Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

21 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Rafał Cieszyński

Protokolant Ewelina Kiałka

po rozpoznaniu na rozprawie 12 listopada 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Z. Ś.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.

o uchylenie uchwały

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda Z. Ś. na rzecz pozwanego Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. kwotę 197 zł tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1789/12

UZASADNIENIE

Pozwem z 05 grudnia 2012 roku powód Z. Ś. wniósł o uchylenie, względnie ustalenie nieistnienia lub nieważności uchwały Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości przy Alei (...) we W.. Powód zakwestionował zapis § 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały, w którym jako przedmiot odrębnej własności wskazano nieruchomość obejmującą działkę gruntu numer (...) obręb S. o powierzchni 350 m ², dla której prowadzona jest księga wieczysta numer (...). W uzasadnieniu pozwu oraz pisma przygotowawczego z 11 lipca 2013 r., powód wskazał, iż pozwany celowo dokonał podziału geodezyjnego działki numer (...) oraz wydzielił z niej działkę numer (...), celem zmniejszenia powierzchni gruntu, z którym związane są prawa właścicieli garaży posadowionych na tym gruncie. W ocenie powoda, opisane wyżej działania pozwanego, zmierzają do obejścia prawa oraz naruszają interes powoda jako członka spółdzielni.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany w pierwszej kolejności zarzucił, iż powód nienależycie określił w pozwie żądanie oraz nie wskazał okoliczności faktycznych na uzasadnienie swych racji. Ustosunkowując się merytorycznie do zgłoszonego w pozwie roszczenia pozwany wskazał, że Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) podejmując uchwałę numer (...) z 30 października 2012 r. w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości przy Alei (...) we W., wykonał wszelkie ciążące na nim obowiązki oraz przygotował całą niezbędną dokumentację. W szczególności Zarząd zlecił sporządzenie inwentaryzacji budowlanej, uzyskał zaświadczenie o samodzielności lokalu, przygotował projekt uchwały, informując zainteresowane osoby o jego treści, gotów był także odpowiadać na składane zastrzeżenia oraz poinformował członków Spółdzielni o podjęciu uchwały. Pozwany podkreślał, że powoływana w pozwie argumentacja powoda, dotycząca wadliwej numeracji działek, jest całkowicie bezpodstawna, albowiem na datę podjęcia spornej uchwały działka numer (...) była już podzielona na dwie działki o numerach ewidencyjnych (...). Skoro zatem lokal użytkowy – garaż numer (...) stanowiący przedmiot zaskarżonej uchwały, w dniu jej podjęcia, znajdował się na działce gruntu oznaczonej numerem, (...), to zdaniem pozwanego przyjąć należy, że oznaczenie nieruchomości w § 1 punkt 1 uchwały numer (...), jest prawidłowe.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy:

Powód Z. Ś. jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą we W..

Pozwany jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa położonej we W. przy Alei (...), dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...). Na nieruchomości tej znajduje się pięć garaży jednostanowiskowych, z których jeden przysługuje na zasadzie spółdzielczego prawa do garażu powodowi Z. Ś..

(dowód: odpis zwykły księgi wieczystej numer (...) k. 41-44,

wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z 22.04.2010 r. wraz z uzasadnieniem – w aktach sprawy XIV C 678/09 k. 86-90)

27 marca 2006 roku powód po raz pierwszy zwrócił się do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. o ustanowienie i przeniesienie na jego rzecz odrębnej własności samodzielnego lokalu użytkowego w postaci garażu usytuowanego przy Al. (...) we W..

