Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2409/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Protokolant:

Iwona Sławińska

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2015 r. w Gliwicach

sprawy L. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 24 października 2014 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu L. S. emeryturę począwszy od 1 września 2014r.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIII U 2409/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24.10.2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu L. S. prawa do emerytury. W uzasadnieniu podał, że ubezpieczony nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998 roku. Organ rentowy nie uwzględnił bowiem okresu zatrudnienia od 1.08.1994 roku do 31.12.1998 roku jako pracy w szczególnych warunkach, albowiem brak jest stosownego świadectwa wykonywania takich prac. Zakład (...) przyjął za udowodnione na 1.01.1999 roku okresy: 26 lat, 6 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 1 rok i 1 miesiąc okresów nieskładkowych.

W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania mu prawa do emerytury. Ubezpieczony domagał się zaliczenia do okresu pracy w warunkach szczególnych także okresu od 1.08.1994 roku do 31.12.1998 roku, kiedy zatrudniony był w (...) sp. z o.o. w G..

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. S. urodził się (...).

W okresie od 2.01.1981 roku do 31.07.1994 roku zatrudniony był jako dekarz-blacharz na powierzchni w (...) S.A. Oddziale Kopalni (...). Okres ten, tj. 13 lat, 6 miesięcy i 21 dni uznany został za okres pracy w warunkach szczególnych.

ZUS nie uwzględnił do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu od 1.08.1994 roku do 31.12.1998 roku. W tym okresie ubezpieczony był zatrudniony w (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. na stanowisku blacharz-dekarz. Spółka ta przejęła obowiązki i pracowników Oddziału 66 KWK (...), w którym ubezpieczony był zatrudniony do 31.07.1994. Ubezpieczony wykonywał niezmiennie dokładnie tę samą pracę, którą wykonywał w KWK (...), pod kierownictwem tej samej osoby – J. B.. W okresie od marca do listopada pracował na dachach, zakładał rynny, dokonywał obróbek kominów. Praca była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W sezonie zimowym odśnieżał dachy, usuwał sople, przygotowywał w warsztacie materiały blacharskie na okres letni. Nigdy nie był kierowany do innych prac niż prace dekarsko-blacharskie. Świadectwo pracy wystawione przez (...) sp. z o.o. nie poświadcza pracy w szczególnych warunkach.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z akt organu rentowego, akt osobowych, zeznań świadków J. B. (k. 20, e-protokół płyta k. 21), J. P. (k. 25-26, e-protokół płyta k. 28), zeznań ubezpieczonego (k. 26, e-protokół płyta k. 28)

Dokonując powyższych ustaleń Sąd oparł się na dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego oraz w aktach osobowych. Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadków oraz ubezpieczonego, gdyż są one spójne i wzajemnie korelują ze sobą. Wszyscy przesłuchani potwierdzili, że po zatrudnieniu w firmie (...) obowiązki ubezpieczonego nie zostały zmienione, wykonywał on pracę blacharza-dekarza w tym samym miejscu. Jednocześnie wszyscy przesłuchani wskazali, że ubezpieczony nie wykonywał prac dekarskich na wysokości w okresie grudzień-luty.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego było zasadne.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych / Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz 353 ze zm. / prawo do emerytury ma ubezpieczony urodzony po 31 grudnia 1948 roku , który:

-

ukończył 60 lat,

-

udokumentował do dnia 31 grudnia 1998 roku 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A,

-

nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

W myśl art. 32 ust. 4 w/w ustawy obniżony wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Do przepisów tych należy zaliczyć rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z późn. zm.).

W Dziale V wykazu A stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia dotyczącym budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych pod pozycją 9 wymieniono prace dekarskie,

W niniejszej sprawie bezspornym było, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym okresem składkowym (ponad 26 lat na dzień 1.01.1999 roku) oraz że wykonywał pracę w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres 13 lat, 6 miesięcy i 21 dni, będąc zatrudnionym jako dekarz-blacharz w KWK (...).

Organ rentowy wskazywał, że nie posiada dowodów świadczących, że także w spornym okresie, tj. od 1.08.1994 roku do 31.12.1998 roku, ubezpieczony pracował w warunkach szczególnych. Z okresu tego bowiem brak jest świadectwa pracy potwierdzającego taki charakter jego pracy.

Wobec okoliczności, że w postępowaniu sądowym nie istnieją ograniczenia dowodowe obowiązujące przed organem rentowym, wnioskodawca może udowodnić charakter swojego zatrudnienia przy zastosowaniu różnorodnych środków dowodowych, także zeznań świadków (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 r., I UK 36/07, opubl. LEX nr 390123; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 6 marca 2014 r., III AUa 887/13, LEX nr 1439163).

Przeprowadzone w toku rozprawy, postępowanie dowodowe – polegające na przeprowadzeniu dowodów z zeznań świadków, wykazało, że także i w okresie od 1.08.1994 roku do 31.12.1998 roku ubezpieczony wykonywał pracę wskazaną wyżej w wykazie A – dekarza. W świetle przeprowadzonych dowodów nie ma wątpliwości co do tego, że zakres obowiązków ubezpieczonego nie zmienił się po dacie 31.07.1994 roku, pracował on na wysokościach, wykonując obowiązki typowe dla dekarza. W angażu wskazano, że ubezpieczony zajmuje stanowisko blacharz-dekarz. W ocenie Sądu nie budzi jednak wątpliwości, że praca ubezpieczonego była pracą wymienioną w wykazie A, dział V, poz. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze czyli pracą dekarza. W zakresie prac blacharskich ubezpieczony wykonywał obróbkę blacharską kominów i zakładał rynny. Były to prace wykonywane na dachach i należące do zakresu prac dekarza.

Sąd uznał, że praca w tych warunkach wykonywana była jednak z wyłączeniem okresu grudzień-luty, gdyż w okresie tym ubezpieczony wykonywał prace bądź odbiegające znacznie od obowiązków dekarza – np. odśnieżanie dachów, bądź też pracował w warsztacie, przygotowując materiały do prac letnich. Okres ten w ocenie Sądu nie może być traktowany jako wykonywanie pracy stale i w pełnym wymiarze czasu w warunkach szczególnych.

Wobec powyższego należało uznać, że w okresie od 1.08.1994 roku do 31.12.1998 ubezpieczony przepracował 40 miesięcy w warunkach szczególnych. Łącznie z okresem pracy w warunkach szczególnych uwzględnionym przez ZUS nie budzi wątpliwości, że ubezpieczony legitymuje się okresem ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998 roku.

Spełnianie pozostałych warunków – jak już wyżej zaznaczono - nie było sporne.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję odmawiającą prawa do emerytury i przyznał ubezpieczonemu emeryturę od 1 września 2014 roku, tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek