Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich: A. i R. S., reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego – matkę A. S. (1)

przeciwko M. S.

o podwyższenie alimentów

I.  Podwyższa – poczynając od dnia 29 grudnia 2014 r. – wysokość alimentów, zasądzonych wyrokiem Sadu Okręgowego w Płocku z dnia (...) r. sygnatura akt: I C 1899/13 od pozwanego M. S. na rzecz małoletniej córki A. S. (2) urodzonej dnia (...) z kwoty 500 (pięćset) do kwoty 600 (sześćset) złotych miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej powódki – A. S. (1), z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

II.  W pozostałej części powództwo A. S. (2) oddala,

III.  Oddala powództwo R. S.,

IV.  Koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

V.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa,

VI.  Wyrokowi w punkcie I-szym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

  A. S. (1) w dniu 29 grudnia 2014 r. w imieniu małoletnich A. S. (2) i R. S. wniosła do tutejszego Sądu powództwo o podwyższenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku w sprawie I C 1899/13 od pozwanego M. S. na rzecz małoletniej A. S. (2) z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty 1200 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego R. S. z kwoty 700 zł miesięcznie do kwoty 1200 zł miesięcznie.

  W uzasadnieniu pozwu podała m.in., iż wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku z dnia (...) r. w sprawie I C 1899/13 zostało rozwiązane małżeństwo A. S. (1) i M. S.. W wyroku tym Sąd rozstrzygnął m.in. o alimentach na rzecz dzieci zasądzając od pozwanego kwoty 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniego R. S. oraz 500 zł na rzecz małoletniej A. S. (2). Rodzice dzieci w porozumieniu wychowawczym z dnia (...) r. ustalili sposób, w jaki będą się rozliczać z kosztów dodatkowych utrzymania dzieci jeżeli takie powstaną. Koszty udziału w wycieczkach szkolnych będą pokrywali po połowie, koszty zajęć dodatkowych będą pokrywali po połowie, koszty wizyt u lekarzy oraz koszty związane z wizytą ponosić będą po połowie, nadto M. S. zobowiązał się do wspomagania A. S. (1) w wykonywaniu obowiązków. Koszt wyprawki szkolnej będzie ich obciążał po połowie. Po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego A. S. (1) zwróciła się do M. S. o zwrot kwot wydatkowych dodatkowo na dzieci, informowała go o poniesionych dodatkowych kosztach, ale nie reagował na przekazywane mu informacje. Nie pokrywał kosztów utrzymania dzieci w zakresie wykraczającym poza zasądzone alimenty. Zasądzone alimenty nie pokrywają nawet części usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich. Matka ponosi znaczne koszty z związku z dowozem dzieci do szkoły i przedszkola oraz na zajęcia dodatkowe i wizyty lekarskie. Pozwany w sposób o wiele mniejszy angażuje się w opiekę nad dziećmi. Dzieci często chorują, co powoduje dodatkowe koszty. Podjęły dodatkowe zajęcia, które także generują koszty, R. uczęszcza na zajęcia z robotyki oraz z nauki pływania, a A. uczęszcza do prywatnego przedszkola, którego koszt wynosi 650 zł, dodatkowo bierze udział w lekcjach tańca. R. w 2015 r. przystępuje do Pierwszej Komunii Świętej i matka oprócz kosztów związanych z przygotowaniami będzie musiała ponieść koszt organizacji uroczystości. Pozwany nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, jest zarejestrowana na matkę pozwanego, faktycznie on ją prowadzi i czerpie z niej dochody, pozostałe składniki majątkowe stanowią oficjalnie własność jego matki. Matka dzieci pracuje w charakterze pomocy kuchennej i zarabia 350 zł miesięcznie brutto (k. 3-6).

  Przedstawicielka ustawowa powodów A. S. (1) w toku całego postępowania popierała powództwo i do chwili zamknięcia rozprawy wnosiła o podwyższenie alimentów do kwoty po 1200 zł miesięcznie na każdego z powodów (k. 118, k. 182, k. 186)

  Pozwany M. S. nie uznał powództwa i w toku całego postępowania do chwili zamknięcia rozprawy wnosił o jego oddalenie w całości (k. 81, k. 118, k. 182, k. 186).

  Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

  Małoletni R. S. urodzony dnia (...) w W. i A. S. (2) urodzona dnia (...) w W. pochodzą ze związku małżeńskiego A. S. (1) i M. S. rozwiązanego przez rozwód.

  Alimenty od M. S. na rzecz małoletnich dzieci zostały ustalone w wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia (...) r. w sprawie I C 1899/13 na kwotę 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniego R. S. oraz 500 zł na rzecz małoletniej A. S. (2). W wyroku rozwodowym zostały ustalone też kontakty M. S. z dziećmi w ten sposób, że będą się one odbywały co drugi tydzień od piątku od godziny 15:00 po zajęciach szkolnych do poniedziałku do godziny 18:00, w wakacje w co drugi tydzień, w ferie zimowe w latach parzystych w drugi tydzień ferii, a w latach nieparzystych w pierwszy tydzień ferii, w latach parzystych w święta Bożego Narodzenia i w Nowy Rok od zakończenia przez dzieci zajęć szkolnych i przedszkolnych do 26 grudnia do godziny 19:00, w latach nieparzystych w święta Bożego Narodzenia i w Nowy Rok od 26 grudnia od godziny 19:00 do 01 stycznia do godziny 19:00, w latach nieparzystych w święta Wielkanocne, w latach nieparzystych w czasie wolnym od zajęć szkolnych i przedszkolnych z okazji Święta pracy i Ś. Konstytucji 3 M., w latach parzystych we wszystkie dni przerwy szkolnej i przedszkolnej z okazji Ś. Bożego Ciała, z okazji urodzin dzieci w dniu poprzedzającym przed lub po uroczystości zorganizowanej w urodziny przez matkę dzieci w ten sposób, że ojciec odbierze i odprowadzi dzieci. Orzeczenie uprawomocniło się dnia(...) r.

  A. S. (1) i M. S. w dniu (...) r. przed zamknięciem rozprawy w sprawie rozwodowej zawarli porozumienie, iż M. S. będzie łożył tytułem alimentów kwotę 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniego R. i kwotę 500 zł miesięcznie na rzecz małoletniej A. oraz iż będzie pokrywał także inne koszty utrzymania dzieci takie jak połowę wyprawki szkolnej oraz połowę kosztów badań dzieci, wizyt u lekarzy, szczepień, realizacji zaleconych przez lekarzy wytycznych i wszelkich innych kosztów związanych z wizytami (kosztów dojazdów), ponadto połowę kosztów uczestnictwa dzieci w wycieczkach szkolnych oraz połowę kosztów zajęć dodatkowych, co do których decyzje będą podejmowane telefonicznie.

  Małoletnia A. S. (2) w dacie orzekania rozwodu miała niespełna 4 lata, uczęszczała do Przedszkola Prywatnego (...)w Ż.. Czesne za przedszkole wynosiło 650 zł miesięcznie. Koszt ubezpieczenia wyniósł 35 zł, a składaka na prezent mikołajkowy 35 zł. Uczestniczyła w zajęciach dodatkowych z tańca, których koszt wynosił 20 zł miesięcznie.

  Obecnie A. S. (2) ma niespełna 5 lat, nadal uczęszcza do Przedszkola Prywatnego (...)w Ż.. Koszt ubezpieczenia i książek wyniósł 140 zł. Uczestniczy w zajęciach dodatkowych z tańca, których koszt wynosi 20 zł miesięcznie, a składaka na prezent mikołajkowy 35 zł. Czesne za przedszkole wynosi 650 zł miesięcznie, gdy dziecko jest obecne cały miesiąc. Uczestniczyła w jednej wyciecze przedszkolnej, której koszt wyniósł 46 zł. Pozostaje pod opieką poradni (...)i prywatną opieką stomatologiczną. Wizyty odbywają się nieregularnie, ostatnia odbyła się w styczniu 2015 r., której koszt wyniósł 30 zł. Koszty utrzymania dziewczynki obecnie wynoszą około 1200 zł miesięcznie.

