Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 167/15

POSTANOWIENIE

Dnia 30 marca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Paweł Hochman

Sędziowie

SSO Jarosław Gołębiowski

SSO Dariusz Mizera (spr.)

Protokolant

Paulina Neyman

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa A. R.

przeciwko K. K. i Z. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

z dnia 17 grudnia 2014 roku, sygn. akt I C 299/14

postanawia:

1.  uchylić zaskarżony wyrok:

a)  w punkcie pierwszym sentencji w części dotyczącej zasądzonej kwoty powyżej 1.664,44 (jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt cztery 44/100) złotych i postępowanie w tym zakresie w obu instancjach umorzyć;

b)  w punkcie drugim i znieść między stronami koszty procesu;

2.  znieść między stronami koszty procesu za instancję odwoławczą;

3.  zwrócić pozwanym K. K. i Z. K. z rachunku Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Bełchatowie solidarnie kwotę 83,00 (osiemdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu połowy opłaty sądowej od apelacji.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 167/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Bełchatowie po rozpoznaniu sprawy z powództwa A. R. przeciwko K. K., Z. K. o zapłatę 4963,87 złotych zasądził od pozwanych K. K. i Z. K. solidarnie na rzecz powoda A. R. kwotę 4.963,87 zł wraz z odsetkami w wysokości określonej w ustawie dla poszczególnych okresów opóźnienia od dnia 7 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz zasądził od pozwanych K. K. i Z. K. solidarnie na rzecz powoda A. R. kwotę 249,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postaci opłaty od pozwu nie obciążając pozwanych obowiązkiem zwrotu kosztów procesu ponad tę kwotę.

Apelacje od powyższego rozstrzygnięcia złożyli za pośrednictwem swojego pełnomocnika pozwani skarżąc je ponad kwotę 1664,44 zł.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucili :

1) naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności zeznań Stron i świadków w zakresie wydatków czynionych przez pozwanych ze środków uzyskanych od Powoda na utrzymanie córki powoda.

2) błąd w ustaleniach faktycznych i przyjęcie wbrew zebranemu w sprawie materiałowi dowodowemu, że pozwani otrzymali od powoda kwotę 4963.87 zł., podczas, gdy na ich rachunek wpłynęła jedynie kwota 3864.44 zł.

- błędne przyjęcie, że wszystkie środki uzyskane od powoda pozwani przeznaczyli na zakup mieszkania we wrześniu 2013 r.. a także

- błędne uznanie, że powód przekazywał swojej córce środki pieniężne w okresie jej zamieszkiwania u pozwanych oraz. że córkę powoda utrzymywał w tym czasie jej partner, a nie pozwani.

3) naruszenie przepisu art. 409 k.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji gdy pozwani zużyli większość korzyści majątkowej uzyskanej od Powoda.

4) naruszenie przepisu art. 5 k.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji gdy w roszczenie Powoda narusza zasady współżycia społecznego, w szczególności obowiązek wzajemnej pomocy członków rodziny oraz wdzięczności za udzieloną pomoc.

Powołując się na powyższe zarzuty pozwani wnosili o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie zasądzonej od pozwanych kwoty do wysokości 1664,44 zł., oraz zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych ponadto wnosili o zasądzenie na rzecz pozwanych kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W toku postępowania przed Sądem II instancji strony zawarły ugodę na mocy której poczyniły sobie wzajemne ustępstwa.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Na rozprawie apelacyjnej strony zawarły ugodę sądową rozstrzygającą toczący się między nimi spór sądowy.

Zawarcie ugody oprócz tego, że wywiera skutki materialnoprawne jednocześnie jest czynnością zmierzającą do zakończenia procesu poprzez umorzenie postępowania w sprawie. Ugoda sądowa jako czynność procesowa podlega ocenie Sądu na płaszczyźnie przesłanek z art. 203 § 4 k.p.c. w związku z art. 223 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy nie stwierdził aby zawarta ugoda była sprzeczna z prawem, z zasadami współżycia społecznego albo też aby zmierzała do obejścia prawa.

W konsekwencji postanowienie Sądu Rejonowego w Bełchatowie w zaskarżonej części powyżej kwoty 1664,44 zł. podlegało uchyleniu, a postępowanie w obu instancjach w tym zakresie umorzeniu, a to podstawie art. 355 §1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 386 § 3 k.p.c..

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c.

Na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 3 lit.c ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( t.j. Dz.U. z 2010r. nr 90 poz. 594 ze zm.) Sąd nakazał zwrócić pozwanym połowę uiszczonej opłaty od apelacji wobec zawarcia ugody.

Na oryginale właściwe podpisy