Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2015 r. w O.

sprawy z odwołania J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 8 stycznia 2015r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 108/15

UZASADNIENIE

J. P. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P. z dnia 8.01.2015r., którą organ rentowy odmówił jej wypłaty niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego za grudzień 2014r. - po zmarłym mężu E. P..

W uzasadnieniu odwołania J. P. wskazała, że jej mąż ostatnią wypłatę świadczenia przedemerytalnego otrzymał za miesiąc listopad 2014r. Zmarł w dniu 25 grudnia 2014r.

Odwołująca się powołała się na art.4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych, który określa jednoznacznie, że prawo do świadczenia ustaje wraz ze śmiercią osoby uprawnionej, zaś art.4 ust 3 pkt 5 w/w ustawy wskazuje, iż wstrzymanie wypłaty świadczenia przedemerytalnego następuje, poczynając od miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym zmarła osoba uprawniona. W ocenie odwołującej się ich treść nie pozostawia wątpliwości do kiedy przysługuje prawo do świadczenia, jak również dokładnie określa ostatni miesiąc jego wypłaty. W jej przypadku prawo męża do świadczenia przedemerytalnego istniało do 25 grudnia 2014r. i za miesiąc grudzień winna być dokonana wypłata a dopiero od stycznia 2015r. należało ją wstrzymać.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że Pan E. P. pobierał z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. świadczenie przedemerytalne przyznane na podstawie przepisów ustawy z dnia 30.04.2004r. świadczeniach przedemerytalnych. Ubezpieczony E. P. zmarł w dniu 25.12.2014r. Termin płatności świadczenia przedemerytalnego był ustalony na 1-go dnia miesiąca, przypadającego po miesiącu, za który przysługiwało świadczenie przedemerytalne. W dniu 02.01.2015r. małżonka zmarłego J. P. zwróciła się do Oddziału ZUS w P. Inspektorat w O. z wnioskiem o wypłatę niezrealizowanego świadczenia po zmarłym za miesiąc grudzień 2014r. Powołana ustawa o świadczeniach przedemerytalnych regulująca zasady przyznawania i wypłaty świadczeń przedemerytalnych nie zawiera regulacji umożliwiającej wypłatę niezrealizowanego świadczenia. W sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy o świadczenia przedemerytalnych - art. 11 tej ustawy odsyła do ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS oraz do ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Jednakże w art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych brak odesłania do przepisów art, 136 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który mówi o wypłacie świadczenia w razie śmierci osoby uprawnionej do świadczenia, wskazując jednocześnie krąg osób uprawnionych do wypłaty niezrealizowanego świadczenia, w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą. Z uwagi na powyższe Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, iż w przedmiotowym przypadku brak podstaw do ustalenia odwołującej się J. P. prawa do niezrealizowanego świadczenia z tytułu wypłaty świadczenia przedemerytalnego po zmarłym mężu E. P. za miesiąc grudzień 2014r. Dlatego też decyzją z dnia 08.01.2015r. Oddział ZUS odmówił J. P. prawa do niezrealizowanego świadczenia.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Odwołująca się J. P. w dniu 2.01.2015r. złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P. Inspektoratu w P. wniosek o wypłatę niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego za grudzień 2014r. - po zmarłym mężu E. P..

Zaskarżoną decyzją z dnia 8.01.2015r. ZUS prawidłowo odmówił J. P. prawa do niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje na warunkach określonych w art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 170) osobie, posiadającej określony w ustawie wiek i staż ubezpieczeniowy i jest wypłacane przez organ rentowy na wniosek osoby uprawnionej (art. 8 ustawy) ze środków Funduszu Pracy (art. 12 ustawy). Art. 4 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych określa przypadki ustania prawa do świadczenia przedemerytalnego, a jedną z przyczyn ustania tego prawa jest śmierć osoby uprawnionej (art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy). Ustawa o świadczeniach przedemerytalnych nie zawiera własnej regulacji dotyczącej kwestii następstwa prawnego w przypadku niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego, dlatego rozważenia wymaga, czy brak tego uregulowania wyłącza w ogóle istnienie następstwa prawnego w przypadku niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego niewypłaconego z uwagi na śmierć osoby uprawnionej, czy też podstawy do wypłaty innej osobie takiego świadczenia należy poszukiwać w innych przepisach. Powyższą kwestią zajmował się już Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 16 stycznia 2014r. ( I UK 300/13) wyraźnie wskazał, że artykuł 136 ust. 1 u.e.r.f.u.s. nie może stanowić podstawy do nabycia przez żonę zmarłego w toku postępowania ubezpieczonego prawa do nierealizowanego świadczenia przedemerytalnego, albowiem przepis powyższy nie znajduje zastosowania do świadczeń przedemerytalnych na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy z 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych ( LEX nr 1498593. Z uzasadnienia tego wyroku wynika, że zdaniem Sądu Najwyższego, kwestii pominięcia przez ustawodawcę art. 136 ust. 1 wśród przepisów, do których odsyła art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, nie można traktować, jako przypadkowego, tym bardziej w sytuacji, gdy art. 11 pkt 1 zawiera odesłanie do innych przepisów zamieszczonych w rozdziale 3 zatytułowanym "Ogólne zasady wypłaty świadczeń" Działu IX "Postępowanie w sprawach świadczeń i wypłata świadczeń" ustawy o emeryturach i rentach, w tym art. 135 oraz art. 136b. SN podniósł, że kwestią stosowania art. 136 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach w związku z art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych zajmował się już Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 kwietnia 2007 r., I UK 315/06, OSNP 2008 nr 9-10, poz. 147, uznając, że ustawodawca wolę nie dopuszczenia możliwości przejścia uprawnień do świadczenia przedemerytalnego na inne osoby wyraził wprost poprzez pominięcie w przepisie art. 11 przepisu art. 136 ustawy o emeryturach i rentach i Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym powołaną sprawę w pełni ten pogląd zaakceptował. Analogiczne wyłączenie możliwości przejścia uprawnień na inne osoby, wymienione w art. 136 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach zastosował ustawodawca również w art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 982), nie wymieniając tego przepisu wśród przepisów ustawy o emeryturach i rentach, mających zastosowanie w sprawach nieuregulowanych (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 października 2011 r., III AUa 488/11, OSAŁ 2011 Nr 4, poz. 40).

Podzielając powyższe poglądy w całości Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie .