Pełny tekst orzeczenia

II Ca 2525/14

POSTANOWIENIE

Dnia 13 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Renata Stępińska (spr.)

Sędziowie: SO Krzysztof Wąsik

SO Jarosław Tyrpa

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2015 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi A. G.

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 listopada 2014 roku, sygn. akt II Ca 2246/14 – ze skargi A. G. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 18 września 2014 roku, sygn. akt II Ca 1094/14 – w sprawie z wniosku A. L., W. G. i E. N. przy uczestnictwie A. G. o udzielenie zezwolenia

postanawia: odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Skarga A. G. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 3 listopada 2014 roku, sygn. akt II Ca 2246/14 jako niedopuszczalna, a nadto nieoparta na ustawowej podstawie, podlega odrzuceniu, zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c.

Po pierwsze, z unormowania art. 399 § 1 k.p.c. i z samej istoty instytucji wznowienia postępowania wynika, że dotyczyć ono może postępowania sądowego co do istoty sprawy (postępowania merytorycznego – por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2008 roku, I CZ 89/08, Legalis nr 553511), nie ma natomiast możliwości żądania wznowienia postępowania o wznowienie postępowania, zakończonego prawomocnym postanowieniem o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania.

Niezależnie od powyższego należy dostrzec, że skarżący nie powołał się na żadną z ustawowych podstaw wznowienia postępowania, określonych w przepisach art. 401-403 k.p.c., natomiast samo powołanie się na rzekomą nieważność postępowania oraz przepis art. 403 § 2 k.p.c., jest niewystarczające. Sąd Okręgowy stwierdza, że w postępowaniu II Ca 2246/14 nie zaistniała żadna z przyczyn nieważności postępowania określonych w art. 401 k.p.c. Nie istnieje również inne orzeczenie w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c., jakie skutkowałoby oceną, że postanowienie z dnia 3 listopada 2014 roku w sprawie sygn. akt II Ca 2246/14, zapadło z naruszeniem stanu powagi rzeczy osądzonej. Skarżący nie przedstawił też żadnych nowych okoliczności lub dowodów, jakie mogłyby mieć znaczenie dla tamtego rozstrzygnięcia.

Skarga o wznowienie postępowania nie opiera się na ustawowej podstawie w rozumieniu art. 410 § 1 k.p.c. zarówno wtedy gdy przytoczona w niej podstawa nie odpowiada wzorcowi którejkolwiek z podstaw wznowienia (art. 401, art. 401 1, art. 403 k.p.c.) jak i wówczas, gdy podstawa ta odpowiada wprawdzie temu wzorcowi, lecz w rzeczywistości nie wystąpiła (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2012 roku, I CZ 35/12, Lex nr 1214537).

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji, na podstawie wyżej powołanych przepisów.