  R. S. w dacie orzekania rozwodu miał 8 lat uczęszczał do pierwszej klasy Szkoły Podstawowej w J.. Ubezpieczenie wynosiło 42 zł, a (...) 25 zł. Uczęszczał na zajęcia dodatkowe z judo, których koszt wynosił 50 zł miesięcznie.

  Obecnie R. S. ma 9 lat, uczęszcza do drugiej klasy Szkoły Podstawowej w J.. Koszt podręczników wyniósł 365 zł. Uczestniczył w jednej wyciecze szkolnej, której koszt wyniósł 62 zł. Uczestniczył w 2014 r. w koloniach letnich, których koszt wyniósł 1569 zł. Pozostaje pod opieką poradni (...). Uczęszcza na zajęcia pływackie zwykle raz w tygodniu, których koszt wynosi 60 zł jednorazowo. Uczęszcza w piątki na zajęcia z robotyki organizowane w szkole, koszt kursu wynosi 899 zł, a płatność została podzielona na osiem rat. W tym roku małoletni przystępuje do sakramentu Pierwszej Komunii Świętej, z tytułu której matka poniosła koszty w kwocie 400 zł. Koszty utrzymania chłopca obecnie wynoszą około 1200 zł miesięcznie.

  A. S. (1) w dacie orzekania rozwodu miała 34 lata. Nie pozostawała w stosunku pracy, nie osiągała własnych dochodów. Mieszkała z dziećmi i rodzicami w miejscowości U. w domu, stanowiącym własność jej rodziców. W listopadzie 2013 r. była hospitalizowana w następstwie uczestnictwa w wypadku drogowym.

  Obecnie A. S. (1) ma 35 lat, z zawodu jest (...). Mieszka z dziećmi i rodzicami w tym samym domu, w którym zamieszkiwali w dacie orzekania rozwodu. Jest zatrudniona w firmie (...) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w wymiarze ¼ etatu za miesięcznym wynagrodzeniem około 362 zł netto, 420 zł brutto. Ponadto dorabia sprzątaniem domów prywatnych, ogółem osiąga dochód w kwocie około 1000 zł miesięcznie. Koszty utrzymania domu w kwocie około 1000 zł miesięcznie, w tym opał 300 zł miesięcznie oraz pozostałe opłaty około 600-700 zł miesięcznie, pokrywają jej rodzice. A. S. (1) w dalszym ciągu zawozi dzieci do szkoły i przedszkola samochodem, a po zajęciach przywozi je do miejsca zamieszkania. W opiece nad dziećmi pomagają jej rodzicie, którzy partycypują także w ich kosztach utrzymania poprzez dokonywanie zakupów na rzecz wnuków. A. S. (1) pozostaje w nieformalnym związku. Nie spłaca żadnych pożyczek. Posiada samochód osobowy marki F. (...). Poza małoletnim R. i A. nie ma innych osób na utrzymaniu.

  M. S. w dacie orzekania rozwodu miał 35 lat, mieszkał w miejscowości S. w domu stanowiącym własność jego rodziców. Prowadził własną działalność gospodarczą w zakresie usług (...), z której w 2013 r. wykazał przychód w kwocie 37300 zł, a po odliczeniach w kwocie 29524 zł. Opłacił przedszkole córki we wrześniu, październiku, listopadzie i grudniu 2013 r.

  Obecnie M. S. ma 36 lat, z zawodu jest (...). Mieszka sam w miejscowości S. w domu stanowiącym własność jego rodziców. Dom ogrzewany jest drewnem, koszty energii i gazu wynoszą około 350 miesięcznie. W dalszym ciągu prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie usług (...), z której w 2014 r. wykazał przychód w kwocie 48130 zł, a po odliczeniach w kwocie 39533 zł. Opłaca do ZUS – u składki w kwocie 1042,46 zł miesięcznie. Uiszcza tytułem alimentów kwotę 1200 zł miesięcznie. Dodatkowo w kwietniu 2014 r. przelał matce dzieci kwotę 147 zł tytułem leków, dojazdu do lekarza i zajęć dodatkowych córki A., w czerwcu 2014 r. przelał łącznie kwotę 790 zł tytułem zaliczki na kolonie syna. Posiada samochód osobowy marki S. (...) z 1998 o wartości około 3500 zł, którego koszty utrzymania wynoszą około 700 zł.. Posiada nieruchomość o powierzchni około 3000 m ^{( 2)} położoną w miejscowości R.. Poza małoletnim R. i A. nie ma innych osób na utrzymaniu. Utrzymuje z dziećmi osobiste kontakty, początkowo zabierał je do siebie w co drugi weekend od piątku do niedzieli, obecnie kontakty są krótsze, zarzuca byłej żonie ograniczanie mu kontaktów. Podczas spotkań z dziećmi kupuje im odzież i obuwie oraz zabawki, które pozostają w miejscu jego zamieszkania do dyspozycji dzieci w trakcie kontaktów.

  Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: odpisy skrócone aktów urodzenia k. 8-9, kopię oświadczeń k. 20-21, kopię dowodu wpłaty k. 22, kopie faktur VAT k. 26-27, k. 32 -33, k. 36, k. 39, k. 129, k. 172, kopię oświadczenia k. 35, kopię dowodów wpłaty k. 39, k. 46 -48, kopię informacji k. 44-45, potwierdzenie przelewów k. 50-54, k. 60-63, k. 131-132, k. 171, kopię informacji k. 58-59, kopię informacji i kopię zeznania podatkowego (PIT – 28/A, PIT 28) k. 85-94, kopie dowodów wpłat k. 95-100, k. 102-107, k. 109-110, k. 112, k. 116 -117, k. 168 verte, k. 176, kopię zaświadczenia k. 128, informację k. 130, kopię zaświadczenia i rachunku k. 133, kopie zaświadczeń lekarskich k. 138 -139, kopię zaświadczenia k. 180, informację k. 181, zeznania świadka M. M. (2) k. 183-184, zeznania A. S. (1) w charakterze strony k. 184-185 i k. 119-120, zeznania M. S. w charakterze strony k. 186 i k. 120-121, kopie kart informacyjnych k. 31, k. 35 akt I C 1899/13, kopie zaświadczeń k. 40 -41, k. 43 akt I C 1899/13, kopię dowodów wpłat k. 44 akt I C 1899/13, kopię zaświadczenia k. 45 akt I C 1899/13, kopię zeznania podatkowego (PIT 28) k. 89 akt I C 1899/13, kopię informacji (Pit 28 A) k. 90-91 akt I C 1899/13, kopię zaświadczeń lekarskich k. 144 akt I C 1899/13, porozumienie k. 158-166 akt I C 1899/13, wyrok k. 170 akt I C 1899/13.

  Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały wyżej powołane. Jakkolwiek niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych.

  Sąd nie oparł się na złożonych przez strony paragonach, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla małoletnich powodów.

  Sąd Rejonowy określając koszty utrzymania dziecka opiera się na zasadach doświadczenia życiowego, które pozwala na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości i kosmetyki, koszty wypoczynku oraz rozrywki kulturalne. Sąd zgodnie z tymi zasadami krytycznie ocenił kwotę kosztów utrzymania powodów wskazaną przez ich matkę. Strona powodowa nie poparła innymi dowodami podanych kwot, a z przesłuchania przedstawicielki ustawowej nie wynikało, by wskazane kwoty były faktycznie zasadne.

  Zeznania zarówno przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów, jak i pozwanego były w przeważającej większości wiarygodne. Sąd nie dał wiary słowom A. S. (1) wskazującym miesięczną kwotę wydatków na dzieci z wyżej już wskazanych względów.

  Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

  Zgodnie z treścią przepisu art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu i statusowi rodziców.

  Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia ustalającego wysokość alimentów zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

  Przechodząc do oceny zgłoszonego w rozpoznawanej sprawie żądania w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wysokość alimentów od M. S. na rzecz małoletnich A. S. (2) i R. S. została ustalona w wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia (...) r. w sprawie I C 1899/13. Orzeczenie uprawomocniło się dnia(...) r. Od daty tej do wytoczenia niniejszego powództwa upłynęło niespełna dziewięć miesięcy.

