Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2461/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Ewa Rudkowska – Ząbczyk

Protokolant: Marcin Guzik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Skarbu Państwa - Starosty (...)

przeciwko (...) Sp. z o.o. we W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. we W. na rzecz strony powodowej Skarbu Państwa - Starosty (...) kwotę 91 160,81 zł (dziewięćdziesiąt jeden tysięcy sto sześćdziesiąt złotych 81/100) z ustawowymi odsetkami od 2 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. we W. na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 3 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

III.  nakazuje stronie pozwanej (...) Sp. z o.o. we W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy we Wrocławiu) kwotę 4 559,00 zł tytułem brakującej opłaty sądowej od pozwu.

Sygnatura akt I C 2461/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa Skarb Państwa – Starosta (...) wniosła przeciwko stronie pozwanej (...) sp. z o.o. we W. pozew w postępowaniu upominawczy, którym domagała się zobowiązana strony pozwanej do zapłaty kwoty 91 160,81 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 2 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego żądania podniosła, że stronie pozwanej przysługuje prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w L., stanowiących działki gruntu o numerach (...), dla których Sąd Rejonowy w L. prowadzi księgę wieczystą (...). Z tytułu prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości strona pozwana winna bez odrębnego wezwania w terminie do dnia 31 marca 2013 r. uiścić opłatę w wysokości 91 160,81 zł, zgodnie z wypowiedzeniem wysokości dotychczasowej opłaty rocznej za grunt oddany w użytkowanie wieczyste z dnia 5 grudnia 2011 r. Na dzień wniesienia pozwu pozwana spółka zalegała z zapłatą opłaty za użytkowanie wieczyste za 2013 r. Pismem z dnia 9 maja 2013 r. strona powodowa wezwała pozwaną spółkę do zapłaty, jednak bezskutecznie.

Sąd Okręgowy w Legnicy w dniu 25 września 2013 r. wydal nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczy, którym nakazał stronie pozwanej (...) sp. z o.o. we W., aby zapłaciła na rzecz strony powodowej Skarbu Państwa – Starosty (...) kwotę 91 160,81 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 2 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 3 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, w terminie dwóch tygodni od doręczenia niniejszego nakazu albo wniosła w tymże terminie sprzeciw.

Strona pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym domagała się oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska podniosła, że na skutek wypowiedzenia dotychczasowej opłaty za użytkowanie wieczyste w trybie art. 77-81 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste wzrosła trzykrotnie w stosunku do wysokości określonej w umowie i jest rażąco wygórowana. Wyżej powołana zmiana wysokości opłaty za użytkowanie wieczyste dokonana została w oparciu o zmianę wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości, której szacowania dokonał rzeczoznawca majątkowy na zlecenie Starosty (...). Strona pozwana kwestionowała prawidłowość oszacowania wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego oraz związanej z tym wysokości zaktualizowanej opłaty rocznej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Stronie pozwanej (...) sp. z o.o.we W.przysługuje prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w L., obejmującej działki gruntu o numerach (...), o łącznej powierzchni 4,4875 ha, dla których Sąd Rejonowy w L.prowadzi księgę wieczystą (...).

(dowód: odpis księgi wieczystej nr (...), k. 10-29)

Pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. strona powodowa dokonała wypowiedzenia wysokości dotychczasowej opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania gruntów działek geodezyjnych oznaczonych nr (...), położonych w L.i zaproponowała nową wysokość opłaty rocznej w kwocie 113 811,99 zł, która miała być wnoszona w terminie do dnia 31 marca każdego roku z góry za dany rok – do czasu jej zmiany w trybie przepisów art. 77-81 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Ustalono, że od dnia 1 stycznia 2012 r. opłata roczna winna być wnoszona w kwocie 68 509,62 zł za 2012 r., w kwocie 91 160,81 zł za 2013 r. oraz w kwocie 113 811,99 zł za 2014 r. i kolejne lata trwania prawa użytkowania wieczystego. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L.orzeczeniem z dnia 20 marca 2012 r. oddaliło wniosek użytkownika wieczystego (...) sp. z o.o.we W.o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania gruntów działek geodezyjnych oznaczonych nr (...), położonych w L., dokonana pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. jest nieuzasadniona. Przyczyną oddalenia wniosku strony pozwanej było to, że wniosek został wniesiony z uchybieniem trzydziestodniowego terminu, określonego w art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 199 7r. o gospodarce nieruchomościami. Sąd Okręgowy w Legnicy postanowieniem z dnia 19 lutego 2013 r. (sygnatura akt I C 172/12) odrzucił pozew (...) sp. z o.o.we W.przeciwko Skarbowi Państwa – Staroście (...)o ustalenie wysokości opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania gruntów.

(dowód: wypowiedzenie wysokości dotychczasowej opłaty rocznej za grunt oddany w użytkowanie wieczyste z dnia 5 grudnia 2011 r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 5-7; orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 20 marca 2012 r., k. 86-87; postanowienie Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. akt I C 172/12, k. 88)

Strona pozwana nie uiściła opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego powyższej nieruchomości za 2013 r. w kwocie 91 160,81 zł.

(okoliczność bezsporna)

Pismem z dnia 9 maja 2013 r. strona powodowa wezwała pozwaną spółkę do zapłaty. Wezwanie było jednak bezskuteczne.

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 9 maja 2013 r. wraz z dowodem doręczenia, k. 8-9)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględniene w całości.

Z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych wynikało, że świadczenie strony pozwanej, którego spełnienia strona powodowa dochodzi w niniejszym postępowaniu, stanowi opłatę roczną za 2013 r. z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości. Zgodnie z art. 238 k.c., wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

W niniejszej sprawie bezsporny był fakt przysługiwania stronie pozwanej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w L., dla której Sąd Rejonowy w L. prowadzi księgę wieczystą (...)oraz wynikający z tego faktu obowiązek uiszczania opłaty rocznej. Bezsporny był także fakt braku zapłaty przez stronę pozwaną opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste w wysokości obowiązującej w 2013 r. W sprawie sporna natomiast pozostawał wysokość powyższej opłaty, w szczególności zasadność jej podniesienia do poziomu określonego przez stronę powodową w wypowiedzeniu z dnia 5 grudnia 2011 r.

Zdaniem Sądu podniesiony przez stronę pozwaną zarzut niewłaściwie określonej wysokości opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nie mógł być przedmiotem rozpoznania Sądu w sprawie o zapłatę tejże opłaty. Do kwestionowania wypowiedzenia wysokości dotychczasowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego służy tryb określony przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.), z którego to trybu strona pozwana wprawdzie skorzystała, aczkolwiek nieskutecznie. Należy zauważyć, że wniesiony przez stronę pozwaną wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości jest nieuzasadniona, był spóźniony i jako taki podlegał oddaleniu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, a następnie odrzuceniu przez Sąd. Skoro tak, to należało uznać, że złożone w piśmie z dnia 5 grudnia 2011 r. oświadczenie woli w przedmiocie wypowiedzenia wysokości dotychczasowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego było skuteczne, a tym samym stosunek prawny użytkowania wieczystego łączący strony uległ zmianie w zakresie wysokości opłaty rocznej. Mając powyższe na uwadze należało uznać, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego w 2013 r. obowiązywała na poziomie 91 160,81 zł.

Z tych przyczyn Sąd oddalił wniosek strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy na okoliczność ustalenia wartości nieruchomości będącej przedmiotem użytkowania wieczystego. Zdaniem Sądu, okoliczność czy wartość przedmiotowej nieruchomości została prawidłowo określona, a tym samym, czy prawidłowo została określona wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego tej nieruchomości, nie była istotna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a zatem nie podlegała dowodzeniu.

Mając powyższe na uwadze Sąd uwzględnił w całości żądanie pozwu, zasądzając od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 91 160,81 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 2 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty. Zgodnie z art. 71 ust. 4 zd. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Mając powyższe na uwadze należało uznać, że strona pozwana pozostawała w opóźnieniu w spełnieniu świadczenia z upływem tego terminu (art. 481 k.c.)

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. i art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. z 2005r., Nr 169, poz. 1417). Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy i zwrotu kosztów celowych, obowiązek zwrotu tychże kosztów spoczywał na stronie pozwanej jako na stronie przegrywającej sprawę. Koszty poniesione przez stronę powodową obejmowały kwotę 3600,00 zł wynagrodzenia pełnomocnika (§ 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu; t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461).

Jednocześnie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał stronie pozwanej, jako stronie przegrywającej sprawę, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 4 559,00 zł tytułem brakującej opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona z mocy ustawy.