Pozwany odmówił jednak uwzględnienia powyższego wniosku, twierdząc, iż powód jest jedynie najemcą wskazanego lokalu. Pomimo wielokrotnego ponawiania przez powoda wniosków o przekształcenie przysługującego mu spółdzielczego prawa do garażu w prawo odrębnej własności lokalu, Spółdzielnia podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej w sprawie o sygn. XIV C 678/09, w tym: wniosek powoda z 27.03. 2006 r. k. 11, pismo pozwanego z 05.05.2006 r. wraz z załącznikiem k. 12-13, pismo powoda z 17.05.2008 r. k. 14, pismo pozwanego z 27.05.2008 r. k. 15, pismo powoda z 12.09.2008 r. k. 16, pismo pozwanego z 16.09.2008 r. k. 17, pismo powoda z 25.11.2008 r. k. 18, pismo powoda z 05.12.2008 r. k. 19, pismo pozwanego z 16.12.2008 r. k.20, pismo powoda z 28.07.2009 r. k. 21, pismo pozwanego z 30.07.2009 r. k. 22, pismo powoda z 06.08.2009 r. k. 23, pismo pozwanego z 20.08.2009 r. k. 24, pismo powoda z 14.09.2009 r. k. 25)

27 listopada 2009 roku powód wniósł do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej pozew o zobowiązanie Spółdzielni Mieszkaniowej (...) do złożenia oświadczenia woli o zawarciu z powodem umowy, której treścią jest ustanowienie odrębnej własności garażu położonego przy Alei (...) we W. wraz z udziałem wynoszącym 1/5 we współwłasności części wspólnych budynku i urządzeń nie służących do wyłącznego użytku właścicieli lokali oraz w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę gruntu numer (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta numer (...). Jako podstawę swojego żądania powód wskazał przepisy art. 49 ¹ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w związku z art. 64 k.c. i art. 1047 § 1 k.p.c.

Prawomocnym wyrokiem z 22 kwietnia 2010 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej w Wydziale XIV Cywilnym, w sprawie o sygn. akt XIV C 678/09, oddalił powództwo Z. Ś. o zobowiązanie pozwanej Spółdzielni do złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu na rzecz powoda własności garażu. W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy jednoznacznie stwierdził, iż powodowi przysługuje spółdzielcze prawo do garażu w rozumieniu art. 17 ¹⁹ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Jednocześnie Sąd ten wskazał, iż zgłoszone przez Z. Ś. roszczenie wywodzone z art. 49 ¹ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych jest przedwczesne, albowiem warunkiem jego przysługiwania jest wcześniejsze dokonanie przez spółdzielnię mieszkaniową szeregu czynności faktycznych określonych przepisami prawa oraz podjęcie prawomocnej uchwały określającej przedmiot odrębnej własności lokali. Wobec niespełnienia powyższych przesłanek, brak było podstaw do uwzględnienia żądania powoda.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z 22.04.2010 r. wraz z uzasadnieniem – w aktach sprawy XIV C 678/09 k. 86-90)

Po zapadnięciu prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z 22 kwietnia 2010 r. w sprawie XIV C 678/09, potwierdzającego fakt przysługiwania powodowi spółdzielczego prawa do garażu, Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) przystąpiła do podjęcia czynności zmierzających do ustanowienia i przeniesienia na rzecz powoda odrębnej własności garażu.

Pod koniec 2010 roku Spółdzielnia wystąpiła do Dyrektora Zarządu Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego we W. o dokonanie podziału geodezyjnego działki numer (...), celem wydzielenia z niej mniejszej działki, na której posadowione są garaże jednostanowiskowe. Na mocy decyzji numer (...) z 08 grudnia 2010 r. działka numer (...) o łącznej powierzchni użytków 0,3167 ha podzielona została na dwie mniejsze działki o numerach ewidencyjnych (...) o powierzchni użytków 0,0350 ha oraz (...) o powierzchni użytków 0,2817 ha.

(dowód: wyciąg z wykazu zmian danych ewidencyjnych (zmiana nr (...)) z 14.01.2011 r. k. 24-25,

wyrys z mapy ewidencyjnej k. 26,

odpis zwykły księgi wieczystej nr (...) k. 41-44,

przesłuchanie powoda Z. Ś. elektroniczny protokół rozprawy z 12 listopada 2013 r. od 00:05:50 do 00:37:40,

przesłuchanie za pozwanego Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) A. M. elektroniczny protokół rozprawy z 12 listopada 2013 r. od 00:37:42 do 00:56:54)

Po dokonaniu podziału geodezyjnego działki numer (...) Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) zorganizował inwentaryzację zespołu garaży położonych przy Alei (...) oraz wystąpił do Prezydenta W. o wydanie zaświadczeń o samodzielności tychże lokali. Zgodnie z zaświadczeniem numer (...), wydanym przez Prezydenta W. 22 lipca 2011 r. garaż jednostanowiskowy numer (...) położony przy Al. (...) we W., znajdujący się na działce numer (...), obręb S., jest samodzielnym lokalem przeznaczonym na cele inne niż mieszkalne.

W oparciu o zgromadzone dokumenty Zarząd pozwanej Spółdzielni sporządził projekt uchwały w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości położonej przy Alei (...) we W.. Po zapoznaniu się z treścią projektu uchwały powód wniósł do niej zastrzeżenia, zarzucając, iż nieprawidłowo oznaczono nieruchomość, na której znajdują się boksy garażowe; zamiast właściwej według powoda działki numer (...) wskazano bowiem działkę o numerze (...) o mniejszej powierzchni użytkowej. Spółdzielnia nie uwzględniła wniesionych przez powoda zarzutów do projektowanej uchwały.

(dowód: dokumentacja inwentaryzacyjna dotycząca zespołu garaży k. 18-23;

zaświadczenie nr (...) z 22.07.2011 r. k. 27;

przesłuchanie powoda Z. Ś. elektroniczny protokół rozprawy z 12 listopada 2013 r. od 00:05:50 do 00:37:40,

przesłuchanie za pozwanego Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) A. M. elektroniczny protokół rozprawy z 12 listopada 2013 r. od 00:37:42 do 00:56:54 )

30 października 2012 roku Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. podjął uchwałę numer (...) w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości przy Al. (...) we W.. W § 1 uchwały wskazano, iż jej przedmiotem jest nieruchomość położona przy Alei (...) we W., obejmująca:

1) działkę gruntu numer (...) obręb S., o powierzchni 350 m ², dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu prowadzi księgę wieczystą numer (...), której właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikiem wieczystym Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W.;

2) samodzielny lokal mieszkalny przeznaczony na inne cele niż mieszkalne, obejmujący:

- 5 lokalu użytkowych o powierzchni użytkowej 90 m ², w tym 5 garaży o powierzchni użytkowej 77,80 m ² oraz powierzchnia części wspólnej, na którą składają się mury działowe i zewnętrze oraz dach budynku garaży o powierzchni 12,20 m ².

Zgodnie z § 2 uchwały numer (...), w nieruchomości opisanej w § 1, jako przedmiot odrębnej własności lokali określono lokal użytkowy w postaci garażu numer (...), położonego na działce przy Al. (...) we W., o powierzchni 15,40 m ² wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej wynoszącym 19,79% oraz takim samym udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Stosownie do § 2 lit. d uchwały, prawo do żądania przeniesienia własności opisanego wyżej lokalu użytkowego przysługiwało powodowi Z. Ś..

(dowód: uchwała numer (...) wraz z załącznikiem k. 15-17)

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód Z. Ś. domagał się uchylenia, względnie ustalenia nieistnienia lub nieważności uchwały Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości przy Al. (...) we W.. Powód zarzucał, iż w § 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały nieprawidłowo oznaczono przedmiot odrębnej własności lokali, albowiem zamiast wskazania działki o numerze ewidencyjnym (...), na której posadowiony jest garaż powoda, podano działkę numer (...), która powstała z podziału działki numer (...). W ocenie powoda, skoro w dacie złożenia przez niego wniosku o przekształcenie spółdzielczego prawa do garażu w prawo odrębnej własności lokalu, garaż ten posadowiony był na działce numer (...), o powierzchni 350 m ², to w uchwale określającej przedmiot odrębnej własności lokali, winien być wskazany stan nieruchomości obowiązujący w dacie zgłoszenia żądania. Jednocześnie powód wskazywał, że dokonanie przez pozwanego podziału działki numer (...) oraz wydzielenie z niej mniejszej działki numer (...), na której znajdują się garaże, stanowi działanie zmierzające do obejścia prawa oraz jest wyrazem działania Spółdzielni na jego szkodę.

