Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 324/12

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowej (...) w S. w pozwie wniesionym przeciwko pozwanej J. S. domagała się orzeczenia nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, że pozwana ma zapłacić powódce kwotę 139.821,16zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2010r. oraz koszty procesu. W uzasadnieniu podała, że pozwanej od dnia 22 października 1999r. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w S. będącego w zasobach powodowej spółdzielni. W dniu 12 listopada 2008r. w lokalu tym wybuchł pożar, wskutek którego budynek przy ul. (...) uległ częściowemu zniszczeniu, obejmującym także lokal pozwanej. Lokale mieszkalne znajdujące się w budynku zostały wyłączone z użytkowania na podstawie decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. ze względu na zagrożenie zdrowia i życia mieszkańców. Celem umożliwienia lokatorom powrotu do uprzednio zajmowanych mieszkań powódka podjęła decyzję o przystąpieniu do odbudowy budynku, uzyskując stosowne pozwolenia w trybie postępowania administracyjnego, poinformowała także osoby, którym przysługiwały spółdzielcze własnościowe prawa do lokali o przystąpieniu do odbudowy oraz planowanym podwyższeniu z tego tytułu opłat eksploatacyjnych za korzystanie z lokalu. Poinformowała także o szacowanych kosztach remontu wynoszących 698.674,04zł. Ostateczny koszt przebudowy i remontu budynku wyniósł 798,469,45zł, a został pokryty przez Spółdzielnię z jej środków obrotowych w kwocie 149.210,84zł, z odszkodowania uzyskanego z umowy ubezpieczenia majątkowego wypłaconego przez (...) w kwocie 99.258,61zł oraz z kredytu inwestorskiego zaciągniętego w (...) w kwocie 555.000,00zł. Zakres przeprowadzonych prac oraz ich koszt został ujęty w rozliczeniu kosztów związanych z przebudową i remontem budynku. Rada Nadzorcza powódki w dniu 8 lutego 2010r. pojęła uchwałę w sprawie obciążenia użytkowników lokali położnych w budynku poniesionymi prze powódkę kosztami remontu i przebudowy pomniejszonymi o wartość uzyskanego przez powódkę odszkodowania. O uchwale pozwana została poinformowana 10 lutego 2010r. ze wskazaniem, że jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Spółdzielni kwoty 139.821,16zł w terminie do dnia 31 marca 2010r. z możliwością rozłożenia tej należności na maksymalnie 60 rat. Żądana kwota stanowiła iloczyn wartości kosztów odtworzenia 1m 2 powierzchni użytkowej opiewających na kwotę 2.285,78zł i aktualnej powierzchni użytkowej lokalu nr (...) wynoszącej 61,17m 2. Jako podstawę prawną swojego roszczenia powódka wskazała art. 4 ust. 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003r., nr 119, poz. 1116 ze zm.) oraz postanowienia Statutu Spółdzielni, z których wynika, że pozwana jako osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a jednocześnie jako członek spółdzielni jest zobowiązana uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie stosownych opłat. Zdaniem powódki pozwana jest także zobowiązana do pokrycia kosztów odbudowy lokalu mieszkalnego oraz do pokrycia kosztów remontu nieruchomości wspólnej w części przypadającej na ten lokal. W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty pozwana pismem z dnia 15 lutego 2010r. oświadczyła, że w całości odmawia zapłaty żądanej przez Spółdzielnię kwoty. Pozwana odebrała odbudowany i wyremontowany lokal mieszkalny i do chwili obecnej z niego korzysta. Powódka podniosła także, że po dokonanej przebudowie i remoncie budynku przy ul. (...), wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przysługującego pozwanej wzrosła trzykrotnie, stąd pozwana wzbogaciłaby się bezpodstawnie kosztem powódki.

W dniu 29 lutego 2012r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym nakazując pozwanej J. S. by zapłaciła powódce Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. kwotę 139.821,16zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2010r. oraz kwotę 5.365,00zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu. Podniosła zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, iż podana przez powódkę postawa prawna roszczenia dotyczy opłat związanych z pokrywaniem kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które wnosi się z góry do 10 dnia miesiąca, stąd opłata ta ma charakter okresowy. Wskazała, że roszczenie powódki stało się wymagalne od daty poniesienia tych kosztów, co spowodowało, że roszczenie powódki uległo przedawnieniu z upływem trzyletniego terminu zgodnie z art. 118 k.c. Nadto pozwana zakwestionowała żądanie co do zasady jak i wysokości. Zarzuciła, iż powódka nie wykazała, by faktycznie poniosła koszty remontu, czego nie wykazują załączone do pozwu dokumenty. Dalej podniosła, że na mocy umowy o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu powódka zobowiązała się do oddania do dyspozycji pozwanej lokalu mieszkalnego, stąd wszelkie działania powódki miały na celu zadośćuczynienie jej obowiązkowi. Pozwana zakwestionowała także przedłożone przez powódkę dokumenty finansowe w postaci faktur, wskazując, że w myśl art. 245 k.p.c. mogą stanowić jedynie dokument prywatny, z których nie można wyinterpretować wysokości dochodzonego roszczenia. Zakwestionowała także celowość obciążenia pozwanej niektórymi kosztami związanymi z remontem, wskazując na koszty zakupu art. spożywczych, wykonania chodnika przy budynku, schodów zewnętrznych, obłożenia schodów płytkami antypoślizgowymi, montażu urządzeń sanitarnych. Pozwana zarzuciła także, iż to powódka przyczyniła się do wysokości dochodzonej kwoty, gdyż zawierając umowy w zakresie ubezpieczenia swojego majątku nie dopełniła obowiązku zapewnienia odpowiedniego jego ubezpieczenia. Pozwana zwróciła także uwagę, że w przypadku uwzględnienia roszczenia powódka odniosłaby korzyść kosztem swojego członka, co byłaby sprzeczne z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych, przejmując od pozostałych lokatorów budynku lokale mieszkalne umarzając część lub całość zobowiązań z tytułu kosztów remontu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, przy uwzględnieniu okoliczności niespornych:

Pozwana otrzymała w dniu 22 grudnia 1999r. przydział lokalu mieszkalnego nr (...) na warunkach własnościowego prawa do lokalu w budynku przy ul. (...) nr 1 o powierzchni 62,36m 2 i tego samego dnia zawarła ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w S. umowę dotyczącą warunków wykupu mieszkania lokatorskiego na własnościowe uiszczając na rzecz spółdzielni brakujący wkład budowlany, zgodnie z rozliczeniem podanym w § 1 umowy.

