Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2015 r. w Gliwicach

sprawy M. K.

przeciwko Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania M. K.

od decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 15 października 2014 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od 1 września 2014r.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na rzecz ubezpieczonego kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIII U 2389/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 października 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. odmówił ubezpieczonemu M. K. prawa do emerytury. W uzasadnieniu podał, że ubezpieczony nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998 roku. Organ rentowy nie uwzględnił ubezpieczonemu jako pracy w warunkach szczególnych okresu od 5.09.1972 roku do 19.05.1997 roku z uwagi na nieścisłości w świadectwie pracy z dnia 21.05.1997 roku wystawionym przez (...) S.A. w G..

W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenia co do istoty sprawy. Podniósł, że w spornym okresie był zatrudniony na stanowisku spawacz konstrukcji stalowej – brygadzista, na co wskazuje treść świadectwa pracy. Wykonywał prace związane ze spawaniem, wycinaniem elektrycznym, gazowym i atomowowodorowym, a stanowisko jego pracy zostało uwzględnione w wykazie A rozporządzenia.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. urodził się (...). Uczęszczał do zasadniczej szkoły zawodowej, zdobył zawód ślusarza-spawacza. W trakcie nauki zdobył umiejętności w zakresie spawania.

ZUS nie uwzględnił jako stażu pracy w warunkach szczególnych okresu od 5 września 1972 roku do 19 maja 1997 roku.

W tym okresie ubezpieczony był zatrudniony w (...) S.A. w G. na stanowisku spawacza konstrukcji stalowych – brygadzisty. Już na samym początku zatrudnienia przeszedł przyuczenie do spawania. W związku z powyższym nie musiał posiadać książki spawacza. Uprawnienia dodatkowe i książkę spawacza otrzymał 19.05.1979 roku. Przez cały okres zatrudnienia, stale i w pełnym wymiarze wykonywał prace związane ze spawaniem i wycinaniem elektrycznym, gazowym i wodoroatomowym. Zajmował się spawaniem belek, krat i konstrukcji na potrzeby głównie przemysłu węglowego. Cały czas pracował na hali, nie zajmował się montażem. W okresie od 26.10.1974 roku do 7.10.1976 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową. W okresie od 16 marca 1987 roku do 31 grudnia 1987 roku zatrudniony był na budowie eksportowej na stanowisku ślusarza, lecz wykonywał te same obowiązki co w swoim zakładzie pracy. Kiedy stał się brygadzistą nic nie zmieniło się w zakresie jego obowiązków, a jedynie dodatkowo uczestniczył w naradach i otrzymywał dodatek do wynagrodzenia, a także przyuczał do zawodu nowoprzyjętych pracowników. Nie zajmował się wtedy wypełnianiem dokumentów, gdyż obowiązki tego typu należały do mistrza.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z akt organu rentowego, zeznań świadków R. B., F. K., ubezpieczonego M. K. (k 24-26, e-protokół z dnia 11 lutego 2015 roku k. 27), akt osobowych z (...) Budowlanej S.A. k. 16.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadków oraz ubezpieczonego, gdyż są one spójne i wzajemnie korelują ze sobą. Wszyscy przesłuchani potwierdzili, że ubezpieczony w spornym okresie, stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę spawacza, mimo zmiany nazwy stanowiska jego obowiązki nie zostały zmienione. Wykonywanie pracy w charakterze spawacza wynika także wprost z treści świadectwa pracy wystawionego ubezpieczonemu w dniu 21 maja 1997 roku.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych / Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz 353 ze zm. / prawo do emerytury ma ubezpieczony urodzony po 31 grudnia 1948 roku , który:

- ukończył 60 lat,

- udokumentował do dnia 31 grudnia 1998 roku 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A,

- nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

W stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze / Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm./ Wykazie A, Dział XIV, poz. 12, wskazane są prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym i gazowym

W niniejszej sprawie bezspornym było, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym okresem składkowym (28 lat, 9 miesięcy i 22 dni).

Organ rentowy wskazywał jednak, że nie może uwzględnić do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia od 5 września 1972 roku do 19 maja 1997 roku w (...) S.A. w G., gdyż nie sprecyzowano rodzaju i tytułu aktu prawnego, do którego przyporządkowano wykonywane wówczas stanowisko, nie określono go według wykazu, działu i pozycji Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku i nie powołano się na odpowiedni wykaz, dział i pozycję zarządzenia resortowego oraz występują rozbieżności w nazewnictwie zajmowanego stanowiska. Ponadto w punkcie 2 świadectwa pracy z dnia 21.05.1997 roku określono je jako spawacz konstrukcji stalowej – brygadzista, podczas gdy w punkcie 8 powołano stanowisko spawacz.

Wobec okoliczności, że w postępowaniu sądowym nie istnieją ograniczenia dowodowe obowiązujące przed organem rentowym, wnioskodawca może udowodnić charakter swojego zatrudnienia przy zastosowaniu różnorodnych środków dowodowych, także zeznań świadków (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 r., I UK 36/07, opubl. LEX nr 390123; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 6 marca 2014 r., III AUa 887/13, LEX nr 1439163).

Przeprowadzone w toku rozprawy, postępowanie dowodowe – polegające na przeprowadzeniu dowodów z zeznań świadków, wykazało, że w całym spornym okresie ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązki spawacza. Zajmował się spawaniem gazowym i elektrycznym. Pracował cały czas na hali, narażony był na wdychanie oparów. W świetle przeprowadzonych dowodów nie ma wątpliwości co do tego, że zakres obowiązków ubezpieczonego nie zmienił się też po zmianie jego stanowiska na spawacza – brygadzistę, albowiem zmiana powodowała jedynie zwiększenie zakresu jego uprawnień oraz wzrost wynagrodzenia, jednakże w żadnym stopniu nie zmniejszała jego obowiązków w zakresie spawania.

Do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych należy także zaliczyć okres zatrudnienia na budowie eksportowej w datach 16.03.1987 roku do 31.12.1987 roku, albowiem ubezpieczony wykonywał tam te same obowiązki jak w swoim zakładzie pracy, w pełnym wymiarze czasu pracy i stale. Do okresu tego wliczany będzie też czas odbywania zasadniczej służby zawodowej w latach 1974-1976, jednakże nawet z jego wyłączeniem, ubezpieczony przepracował ponad 15 lat w warunkach szczególnych.

Wobec powyższego należało uznać, że w okresie od 5.09.1972 roku do 19.05.1997 roku ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych jako spawacz, a w konsekwencji legitymuje się okresem ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998 roku.

Spełnianie pozostałych warunków – jak już wyżej zaznaczono - nie było sporne.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję odmawiającą prawa do emerytury i przyznał ubezpieczonemu emeryturę od 1 września 2014 roku, tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W pkt 2 wyroku, na podstawie art. na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z § 11 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2002.163.1349 ze zm.) zasądził od organu rentowego kwotę 60 zł na rzecz ubezpieczonego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.