Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

L., dnia 28 marca 2012 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Witold Cieślik

Protokolant: Ewelina Kurdziel

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2012 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa H. W. i M. W.

przeciwko S. K.

o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i zaniechanie naruszeń

I.  nakazuje pozwanemu S. K. przywrócenie stanu zgodnego z prawem i zaniechanie naruszeń własności nieruchomości powodów H. W. i M. W. położonej w Liścu, działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Lubinie prowadzi księgę wieczystą (...) w ten sposób, że:

nakazuje pozwanemu wyrównanie terenu swojej nieruchomości, położonej w Liścu, działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Lubinie prowadzi księgę wieczystą (...), na odcinku graniczącym ze wskazaną nieruchomością powodów, poprzez likwidację powstałego tam uskoku przez nawiezienie ziemi pozwalającej na przywrócenie naturalnej wysokości terenu na granicy nieruchomości stron, zgodnie ze wskazaniami zawartymi przez biegłego geodetę inżyniera J. S. na mapie w skali 1: 500, stanowiącej załącznik do opinii wydanej w niniejszej sprawie oraz stanowiącej integralną część niniejszego orzeczenia (140,30 m. n.p.m.

i 141,10 m. n.p.m. na skrajnych częściach granic), a także zaniechania prowadzenia prac agrotechnicznych na odcinku graniczącym z nieruchomością powodów w taki sposób, który powodowałby obniżenie gruntu pozwanego i zaburzenia istniejącego naturalnego spadku terenu,

II.  zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 3.917,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazuje pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Lubinie) kwotę 1.186,12 złotych tytułem brakujących kosztów procesu.

Sygn. akt I C 214/11

UZASADNIENIE

Powodowie H. W. i M. W., po ostatecznym sprecyzowaniu pozwu, domagali się nakazania pozwanemu S. K. przywrócenia stanu swojej nieruchomości gruntowej, tj. działki położonej w miejscowości L., gmina L., o nr geodezyjnym 200/1, dla której Sąd Rejonowy w Lubinie prowadzi księgę wieczystą o nr (...) sąsiadującej z nieruchomością gruntową powodów, tj. działką położoną w miejscowości L. o numerze geodezyjnym (...), dla której Sąd Rejonowy w Lubinie prowadzi księgę wieczystą o nr (...) – stanu zgodnego z prawem, tj. przywrócenia do stanu pierwotnego naturalnego spadku terenu poprzez wyrównanie terenu swojej działki przy granicy z działką powodów w pasie 5 metrów od granicy tych działek do poziomu opisanego w załączniku do opinii biegłego geodety J. S. poprzez zrewitalizowanie terenu i zrekultywowanie polegające na wypełnieniu powstałego uskoku na granicy działek masami gruntu takiej samej klasy bonitacyjnej jak na tych działkach oraz nakazanie pozwanemu zaniechania naruszeń w przyszłości, polegających w szczególności na prowadzeniu orki tego terenu na „skład”, a także zakazanie wykonywania w tym obszarze czynności agrotechnicznych przy pomocy ciągników o dużej mocy o 4 i więcej odkładniach zaczepionych pługów. Wnieśli również o zasądzenie solidarnie na ich rzecz od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazali, że są właścicielami działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w miejscowości L. o numerze geodezyjnym (...), zaś pozwany jest właścicielem sąsiedniej działki rolnej. Podali także, iż obydwie działki znajdują się na nierównym terenie, a pozwany poprzez wadliwe wykonywanie orki na swojej działce doprowadził do powstania uskoku na granicy działek stron, co grozi dalszym obsuwaniem się terenu i w konsekwencji zagraża konstrukcji budynku powodów. Argumentowali również, iż wielokrotnie zwracali się do pozwanego ,próbując skłonić go do przywrócenia terenu do stanu poprzedniego, jednak bezskutecznie. Powodowie, jako podstawę swojego roszczenia wskazali art. 144 k.c. w zw. z art. 222§2 k.c., podnosząc, że pozwany korzysta ze swojej nieruchomości niezgodnie z zasadami współżycia społecznego i społeczno gospodarczym przeznaczeniem swojego prawa, zakłócając korzystanie z nieruchomości sąsiedniej ponad przeciętną miarę.