W dniu 12 listopada 2008r. miał miejsce pożar w lokalu nr (...) budynku przy ul. (...), a w jego wyniku uszkodzeniu uległo wyposażenie mieszkania, drewniana klatka schodowa oraz częściowo konstrukcja i poszycie dachu. Decyzją nr (...) z dnia 18 listopada 2008r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. nakazał powódce – jako właścicielowi budynku nr (...) przy ul. (...) w S. - wyłączenie z użytkowania 9 lokali mieszkalnych, w tym jednego pustostanu w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. (...), tj. w całości lewej części budynku ze względu na występujące zagrożenie zawalenia się drewnianych biegów schodowych uszkodzonych w wyniku pożaru. (okoliczności niesporne)

Na czas remontu pozwana zamieszkała w lokalu zastępczym przy Pl. (...) w S. udostępnionym przez powódkę.

(dowód: protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 20.11.2008r. – k. 270-271)

W dniu 3 grudnia 2008r. powódka wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dotyczących przebudowy istniejącego budynku po pożarze. W dniu 7 maja 2009r. Prezydent Miasta S. wydał decyzję nr (...) zatwierdzającą projekt budowlany i udzielił pozwolenia na wykonanie robót budowlanych, dotyczącą przebudowy budynku mieszkalnego po pożarze położonego przy ul. (...) w S.. Roboty budowlane powódka rozpoczęła w dniu 24 lipca 2009r.

(dowód: wniosek o ustalenie warunków zabudowy do Urzędu Miejskiego w S. z dnia 3 grudnia 2008 r. - k. 23-24, decyzja numer (...) Prezydenta Miasta S. z dnia 7 maja 2009 r. - k. 25, zawiadomienie o rozpoczęciu robót budowlanych z dnia 16 lipca 2009 r. - k. 28)

Pismem z dnia 8 maja 2009r. powódka powiadomiła pozwaną o planowanym podwyższeniu opłat z tytułu posiadania spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w S. począwszy od dnia zakończenia kapitalnego remontu budynku po pożarze z dnia 12 listopada 2008r. i ponownego udostępnienia lokalu do zamieszkania po remoncie. W piśmie wskazano, że koszt remontu ustalony przez Spółdzielnię wyniesie 698.674,04zł, co będzie obciążało lokale o numerach od 1 do 9 przez okres 10 lat opłatą w wysokości 16,84zł/m 2, stanowiącą miesięcznie kwotę 1.045,93zł, a dodatkowo bieżące opłaty za korzystanie z lokalu. Powódka wyjaśniła także, że remont budynku nie mógł się ograniczyć do odtworzenia stanu substancji budynkowej z okresu przed pożarem, a wymagał dostosowania się do obowiązujących przepisów z zakresu prawa budowlanego. Powódka poddała także pod rozwagę możliwość zrzeczenia się przez pozwaną przysługującego jej spółdzielczego prawa do lokalu na rzecz powódki, która obowiązana byłaby zwrócić wartość rynkową lokalu pomniejszoną o koszty remontu, pozwana mogłaby pozostać w lokalu na podstawie umowy najmu.

(dowód: pismo powódki do pozwanej z dnia 8 maja 2009 r. - k. 26-27)

W odpowiedzi pozowana podała, że podjęcie przez nią decyzji w przedmiocie zamieszkania w wyremontowanym lokalu bądź zrzeczenie się praw do lokalu jest przedwczesne, a nadto podniosła, że podwyżki czynszu lub innych opłat za używanie lokali winny być ustalane w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy (…) w tym art. 9 ust. 7 stanowiący, że podwyższanie opłat za używanie lokalu ponad poziom wynikający z przepisów ust. 1 i 3 może nastąpić po podjęciu uchwały przez walne zgromadzenie.

(dowód:, pismo pozwanej z dnia 18.06.2009r. – k. 137-140)

W dniu 4 sierpnia 2009r. powódka zawarła z (...) Bankiem (...) umowę kredytu inwestorskiego NASZ REMONT, na podstawie której bank udzielił Spółdzielni kredytu w kwocie 550.000zł na częściowe sfinansowanie przedsięwzięcia polegającego na remoncie budynku przy ul. (...) w S.. Kredyt miał zostać spłacony w ciągu 10 lat.

(dowód: umowa kredytu inwestorskiego NASZ REMONT z dnia 4 sierpnia 2009 r. o numerze (...) wraz z aneksami numer (...) - k. 29-40)

Decyzjami z dnia 12 stycznia 2009r. oraz 27 maja 2009r. (...) S.A. w Ł. przyznało powódce odszkodowanie w łącznej kwocie 80.000,00zł z umowy ubezpieczenia potwierdzonej polisą nr (...) za uszkodzenie budynku przy ul. (...) w S. w wyniku pożaru. Umowa ubezpieczenia mienia od ognia i innych zdarzeń losowych zawarta przez powódkę w dniu 9 stycznia 2008r. opiewała na sumę ubezpieczenia 71.250.524,00zł, a wartość budynku przy ul. (...) do ubezpieczenia została określona na kwotę 922.586,00zł.