  W rozpatrywanej sprawie kwoty alimentów na rzecz powodów zostały orzeczone zgodnie z wnioskiem ich rodziców, którzy w dacie orzekania rozwodu zakładali także, iż będą się porozumiewać się w zakresie innych niż podstawowe koszty utrzymania dzieci. Niestety rzeczywistość pokazała, iż A. S. (1) i M. S. nie porozumiewają się w tej kwestii i mają rozbieżne zdania na temat konieczności ponoszenia tych kosztów. Powyższe zrodziło konieczność ustalenia przez Sąd aktualnych kosztów utrzymania powodów i odniesienia ich do sytuacji w dacie orzekania rozwodu. Nie budzi oczywiście żadnych wątpliwości Sądu teza, że potrzeby dziecka, których zaspokojenie jest obowiązkiem rodziców wraz z wiekiem zwiększają się. Wzrost kosztów utrzymania dziecka musi być jednak istotny, aby uzasadnione było podwyższenie alimentów. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie wysokość alimentów ma rzecz małoletnich A. S. (2) i R. S. została ustalona zaledwie kilka miesięcy przed wytoczeniem powództwa. Matka powodów nie może zatem skutecznie uzasadniać zgłoszonego roszczenia zwiększeniem się potrzeb dzieci z uwagi na wzrost kosztów utrzymania. Wzrost bowiem owych kosztów w tak krótkim okresie był nieznaczny i nie może samodzielnie prowadzić do zmiany wysokości obowiązku alimentacyjnego. W okresie będącym przedmiotem zainteresowania w sytuacji małoletnich powodów nie zaistniały żadne wyjątkowe zdarzenia, które skutkowałyby takim wzrostem ich kosztów utrzymania, aby zasadne było zasądzenie kwot wskazanych przez A. S. (1). Dziewczynka nadal uczęszcza do tego samego przedszkola i na te same zajęcia dodatkowe, chłopiec zaś w dalszym, ciągu jest uczniem Szkoły Podstawowej, małoletni nadal zamieszkują z matką i dziadkami macierzystymi w ich domu, pozostają pod bezpośrednią opieką matki i mają osobiste kontakty z ojcem. Są ogólnie zdrowi, nadal pozostają pod opieką poradni (...)i sporadycznie korzystają z prywatnej opieki stomatologicznej. Małoletni R. S. obecnie uczęszcza dodatkowo na zajęcia organizowane na terenie szkoły oraz na lekcje pływania, nie chodzi jednak już na judo. Bezspornym jest, iż w bieżącym roku małoletni powód przystąpi do Pierwszej Komunii Świętej, jednak koszty związane z przyjęciem sakramentu są jednorazowe i nie mogą samodzielnie przesądzać o podwyższeniu alimentów. Odnośnie zaś kosztów ewentualnego przyjęcia dla gości należy wskazać, iż nie jest to rzeczą dziecka, ale rodziców. Na marginesie należy zauważyć, iż rodzicie małoletnich są po rozwodzie i trudno przewidywać czy w sytuacji gdy to matka będzie organizowała przyjęcie będą zaproszeni również krewni ze strony ojca. Tym bardziej gdyby tak nie było zobowiązywanie pozwanego do pokrycia połowy tych kosztów byłoby niezasadne.

  W rozpoznawanej sprawie A. S. (1) ostatecznie określiła wydatki na dzieci na kwotę po około 2000 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę kwota wskazana przez matkę powodów jest przeszacowana i nie odpowiada rzeczywistym kosztom ich utrzymania. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów nie wykazała, iż faktycznie ponosi koszty utrzymania dzieci we wskazanej przez siebie wysokości. Sąd koszty utrzymania powodów oceniał zatem przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego oraz przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych i majątkowych osób zobowiązanych do ich alimentacji. Te kryteria nie pozwoliły na przyjęcie, iż kwota wskazana przez ich matkę odpowiada usprawiedliwionym potrzebom małoletnich.

  Reasumując, zdaniem Sądu koszty utrzymania dziewczynki obecnie wynoszą około 1200 zł miesięcznie, w tym wyżywienie 250 zł, opłaty za przedszkole 600 zł, koszty mieszkania 150 zł na jedną osobę w pięcioosobowej rodzinie małoletniej, odzież i obuwie 100 -150 zł, środki czystości i kosmetyki 50 zł, leki i leczenie 50 zł. Koszty utrzymania chłopca obecnie wynoszą około 1200 zł miesięcznie, w tym wyżywienie 400 zł, koszty mieszkania 150 zł na jedną osobę w pięcioosobowej rodzinie małoletniego, odzież i obuwie 150 zł, środki czystości i kosmetyki 50 zł, leki i leczenie 50 zł, wydatki szkolne, kulturalne i inne 150 zł, zajęcia dodatkowe 250.

  Odnośnie opłat za przedszkole A. S. (2) należy wskazać, iż Sąd po przeanalizowaniu dowodów wpłat złożonych przez matkę, biorąc pod uwagę, iż w miesiącach wakacyjnych przedszkole okresowo jest nieczynne oraz iż małoletnia bywa nieobecna, przyjął, iż faktyczne koszty pobytu małoletniej w przedszkolu nie przekraczają kwoty 600 zł miesięcznie. Co do wycieczek szkolnych należy wskazać, iż w rzeczonym okresie jak wykazała matka powodowie byli tylko na jednej wyciecze, przy czym koszt w przypadku R. wyniósł 62 zł, a w przypadku A. 46 zł. A. S. (1) nie wykazała - w ocenie Sądu - aby samodzielnie poniosła koszty związane z wypoczynkiem letnim i zimowym dzieci. Bezspornym jest, iż M. S. pokrył połowę kosztów kolonii syna (ogólny koszt wyjazdu wyniósł 1569 zł, a pozwany zapłacił 790 zł), a innych ustalonych przez obje rodziców wyjazdów dzieci nie było. Nie można bowiem zobowiązywać pozwanego do pokrywania kosztów wspólnych wyjazdów dzieci z matką i jej partnerem. Matka decydując się na tego rodzaju wyjazdy winna zapewnić środki samodzielnie. Ponadto ojciec małoletnich ma ustalone kontakty w czasie ferii i wakacji i także może zorganizować im wypoczynek. Odnośnie zajęć dodatkowych małoletniego R. S. należy wskazać, iż po przeanalizowaniu złożonych przez matkę rachunków, zaświadczeń i dowodów wpłat Sąd przyjął pewną średnią i uznał, iż A. S. (1) nie wydatkuje więcej niż 250 zł miesięcznie. Jednocześnie należy wyraźnie podkreślić, iż w przypadku nowych zajęć dodatkowych dzieci winna ona informować ojca i w miarę możliwości podejmować wspólnie z nim decyzje w tym zakresie.

  Matka powodów nie wykazała, aby ponosiła stałe comiesięczne koszty leczenia małoletnich. Wskazywała, iż leczy dzieci prywatnie u stomatologa, przy czym złożyła faktury za tą usługę w większości odnośnie małoletniej A. S. (2), przy czym ostatnia jest datowaną na 11 stycznia 2015 r. na kwotę 30 zł, zaś co do syna jedną fakturę datowaną na 11 kwietnia 2014 r. na kwotę 90 zł. W tym stanie rzeczy uzasadnione jest przekonanie Sądu, iż prywatne leczenie stomatologiczne odbywa się sporadycznie i nie może samoistnie przesądzać o wzroście kosztów utrzymania powodów. Niemniej jednak nie może być wątpliwości, iż koszty te są w kalkulowane w ogólne koszty utrzymania dzieci. Odnośnie kosztów wyżywiania należy wskazać, iż Sąd przyjął mniejszą kwotę na wyżywianie małoletniej A. S. (2), albowiem należało zważyć, iż ma ona zapewnione posiłki w przedszkolu, dlatego też na jej wyżywianie w domu matka przeznacza mniej niż na syna. Biorąc pod uwagę aktualne ceny żywności nie sposób jednak zgodzić się z pozwanym, iż na właściwe wyżywienie dwojga dzieci wystarczająca jest kwota 300-400 zł miesięcznie.