Pozwany S. K. wniósł o oddalenie powództwa, argumentując, iż orka oraz inne czynności agrotechniczne na należącym do niego gruncie rolnym wykonywane były poprawnie i zgodnie z zasadami agrotechniki, natomiast do powstania uskoku na granicy działek stron przyczyniły się wieloletnie zaniedbania powodów, którzy nie wybudowali murowanego ogrodzenia od strony swojej działki sąsiadującej z działką pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie H. W. i M. W. są współwłaścicielami nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L., stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Lubinie prowadzi księgę wieczystą nr (...). Powyższa nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym zamieszkują powodowie.

Pozwany S. K. jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L., stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Lubinie prowadzi księgę wieczystą nr (...). Powyższa nieruchomość ma charakter gruntów rolnych, sąsiaduje z nieruchomością powodów i jest eksploatowana przez pozwanego dla celów rolniczych.

dowód: odpis księgi wieczystej nr (...) k 4 – 6

kserokopia mapy do celów projektowych k 7 – 8

odpis księgi wieczystej nr (...) k 25 – 26

przesłuchanie powoda M. W. k 153

przesłuchanie powódki H. W. k 153

przesłuchanie pozwanego S. K. k 153 -154

Przedmiotowe działki gruntu są bardzo słabych klas bonitacyjnych, przylegają do siebie z jednej strony i położone są na stoku południowym. Działka powodów do 2004 r. użytkowana była rolniczo, zaś po przekształceniu na działkę budowlaną powodowie wznieśli na jej terenie budynek mieszkalny, w którym obecnie zamieszkują. Działka powodów usytuowana jest powyżej działki pozwanego, przy czym równolegle do posesji powodów znajdują się inne działki zabudowane budynkami mieszkalnymi. Powyższe nieruchomości zabudowane graniczą z położoną w niższej części stoku nieruchomością rolną pozwanego. Posesja powodów odgrodzona jest od działek innych właścicieli dwoma murkami ogrodzeniowymi, wybudowanymi prostopadle do granicy działki pozwanego, natomiast na granicy działek stron powodowie wkopali drewniane słupki, które zostały połączone drutem.

Wzdłuż granicy nieruchomości stron, na terenie działki pozwanego znajduje się uskok o wysokości od 0,7 m w części wschodniej działki, 0,6 m w części środkowej i 0,5 w części zachodniej.

dowód: zdjęcia – 2 sztuki k 12

protokół z oględzin nieruchomości k 28 – 29

fotografie – 17 sztuk k 30

opinia biegłego sądowego E. B. z załącznikami k 52 – 56

ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego E. B. k 152-153

opinia biegłego sądowego J. S. z załącznikami k 66 -79

ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego J. S. k 152

przesłuchanie powoda M. W. k 153

przesłuchanie powódki H. W. k 153

przesłuchanie pozwanego S. K. k 153 -154

Powyższy uskok na granicy działek stron powstał wskutek wadliwej gospodarki rolnej prowadzonej przez pozwanego w formie uprawy płużnej. Przedmiotowy uskok jest efektem kilkuletniej nieprawidłowej orki prowadzonej przez pozwanego wzdłuż granicy nieruchomości w pasie o szerokości około 5 m, który przy użyciu coraz wydajniejszego sprzętu uprawowego w postaci ciągnika dużej mocy, wielokorpusowych pługów powodował przemieszczanie mas ziemi w dół działki, czyli w kierunku spadku, a nie odwrotnie, co przyczyniło się do powstania dużego odkrycia gruntu i powstania pionowej ściany na granicy działek. Uskok ten spowodował nadmierne przesuszenie gleby na działce powodów od strony odkrycia gruntu, które zagraża uschnięciem roślinności występującej w obrębie uskoku. Istniejący uskok na granicy działek stron zagraża nieruchomości powodów poprzez możliwość dalszego osuwania się terenu działki powodów i tym samym powstanie niebezpieczeństwa dla spójności konstrukcji budynku mieszkalnego.

