Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: VI Kz 281 /13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku w VI Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Żyluk

Protokolant: st. sekr. sąd. Roksana Rzechtalska

przy udziale ----

po rozpoznaniu w sprawie A. K.

obwinionego o wykroczenie z art. 96 § 3 k.w.,

zażalenia wniesionego przez oskarżyciela publicznego – Komendanta (...)

Miejskiej w S.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Człuchowie

z dnia 10 czerwca 2013 r., sygn. akt II W 1099/13

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.s.w.

p o s t a n a w i a

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie jest zasadne.

Rację ma Sąd I instancji umarzając postępowanie
w sprawie, z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia wykroczenia przez A. R. treść zapytania skierowana do A. K., nie może być potraktowana jako prawidłowa realizacja upoważnienia ustawowego zawartego w art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, albowiem sformułowania tam zawarte wprowadzają w błąd, co do tego jaki obowiązek wezwany ma zrealizować, to znaczy, czy wskazać komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, czy jak to wynika z tego zapytania – „wskazania osoby, która kierowała oznaczonym pojazdem
w w/w miejscu i czasie”. Polemizując ze stanowiskiem Sądu I instancji skarżący dochodzi do wniosku, że „zapytanie nie musi przybierać dosłownie literalnego brzmienia tak, jak wskazano to w art. 96 § 3 k.w.” (str. 3 zażalenia). Nie po to jednak zapis art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym precyzuje treść zapytania, z którym można zwrócić się do właściciela lub posiadacza pojazdu oraz tej samej treści zapytanie, w razie nieudzielenia na nie odpowiedzi, obwarowane jest sankcją określoną w art. 96 § 3 k.w., by jego treść dowolnie zmieniać. Zauważyć należy, że z nie innym jak tylko tym określonym w art. 129b ust. 3 pkt 4 Prawa o ruchu drogowym żądaniem strażnik gminny (miejski) może występować do właściciela lub posiadacza pojazdu - wskazania komu powierzył pojazd do kierowania lub używania
w oznaczonym czasie. Treść wymienionych zapisów wskazuje jednoznacznie, że obowiązkiem właściciela lub posiadacza pojazdu jest wskazanie osoby, której pojazd został powierzony w czasie oznaczonym przez pytającego. Nie jest natomiast jego obowiązkiem wskazanie miejsca, a taki obowiązek bezprawnie został nałożony w wezwaniu na k. 4v. W istocie więc wezwanie to jest żądaniem wskazania sprawcy wykroczenia na co wskazuje wprost również treść jego punktu 3 zapytania, w którym ciążący na oskarżycielu obowiązek ustaleń w tym zakresie przerzuca się na właściciela lub użytkownika pojazdu, grożąc bezprawnie sankcją grzywny.

Rację więc ma Sąd I instancji, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie uzasadnia w sposób dostateczny podejrzenia popełnienia przez A. K. wykroczenia z art. 96 § 3 k.w..

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.