Zgodnie z art. 42 ustawy z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1222), spółdzielnia mieszkaniowa ma obowiązek podjęcia, w okresie 24 miesięcy od dnia złożenia pierwszego wniosku o wyodrębnienie własności lokalu, uchwały, określającej przedmiot odrębnej własności wszystkich lokali mieszkalnych i lokali o innym przeznaczeniu w danej nieruchomości. Określenie przedmiotu odrębnej własności lokali w danej nieruchomości następuje na podstawie uchwały zarządu spółdzielni sporządzonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Uchwała ta, stosownie do art. 42 ust. 3 powołanej ustawy, winna zawierać:

1) oznaczenie nieruchomości obejmującej budynek wraz z gruntem przynależnym do tego budynku, jako podstawową nieruchomość ewidencyjną, w którym ustanawia się odrębną własność lokali; nieruchomość wielobudynkowa może być utworzona tylko wtedy, gdy budynki są posadowione w sposób uniemożliwiający ich rozdzielenie, lub działka, na której posadowiony jest budynek pozbawiona jest dostępu do drogi publicznej lub wewnętrznej;

2) rodzaj, położenie i powierzchnię lokali oraz pomieszczeń przynależnych, w tym piwnic lub pomieszczeń gospodarczych, o ile piwnica lub pomieszczenie gospodarcze jest w tym budynku przyporządkowane danemu lokalowi a władający lokalem faktycznie piwnicę lub pomieszczenie gospodarcze użytkuje;

3) wielkość udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej związanych z odrębną własnością każdego lokalu;

4) oznaczenie osób, którym zgodnie z przepisami ustawy przysługuje prawo żądania przeniesienia na nich własności poszczególnych lokali;

5) przypadający na każdy lokal stan zadłużenia z tytułu:

a) kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami,

b) dokonanego na podstawie odrębnych przepisów przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek.

W myśl art. 43 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych projekty uchwał, o których mowa w art. 42 ust. 2, zarząd spółdzielni wykłada na co najmniej 14 dni do wglądu w lokalu siedziby spółdzielni, po pisemnym, wysłanym z co najmniej 7-dniowym wyprzedzeniem, imiennym powiadomieniu o terminie i miejscu wyłożenia projektów uchwał do wglądu tych osób, których te projekty uchwał dotyczą i którym, zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, przysługuje prawo żądania przeniesienia na nich własności poszczególnych lokali. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą w terminie 14 dni po upływie okresu wyłożenia projektu uchwały do wglądu przedstawić zarządowi spółdzielni pisemne wnioski dotyczące zmian tego projektu. Zarząd spółdzielni obowiązany jest rozpatrzyć wnioski, o których mowa w ust. 2, najpóźniej w ciągu 14 dni od upływu terminu ich składania i najdalej w ciągu 14 dni od ich rozpatrzenia odpowiednio skorygować projekt uchwały i podjąć uchwałę o treści uwzględniającej dokonane korekty.

Przepis art. 43 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych przewiduje możliwość zaskarżenia do Sądu uchwały dotyczącej określenia przedmiotu odrębnej własności, jeśli jest ona sprzeczna z prawem, narusza interes prawny albo uprawnienie skarżącego.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 25 listopada 2011 r. (sygn. akt II CSK 118/11, OSNC 2012, nr 5, poz. 64) wytaczając powództwo na podstawie art. 43 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, osoba uprawniona może żądać stwierdzenia nieważności uchwały zarządu, jeżeli jest ona sprzeczna z prawem, albo jej uchylenia, gdy jest zgodna z prawem, lecz narusza interes prawny lub uprawnienia skarżącego.

W niniejszej sprawie powód nie kwestionował prawidłowości podjęcia skarżonej uchwały, przyznając, iż był powiadomiony o treści jej projektu, z którym zapoznał się i wniósł do niego uwagi. Zarząd pozwanej Spółdzielni nie znalazł jednak podstaw do uwzględnienia złożonych przez powoda zastrzeżeń, skutkiem czego było podjęcie 30 października 2012 r. uchwały w kształcie określonym w projekcie. O treści tejże uchwały powód został prawidłowo zawiadomiony przez Spółdzielnię.

Zasadniczym zarzutem formułowanym przez powoda odnośnie uchwały numer (...) Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą we W. było wadliwe (w ocenie powoda) oznaczenie w § 1 pkt 1 uchwały nieruchomości, na której posadowione są lokale użytkowe w postaci garaży jednostanowiskowych, przysługujących członkom Spółdzielni, w tym Z. Ś..

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, na mocy uchwały numer (...) z 30 października 2012 roku, Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) dokonał określenia przedmiotu odrębnej własności lokali w nieruchomości przy Alei (...) we W., obejmującej:

1. działkę gruntu numer (...), będącej w użytkowaniu wieczystym pozwanej Spółdzielni;

2. samodzielny lokal mieszkalny przeznaczony na inne cele niż mieszkalne: w postaci 5 lokali użytkowych o łącznej powierzchni 90 m ², w tym 5 garaży oraz powierzchni części wspólnej (mury działowe i zewnętrze oraz dach budynku garaży).

Zgodnie z § 2 spornej uchwały, w nieruchomości opisanej w § 1 jako przedmiot odrębnej własności lokali określono lokal użytkowy – garaż numer (...) o powierzchni 15.40 m ² wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej wynoszącym 19,79% oraz takim samym udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu, zaznaczając jednocześnie, iż prawo do żądania przeniesienia własności tego lokalu przysługuje powodowi Z. Ś..

W ocenie Sądu formułowane przez powoda zarzuty nie mogły doprowadzić do uchylenia, ani też do ustalenia nieważności, czy nieistnienia uchwały numer (...) z 30 października 2012 roku.

W szczególności stwierdzić należy, iż wbrew stanowisku powoda, pozwany prawidłowo oznaczył nieruchomość gruntową, na której znajdują się lokale użytkowe w postaci garaży jednostanowiskowych, których dotyczy sporna uchwała. Jak wynika bowiem z przedstawionych przez pozwanego dokumentów, jeszcze przed datą podjęcia zaskarżonej uchwały, na wniosek Spółdzielni Mieszkaniowej (...) dokonano podziału geodezyjnego działki numer (...) na dwie działki: numer (...) o powierzchni użytków 0,0350 ha (na terenie której znajdują się garaże) oraz numer (...) o powierzchni użytków 0,2817 ha. Decyzja Dyrektora Zarządu Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego we W. w przedmiocie podziału geodezyjnego działki numer (...) zapadła w grudniu 2010 roku. Z powyższego wynika zatem, iż datę podjęcia przez Zarząd Spółdzielni kwestionowanej w pozwie uchwały, formalnie nie istniała już działka numer (...), na której znajdował się zespół garaży, przysługujących członkom Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Na skutek podjętych przez pozwanego działań, z działki tej wyodrębniono mniejszą powierzchnię gruntu, oznaczoną jako działka numer (...), w której udziały miały przypaść przyszłym właścicielom garaży, posadowionych na tym gruncie (w tym powodowi). Niezależnie od oceny zasadności i celowości dokonanego na wniosek Spółdzielni podziału przedmiotowej działki, w przekonaniu Sądu, na obecnym etapie, kwestionowanie tych czynności w ramach procesu o uchylenie, względnie stwierdzenie nieważności uchwały, jest niemożliwe. Podział geodezyjny nieruchomości obejmującej działkę numer (...) nastąpił bowiem w drodze decyzji administracyjnej, która była podstawą wprowadzenia zmian w oznaczeniu tejże nieruchomości w ewidencji gruntów i budynków (zmiana numer (...)). Jednocześnie wskazać należy, że w treści zaświadczenia numer (...), wydanego przez Prezydenta W. 22 lipca 2011 roku, jednoznacznie wskazano, iż garaż jednostanowiskowy numer (...) położony przy Alei (...) we W., znajduje się na działce numer (...), obręb S..

