V U 704/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Anna Matwiejuk
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-06-2013
-
Osoba publikująca:Celina Waszczeniuk
-
Korektor:Bożena Radziusz
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V U 704/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 7 czerwca 2013 roku
Sąd Okręgowy w Białymstoku
V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Elżbieta Krupińska
Protokolant: Anna Matwiejuk
po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2013 roku w Białymstoku
na rozprawie
sprawy M. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
o wznowienie wypłaty emerytury od 01 lipca 2011 roku
na skutek odwołania M. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.
z dnia 5 kwietnia 2013 roku
Nr SER-2, (...)
oddala odwołanie.
Sygn. akt VU 704/13
UZASADNIENIE
M. K. w dniu 20 grudnia 2012 roku wniósł o wznowienie postępowania i wypłatę zaległych świadczeń za okres od 1 października 2011 wraz z ustawowymi odsetkami.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. opublikowany 22 listopada 2012r. dotyczył emerytów, którzy nabyli świadczenie od 08.01.2009r. do 31.12.2010r. – k.14, protokół rozprawy.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
Odwołanie nie było uzasadnione, dlatego polegało oddaleniu.
Decyzją z 12 listopada 2008 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał odwołującemu emeryturę od dnia 1 października 2008 roku (k. 38 akt ZUS). Jednocześnie zawiesił wypłatę przedmiotowego świadczenia na podstawie art. 103 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z powodu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.
Z dniem 1 stycznia 2011 roku z mocy art. 6 ust 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 257, poz.1726 – zwana dalej „ustawą zmieniającą”) do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS dodano art. 103 a zgodnie z którym prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Zgodnie z przepisem art. 28 ustawy zmieniającej do emerytur przyznanych przed dniem wejścia w życie ustawy przepisy ustawy stosuje się, poczynając od dnia 1 października 2011 r.
Okoliczności powyższe pozostawały bezsporne i ustalono je na podstawie akt ZUS.
Stosownie do treści art. 145a § 1 kodeksu postępowania administracyjnego można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.
Wyrokiem z 13 listopada 2012 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 28. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 291, poz. 1707) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 205, poz. 1365, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 118 i 251), dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z 16 grudnia 2010 r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Wyrok ten został opublikowany w Dzienniku Ustaw z 22 listopada 2012 roku ( Dz. U. 2012/1285).
Z treści cytowanego powyżej wyroku wynika, że zakwestionowanie wskazanych w nim przepisów prawa ma charakter ograniczony tylko do określonej kategorii osób, a zatem stwierdzenie niekonstytucyjności tych przepisów ma charakter częściowy.
Analiza przedstawionych powyżej okoliczności faktycznych wskazuje, że wnioskodawczyni, która prawo do emerytury nabyła od dnia 1 października 2008 roku, nie mieści się w kręgu osób, w stosunku do których Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją art. 28 ustawy zmieniającej w związku z art. 130 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r.
Jak wynika z treści wyroku Trybunału niekonstytucyjność wskazanych przepisów stwierdzona została w zakresie, w jakim znajdują zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 roku bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. W sytuacji faktycznej zaistniałej w rozpoznawanej sprawie, wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury wprawdzie przed datą 1 stycznia 2011 roku, jednak w okresie obowiązywania 130 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis ten obowiązujący do dnia 7 stycznia 2009 roku stanowił, że prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.
Taka treść orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego została potwierdzona w jego pisemnym uzasadnieniu dotyczącym skutków wyroku, gdzie w sposób wyraźny i jednoznaczny stwierdza się, że „obowiązek rozwiązania stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą – jako warunek realizacji nabytego prawa do emerytury – nie będzie miał zastosowania do osób, które nabyły to prawo w okresie od 8 stycznia 2009 roku do 31 grudnia 2010 roku”, a więc po uchyleniu cytowanego wyżej 130 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych a przed wejściem w życie art. 103a tej ustawy dodanego powołaną już wcześniej ustawą z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
W tej sytuacji Sąd Okręgowy uznał, że niekonstytucyjność przepisów stwierdzona wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 roku, sygn. akt K 2/12 nie ma wpływu na treść decyzji objętej odwołaniem, co powodować musiało jego oddalenie na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c.