Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 2233/14

POSTANOWIENIE

Dnia 5 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Anna Nowak (sprawozdawca)

Sędziowie:

SO Magdalena Meroń-Pomarańska

SR (del.) Joanna Czernecka

Protokolant:

Małgorzata Łojewska

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. w Krakowie

na rozprawie sprawy z wniosku (...)

przy uczestnictwie M. R., K. H., A. B., M. B., K. B.

o stwierdzenie nabycia spadku

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa – Podgórza w Krakowie

z dnia 24 czerwca 2014 r., sygnatura akt I Ns 78/14/P

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu dla Krakowa – Podgórza w Krakowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca (...)domagał się stwierdzenia nabycia spadku po W. B.. W uzasadnieniu wskazał, że ma interes w żądaniu stwierdzenia nabycia spadku bowiem posiada w stosunku do spadkodawcy roszczenia z tytułu niezaspokojenia wierzytelności wynikających z umowy kredytu.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek. W uzasadnieniu powołując art. 514 § 2 k.p.c. wskazał, że wnioskodawca nie wykazał istnienia interesu prawnego w żądaniu stwierdzenia nabycia spadku. Podniósł, że wnioskodawca na wezwanie Sądu przedłożył kserokopie umowy z pierwotnym wierzycielem, zawiadomienia o przelewie wierzytelności skierowanego do potencjalnych spadkobierców, wyciąg z załącznika nr 2 do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia (...). Nie przedłożył jednak umowy cesji wierzytelności, gdyż, jak wskazał, nie ma możliwości przedłożenia takiej umowy ze względu na możliwość naruszenia tajemnicy bankowej oraz przepisów ustawy o ochronie danych osobowych. Sąd Rejonowy argumentował, że przedłożone dokumenty są niewystarczające dla wykazania interesu prawnego wnioskodawcy. Sam wyciąg z załącznika nr 2 nie jest potwierdzeniem, że wnioskodawca rzeczywiście zawarł umowę w wyniku, której nabył wierzytelność. Złożone oświadczenie w powyższym załączniku, iż wskazani tam członkowie zarządu oświadczają, że taka umowa została zawarta jest tylko oświadczeniem o wskazanej treści. Zdaniem Sądu Rejonowego nie jest to z pewnością dowód na istnienie takiej umowy. Tłumaczenie zaś wnioskodawcy, że umowa nie może zostać przedłożona ze względu na tajemnicę bankową i potrzebę ochrony danych osobowych nie jest przekonywującą, gdyż wszelkie newralgiczne zapisy umowy mogłyby zostać odpowiednio utajnione.

Apelację wniósł wnioskodawca zaskarżając postanowienie w całości i zarzucając mu: - naruszenie art. 514 § 2 k.p.c. poprzez jego niewłaściwą interpretację polegającą na uznaniu, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do oddalenia wniosku o stwierdzenia nabycia spadku;

- naruszenie art. 233 k.p.c. w zw. z art. 1025 k.c. w zw. z art. 510 k.p.c. w zw. z art. 509 k.c. poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i uznanie, że wnioskodawca nie wykazał faktu nabycia wierzytelności wchodzącej w skład masy spadkowej po zmarłym spadkodawcy.

Podnosząc powyższe zarzuty domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenia na swoją rzecz kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja skutkowała uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Zarzuty apelacji były zasadne. W niniejszej sprawie nie było podstaw do zastosowania przez Sąd Rejonowy przepisu art. 514 § 2 k.p.c., zgodnie z którym nawet w wypadkach, gdy ustawa wymaga przeprowadzenia rozprawy, sąd może, bez wzywania zainteresowanych do udziału w sprawie, oddalić wniosek na posiedzeniu niejawnym, jeżeli z treści wniosku wynika oczywisty brak uprawnienia wnioskodawcy. Zgodnie z treścią art. 1025 § 1 k.c. sąd na wniosek osoby mającej interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. W przepisie tym określony został krąg osób legitymowanych do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku. Ustawodawca nie ograniczył kręgu osób legitymowanych do tych, które mają interes prawny. Pominięcie przymiotnika „prawny” pozwala rozumieć pojęcie „osoba mająca interes” w sposób szeroki. Przyjmuje się, że w art. 1025 § 1 k.c. wskazuje się każdą osobę, która zainteresowana jest w wywołaniu skutków, jakie ustawa łączy z wydaniem przez sąd postanowienia stwierdzającego nabycie spadku przez określone osoby (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1999 roku, III CKN 351/98, niepubl., SIP LEX nr 1217907). W ocenie Sądu Okręgowego wnioskodawca wykazał, że ma interes w żądaniu stwierdzenia nabycia spadku poprzez fakt wykazania, że jest wierzycielem zmarłego dłużnika. Okoliczność ta wynika z przedłożonych do akt dokumentów, a w szczególności z wyciągu z załącznika nr 2 do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia (...) zawartej pomiędzy nim a (...). Z dokumentu tego wynika, że nabył on wierzytelność przysługującą poprzednikowi prawnemu w stosunku do dłużnika w związku z zawarciem umowy kredytowej z dnia (...). Zdaniem Sądu Okręgowego nie zachodziła potrzeba przedłożenia umowy sprzedaży wierzytelności skoro już z powyższego załącznika wynikał fakt, że wnioskodawca jest wierzycielem spadkodawcy. Reasumując wskazać należy, że w sprawie nie zachodziły przesłanki do zastosowania art. 514 § 2 k.p.c. Wydanie postanowienia w powyższym trybie skutkować musiało uznaniem, że Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty sprawy a to z kolei prowadziło do uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe i ustali krąg spadkobierców dziedziczących po W. B..

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.