  Wszystko powyższe skutkowało oceną Sądu, iż w rozpatrywanej sprawie zachodzi konieczność zmiany orzeczenia w zakresie alimentów. Zdaniem Sądu, o ile kwota 700 zł miesięcznie, przy uwzględnieniu obowiązku alimentacyjnego A. S. (1), w dalszym ciągu pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego R. S., o tyle kwota 500 zł miesięcznie nie jest wystarczająca dla zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb powódki. I to przesądzało oczywiście w tyko w pewnym zakresie o podwyższeniu alimentów na rzecz małoletniej A. S. (2).

  W sprawie brak jest, uzasadniającej podwyższenie alimentów, zmiany w sytuacji przedstawicielki ustawowej małoletnich A. S. (2) i R. S.. W rzeczonym okresie możliwości zarobkowe A. S. (1) nie uległy zmniejszeniu, ale zwiększyły się. W dacie orzekania rozwodu nie osiągała własnych dochodów, obecnie pozostaje w stosunku pracy, pracuje też dorywczo i osiąga dochody w kwocie około 1000 zł miesięcznie.

  Trzeba także pamiętać, iż wysokość świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

  Przechodząc do oceny możliwości płatniczych pozwanego należy stwierdzić, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania w niniejszym postępowaniu możliwości zarobkowe i majątkowe M. S. zwiększyły się o tyle o ile wzrósł jego przychód z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, z której w 2014 r. wykazał przychody o ponad 10.000 zł wyższe niż w 2013 r. Pozwany wprawdzie zarzuca byłej żonie, iż przez jej zachowanie traci potencjalnych klientów, ale nie wykazał, jaką konkretnie stratę poniósł dotychczas. M. S. utrzymuje osobiste kontakty z dziećmi, podczas których zaspokaja ich potrzeby, dokonuje wówczas także zakupów odzieży i zabawek. Pokrył połowę kosztów kolonii syna, przekazał w kwietniu 2014 r. środki na zajęcia dodatkowe córki i leki Zaprzecza, aby był informowany o zajęciach dodatkowych syna oraz poddaje zasadność prywatnego leczenia stomatologicznego. Zarzuca byłej żonie ograniczanie mu kontaktów z dziećmi i poprzez to zawężanie jego osobistych starań o ich wychowanie. Zarzut powyższy nie miał istotnego wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy, albowiem Sąd wziął pod uwagę zakres jego kontaktów z dziećmi i osobisty udziału w ich wychowaniu. Odnośnie zaś niewykonywania przez matkę dzieci obowiązków wynikających z orzeczenia o kontaktach należy wskazać, iż pozwanemu służą odpowiednie środki prawne do przymuszenia A. S. do ich realizacji.

  Kierując się wszystkimi wyżej podniesionymi motywami Sąd doszedł do przekonania, iż w rozpoznawanej sprawie spełnione zostały przesłanki do podwyższenia wysokości obowiązku alimentacyjnego ciążącego na M. S. wobec małoletniej córki A. S. (2). Sąd uznał, iż pozwany winien łożyć na rzecz córki kwotę wyższą niż dotychczas, ale jednocześnie znacznie niższą niż domaga się strona powodowa. Jako taką Sąd przyjął kwotę 600 zł miesięcznie. Podwyższona kwota alimentów jest kwotą, która pozwala na zabezpieczenie, zważywszy także na dochody osiągane przez matkę powódki, usprawiedliwionych potrzeb A. S. (2), mieści się jednocześnie w granicach zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego. Jednocześnie zdaniem Sądu brak jest takiej zmiany, aby możliwe było uwzględnienie powództwa w większym zakresie. Powództwo o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego R. S. podlegało zaś oddaleniu w całości, albowiem jak już wyżej wskazano w ocenie Sądu kwota 700 zł miesięcznie, przy uwzględnieniu obowiązku alimentacyjnego A. S. (1), w dalszym ciągu pozwala na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb powoda.

  Biorąc pod uwagę powyższe Sąd, na podstawie art. 138 kro, orzekł jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

  O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c.

  Sąd odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi na postawie art. 113 ust 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

  Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany wyrokowi na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.