Mając zatem na względzie stan spornej nieruchomości istniejący na datę podjęcia uchwały numer (...), zdaniem Sądu należało stwierdzić, iż formułowane w pozwie zarzuty odnośnie wadliwego oznaczenia nieruchomości opisanej w § 1 pkt 1 tejże uchwały, są całkowicie bezzasadne.

Wbrew twierdzeniom powoda, nie ma nadto podstaw do przyjęcia, iż kwestionowana uchwała narusza jego prawa, jako członka spółdzielni. Podkreślić bowiem trzeba, że pozwany, jako użytkownik wieczysty działki numer (...), miał prawo wnosić o dokonanie jej podziału geodezyjnego, celem zmniejszenia działki, na której posadowione są boksy garażowe. Działanie takie, jak wyjaśniał na rozprawie Prezes Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...), A. M., miało służyć w szczególności zmniejszeniu wysokości opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu, obciążającej użytkowników garaży. Jednocześnie zauważyć wypada, że sam podział nieruchomości nie wpływa na zmniejszenie majątku pozwanej Spółdzielni. Pozostała po wydzieleniu działka numer (...) nadal pozostaje w zasobach Spółdzielni, a więc stanowi majątek wszystkich jej członków, w tym powoda.

Niezależnie jednak od powyższego raz jeszcze trzeba zaznaczyć, iż w aktualnym stanie rzeczy, powód nie ma możliwości podważenia czynności faktycznych podejmowanych przez pozwanego w odniesieniu do majątku spółdzielni, w tym w szczególności nie może on żądać „unieważnienia” podziału geodezyjnego działek, znajdujących się w zasobach Spółdzielni. Decyzja dotycząca podziału jest już bowiem prawomocna i nie ma podstaw do jej wzruszenia, tym bardziej w ramach toczącego się postępowania o uchylenie uchwały.

Mając na uwadze powyższe, powództwo podlegało oddaleniu w całości (punkt I. sentencji wyroku).

Rozstrzygnięcie o kosztach, zawarte w punkcie II. sentencji wyroku, oparto na treści art. 98 § 1 k.p.c., który ustanawia zasadę, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na zasądzone od powoda na rzecz pozwanego koszty składały się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł, wynikające z § 10 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 490) oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie zachodziły żadne okoliczności szczególne, które przemawiałyby za odstąpieniem od obciążenia powoda kosztami procesu na zasadzie art. 102 k.p.c. Za okoliczności takie w szczególności nie mogą być uznane nieznajomość przepisów prawa oraz utrata zaufania do pozwanej Spółdzielni, na które powoływał się powód. Strona wytaczająca powództwo, winna bowiem liczyć się z konsekwencjami, jakie mogą nastąpić w razie nie uwzględnienia jej racji, zaś jedną z tych konsekwencji, stosownie do reguły wyrażonej w art. 98 k.p.c., jest obowiązek zwrotu przeciwnikowi procesu poniesionych przez niego kosztów.

Jednocześnie Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego o zasądzenie na jego rzecz od powoda kosztów zastępstwa procesowego w potrójnej wysokości, albowiem nakład pracy pełnomocnika pozwanego oraz stopień zawiłości sprawy nie uzasadniał przyznania tych kosztów w stawce wyższej, aniżeli stawka minimalna, określona w przepisach.

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

13 stycznia 2014 r.