Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie

Przewodniczący Sędzia SO Lesław Zieliński (spr.)

Sędzia SO Iwona Wańczura

Sędzia SO Małgorzata Korfanty

Protokolant Grzegorz Kaczmarczyk

po rozpoznaniu w dniu 2015 roku w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

w W.

o wpis do rejestru

na skutek apelacji wniesionej przez wnioskodawcę

od postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 31 października 2014r.

sygn. akt GL X Ns. Rej. KRS 15856/14/194

postanawia:

oddalić apelację.

SSO Iwona Wańczura SSO Lesław Zieliński SSO Małgorzata Korfanty

Sygn. akt X Ga 11/15

UZASADNIENIE

Wnioskodawca złożył wniosek o wpis Spółki do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2014 r. referendarz sądowy w pkt. I wpisał Spółkę do rejestru przedsiębiorców, zaś w pkt. II odmówił wpisu informacji o zawarciu umowy Spółki w brzmieniu określonym w § 6 pkt 75, 76, 77, 78, 79, 80, 82 w brzmieniu „działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe” określonym w § 6 pkt 87. W uzasadnieniu podniósł, że działalność wskazana w umowie Spółki w zakresie w którym odmówił wpisu, zastrzeżona jest wyłącznie dla spółek akcyjnych. Dodatkowo dopuszczenie w umowie spółki możliwości wykonywania przez spółkę doradztwa podatkowego musi się łączyć ze spełnieniem wymogu określonego w ustawie o doradztwie podatkowym, zgodnie z którym spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może wykonywać doradztwo podatkowe, gdy zbycie udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymaga zezwolenia udzielonego przez Zarząd spółki, a wymogi te nie zostały spełnione. Wskazał również, że zbycie udziału w Spółce albo ustanowienie na nim zastawu nie zostało uzależnione w umowie Spółki od wyrażenia zgody przez Zarząd Spółki.

W dniu 28 lipca 2014 r. wnioskodawca wniósł skargę na powyższe postanowienie w zakresie pkt II.

Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2014 r. Sąd wezwał wnioskodawczynię do usunięcia przeszkody do pozytywnego rozpatrzenia wniosku poprzez złożenie odpowiednich dokumentów w terminie 30 dni pod rygorem odmowy wpisu w tym zakresie. Postanowienie to, skutecznie doręczone pozostało bez odpowiedzi.

Sąd Rejonowy w Gliwicach postanowieniem z dnia 31 października 2014r. odmówił wpisu informacji o zawarciu umowy Spółki w brzmieniu określonym w § 6 pkt 75, 76, 77, 78, 79, 80, 82 w brzmieniu „działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe” określonym w § 6 pkt 87.

Od powyższego orzeczenia w dniu 25 listopada 2014 r. wnioskodawczyni wniosła apelację zaskarżając postanowienie w części odmawiającej wpisu informacji o zawarciu umowy Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego PKD w brzmieniu „działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe” określone w § 6 pkt 87 umowy Spółki oraz wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w tej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sadowi Rejonowemu.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła:

1. naruszenie art. 4 ust. 1 pkt 3a-b i d w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o KRS i art. 165 k.s.h. poprzez przyjęcie, że spełnienie warunków określonych w art. 4 ustawy o doradztwie podatkowym jest warunkiem koniecznym do rejestracji spółki w KRS;

2. naruszenie art. 4 ust. 1 pkt. 3a-b i d w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym w zw. z art. 19 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że wpis do rejestru przedsiębiorców KRS jest równoznaczny z możliwością rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej oraz art. 4 ust. 1 pkt 3a-b i d oraz art. 4 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym przewiduje posiadanie odpowiednich uprawnień i dostosowanie umowy Spółki do wymogów ustawy o doradztwie podatkowym;

3. naruszenie art. 14 ustawy o doradztwie podatkowym poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, że dokonanie wpisu informacji o zawarciu umowy Spółki w brzmieniu „działalność rachunków-księgowa, doradztwo podatkowe” określonej w § 6 pkt 87 tejże umowy do rejestru przedsiębiorców umożliwi Spółce prowadzenie działalności w zakresie doradztwa podatkowego pomimo tego, że warunkiem koniecznym prowadzenia działalności w ww. zakresie w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uzależnione jest od wpisu na listę prowadzoną przez Krajową Radę Doradców Podatkowych;

4. naruszenie art. 40 ust. 2 ustawy o statystyce publicznej w zw. z § 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24.12.2077 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) poprzez ingerencję w integralność opisu i kodu PKD i dokonanie częściowego wpisu PKD nr (...) obejmującego sformułowanie „działalność księgowa” z pominięciem dalszej części opisu obejmujący „doradztwo podatkowe”;

5. naruszenie art. 19 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej poprzez jego zastosowanie i przyjęcie, że sąd rejestrowy jest uprawnionym do badania okoliczności dotyczącej posiadania przez wspólników lub członków zarządu kwalifikacji do wykonywania zawodu doradcy podatkowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Zaskarżone postanowienie jest słuszne i odpowiada prawu.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia Sądu Rejonowego zawarte
w szerokim uzasadnieniu wydanego postanowienia.

Apelacja wnioskodawcy, stanowiąca w istocie jedynie polemikę ze stanowiskiem Sądu I instancji, nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy, rozpoznając przedmiotową sprawę, dokonał oceny zaskarżonego postanowienia w granicach zarzutów podniesionych w apelacji, uznając zaskarżone orzeczenie za prawidłowe.

Po dokonaniu ponownej oceny zebranych w sprawie dowodów
z dokumentów Sąd Okręgowy uznał, że Sąd I instancji, w oparciu
o zgromadzony materiał dowodowy, właściwie zastosował obowiązujące przepisy prawa materialnego oraz dokonał prawidłowej ich wykładni.

Ponowne przytaczanie w całości argumentów uzasadniających to stanowisko, wskazanych już w pisemnych motywach zaskarżonego postanowienia, które Sąd Okręgowy podziela i w całości przyjmuje za własne, jest zbędne i niecelowe.

Po myśli art. 23 ust. 1 ustawy o KRS sąd rejestrowy ma obowiązek zbadać, czy dołączone do wniosku dokumenty są zgodne pod względem formy i treści z przepisami prawa. Obowiązek sądu obejmuje ocenę merytoryczną zgodności dokumentów z wszystkimi bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa jak również z przepisami o charakterze dyspozytywnym. Sąd rejestrowy nie bada, czy spółka posiada koncesje, zezwolenia czy licencje na prowadzenie działalności gospodarczej ale czy spełnia określone w bezwzględnie obowiązujących przepisach prawa wymogi ustrojowe przewidziane dla podmiotów deklarujących w umowie spółki prowadzenie tej działalności.

W umowie spółki w § 6 pkt 75, 76, 77, 78, 79, 80, 82 i 87 jako przedmiot działalności spółki wpisano PKD (...) „Działalność trustów i funduszów i podobnych instytucji finansowych”; (...) „Ubezpieczenia na życie”, (...) „Reasekuracja”, (...) „Fundusze emerytalne”, (...) „Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe”, (...) „Zarządzanie rynkami finansowymi”, (...) „Działalność związana z zarządzaniem funduszami” oraz (...)„Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”.

W odniesieniu do wyżej wymienionych przedmiotów działalności zważyć należy, że uregulowane są one w szczegółowych przepisach, które to w uzasadnieniu prawidłowo podniósł Sąd Rejonowy (m.in. w Rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie Polskiej klasyfikacji Działalności, w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi; ustawie o funduszach inwestycyjnych; ustawie o giełdach towarowych; ustawie o działalności ubezpieczeniowej, ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych).

Sąd Okręgowy podziela ustalenia Sądu Rejonowego, że 24 kwietnia 2014 r. zawarto umowę Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jednakże działalność wskazana w umowie w zakresie w którym Sąd odmówił wpisu, zastrzeżona jest wyłącznie dla spółek akcyjnych. Dodatkowo dopuszczenie w umowie spółki możliwości wykonywania przez spółkę doradztwa podatkowego musi się łączyć ze spełnieniem wymogu określonego w ustawie o doradztwie podatkowym, zgodnie z którym spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może wykonywać doradztwo podatkowe, gdy zbycie udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymaga zezwolenia udzielonego przez Zarząd spółki, a wymogi te nie zostały spełnione. Ponadto zbycie udziału w Spółce albo ustanowienie na nim zastawu nie zostało uzależnione w umowie Spółki od wyrażenia zgody przez Zarząd spółki, w pozostałym zakresie umowę uznać należy za ważną.

Po myśli art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 19 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych. Adresatem tego obowiązku jest przedsiębiorca, który musi zapewnić aby czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej były wykonywane przez osoby, które legitymują się posiadaniem uprawnień wymaganych przez przepisy szczególne. Jednakże zdarza się, że przepis szczególny nakłada na samego przedsiębiorcę obowiązek legitymowania się odpowiednimi kwalifikacjami dla legalnego podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3a-b i d ustawy o doradztwie podatkowym podmiotami uprawnionymi do wykonywania doradztwa podatkowego są również spółki z o.o. lub spółki akcyjne, jeżeli spełniają określone w tym przepisie warunki. Aby Sąd mógł wpisać do rejestru przedsiębiorców informację o prowadzeniu przez daną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością tego rodzaju działalności gospodarczej musi zostać wskazane, iż spełnione zostały łącznie przesłanki wskazane w art. 4 ust. 1 pkt 3 a-b i d oraz 4 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, co w przedmiotowej sprawie nie zostało uczynione.

Dodatkowo wpisanie do rejestru Spółki wyżej wymienionych przedmiotów działalności gospodarczej naruszałoby domniemanie prawdziwości wpisów w rejestrze co do przedmiotu działalności Spółki po myśli art. 17 ust. 1 ustawy o KRS.

Sąd Okręgowy w całości podzielił wszystkie argumenty sądu rejonowego – sądu rejestrowego zwłaszcza przy specyficznym zakresie dotyczącym niniejszego postępowania oraz reglamentacji wynikającej z dodatkowych przepisów prawa materialnego.

Skarżąca zaś poza polemiką ze stanowiskiem Sądu Rejonowego nie przedstawiła wniosków ani środków dowodowych, które mogłyby podważyć trafność ustaleń Sądu Rejonowego.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy rozpoznając sprawę w granicach zarzutów apelacji nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia i po myśli art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację, jako bezzasadną.

SSO Iwona Wańczura SSO Lesław Zieliński SSO Małgorzata Korfanty