieczenia pożyczki, o każdej zmianie stopy jej oprocentowania.

Również w odniesieniu do pożyczki bankowej mają zastosowanie przepisy regulujące kredyt konsumencki, który w dacie zawarcia umowy między stronami regulowała ustawa z dnia 20 lipca 2001 roku o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2001r., Nr 100, poz. 1081 ze zm.), przy czym postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać uprawnień konsumenta przewidzianych w ustawie. W takich przypadkach stosuje się przepisy ustawy (art. 17 u.k.k.).

Dokonując wykładni postanowień umowy zawartej między stronami uznać należy, iż umowa ta zawierała (essentialia negotii) – istotne elementy umowy pożyczki i nie pozostawała w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. W tym też kontekście żądanie pozwu jest zasadne i wynika z treści dołączonej do pozwu umowy pożyczki hipotecznej z dnia 9 kwietnia 2008r. oraz wyciągu z ksiąg Banku (...)/ (...) z dnia 31 października 2011r.

Zgodnie z zapisami umowy łączącej strony, bank może wypowiedzieć umowę w przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia pożyczki nie zostały dotrzymane, w szczególności w przypadkach : niezapłacenia przez pożyczkobiorcę w terminie określonym w umowie pełnych rat pożyczki (kapitał i/lub odsetki) za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania, pod rygorem wypowiedzenia umowy (§ 5 ust. 1 pkt 2 umowy stron).

Pozwana, zgodnie z postanowieniami umowy, zobowiązana była do spłaty zaciągniętej pożyczki w sposób określony w umowie i według załączonego do niej harmonogramu spłat. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci dokumentów bankowych, a to historii rachunku oraz historii zadłużenia na rachunku wynika, iż nie wywiązywała się z powyższego zobowiązania. Dokonywała ona wpłat nieterminowo, jak również w kwotach odbiegających od określonych w terminarzu spłaty kredytu i odsetek. W wyniku powyższego strona powodowa wypowiedziała umowę pożyczki i wezwała pozwaną do spłaty zadłużenia, które na dzień 31 października 2011 roku, tj. na dzień wystawienia wyciągu z ksiąg banku wynosiło 78.881,69 zł, w tym kwoty : 63.342 zł tytułem kapitału wymagalnego oraz 15.539,69 zł tytułem odsetek naliczonych do dnia 31 października 2011 roku.

Mając na uwadze powyższe żądanie strony powodowej odnośnie należności głównej oraz odsetek umownych należało uznać za zasadne i na podstawie cytowanych wyżej przepisów orzec jak w pkt I wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 359 § 2 ¹ k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c., który to przepis stanowi, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten urzeczywistnia zasadę słuszności i jest wyjątkiem od obowiązującej zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Do okoliczności branych pod uwagę przez sąd przy ocenie przesłanek zastosowania dyspozycji omawianego przepisu zaliczyć należy te związane z sytuacją majątkową i życiową strony. Pozwana niewątpliwie znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Obecnie, od około roku czasu, nie posiada stałego źródła utrzymania, podejmuje się prac dorywczych (praca u ogrodnika) z czego uzyskuje kwotę około 500 zł miesięcznie. Na utrzymaniu posiada dwoje uczących się dzieci w wieku 17 i 20 lat. Mąż pozwanej z tytułu zatrudnienia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.500 zł miesięcznie. Dodatkowo pozwana spłaca inne zobowiązania kredytowe zaciągnięte w instytucjach bankowych w ratach po 50 i 100 zł miesięcznie. Te okoliczności w ocenie Sądu przemawiają za zasadnością nie obciążania pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu stronie powodowej.