Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2015 r. w Kaliszu

odwołań

(...) Biura (...) sp.j. w K.

K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 3 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie (...) sp.j.

K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie podstawy wymiaru składek

1.  zmienia pkt 2 i 3 zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 3 marca 2014 r. znak (...)w ten sposób, że ustala, iż podstawą wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne odwołującej K. K. u płatnika składek (...).J. w K.za miesiąc czerwiec 2013 r. jest kwota 2800 złotych, za miesiąc lipiec 2013 r. kwota 2800 złotych, za miesiąc sierpień 2013 r. kwota 1586,67 złotych.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.na rzecz odwołującego (...)Sp.J. w K.kwotę 120 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 marca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w O.stwierdził, iż K. K. zgłoszona do ubezpieczeń jako pracownik (...)Sp. j. z/.s w K.podlega ubezpieczeniom społecznym pracowników od dnia 2 stycznia 2010 r. odmawiając jednocześnie przyjęcia do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wynagrodzenia w kwocie: za miesiąc czerwiec 2013 - 2800 zł, za miesiąc lipiec 2013 – 2800 zł oraz za miesiąc sierpień 2013 - 1586,67 zł wskazując, iż kwota wynagrodzenia jest niewspółmierna do wykonywanych czynności oraz przyjmując za podstawę wymiaru składek na w/w ubezpieczenia kwotę: za miesiąc czerwiec 2013 - 800 zł, za miesiąc lipiec 2013 – 800 zł oraz za miesiąc sierpień 2013 - 479,99 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji w części obejmującej odmowę przyjęcia wyższej podstawy wymiaru składek złożyła zarówno K. K. jak i (...)Sp. j. z/.s w K.(sprawa o sygn. akt V U 697/14 z odwołania (...)Sp. j. z/.s w K.została połączona do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt V U 688/14) wnosząc o zmianę części decyzji poprzez przyjęcie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wynagrodzenie w wysokości za miesiąc czerwiec 2013 - 2800 zł, za miesiąc lipiec 2013 – 2800 zł oraz za miesiąc sierpień 2013 - 1586,67 zł.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołań.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca posiada wykształcenie wyższe. Jest magistrem ekonomii.

K. K. od dnia 2 stycznia 2010 r. została zatrudniona w (...) Biurze (...)Sp. j. z/.s w K.na podstawie umowy o pracę w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem 658,50 zł na stanowisku asystenta projektanta i informatyka. Od stycznia do maja 2013 r. odwołująca otrzymywała z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 800 zł brutto. /bezsporne/

W 2012 r. oraz w 2013 r. (...)Sp. j. zaczęło realizować znacznie więcej zleceń. Spółka zaczęła brać udział w przetargach projektowych wykonawczych obiektów budowlanych. Jej wspólnicy zdecydowali się jednak nie przyjmować nowych praktykantów, których wdrożenie w specyfikę pracy zajęłoby sporo czasu lecz zwiększyć wymiar czasu pracy K. K.do pełnego etatu. I tak dnia 1 czerwca 2013r. spółka sporządziła aneks do umowy o pracę z dnia 1 stycznia 2010r., którym to podniesiono odwołującej stawkę wynagrodzenia do kwoty 2800 zł brutto m-cznie, zwiększając jednocześnie jej wymiar czasu pracy do całego etatu. Rozszerzeniu uległ automatycznie zakres obowiązków jakie K. K. wykonywała na rzecz spółki. Do wcześniejszych obowiązków odwołującej należało: przygotowanie listy obecności pracowników, prowadzenie korespondencji, umawianie spotkań oraz archiwizacja i cyfryzacja dokumentów. Od dnia 1 czerwca 2013 r. K. K. dodatkowo między innymi sporządzała dokumenty, tj projekty, pomiary, kosztorysy, kontaktowała się ze stosownymi podmiotami, przygotowywała i kompletowała dokumentacje przetargową. Ponadto odwołująca stale współpracowała z rzeczoznawcą S. B.. Zanosiła ona do jego biura dokumenty zarówno w 2012 jak i 2013 r., przy czym w roku 2013 czyniła to znacznie częściej. Była zorientowana w sprawach, które oddawała rzeczoznawcy. Odwołująca w roku 2013r. była obecna również podczas wykonywanych remontów w pomieszczeniach zajmowanych przez spółkę, brała w nich czynny udział, ustalała razem z T. K.projekt oraz kolory ścian.

Dowód: zeznania odwołujących z dnia 6 marca 2015r. – zapis na elektronicznym nośniku- k. 33, zeznania świadka S. B.z dnia 6 marca 2015r. – zapis na elektronicznym nośniku- k. 33, zeznania świadka K. K. (1) z dnia 7 listopada 2014r. – zapis na elektronicznym nośniku k. 25, zakres obowiązków z dnia 2 stycznia 2010r, umowa z dnia 1 stycznia 2010r, aneks do umowy z dnia 1 czerwca 2013r., zakres obowiązków z dnia 1 czerwca 2013r., dokumenty sporządzone przez odwołującą – akta rentowe nr 260200/(...)- (...).

Lekarz ginekolog – położnik nie stwierdził na dzień 1 czerwca 2013 r. przeciwwskazań do podjęcia pracy zawodowej przez odwołującą.

Dowód: pismo lekarza ginekologa z dnia 31 października 2013r. akta rentowe.

Przyczyną nieobecności odwołującej w pracy od dnia 19 sierpnia 2013 r. była czasowa niezdolność do pracy w związku z przebiegiem ciąży, a następnie urodzenie przez pracownicę dziecka i zwolnienie z pracy odpowiadające urlopowi macierzyńskiemu. /bezsporne/

Na miejsce K. K. zastała zatrudniona osoba na podstawie umowy o dzieło, przejęła ona część obowiązków, które wcześniej wykonywała odwołująca.

Dowód: zeznania odwołującego T. K. z dnia 6 marca 2015r. – zapis na elektronicznym nośniku – k. 33.

Miedzy odwołującą, a pracodawcami istnieje stosunek powinowactwa – odwołująca jest żoną T. K., a szwagierką P. K..

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd dał wiarę zeznaniom odwołujących, zeznaniom świadków K. K. (1) oraz S. B.oraz dowodom w postaci dokumentów zawartych w aktach rentowych tj. umowy o opracowanie projektu budowlanego i wykonawczego, kart ewidencji czasu pracy, dokumentów opracowanych przez odwołującą, umowy z dnia 1 stycznia 2010r., aneksu do powyższej umowy z dnia 1 czerwca 2013r., zakresu obowiązków, list obecności, list płac.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 6 ust.1 pkt oraz art.11 ust.1 i art. 12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2015, poz. 121 t.j. ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy. W myśl przepisu art. 13 pkt 1 cytowanej ustawy osoby te podlegają ubezpieczeniu od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Przepisy regulujące zatrudnienie zawarte są w kodeksie pracy.

W myśl przepisu art. 22 ust.1 kp przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, a pracodawca do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. W takim ujęciu stosunek pracy to określona relacja między pracownikiem a pracodawcą, której główną treść stanowi zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem w warunkach organizacyjnego podporządkowania, a pracodawcy – do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadnia istnienie skutecznie zawartego stosunku pracy w rozumieniu powyższej regulacji. K. K. wykonywała powierzone jej obowiązki w siedzibie swojego pracodawcy, pod jego kierownictwem. Odwołująca pojawiała się w pracy w stosownych godzinach, dopełniając powierzonych jej obowiązków.

Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie nie naruszono zasad współżycia społecznego w myśl art. 58 § 2 k.c. które miało polegać na ustaleniu zbyt wysokiego wynagrodzenia, mającego wpływ na wysokość świadczeń z ubezpieczenia chorobowego. Art. 58 § 2 k.c. stanowi, iż czynność sprzeczna z zasadami współżycia społecznego jest nieważna.

Trudno uznać, aby strony umowy miały na celu naruszenie takowych zasad poprzez przyjęcie, iż wysokość wynagrodzenia ustalona w umowie o pracę ma służyć wyłącznie uzyskaniu przez pracownika świadczeń chorobowych. Takim wnioskom przeczą realizowane przez strony umowy o pracę czynności faktyczne zawierające się w zakresie obowiązków pracowniczych odwołującej. Odwołująca pracowała w (...) Sp. j. od początku 2010r. Szerszy zakres obowiązków powierzonych odwołującej od czerwca 2013 r., jej kompetencje oraz nabyte przez staż w tej spółce umiejętności pozwalają na przyjęcie ustalonego między stronami wynagrodzenia za pracę za odpowiadającego rzeczywistemu nakładowi pracy oraz warunkom godziwości. Decyzja o zwiększeniu K. K.wymiaru czasu pracy i tym samym o podwyższeniu wynagrodzenia została podjęta przez wspólników spółki ze względów racjonalnych. Większy potencjał widzieli w pracowniku, który jest zatrudniony w spółce od ponad 3 lat i doskonale orientuje się w organizacji pracy niż w nowo zatrudnionej osobie. Kwota 2800 zł brutto nie jest nawet kwotą równą dwukrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. Wynagrodzenie w stawkach minimalnego wynagrodzenia odpowiada pracy pracownika na stanowisku, na którym nie są wymagane specjalne kwalifikacje. Kwalifikacje odwołującej są zdecydowanie większe. Większa jest także odpowiedzialność odwołującej za powierzone jej zadania. Zatem podwyższenie wynagrodzenia do kwoty 2800 zł brutto miesięcznie nie było podyktowane jedynie zamiarem uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego skoro strony realizowały cel gospodarczy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, zaskarżona decyzja podlegała zmianie jak w sentencji wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 2 oraz § 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. ( Dz.U.2013.490 j.t.).