Powyższy uskok powinien zostać zlikwidowany poprzez wypełnienie zniszczonej próchniczej warstwy gleby inną ziemią i przywrócenie pierwotnego spadku terenu do wysokości 140,30 m n.p.m. i 141,10 m n.p.m. na skrajnych częściach granic. W celu niedopuszczenia do dalszej degradacji działki należy zaniechać czynności agrotechnicznych na gruncie pozwanego, które prowadziłyby do zaburzania istniejącego naturalnego spadku terenu.

dowód: opinia biegłego sądowego E. B. z załącznikami k 52 – 56

ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego E. B. k 152-153

opinia biegłego sądowego J. S. z załącznikami k 66 -79

ustna opinia uzupełniająca biegłego sądowego J. S. k 152

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 144 k.c. właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swojego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno – gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

Prawo własności jest najszerszą formą uprawnienia do władania rzeczą, pozwala w najpełniejszy sposób realizować właścicielowi jego władztwo nad rzeczą poprzez m.in. korzystanie z rzeczy. Niemniej jednak uprawnienia właścicielskie doznają pewnych ograniczeń określonych przepisami prawa. W szczególności właściciel nieruchomości powinien powstrzymywać się od działań, które nadmiernie zakłócałyby korzystanie z nieruchomości sąsiednich. Przepis art. 144 k.c. określa jedną z norm prawa sąsiedzkiego, regulującą treść i wykonywanie prawa własności w zakresie oddziaływania na nieruchomości sąsiednie. Właściciel swoim zachowaniem podejmowanym w ramach wykonywania przez niego prawa własności do nieruchomości może w negatywny sposób oddziaływać na nieruchomości sąsiednie, zakłócając swobodne z nich korzystanie. Takie działanie określane jest mianem immisji. Oddziaływanie na nieruchomości sąsiednie może przybrać formę immisji bezpośrednich, czyli celowego bezpośredniego kierowania na inną nieruchomość substancji np. wody, ścieków itp. za pomocą odpowiednich urządzeń. Może mieć także formę immisji pośrednich, będących ubocznym, niezamierzonym skutkiem działania właściciela, jednak szkodliwym dla właściciela innej nieruchomości np. wytwarzanie zapachów, wywoływanie wibracji lub hałasów. I. bezpośrednie są zawsze niedozwolone, natomiast dokonywanie immisji pośrednich jest zakazane ponad przeciętną miarę przy uwzględnieniu społeczno – gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Tym samym oddziaływanie pośrednie na nieruchomości sąsiednie jest dopuszczalne jedynie w granicach miernika obiektywnego jakim jest przeciętna miara. Jeżeli właściciel w ramach wykonywania swojego prawa własności zakłóca korzystanie z nieruchomości sąsiednich w sposób nadmierny, to przekracza granicę uprawnień właścicielskich, bezprawnie ingerując w cudze prawo własności.

W przypadku naruszenia prawa własności nieruchomości poprzez niedopuszczalne immisje właścicielowi nieruchomości sąsiedniej przysługuje roszczenie negatoryjne z art. 222§2 k.c., który stanowi, ze przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.

Celem roszczenia negatoryjnego jest udzielenie ochrony właścicielowi w celu uniemożliwienia bezprawnej ingerencji w jego sferę uprawnień właścicielskich poprzez przywrócenie stanu zgodnego z prawem, usunięcie skutków naruszeń i nakazanie powstrzymywania się od dalszych naruszeń osobie, która swoim zachowaniem godzi w cudze prawo własności.

W niniejszej sprawie powodowie wystąpili z roszczeniem negatoryjnym wobec pozwanego w związku z powstaniem uskoku na granicy nieruchomości stron, zagrażającemu stabilności ich działki i konstrukcji posadowionego na niej budynku mieszkalnego, domagając się przywrócenia stanu zgodnego z prawem poprzez wyrównanie przez pozwanego terenu swojej działki przy granicy z działką powodów oraz nakazanie pozwanemu zaniechania naruszeń w przyszłości. Decydujące znaczenie dla roszczenia powodów miała zatem kwestia przyczyn powstania uskoku na granicy działek stron oraz kwestia zakresu oddziaływania tego uskoku na nieruchomość powodów.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci przedłożonej dokumentacji, w tym odpisy ksiąg wieczystych nr (...) oraz przesłuchania stron wskazuje na to, że powodowie są współwłaścicielami działki nr (...), a pozwany właścicielem działki nr (...), przy czym powyższe nieruchomości gruntowe sąsiadują ze sobą i położone są na stoku w miejscowości L., gmina L.. Ponadto, na terenie działki powodów posadowiony jest budynek mieszkalny, w którym zamieszkują powodowie, zaś działka pozwanego ma charakter nieruchomości rolnej i jest przez niego wykorzystywana do działalności rolniczej zgodnie z jej przeznaczeniem. Sąd, na podstawie przedłożonych przez strony zdjęć i przeprowadzonych w dniu 12 lipca 2011 r. oględzin przebiegu granicy nieruchomości stron, stwierdził, że granica posesji powodów od południowej strony z polem pozwanego obsianym żytem oddzielona jest wyoranym pionowym uskokiem. Natomiast w zakresie okoliczności dotyczących sposobu powstania tego uskoku Sąd oparł się na ustaleniach biegłego sądowego z zakresu rolnictwa E. B. i biegłego sądowego z zakresu geodezji i kartografii J. S.. Z treści opinii powyższych biegłych sądowych w sposób jednoznaczny wynika, że przedmiotowy uskok powstał wskutek wadliwej gospodarki rolnej prowadzonej przez pozwanego. Przyczynę powstania powyższego uskoku szczegółowo wyjaśnił biegły sądowy z zakresu rolnictwa E. B., który wskazał, że kilkuletnie ukierunkowanie przez pozwanego zabiegów agrotechnicznych, zwłaszcza orki, powodujących przemieszczanie mas ziemi w dół działki, czyli w kierunku spadku, a nie odwrotnie, przy wykorzystaniu ciężkiego, wydajnego i szybko poruszającego się sprzętu rolniczego spowodowało utworzenie się głębokiego uskoku na granicy działek stron. Pozwany mógł prowadzić zabiegi agrotechniczne i orkę w taki sposób, aby powyższy uskok nie powstał, np. poprzez przemieszczanie mas ziemi w górę, czego jednak nie uczynił. Co więcej, z opinii biegłych sądowych wynika, że przedmiotowy uskok zagraża nieruchomości powodów poprzez możliwość osunięcia się gruntu i tym samym stworzenie zagrożenia dla konstrukcji budynku mieszkalnego posadowionego w odległości 7,60 m od granicy działek. Biegli sądowi ustalili też wysokość powstałego uskoku, a w szczególności biegły sądowy z zakresu geodezji i kartografii J. S. określił jego wysokość na 0,60 m, 0,70, m i 0,5 m na zaznaczonych odcinkach przebiegu granicy w sporządzonej przez siebie mapie stanowiącej załącznik do opinii. Wskazani biegli sądowi w ustnych opiniach uzupełniających podtrzymali w całości swoje ustalenia. Sąd uznał powyższe opinie biegłych sądowych za przydatne w sprawie, gdyż zostały sporządzone w sposób rzetelny, profesjonalny i w całości wraz z ustnymi opiniami uzupełniającymi odpowiadały na stawiane zagadnienia wymagające wiadomości specjalnych.

