Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 4 października 2011 roku skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R. powodowie G. J. i E. J. wnieśli o zobowiązanie pozwanego do zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu numer (...) położonego przy ulicy (...) w R. wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej na rzecz powodów i zobowiązanie pozwanego do określenia wskazanego udziału oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów procesu według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wskazali, że w dniu 26 maja 1988 roku pomiędzy powodami a pozwanym zawarta została umowa w sprawie określenia kolejności przydziału mieszkania. W dniu 10 marca 1992 roku pozwany dokonał na rzecz powoda przydziału lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w budynku przy ulicy (...), składającego się z 4 izb o powierzchni użytkowej 78 m ² i o powierzchni mieszkalnej 52,2 m ². Pozwany pismem z dnia 25 września 2009 roku zaświadczył otrzymanie od powodów kwoty 17.500 złotych, która to należność przekazana została na właściwy rachunek bankowy Banku (...). Pozwany oświadczył, że wpłacona przez powodów kwota 17.462,78 złotych stanowi całkowitą spłatę odsetek przypadających na przedmiotowe mieszkanie, natomiast pozostałą kwotę pozwany zaliczył na poczet opłat eksploatacyjnych za zajmowany lokal. Powodowie pismem z dnia 6 listopada 2009 roku skierowanym do zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R. wnieśli o przekształcenie w odrębną własność lokalu numer (...) położonego przy ulicy (...). W odpowiedzi na pismo powoda pozwany w piśmie z dnia 27 listopada 2009 roku stwierdził, że do czasu uzyskania ostatecznego rozliczenia z bankiem w kwestii kredytu mieszkaniowego ciążącego na kartotece mieszkania wyodrębnienie nie jest możliwe. Powodowie pismem z dnia 31 maja 2011 roku, złożonym u pozwanego w dniu 7 czerwca 2011 roku, wnieśli o podanie w terminie 7 dni od otrzymania wezwania stanu realizacji wniosku z dnia 6 listopada 2009 roku w przedmiocie przekształcenia w odrębną własność lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w R., przy ulicy (...). Pozwany w zakreślonym terminie nie ustosunkował się do wniosku powodów. W tym samym czasie pozwany dokonał zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu z innymi osobami (pozew k. 3-7).

W odpowiedzi na pozew złożonej w dniu 1 lutego 2012 roku pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w R. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powodów na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych. Podniósł, że zawarcie umowy przeniesienia własności przedmiotowego lokalu uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w art. 12 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych. Inwestycja budynku wielomieszkaniowego położonego przy ulicy (...) w R. finansowana była ze środków członków oraz częściowo z długoterminowego kredytu bankowego pozyskanego na podstawie umowy z dnia 24 sierpnia 1989 roku, którą następnie kilkukrotnie aneksowano. Podniósł, że kwota 17.462,78 złotych wpłacona przez powoda w dniu 9 kwietnia 2009 roku stanowiła część zadłużenia, która nie podlega umorzeniu. W dniu 23 kwietnia 2009 roku pozwany przekazał tę kwotę Bankowi (...) wraz z wnioskiem o umorzenie pozostałej kwoty 106.088,39 złotych z tytułu niespłaconego kredytu przypadającego na przedmiotowy lokal w oparciu o art. 10 ustawy 30 listopada 1995 roku o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych. Negatywne stanowisko banku w tym zakresie zostało zaskarżone przez stronę pozwaną, jednak bank utrzymał je w mocy (odpowiedź na pozew k. 28-30).

W dalszym toku procesu strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 26 maja 1988 roku powód G. J. zawarł z pozwaną Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w R. umowę w sprawie określenia kolejności przydziału mieszkania. Dnia 10 marca 1993 roku powodowie G. i E. J. otrzymali przydział lokalu mieszkalnego numer (...) położonego przy ulicy (...) w R., składającego się z 4 izb o powierzchni użytkowej 78 m ², a mieszkalnej (...) m ² (okoliczności bezsporne, kserokopia przydziału lokalu mieszkalnego z dnia 10.03.1992 r. k. 16, kserokopia umowy z dnia 26.05.1988r. k. 17).