(dowód: decyzje o wypłacie odszkodowania przez (...) Towarzystwo (...) z dnia 12 stycznia 2009 r. i 27 maja 2009 r. - k. 40-42, umowa ubezpieczenia z Towarzystwem (...) S.A (grupa ubezpieczeniowa (...)) numer (...) z okres od 10 stycznia 2008 r. do 9 stycznia 2009 r. wraz z załącznikiem numer 1 i ogólnymi warunkami umowy ubezpieczenia na okoliczność treści umowy ubezpieczenia oraz wysokości sumy ubezpieczenia - k. 310-333)

W piśmie z dnia 3 grudnia 2009r. pełnomocnik pozwanej wezwał powódkę do wskazania dokładnej podstawy faktycznej i prawnej podwyższenia opłat z tytułu zajmowanego mieszkania. W odpowiedzi zawartej w piśmie z dnia 11 stycznia 2010r. powódka wyjaśniła, że rozliczenie remontu nastąpi po jego zakończeniu, a pozwana będzie mogła zapoznać się dokumentacją dotyczącą kosztów remontu w siedzibie Spółdzielni. Powódka powołała się na § 11 pkt 4, § 13 oraz § 16 statutu spółdzielni, nakładające na pozwaną obowiązek uczestniczenia w kosztach odbudowy i remontu. Powołała także art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, którego wynika, że każda nieruchomość posiada własny fundusz remontowy oraz na opinię z Centrum (...) w W. wskazującą, że konsekwencjami wystąpienia zdarzenia losowego winni być obciążeni posiadacze spółdzielczych praw do lokali, których zdarzenie losowe dotknęło.

(dowód: pismo pozwanej z dnia 03.12.2009r., pismo powódki z dnia 11.01.2010r. – k. 143-146)

W dniu 22 stycznia 2010r. pozwana otrzymała rozliczenie finansowe inwestycji związanej z przebudową i remontem budynku przy ul. (...) w S. po pożarze z dnia 12 listopada 2008r. Łączny koszt inwestycji wyniósł 798.469,45zł, z czego na klatkę spaloną przypadała kwota 755.741,74zł, były to kwoty po odjęciu odszkodowania otrzymanego z (...).U. i dodaniu odsetek od kredytu obliczonych wg stanu na dzień 1 marca 2010r. Koszt odbudowy 1m 2 mieszkania określono na kwotę 2.104,45zł.

(dowód: rozliczenie kosztów związanych z przebudową i remontem części budynku przy ulicy (...) w S. po pożarze z dnia 12 listopada 2008 r. - k. 43)

Powódka przedstawiła także kosztorys inwestorski oraz szereg rachunków i faktur dokumentujących poniesione przez nią zakupy i usługi w okresie od 13 listopada 2008r. do 13 kwietnia 2010r., a także umowy: nr (...) z dnia 27 marca 2009r. na wykonanie robót w branży budowlanej – przebudowę budynku po pożarze, nr (...) z dnia 1 lipca 2009r. na wykonanie instalacji wewnętrznej c.o. i zmianę sposobu użytkowania pomieszczenia piwnicznego na węzeł c.o. wraz z instalacją wodno – kanalizacyjną, nr (...) z dnia 1 lipca 2009r. na wykonanie wewnętrznej instalacji gazowej, nr (...) z dnia 1 lipca 2009r. na wykonanie wewnętrznej instalacji wodno – kanalizacyjnej, nr (...) z dnia 1 lipca 2009r. na wykonanie wewnętrznej instalacji elektrycznej. Na potwierdzenie poniesienia kosztów remontu powódka przedstawiła dowody wpłat, potwierdzenia przelewów, dyspozycję wypłaty przelewów.

(dowód: rachunki i faktury za okres od 13 listopada 2008 r. do 13 kwietnia 2010 r. oraz kosztorysu inwestorskiego z dnia 16 grudnia 2008 r., umów z dnia 27 marca 2009 r. numer (...), z 1 lipca 2009 r. o numerach (...), (...), (...), (...) wraz z aneksem - k. 44-121, dowody wpłat, potwierdzenia realizacji przelewów, dyspozycje wypłat za okres od 19 listopada 2008 r. do 15 czerwca 2010 r. – k. 272-309)

W dniu 8 lutego 2010r. Rada Nadzorcza pozwanej podjęła uchwałę nr 7/2010 w sprawie obciążenia użytkowników lokali kosztami przebudowy i remontu budynku przy ul. (...) w S. po pożarze w dniu 12 listopada 2008r. Uchwała obciążała użytkowników lokali nr (...) do 9 kwotą 767.176,17zł w przeliczeniu na 1m 2, poprzez jednorazowe zwiększenie odpisu na fundusz remontowy. Na wniosek użytkownika lokalu kwota kosztów przebudowy i remontu przypadająca na zajmowany lokal mogła zostać rozłożona przez Zarząd na raty miesięczne maksymalnie 60 rat. Załącznik do uchwały określał wysokość kosztów przypadających na indywidualne lokale, w tym lokal pozwanej na kwotę 139.821,16zł.

(dowód: uchwała Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. z dnia 8 lutego 2010 r. wraz z zestawieniem powierzchni mieszkań oraz poniesionych kosztów odbudowy budynku - k. 122-123)

Pismem z dnia 10 lutego 2010r., doręczonym w dniu 15 lutego 2010r., powódka zobowiązała pozwaną do wpłaty kwoty 139.821,16zł tytułem kosztów przebudowy i remontu lokalu nr (...) w terminie do dnia 31 marca 2010r., informując o możliwości rozłożenia tej należności na maksymalnie 60 rat.

(dowód: wezwanie z dnia 10 lutego 2010 r. wraz z potwierdzeniem odbioru - k. 124-126)

Pismem z dnia 22 czerwca 2010r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 139.821,16zł w terminie do dnia 12 lipca 2010r.