Sąd, w oparciu o ustalenia biegłych sądowych, uznał, że pozwany przyczyniając się do powstania przedmiotowego uskoku na granicy działek stron w sposób bezprawny zakłócił korzystanie z należącej do powodów nieruchomości. Wprawdzie pozwany eksploatował swoją działkę gruntu zgodnie z jej społeczno – gospodarczym przeznaczeniem, dokonywał upraw na gruntach rolnych, jednak swoim działaniem wykonywanym w ramach uprawnień właścicielskich zakłócił korzystanie z nieruchomości sąsiedniej ponad przeciętną miarę. Powstały wskutek jego nieprawidłowo prowadzonej orki uskok zagraża obsuwaniem się terenu działki powodów na działkę pozwanego, co w efekcie może zagrozić konstrukcji budynku. W ocenie Sądu, utworzenie przez pozwanego powyższego uskoku poprzez wadliwie prowadzoną orkę i inne czynności agrotechniczne nadmiernie oddziałuje na nieruchomość powodów, bezprawnie ingerując w ich prawo własności, co wyczerpuje formułę zakazanej immisji określonej w art. 144 k.c.

W tym miejscu należy wskazać, iż dwie prywatne ekspertyzy przedłożone przez pozwanego, które zostały sporządzone przez rzeczoznawców Z. N. i J. W. nie zostały wzięte pod uwagę jako dowody w zakresie wyjaśnienia okoliczności wymagających wiadomości specjalnych. Środkiem dowodowym umożliwiającym poczynienie konkretnych ustaleń w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych, zgodnie z art. 278§1 k.c., jest opinia biegłego sądowego powołanego specjalnie w tym celu przez sąd rozpoznający sprawę. W niniejszej sprawie wskazane cechy dowodowe posiadają opinie biegłych sądowych E. B. i J. S., które mogą być podstawą ustaleń faktycznych. Ponadto, jak wyjaśnił Sad Najwyższy w wyroku z dnia 15 stycznia 2010 r., sygn. akt I CSK 199/09 „ jeżeli strona dołącza do pisma procesowego ekspertyzę pozasądową i powołuje się na jej twierdzenia, ekspertyzę tę należy traktować jako część argumentacji faktycznej i prawnej przytaczanej przez stronę. Gdy strona składa ekspertyzę z intencją uznania jej przez sąd za dowód w sprawie, wówczas istnieją podstawy do przypisania jej także znaczenia dowodu z dokumentu prywatnego (art. 245 k.p.c.) Pozasądowa opinia rzeczoznawcy jako dokument prywatny stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która ją podpisała wyraziła zawarty w niej pogląd, nie korzysta natomiast z domniemania zgodności z prawdą zawartych w niej twierdzeń”. Oznacza to, że dwie prywatne opinie rzeczoznawców przedłożone przez pozwanego, korzystne dla niego, nie mogą stanowić podstawy ustaleń faktycznych w sprawie. Wprawdzie J. W., który sporządził jedną z ekspertyz na zlecenie pozwanego, w trakcie swoich zeznań składanych w charakterze świadka wskazał, że przedmiotowy uskok nie wynika ze świadomego działania pozwanego lecz powstał wskutek naturalnych wyników erozyjnych oraz grawitacyjnego zachowania się gruntu zmierzającego do wyrównania poziomów. Powyższe zeznania pozostają w całkowitej sprzeczności z zarówno z opiniami wskazanych biegłych sądowych jak i nie uwzględniają podstawowych zasad gospodarki rolnej na gruntach pochyłych , gdzie winny być stosowane prace agrotechniczne w taki sposób aby zapobiegać naruszaniu naturalnego spadku terenu – orka w odwrotnym kierunku do pochyłu terenu. W świetle powyższych okoliczności również Podobny charakter mają zeznania świadków M. M. i F. B., którzy wyrazili swoje opinie na temat prawidłowości prac agrotechnicznych pozwanego , nie uwzględniając jednak specyfiki nachylenia terenu , wymagającego po stronie rolnika stosowania tych prac jak w rejonach górskich , mających na celu zapobieżenie tworzeniu uskoków na granicach .