Inwestycja obejmująca między innymi budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego położonego w R. przy ulicy (...) została częściowo sfinansowana z kredytu zaciągniętego w ówczesnym bankiem państwowym – (...) w R. na podstawie umowy z dnia 24 sierpnia 1989 roku (okoliczność bezsporna, kserokopie: wniosku o kredyt z dnia 31.07.1989r. k. 33, umowy o kredyt z dnia 24.08.1989r. k. 35-38).

W chwili przydziału mieszkania powodowie uiścili kwotę odpowiadającą 10 % wartości lokalu mieszkalnego. Następnie powodowie spłacali kredyt co miesiąc w czynszu (zeznania: powoda G. J. k. 194v, 329v w związku z k. 71, powódki E. J. k. 329).

W dniu 5 czerwca 2006 roku Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R. podjął uchwałę numer (...) w sprawie określenia przedmiotu odrębnej własności lokali przy ulicy (...) w R.. W § 2 punkcie 9 wskazanej uchwały określono, że z lokalem mieszkalnym numer (...) wiąże się udział we współwłasności nieruchomości wspólnej wynoszący (...) części (kserokopia uchwały nr 11/2006 z dnia 5.06.2006r. k. 89-97).

W dniu 9 kwietnia 2009 roku powodowie uiścili pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R. kwotę 17.500 złotych z tytułu spłaty kredytu. Kwota ta została określona przez stronę pozwaną. W piśmie z dnia 25 września 2009 roku skierowanym do G. J. pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w R. zaświadczyła, że dokonał on wpłaty wskazanej kwoty na konto Spółdzielni. W dniu 10 kwietnia 2009 roku Spółdzielnia przekazała na właściwy rachunek Banku (...), to jest rachunek odsetek skapitalizowanych kwotę 17.462,78 złotych stanowiącą całkowitą spłatę ww. odsetek przypadających na lokal mieszkalny powodów. Pozostałą kwotę zaliczono na poczet opłat eksploatacyjnych za wskazany lokal (okoliczność bezsporna, zeznania: powoda G. J. k. 194v, 329v w związku z k. 71, powódki E. J. k. 329, kserokopia pisma strony pozwanej z dnia 25.09.2009r. k. 18).

W dniu 23 kwietnia 2009 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w R. zwróciła się z wnioskiem do (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. – Oddział w R. o umorzenie zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 z dnia 30 listopada 1995 roku o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 763). Pismem z dnia 19 maja 2009 roku, doręczonym Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R. w dniu 21 maja 2009 roku, (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. – Oddział w R. poinformował, że nie może pozytywnie rozpatrzyć wniosku Spółdzielni ze względu na nieprawidłowości w prowadzonej przez Spółdzielnię ewidencji analitycznej dla lokalu nr (...) przy ulicy (...). Na powyższą czynność Banku pozwana w dniu 4 czerwca 2009 roku Spółdzielnia złożyła skargę do Prezesa Zarządu. W piśmie z dnia 18 marca 2010 roku, doręczonym pozwanej Spółdzielni w dniu 26 marca 2010 roku, (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. – Oddział w R. powtórzył swoje stanowisko w kwestii braku możliwości umorzenia zadłużenia w trybie cytowanej ustawy (wniosek Spółdzielni z dnia 23.04.2009r. k. 53, pismo (...) Banku (...) S.A. z dnia 19.05.2009r. k. 54, skarga Spółdzielni z dnia 4.06.2009r. k. 55-56, pismo (...) Banku (...) S.A. z dnia 18.03.2010r. k. 57).

Pismem z dnia 6 listopada 2009 roku powód G. J. zwrócił się do Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R. z prośbą o przekształcenie w odrębną własność lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w R. przy ulicy (...) (kserokopia pisma powoda z dnia 6.11.2009r. k. 19, zeznania powoda G. J. k. 194v, 329v w związku z k. 71).

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w R. prowadziła analityczną ewidencję zadłużenia z tytułu kredytu wraz z odsetkami z podziałem na lokale. Obowiązek ten nakładała na nią ustawa z dnia 30 listopada 1995 roku o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (tekst jednolity Dz. U. z 2013r. Nr 27, poz. 120). Stan prowadzenia ewidencji kontrolowany jest przez bank minimum raz w roku. Do dnia 15 czerwca 2007 roku ewidencja prowadzona była przez pozwaną Spółdzielnię w sposób prawidłowy. W 2009 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. – Oddział w R. zakwestionował prowadzoną przez Spółdzielnię ewidencję analityczną. Od tego czasu pomiędzy Spółdzielnią a reprezentantami Banku prowadzone są rozmowy na temat wypracowania stanowiska (zeznania: świadka M. K. k. 192-194, przesłuchanych w charakterze strony pozwanej H. B. k. 195, k. 329v-330 w związku z k. 71v-72v, A. W. k. 195v, 330-330v w związku z k. 71v, opinia biegłego z zakresu księgowości M. P. k. 223-302, 328v).

Obecnie zadłużenie powodów z tytułu kredytu mieszkaniowego przypadającego na zajmowany przez nich lokal mieszkalny na koniec drugiego kwartału 2013 roku wynosi łącznie 32.370,77 złotych. Gdyby bank pozytywnie rozpatrzył wniosek pozwanej o umorzenie zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu mieszkaniowego ciążącego na lokalu mieszkalnym powoda, na koniec drugiego kwartału 2013 roku, pozostała kwota zobowiązania kredytowego, na ten dzień, do spłaty wyniosłaby 18.681,16 zł. Kwota ta w przypadku spłaty zadłużenia kredytowego, w wyniku redukcji i umorzenia zmniejszyłaby się do wysokości 4.793,84 złotych na koniec drugiego kwartału 2013 roku (opinia biegłego z zakresu księgowości M. P. k. 223-302, 328v).

Sąd Rejonowy w Radomiu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą kw (...) dla nieruchomości gruntowej obejmującej działki (...) o łącznej powierzchni 838 m ² położonej przy ulicy (...) w R.. W Dziale II wskazanej księgi jako właściciel wpisana jest Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w R. (notatka urzędowa k. 333).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane dowody w postaci dokumentów, zeznań świadka M. K. oraz powodów i przesłuchanych w charakterze strony pozwanej H. B. i A. W. i na podstawie bezspornych twierdzeń stron. Należy wskazać, że stan faktyczny był pomiędzy stronami bezsporny, a spór koncentrował się wokół kwestii, czy powodowie spełnili przesłanki ustawowe niezbędne do wyodrębnienia ich lokalu mieszkalnego. Wobec tego Sąd obdarzył wiarą zeznania świadka oraz stron, ponieważ są ze sobą zgodne, wzajemnie się uzupełniają, jak również znajdują odzwierciedlenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach.

Sąd podzielił opinię biegłego z zakresu księgowości M. P.. Opinia oraz wnioski w niej zawarte są spójne i jasne. Biegły dysponuje odpowiednim zakresem wiedzy oraz doświadczenia zawodowego. Opinia ta nie była kwestionowana przez żadną ze stron procesu.

Dokumenty zgromadzone w aktach sprawy oraz w aktach dołączonych nie były kwestionowane przez strony, nie budzą one również wątpliwości Sądu zarówno pod względem formalnym jak i materialnym.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Powodowie G. i E. małżonkowie J. domagali się zobowiązania strony pozwanej do przeniesienia na ich rzecz odrębnej własności lokalu numer (...) położonego przy ulicy (...) w R.. Swoje roszczenie wywodzili oni z faktu, że uiścili obliczoną przez Spółdzielnię kwotę 17.462,78 złotych, która miała stanowić spłatę przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa. Strona pozwana nie kwestionowała faktu, że powodowie taką kwotę wpłacili oraz że została ona wyliczona przez Spółdzielnię jako suma, którą członek spółdzielni musi uiścić, aby umorzenie kredytu przez bank mogło nastąpić (k. 70v). Pozwana Spółdzielnia podnosiła natomiast, że przeniesienie własności lokalu nie może nastąpić, ponieważ bank odmawia umorzenia kredytu przypadającego na przedmiotowy lokal. Stan faktyczny w niniejszej sprawie był zatem bezsporny, a spór dotyczył okoliczności, czy powodowie wypełnili przesłanki ustawowe do wyodrębnienia lokalu i przeniesienia na nich jego własności.

Jakkolwiek żądanie pozwu nie zostało skonstruowane w sposób poprawny, to jednak nie ulega wątpliwości, że roszczenie powodów oparte jest na treści art. 64 k.c. oraz art. 1047 k.p.c. Zgodnie bowiem z art. 49 ¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz. U. 2013 rok, poz. 1222) osoba, która na podstawie ustawy może żądać ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu, w razie bezczynności spółdzielni, może wystąpić do sądu z powództwem na podstawie art. 64 Kodeksu cywilnego w związku z art. 1047 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1)  spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków - spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa;

2)  spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.

Jak wynika z poczynionych ustaleń, inwestycja w postaci budowy budynku położonego przy ulicy (...) w R. częściowo finansowana była z kredytu zaciągniętego w (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. – Oddział w R..

Spółdzielnia korzystała z umorzenia kredytu na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 listopada 1995 roku o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 763).

Na podstawie art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 5 grudnia 2008 roku o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. Nr 237, poz. 1650) na wniosek kredytobiorcy zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych podlega umorzeniu przez bank w części odpowiadającej:

1)  nadwyżce przypadającego na dany lokal zadłużenia z tytułu kredytu i skapitalizowanych odsetek oraz z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu ponad wartość lokalu określoną zgodnie z ust. 2, ustalonej na dzień 31 marca 1996 r.;

2)  nadwyżce, o której mowa w pkt 1, ustalonej po dniu 31 marca 1996 r. w wypadku rezygnacji przez członka spółdzielni mieszkaniowej z członkostwa w spółdzielni i postawienia lokalu mieszkalnego do jej dyspozycji;

3)  nadwyżce, o której mowa w pkt 1, ustalonej po dniu 31 marca 1996 r., powiększonej o nominalną kwotę umorzenia kredytu dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy - w wypadku przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu z lokatorskiego na własnościowe albo przeniesienia przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka prawa własności lokalu mieszkalnego, pod warunkiem ograniczenia przez spółdzielnię mieszkaniową żądania uzupełnienia przez członka wkładu budowlanego do przypadających na dany lokal: kwoty kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami, kwoty zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu w części niepodlegającej umorzeniu oraz nominalnej kwoty umorzenia kredytu dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy, która podlega zwrotowi do budżetu państwa;

4)  nadwyżce miesięcznej spłaty ponad minimalną jej wysokość określoną w art. 7, 8 i 11, z zastrzeżeniem art. 9a ust. 2;

5)  równowartości 70% zadłużenia po spłacie całości kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu w części niepodlegającej umorzeniu, jeżeli spłata ta nastąpi do dnia 31 grudnia 2012 r., z tym że w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu członkowi spółdzielni przysługuje roszczenie o przekształcenie spółdzielczego prawa do lokalu z lokatorskiego na własnościowe albo o przeniesienie przez spółdzielnię na rzecz członka prawa własności lokalu mieszkalnego z ograniczeniem żądania przez spółdzielnię mieszkaniową uzupełnienia wkładu budowlanego do przypadającej na dany lokal nominalnej kwoty umorzenia kredytu dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy, która podlega zwrotowi do budżetu państwa.

Zgodnie natomiast z treścią § 2 ust 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1996 roku w sprawie szczegółowych warunków i trybu stosowania oraz sposobu rozliczania umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych (Dz. U. Nr 27 poz. 120) jeżeli kredyt został zaciągnięty przez spółdzielnię mieszkaniową, umorzenie następuje pod warunkiem prowadzenia przez spółdzielnię analitycznej ewidencji zadłużenia z tytułu kredytu, wraz z odsetkami, w części przypadającej na lokale zajmowane przez poszczególnych członków, oraz umożliwienia bankowi kontroli tej ewidencji.

Pozwana Spółdzielnia prowadziła ewidencję analityczną dla przedmiotowego lokalu zgodnie ze wskazanym przepisem wykonawczym i umożliwiała bankowi kontrolę tej ewidencji. Bank już w 2009 roku odmówił umorzenia kredytu przypadającego na lokal mieszkalny numer (...) przy ulicy (...) w R., wskazując, że prowadzenie ewidencji nie było właściwe. Od tego czasu pozwana Spółdzielnia prowadzi rozmowy z Bankiem w celu skorygowania ewidencji, które jednak do chwili obecnej nie przyniosły rezultatu.

Zdaniem Sądu, powodowie wypełnili przesłanki z art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a zatem mają oni roszczenie o przeniesienie własności przedmiotowego w sprawie lokalu na ich rzecz.

Poza sporem pozostaje, że powodowie wpłacili Spółdzielni kwotę, która została przez stronę pozwaną obliczona na podstawie prowadzonej przez nią ewidencji analitycznej. W 2007 roku przeprowadzona została przez Bank kontrola jej prowadzenia, która nie wykazała żadnych nieprawidłowości. O błędach w ewidencji Spółdzielnia powzięła informację dopiero wtedy, gdy Bank odmówił umorzenia kredytu przypadającego na lokal zajmowany przez powodów. Należy również wskazać, że tak obliczoną kwotę strona pozwana przekazała na właściwy rachunek w Banku zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 listopada 1995 roku o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych, wnosząc jednocześnie o umorzenie pozostałej kwoty. Pozwana przyznała, że kwota ta stanowi tę część spłaty kredytu, którą członek Spółdzielni musi wpłacić samodzielnie. Należy wskazać, że art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie wymaga, aby doszło do umorzenie kredytu, a jedynie nakłada na członka Spółdzielni spłatę określonej kwoty. Biegły z zakresu księgowości potwierdził w swojej opinii, że kwota 17.462,78 złotych stanowi kwotę umorzenia zadłużenia budżetowego w związku z wpłatą dokonaną przez powoda 10 kwietnia 2009 roku (k. 226). Natomiast wskazana przez biegłego obecna kwota zadłużenia liczona jest na drugi kwartał 2013 roku. Jak wynika jednak z § 3 ust 8 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1996 roku w sprawie szczegółowych warunków i trybu stosowania oraz sposobu rozliczania umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych bank umarza zadłużenie w wysokości ustalonej, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, na dzień, w którym wpłata w wymaganej wysokości wpłynęła na rachunek kredytobiorcy w banku - w wypadku określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3, 4 i 5 ustawy, a zatem miarodajny w tym wypadku jest dzień wpływu wymaganej kwoty na konto w Banku. Biegły wskazał zresztą, że różnice w kwotach zadłużenia wynikają z upływu czasu, co wiąże się z narastaniem odsetek. W ocenie Sądu, na członka spółdzielni nie mogą być nakładane obowiązki nie wynikające z przepisów prawa oraz statutu. Natomiast odpowiedzialność za prawidłowe prowadzenie ewidencji analitycznej oraz za dokonanie rozliczenia z bankiem spoczywał wyłącznie na Spółdzielni.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu (punkt II wyroku) znajduje oparcie w treści art. 98 k.p.c. Pozwany jako strona przegrywająca niniejszy proces winien jest zwrócić powodom poniesione przez nich koszty wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3.600 złotych zgodnie ze stawką przyjętą w § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. 2013r. poz. 490).

Na postawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. 2010 r, Nr 90, poz. 594 ze zm.) Sąd, w punkcie III wyroku, nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 12.156 złotych tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu oraz poniesionych w sprawie wydatków.

/-/ Na oryginale właściwy podpis.-