(dowód: wezwanie do zapłaty – k. 149)

Powódka przekazała pozwanej lokal mieszkalny nr (...) po remoncie w dniu 7 września 2010r., co potwierdzono w protokole zdawczo – odbiorczym.

(dowód: protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 07.09.2010r. – k. 150-151)

Na zlecenie powódki rzeczoznawca majątkowy M. T. sporządził operat szacunkowy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w S. według stanu na dzień 10 listopada 2008r., określając jego wartość na kwotę 47.700,00zł. Z pierwszej strony operatu wynika, że pochodzi on z dnia 11 grudnia 2006r., co jest nieprawdopodobne, bowiem nie sposób by wartość lokalu wg stanu na datę późniejszą była określana wcześniej. Z kolei w operacie z dnia 11 lutego 2010r. wartość nieruchomości lokalowej nr 1 w budynku przy ul. (...) w S. została określona na kwotę 150.500,00zł.

(dowód: operaty szacunkowe spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu numer (...) przy ulicy (...) w S. według z dnia 11 grudnia 2006 r. i 11 lutego 2010r. – k. 152 – 192)

U powódki jest stosowany regulamin rozliczania kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania wysokości opłat za lokale w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S., który stanowi, że koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi obejmują koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości Spółdzielni niezabudowanych oraz zabudowanych budynkami mieszkalnymi i innymi budynkami, a składają się na nie: koszty obsługi eksploatacyjnej nieruchomości, odpisu na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, podatku od nieruchomości, związane z obsługą sieci centralnego ogrzewania, wywozu nieczystości stałych, eksploatacji dźwigu oraz dostawy energii elektrycznej do piwnic. Rozliczenia te przeprowadza się w okresach rocznych pokrywających się z latami kalendarzowymi, a podstawą ich rozliczenia jest roczny plan gospodarczo – finansowy uchwalony przez Radę Nadzorczą (§ 3 regulaminu). Dla rozliczenia składników kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi wymienionych w § 3 ust. 2 pkt a-d jednostką fizyczną jest m 2 powierzchni użytkowej lokali (§ 4 regulaminu). W ramach opłat eksploatacyjnych Rada Nadzorcza ustala odpis na fundusz remontowy w wysokości zapewniającej pokrycie pełnych potrzeb związanych z remontami należącymi do obowiązków Spółdzielni. W przypadku dokonani remontu znacznie przekraczającego wpływy z danej nieruchomości dopuszcza się obciążenie danej nieruchomości dodatkowym odpisem na fundusz remontowy w celu pokrycia pełnych lub częściowych kosztów danego remontu zgodnie z decyzja Rady Nadzorczej (§ 11 regulaminu).

( dowód: regulamin rozliczania kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania wysokości opłat za lokale w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. zatwierdzone uchwałą Rady Nadzorczej numer (...) z dnia 21 grudnia 2006 r. - k. 130 – 136)

Budynek przy ul. (...) w S. jest budynkiem dwuklatkowym, z 3 kondygnacjami, a remont obejmował 90% jednej części budynku, w której mieści się 9 lokali mieszkalnych zniszczonych w pożarze. W drugiej klatce budynku wymieniono instalację elektryczną na nową, ponieważ stara uległa zniszczeniu w czasie pożaru, wymieniono instalację gazową, przeprowadzono drobne prace odświeżające. Remont zakończył się w 2010r., w jego wyniku odtworzone lokale zyskały wyższy standard. Ewidencja funduszu remontowego jest prowadzona dla całej nieruchomości, czyli całego budynku przy ulicy (...). Większość lokatorów, za wyjątkiem pozwanej i jeszcze jednego lokatora, który poza spółdzielnią sprzedał mieszkanie nie wróciła do wcześniej zajmowanych lokali. Osobom, które zrezygnowały ze swoich lokali i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu bądź prawa lokatorskiego wypłacono różnicę pomiędzy kosztami remontu lokalu, a wartością lokalu wynikającą z operatu szacunkowego określającego wartość lokalu po pożarze. Przejęte lokale Spółdzielnia sprzedała, co pozwoliło jej na spłatę kredytu.

(dowód: zeznania prezesa zarządu powódki A. S. – k. 363-364)

Pierwotnie po pożarze lokatorzy budynku zwracali się do zarządu powódki z prośbą o przeprowadzenie remontu, jednak po tym jak dowiedzieli się o jego zakresie, prosili o przeprowadzenie remontu jak najniższym kosztem. Nie informowano lokatorów o szczegółowym zakresie remontu. W ocenie pozwanej nie powinna ona ponosić tak wysokich kosztów remontu, zależało jej na samodzielnym wyremontowaniu lokalu mieszkalnego.

(dowód: zeznania pozwanej – k. 364)

Biegły sądowy z zakresu kosztorysowania prac budowlanych inż. K. K. wydał opinię, w której wskazał, że ogólny zakres prac wykonanych przez powódkę obejmował: całkowitą wymianę stropów drewnianych wraz z wieńcami na stropy żelbetowe typu T. I 250 m 2, całkowitą wymianę tynków ścian w całym budynku w ilości 540m 2, całkowitą wymianę konstrukcji drewnianych schodów na konstrukcję żelbetową w ilości 10m 2, wymianę kanałów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych na systemowe przewody S., wymianę drewnianych podłóg na podłoża i posadzki betonowe w całym budynku (...) m 2, wymianę stolarki drzwiowej, okiennej, wymianę ścianek działowych na GK na stelażu metalowym i z pustaków porotherm w łazienkach, wymianę częściowo spalonej i zniszczonej konstrukcji dachu wraz z pokryciem papą termozgrzewalną i odwodnieniem, oczyszczenie z gruzu i śmieci piwnic wraz z wykonaniem podłoża betonowego, wymianę instalacji elektrycznej, wodociągowo - kanalizacyjnej wraz z przyłączami, wykonanie nowej instalacji gazowej i centralnego ogrzewania. Ponadto zarząd spółdzielni na podstawie opracowanych oddzielnie dokumentacji dodatkowych wykonał, ocieplenie budynku, konstrukcję nowych schodów zewnętrznych wraz z obłożeniem ich płytkami ceramicznymi oraz chodniki z kostki brukowej. Łącznie wysokość kosztów robót remontowo modernizacyjnych dla budynku przy ul. (...) klatki I wyniosła 837.257,62zł brutto. W ocenie biegłego wartość mieszkania pozwanej przed pożarem z dnia 12.11.2008r. wynosiła 65.047,00zł, natomiast po modernizacji i remoncie wykonanym przez powódkę 121.016,90zł, a wartość części wspólnych 18.803,65zł. W opinii uzupełniającej wartość mieszkania pozwanej przed pożarem biegły skorygował na kwotę 56.262,00zł mając na uwadze położenie nieruchomości, sposób jej użytkowania, przeznaczenie, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, stan nieruchomości oraz ówcześnie występujące w obrocie nieruchomościami ceny mieszkań w dzielnicy K. i Ś. w S..

(dowód: opinie biegłego z zakresu budownictwa inż. K. K. – k. 380 – 438, 526-534)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej i szczegółowo opisanych dowodów z dokumentów, zeznań stron oraz opinii biegłego. Dowody z dokumentów nie budziły wątpliwości, co do ich prawdziwości, a także nie były w tym zakresie zgłaszane jakiekolwiek zarzuty przez strony, a zatem Sąd uznał je za wiarygodne. Zeznania stron Sąd również uznał za wiarygodne. Opinie wydane przez biegłego z zakresu kosztorysowania prac budowlanych K. K. były rzetelne, jasne, logiczne, zgodne z doświadczeniem życiowym i wskazaniami wiedzy z zakresu budownictwa, a nadto łącznie w pełni udzieliły odpowiedzi na sformułowane przez Sąd pytania. Sąd miał na względzie, że zostały one sporządzone przez właściwego ze względu na przedmiot postępowania specjalistę, w oparciu o załączoną do akt sprawy dokumentację techniczną i projektową inwestycji. Wobec powyższego Sąd uczynił wskazane opinie jedną z podstaw poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych i wydanego wyroku. Zdaniem Sądu uwagi zgłoszone przez strony do opinii biegłego zostały wyjaśnione w opinii uzupełniającej.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności ocenie Sądu podlegał podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczenia.

Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013r. poz. 1222 j.t.) określa główny cel działalności spółdzielni mieszkaniowej, jakim jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków spółdzielni oraz ich rodzin. Zgodnie z art. 1 1 ustawy spółdzielnia mieszkaniowa nie może odnosić korzyści majątkowych kosztem swoich członków, w szczególności z tytułu przekształceń praw do lokali.

Przepisy regulujące instytucję przedawnienia są przepisami bezwzględnie obwiązującymi, a podstawowe znaczenie ma zasada, zgodnie, z którą ustalenie długości okresów przedawnienia jest wyłączną domeną ustawodawcy. Kodeks cywilny w art. 118 różnicuje terminy przedawnienia, przy czym podstawowy jest termin dziesięcioletni, od którego zostały wprowadzone wyjątki, a dotyczą one między innymi roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, które przedawniają się z upływem lat trzech. Wskazany termin przedawnienia dotyczy roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, przez którą należy rozmieć działalność o stałym i zawodowym charakterze, podporządkowaną regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalności gospodarowania, prowadzoną na własny rachunek oraz polegającą na uczestnictwie w obrocie gospodarczym. W niniejszej sprawie powódka dochodziła od pozwanej zapłaty kosztów remontu budynku przy ul. (...) oraz lokalu mieszkalnego powódki w związku w obciążeniem tej nieruchomości dodatkowym odpisem na fundusz remontowy. Ostateczne rozliczenie kosztów remontu nastąpiło 21 stycznia 2010r., a obciążenie nimi pozwanej zostało dokonane uchwałą Rady Nadzorczej z dnia 8 lutego 2010r. i od tej daty też rozpoczął się bieg terminu przedawnienia roszczenia o zapłatę kosztów prac budowlanych związanych z prawem do mieszkania przydzielonego pozwanej. Działalność spółdzielni mieszkaniowej nie ma jednorodnego charakteru, a zakresie stosunków z członkami jest ona prowadzona na ich rzecz i nie ma charakteru gospodarczego, gdyż to członkowie spółdzielni są beneficjentami, a nie uczestnikami tej działalności, natomiast działalność prowadzona na rzecz innych przedsiębiorców lub polegająca na administrowaniu cudzymi zasobami ma charakter gospodarczy (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z 20 października 1999 r., III CKN 372/98, OSNC 2000, nr 4, poz. 81). W tej sytuacji uznać należy, że roszczenie powódki względem pozwanej podlega dziesięcioletniemu terminowi przedawnienia. W ocenie Sądu roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie nie jest także świadczeniem okresowym, bowiem powódka domagała się zapłaty należności na podstawie uchwały Rady Nadzorczej wprowadzającej dodatkowy jednorazowy odpis na fundusz remontowy, nie zapłaty cyklicznie wpłacanych zaliczek na poczet tego funduszu.

Powódka w okresie biegu przedawnienia względem pozwanej skierowała w dniu 24 lutego 2012r. pozew w niniejszej sprawie, w tej sytuacji Sąd uznał, że jej roszczenie nie uległo przedawnieniu.

Z art. 4 ust. 1 wynika, że członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Powołany przepis nakłada na członka spółdzielni dwa rodzaje obowiązków, a mianowicie pokrywanie części kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu użytkowanego przez członka oraz kosztów utrzymania pozostałych części nieruchomości, jeśli pokrywane są za pośrednictwem spółdzielni nie bezpośrednio przez użytkowników lokali na podstawie umów zawartych z dostawcami towarów i usług. Dodatkowo członek spółdzielni dysponujący lokatorskim lub własnościowym prawem do lokalu ma obowiązek uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni.

Z kolei art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nakazał spółdzielniom mieszkaniowym utworzenie funduszu remontowego (przeznaczonego na remonty zasobów mieszkaniowych spółdzielni – lokali i budynków), a dokonywanie wpłat na ten fundusz jest obowiązkiem zarówno członków spółdzielni, jak i osób, które nie są członkami spółdzielni, takich, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali lub które są właścicielami lokali. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Natomiast art. ust. 4 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nakazuje zarządowi spółdzielni prowadzenie odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencji wpływów i wydatków funduszu remontowego zgodnie z art. 6 ust. 3; ewidencja wpływów i wydatków funduszu remontowego na poszczególne nieruchomości powinna uwzględniać wszystkie wpływy i wydatki funduszu remontowego tych nieruchomości.

Pozwanej przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego, będące ograniczonym prawem rzeczowym, które jest prawem podmiotowym skutecznym przeciwko wszystkim osobom, a uprawnieniom wynikającym z tego prawa odpowiadają obowiązki biernego zachowania się innych podmiotów, polegające na niewkraczaniu w określoną sferę władztwa podmiotu uprawnionego. Cechą charakterystyczną tego prawa jest to, iż jest to prawo na rzeczy cudzej, w tym wypadku spółdzielni mieszkaniowej, dające uprawnionemu w pewnym ograniczonym zakresie władztwo nad cudzą rzeczą.

Pozwana, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, będąc członkiem powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej, ma zarówno prawo jak i obowiązek stosowania się do zapisów zawartych w Statucie Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Statut spółdzielni jest szczególnym rodzajem umowy, a jego postanowienia stanowią umownie wprowadzone normy obowiązujące spółdzielców i spółdzielnię, czego konsekwencją jest to, iż instytucjonalnie jest on związany z reżimem cywilnych czynności prawnych. W konsekwencji jego postanowienia powinny być tłumaczone według dyrektyw wynikających z art. 65 k.c. Zgodnie zaś z zasadą swobody umów, postanowienia statutu mogą być kształtowane dowolnie, z uwzględnieniem wszakże granic swobody, określonych w art. 353 1 k.c. (tak Sądu Najwyższego w wyroku z dnia 30 września 2009r. w sprawie o sygn. V CSK 86/09, LEX 627242). Skoro postanowienia statutu są prawem wiążącym w powodowej spółdzielni, a zatem w przypadku naruszenia norm statutowych podejmowane czynności nie będą prawnie skuteczne. Wymagało zatem wyjaśnienia, czy działania podjęte przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w S. w zakresie podjęcia decyzji o remoncie budynku przy ul. (...) w S. oraz uchwała Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 8 lutego 2010r. stanowiąca podstawę do obciążenia pozwanej kosztami przebudowy i remontu budynku, zostały podjęte bez naruszenia norm statutowych.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż powódka nie wykazała, w jaki sposób doszło do podjęcia decyzji o przystąpieniu do odbudowy budynku przy ul. (...), jaki był tryb i forma podjęcia tej decyzji. Jedynie z zeznań prezesa zarządu powódki A. S. wynikało, że była to decyzja zarządu spółdzielni, jednak nie znała ona szczegółów związanych z jej podjęciem. Zgodnie z § 42 Statutu powódki do kompetencji zarządu należy podejmowanie uchwał oraz wszelkich decyzji nie zastrzeżonych w ustawie lub Statucie dla innych organów, w tym między innymi: prowadzenie gospodarki spółdzielni w ramach uchwalonych planów i wykonywanie związanych z tym czynności organizacyjnych i finansowych, zabezpieczenie majątku spółdzielni, zaciąganie kredytów bankowych i innych zobowiązań. Z powyższego wynika, że o ile zarząd powódki był uprawniony do podjęcia decyzji o zabezpieczeniu budynku przy ul. (...) po pożarze, gdyż budynek ten niewątpliwie stanowił majątek spółdzielni, to już podjęcie decyzji o przeprowadzeniu remontu budynku oraz jego przebudowy, a także sposobu pokrycia straty z tym związanej nie mieściło się w ocenie Sądu w zakresie kompetencji zarządu wskazanych w § 42 Statutu. Podjęcie decyzji w przedmiocie odbudowy budynku było w ocenie Sądu zastrzeżone do kompetencji Rady Nadzorczej, która zgodnie z § 33 ust. 1 Statutu zajmuje się uchwalaniem planów gospodarczych, zaś niewątpliwie przeprowadzenie remontu budynku przy ul. (...) było poważnym przedsięwzięciem w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S., związanym z dużym nakładem finansowym, mając na uwadze okoliczność, że Spółdzielnia nie dysponowała własnymi środkami na sfinansowanie tej inwestycji. Tym samym dopiero uchwała Rady Nadzorczej uwzględniająca odbudowę budynku przy ul. (...) w ramach planu gospodarczego mogłaby stanowić, podstawę podjęcia przez zarząd czynności zmierzających do realizacji tego przedsięwzięcia. Stosownej uchwały Rady Nadzorczej powódka w tym przedmiocie nie przedstawiła w toku niniejszego postępowania.

Kolejną kwestią jest brak wykazania przez powódkę, w jaki sposób doszło do ustalenia zakresu remontu i odbudowy budynku przy ul. (...), a w szczególności odbudowy poszczególnych lokali mieszkalnych. Z zapisu zawartego w § 67 Statutu Spółdzielni wynika, że podstawowy zakres obowiązków Spółdzielni i użytkowników w dziedzinie napraw wewnątrz lokali określa regulamin, zaś naprawa wszystkich urządzeń wewnątrz lokalu oraz szkód w mieniu Spółdzielni powstałych z winy członka lub osób z nim zamieszkałych obciąża członka spółdzielni. Skoro naprawa urządzeń znajdujących się wewnątrz lokalu obciąża członka spółdzielni, to nie istniała podstawa do przeprowadzania przez Spółdzielnię odbudowy wnętrza lokalu zajmowanego przez powódkę. Jeśli powódka zamierzała dokonać kompleksowej odbudowy wszystkich lokali mieszkalnych obejmującej także ich wnętrza, w tym lokalu pozwanej, to winna zawrzeć z pozwaną stosowną umowę na wykonanie tego typu prac, skoro pozwanej przysługiwało do tego lokalu ograniczone prawo rzeczowe, dające jej władztwo nad rzeczą w zakresie zbliżonym do własności. Powódka jednak nie wykazała, by proponowała pozwanej zawarcie takiej umowy, ani nawet, że informowała pozwanej o planowanym zakresie remontu i odbudowy należącego do niej lokalu mieszkalnego. W tej sytuacji uznać należy, iż zarzuty podnoszone przez pozwaną odnośnie braku podstawy prawnej i faktycznej do przeprowadzenia remontu lokalu, były uzasadnione. Brak podjęcia przez właściwy organ powodowej Spółdzielni uchwały o przeprowadzeniu remontu i odbudowy budynku, obejmującego swoim zakresem także lokal pozwanej, pozbawił pozwaną możliwości ewentualnej weryfikacji tej decyzji, np. poprzez zaskarżenie uchwały organu spółdzielni. Dodatkowo wskazać należy, iż pozwana kwestionując zasadność obciążania jej kosztami remontu, konsekwentnie domagała się od Spółdzielni wskazania podstawy faktycznej jak i prawnej obciążenia jej kosztami remontu, zaś wskazywane przez powódkę w piśmie z dnia 11 stycznia 2010r. postanowienia statutu (§ 11 pkt 4, § 13 i § 16) nie mogą być uznane za wskazanie takiej podstawy. Z § 11 pkt 4 Statutu wynika, że członek spółdzielni obwiązany jest uczestniczyć w kosztach eksploatacji i utrzymania nieruchomości spółdzielczych oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczane opłat związanych z używaniem lokalu zgodnie z postanowieniami Statutu. Pozostałe dwa wymienione paragrafy dotyczyły kwestii związanych z wystąpieniem ze spółdzielni oraz wykluczeniem bądź wykreśleniem członka ze spółdzielni.

Zdaniem Sądu zgodnie z art. 4 ust. 1 oraz art. 6 ust. 3 zd. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych pozwana jako członek spółdzielni jest zobowiązana do uiszczania na rzecz spółdzielni opłat z tytułu kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości spółdzielczych, w tym wpłat na fundusz remontowy, jednakże obowiązek obciążenia pozwanej kosztami remontu winien być poprzedzony skutecznym podjęciem decyzji w sprawie jego przeprowadzenia, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło. Niewątpliwe powódka na skutek pożaru odbudowała budynek przy ul. (...) w S., w tym wszystkie 9 lokali znajdujących się w budynku, a koszty remontu zostały pokryte ze środków obrotowych spółdzielni, odszkodowania uzyskanego z (...).U. S.A. w Ł. oraz z kredytu inwestorskiego zaciągniętego w (...).P., a zakres robót objętych remontem i koszt został potwierdzony rozliczeniem kosztów sporządzonym przez powódkę i załączonymi do akt sprawy dokumentami finansowymi, a dodatkowo potwierdzony przez biegłego z zakresu budownictwa inż. K. K.. Podjęcie przez Radę Nadzorczą uchwały o obciążeniu kosztami odbudowy i remontu użytkowników poszczególnych lokali mieszkalnych przez jednorazowe zwiększenie odpisu na fundusz remontowy, zostało dokonane w oparciu o zapisy Regulaminu rozliczania kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania wysokości opłat za lokale w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. tj. § 11 ust. 3 i 4, jednakże, jak wcześniej zostało wyjaśnione powódka nie wykazała, by decyzja o przeprowadzeniu remontu została podjęta zgodnie obowiązującymi postanowieniami Statutu przez upoważniony do tego organ spółdzielni. W tej sytuacji domaganie się zapłaty od pozwanej kwoty 139.821,16zł stanowiących pełny koszt odbudowy jej lokalu mieszkalnego oraz części wspólnych było nieuzasadnione.

Wskazać należy, że słuszny był także zarzut pozwanej o nieprawidłowym rozliczeniu kosztów remontu nieruchomości przy ul. (...), w oparciu o przepis art. 4 ust. 4 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nakazującym prowadzenie odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencji wpływów i wydatków funduszu remontowego, podczas gdy z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że koszty remontu nieruchomości przy ul. (...) w zakresie obejmującym części wspólne nieruchomości zostały rozdzielone na dwie klatki schodowe, podczas, gdy stanowią one części składowe jednego budynku, a zatem jednej nieruchomości, stąd winny być rozliczone na całą nieruchomość, tym bardziej, że z przedstawionych przez powódkę dokumentów w postaci zestawienia obrotów i sald kont analitycznych dla nieruchomości przy ul. (...). W świetle powyższego uchwała Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 8 lutego 2010r. była sprzeczna z bezwzględnie obowiązującym przepisem prawa tj. art. art. 4 ust. 4 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Sąd ocenił także żądanie powódki pod kątem rozliczenia nakładów poniesionych przez nią na lokal mieszkalny, do którego pozwanej przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Nie ulega bowiem wątpliwości, że powódka poczyniła na ten lokal nakłady, poprzez jego wyremontowanie oraz podniesienie standardu wykończenia, zaś pozwana lokal w stanie po remoncie przejęła w dniu 7 września 2010r. Przepisy kodeksu cywilnego oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, jak również postanowienia Statutu powódki ani umowa dotycząca wykupu mieszkania z dnia 22 października 1999r. nie regulują sposobu rozliczenia nakładów ponoszonych przez Spółdzielnię będącą właścicielem budynku i tym samym lokalu, na lokal stanowiący przedmiot ograniczonego prawa rzeczowego. W ocenie Sądu nie będą miały również zastosowania w niniejszej sprawie przepisy art. 226 i nast. k.c., gdyż dotyczy on możliwości domagania się przez posiadacza samoistnego (ewentualnie zależnego) od właściciela zwrotu nakładów poniesionych na rzecz, podczas gdy w okolicznościach niniejszej sprawy nakładów dokonał właściciel na rzecz znajdującą się w posiadaniu zależnym. W takiej sytuacji roszczenie o zwrot tych nakładów powinno być ocenione na gruncie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu (art. 405 i nast.).

Przesłanką dochodzenia roszczenia na podstawie art. 405 k.c. jest uzyskanie korzyści majątkowej bez podstawy prawnej. Źródłem bezpodstawnie uzyskanej korzyści mogą być różne zdarzenia, wynikające zarówno z działania wzbogaconego jak i zubożonego, powstałe nawet wbrew woli wzbogaconego. Zgodnie z art. 405 k.c., kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby obowiązany jest do jej wydania. Obowiązek wydania korzyści wygasa, jeżeli ten, kto ją uzyskał zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba, że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu (art. 409 k.c.). Powołane przepisy stosuje się także do nienależnego świadczenia, co wynika z art. 410 § 1 k.c. Świadczenie jest nienależne jeśli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia (art. 410 § 2 k.c.).

Z art. 405 k.c. wynikają cztery ogólne przesłanki powstania roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia:

- wzbogacenie jednego podmiotu;

- zubożenie drugiego podmiotu;

- związek pomiędzy wzbogaceniem a zubożeniem;

- brak podstawy prawnej dla wzbogacenia (bezpodstawność wzbogacenia).

Na gruncie okoliczności niniejszej sprawy uznać należało, że doszło do wzbogacenia pozwanej kosztem powódki, poprzez przekazanie pozwanej wyremontowanego na koszt powódki lokalu mieszkalnego o wartości znacznie przekraczającej jego wartość sprzed pożaru, a pomiędzy wzbogaceniem pozwanej i zubożeniem powódki istnieje związek. Spełniona została także ostatnia z przesłanek, a mianowicie brak podstawy prawnej wzbogacenia, a przesłankę tę należy rozumieć w sposób zobiektywizowany, jako brak tytułu prawnego, legitymizującego przesunięcie korzyści do majątku wzbogaconego. Korzyść musi być uzyskana bez podstawy prawnej jakiegokolwiek rodzaju, co ma miejsce wówczas, gdy u jej podstaw nie leży ani czynność prawna, ani przepis ustawy, ani orzeczenie sądu lub decyzja administracyjna. W niniejszej sprawie nie istniała podstawa do spełnienia przez powódkę świadczenia, pomimo tego, że powódka nie była przekonana o tym, że świadczenie się nie należy i zachodzi po jej stronie brak obowiązku świadczenia. W tej sytuacji Sąd uznał, że pozwana przejmując po remoncie lokal mieszkalny nr (...) przy ul. (...) w S. została bezpodstawnie wzbogacona, gdyż otrzymała lokal o wartości 121.016,90zł, podczas gdy przed remontem lokal ten miał wartość zaledwie 56.262,00zł. Zatem w zakresie kwoty 64.754,90zł, stanowiącej różnicę pomiędzy wartością lokalu po remoncie a jego wartością przed pożarem, pozwana jest bezpodstawnie wzbogacona, co w ocenie Sądu stanowiło podstawę do uwzględnienia powództwa w tej części. Wartość lokalu po remoncie została określona w oparciu o opinię podstawową biegłego inż. K. K., a wartość przed pożarem w oparciu o opinię uzupełniającą biegłego, a wartości tych strony nie kwestionowały. W pozostałym zakresie żądanie pozwu podlegało oddaleniu.

Odsetki zasądzono od dnia 10 kwietnia 2010r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty w piśmie z dnia 10 lutego 2010r., wyznaczając termin zapłaty do dnia 31 marca 2010r. (art. 481 k.c. w zw. z art. 455 k.c.).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 3 k.p.c., stosując zasadę stosunkowego ich rozdzielenia (punkt 3 wyroku). Na koszty procesu złożyły się opłata od pozwu w kwocie 6.992,00zł, koszty pełnomocnika procesowego powódki w kwocie 3.617,00zł, zaliczka na biegłego uiszczona przez powódkę w kwocie 3.000,00zł, koszty zastępstwa procesowego pozwanej w kwocie 3.617,00zł, łącznie 17.226,00zł. Powódka wygrała w 46%, a zatem powinna pokryć kwotę 9.302,04zł tytułem kosztów procesu (54%), a faktycznie wydatkowała kwotę 13.609,00zł, wobec tego zasądzono od pozwanej na rzecz powódki kwotę 4.306,96zł tytułem zwrotu kosztów procesu (punkt 3 wyroku).

Rozstrzygniecie o kosztach sądowych zawarte w 4 wyroku Sąd oparł na podstawie art. 113 ust. 1 i ust 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 100 zd. 1 k.p.c. a złożyły się na nie wydatki na opinie biegłego. Łącznie koszt opinii biegłego wyniósł 3.546,24zł, z czego kwota 3.000,00zł została pokryta zaliczką uiszczoną przez powódkę, do rozliczenia pozostała natomiast kwota 546,24zł. Została ona stosunkowo rozdzielona między strony w zależności od wyniku postępowania. Sąd nakazał koszty te ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Katowicach od powódki z zasądzonego na roszczenia w kwocie 294,97zł, a od pozwanej w kwocie 251,27zł.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13