Pozwany jako doświadczony rolnik , dysponujący nowoczesnym sprzętem agrotechnicznym winien mieć na uwadze zasady prowadzenia gospodarki rolnej na terenie pochyłym , graniczącym w dodatku z terenem zabudowanym i przewidywać skutki nieprawidłowych prac agrotechnicznych , z których konsekwencjami winien się liczyć , nie zaś oczekiwać ponoszenia ich skutków przez powodów. Stąd też brak było podstaw do ustalenia ,że ciężar wyeliminowania istniejącego zagrożenia osuwania się ziemi ( piaszczystej ) i ewentualnego stanu zagrożenia dla konstrukcji budynku powodów wywołanych nieprawidłowymi działaniami pozwanego winni ponieść powodowie poprzez wydatkowanie znaczących środków i nakładów pracy na postawienie na granicy nieruchomości głębokiego muru oporowego.

W związku z tym, że oddziaływanie pozwanego na nieruchomość powodów przekracza jego uprawnienie do wykonywania prawa własności, naruszając normy prawa sąsiedzkiego, to powodom przysługuje roszczenie negatoryjne nakazujące pozwanemu przywrócenie stanu zgodnego z prawem i zaprzestanie naruszeń. Skuteczny sposób zapewniający przywrócenie właściwego stanu nieruchomości uniemożliwiającego dalsze osuwanie się terenu działki powodów poprzez likwidację przedmiotowego uskoku na granicy działek stron podali biegli sądowi w swoich opiniach. Biegli wyjaśnili, iż obecnie istniejącego uskoku powstałego wskutek niewłaściwej działalności rolniczej pozwanego nie można w pełni zlikwidować poprzez odwrócenie kierunku prowadzonej przez pozwanego orki w celu odkładania skiby w kierunku granicy działek, natomiast skutecznym sposobem likwidacji uskoku pozwalającym na przywrócenie naturalnej wysokości terenu na granicy działek stron jest nawiezienie ziemi i wypełnienie istniejącego uskoku. Biorąc pod uwagę powyższe wskazania biegłych sądowych, Sąd, na podstawie art. 144 k.c. w zw. z art. 222§2 k.c., uwzględnił powództwo negatoryjne powodów, nakazując pozwanemu przywrócenie stanu zgodnego z prawem poprzez wyrównanie swojej nieruchomości na odcinku graniczącym z nieruchomością powodów poprzez likwidację powstałego tam uskoku przez nawiezienie ziemi pozwalającej na przywrócenie naturalnej wysokości terenu na granicy działek zgodnie z wskazaniami biegłego sądowego geodety J. S.. Ponadto Sąd nakazał pozwanemu zaniechania naruszeń własności nieruchomości powodów w przyszłości poprzez zaniechanie prowadzenia prac agrotechnicznych na odcinku graniczącym z nieruchomością powodów w taki sposób, który powodowałby obniżenie gruntu pozwanego i zaburzenia istniejącego naturalnego spadku terenu.

Rozstrzygnięcie Sądu w przedmiocie kosztów procesowych zapadło na podstawie art. 98§1 k.p.c. oraz na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwany przegrał proces w całości, w związku z czym obowiązany jest do zwrotu solidarnie powodom kosztów procesu w łącznej kwocie 3 917,00 zł, na które składają się: kwota 1 000 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 500 zł tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłych sądowych, kwota 2 400 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika procesowego i kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Nadto pozwany, stosownie do wyniku rozstrzygnięcia w sprawie, na podstawie art. 98§1 k.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obowiązany jest uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Lubinie) kwotę 1 186,12 zł tytułem brakujących kosztów sądowych na pokrycie wynagrodzenia biegłych sądowych wydatkowanych tymczasowo ze środków budżetowych tutejszego sądu.

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji.