Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2015 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Edward Stelmasik (spr)

Sędziowie: SSA Bogusław Tocicki

SSA Stanisław Rączkowski

Protokolant: Anna Turek

przy udziale prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Marka Ratajczyka

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r.

sprawy A. K. (1)

oskarżonej z art. 13 § 1 k.k., 286 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k. w związku z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżoną

od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 7 listopada 2014 r. sygn. akt III K 197/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonej A. K. (1) w ten sposób, że w miejsce przestępstw przypisanych jej w punktach I i II części rozstrzygającej, a także w miejsce kar w tych punktach wymierzonych uznaje tę oskarżoną za winną tego, że w okresie od czerwca 2012r. do 04 października 2013r. w W., W. i K. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w sposób opisany w punktach I, III, IV, V, VI i VIII części wstępnej tego wyroku, doprowadziła 142 osoby w tych punktach wymienione do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w łącznej wysokości 822 tysiące 260 zł, przy czym czynu tego dopuściła się będąc uprzednio skazaną wyrokiem powołanym w punkcie I części rozstrzygającej, tj. winną czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. oraz art. 46 § 1 k.k. wymierza jej:

a)  karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności stwierdzając, iż straciła moc kara łączna wymierzona w pkt V;

b)  środek karny taki jak orzeczono w punkcie VII, z tą zmianą, że obniża wysokość nałożonego na oskarżoną obowiązku naprawienia szkody:

- względem R. B. (1) do kwoty 280 tysięcy złotych,

- w stosunku do D. Ś. (1) do wysokości 52 tysiące 460 złotych,

II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. oraz art. 63 § 1 k.k. wymierza tej oskarżonej karę łączną 3 (trzech) lat i 7 (siedem) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresu tymczasowego aresztowania od 04.10.2013r. do 18.04.2014r.;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. H. (1) 600 zł tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej A. K. (1) w postępowaniu odwoławczym oraz 138 zł tytułem zwrotu VAT;

V.  zwalnia oskarżoną od ponoszenia wydatków za postępowanie apelacyjne oraz od opłaty za obie instancje.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 7.11.2014 r.

I. uznał oskarżoną A. K. (1) winną, w ramach zarzutu z pkt. I i V, tego, że w okresie od 17 stycznia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., W. i K., w warunku ciągu przestępstwa, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadziła w błąd oraz usiłowała wprowadzić w błąd różne osoby, co do swojego zamiaru i możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań przez co doprowadziła je do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości, i tak:

1)  w okresie od 17 stycznia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W. i W., działając w warunkach czynu ciągłego, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości R. B. (1), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, wielokrotnie przyjęła od niego pieniądze tytułem pożyczki w łącznej kwocie 354.000,00 złotych, nie zamierzając tych pieniędzy zwrócić, czym działała na szkodę R. B. (1),

2)  w okresie od 19 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W. i w K., działając w warunkach czynu ciągłego, posługując się udzielonym sobie pełnomocnictwem firmy (...) z siedzibą we W. przy ul. (...), doprowadziła oraz usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości nie mniej niż 200 osób, w ten sposób, że pod pozorem zlecenia usług przewozu doprowadziła pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez uiszczenie kaucji, nie mając możliwości i zamiaru wywiązania się z zaciągniętego zobowiązania, przez co wyrządziła szkodę w mieniu nie mniej niż 137 osobom, w łącznej kwocie nie mniejszej niż 290.600,00 złotych, a w tym:

- w okresie od 25 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. W. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 28 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. B., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 28 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. K. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 2 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. R. (1), w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 2 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 11 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 1.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem I. P., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. T., w ten sposób, że zawierając umowę zlecenie z K. S. (2) na wykonanie usługi transportowej przyjęła na jej poczet kaucję w kwocie 1.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 27 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się powziętego zobowiązania,

- w okresie od 5 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. R. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 8 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. W. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 2 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 2 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Ł. R., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 2 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. Ś., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 13 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. M., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 13 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. B., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. A., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. C., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 31 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. C., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 01 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem W. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 22 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. G. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 06 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. G. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 10 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. H., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 04 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. J., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. J. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 28 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. J. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 28 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. J., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. K. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 07 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. K. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. K. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 06 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. K. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. K. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 20 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem T. K., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. L., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 13 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Ż. L., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 15 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. L., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 30 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem W. M., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. M., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 16 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. M., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 10 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. O., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 10 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. P., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. P. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 04 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. P. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 19 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. P. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 25 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. P. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 03 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. R., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Ł. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 31 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 22 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. S., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 22 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. S. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 19 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Ł. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie przez dwanaście osób usług transportowych, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 24.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się powziętego zobowiązania,

- w okresie od 03 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. Ś., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 17 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. U., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. W. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 21 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. Z., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 27 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. Z. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 30 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. Z. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 31 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. Z. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 29 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. Z., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 15 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. P., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem S. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. W. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. T., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 13 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 15 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. M. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 03 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. M. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 18 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, po czym zwróciła pokrzywdzonemu kwotę 100,00 zł,

- w okresie od 02 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. K. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. M. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 09 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. G., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 14 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. Ż., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 14 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem W. Ż., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 10 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. W., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 01 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. W. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 01 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. W., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. C. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem T. J., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 31 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 22 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. P. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 13 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku w K., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. A., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 4.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 26 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. M. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 29 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. J., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 20 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. Ł., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 15 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. W. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 27 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. L., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. P., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 28 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. P. (4), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 22 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. C. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. W. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 30 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem W. N., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 26 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. M., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 26 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. S. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 03 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. K. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. W. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 03 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. K., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. H., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. C. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. W., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem T. T., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 19 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. R., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 19 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. K. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 27 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. D., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, następnie zwracając pokrzywdzonemu kwotę 500,00 złotych,

- w okresie od 26 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. N., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 29 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. B. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 21 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. Z. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem L. L., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 27 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. H. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się powziętego zobowiązania, następnie zwracając pieniądze w kwocie 800 złotych,

- w okresie od 11 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem W. K., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 04 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. L., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 31 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. O., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. S. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem K. K. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 03 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. W., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. C. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. G. (3), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. H., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 22 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. B. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 09 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem T. B., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. L., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 08 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. R., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 12 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. K. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 16 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. G., w ten sposób, że zawarła z nią umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 02 września 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. A., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 05 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. S., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem P. T., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 10 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem A. A., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 13 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku w K., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. R., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 4.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 27 sierpnia 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. L., w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 10 lipca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. M. (2), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

- w okresie od 19 czerwca 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. G. (1), w ten sposób, że zawarła z nim umowę zlecenia na wykonanie usługi transportowej, na poczet której przyjęła kaucję w kwocie 2.000,00 złotych, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania,

przy czym czynu tego dopuściła się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazana wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 21 czerwca 2010 roku, w sprawie sygn. akt. IIK 21/10, między innymi za przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, na karę 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia, objętą karą łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą odbyła w okresie od 10.08.2009r. do 11.08.2009r., od 13.08.2009r. do 30.06.2011r. warunkowo przedterminowo zwolniona,

tj. o przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 294 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył jej karę 3 lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. uznał w/w oskarżoną A. K. (1) w ramach zarzutu z pkt. II, za winną tego, że w dniu 27 września 2013 roku we W. dokonała zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 1.000,00 złotych w ten sposób, że nie będąc do tego uprawniona, z rachunku bankowego o nr (...) należącego do P. K. (3) dokonała przelewu środków na inny rachunek bankowy płacąc własne zobowiązanie, czym działała na szkodę P. K. (3), przy czynu tego dopuściła się w warunkach powrotu do przestępstwa opisanego w pkt. I, tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk wymierzył jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III. oskarżoną A. K. (1) uznał za winną, w ramach zarzutu z pkt. III, IV, VI i VIII, tego, że w okresie od września 2012 roku do 4 października 2013 roku we W., działając w warunkach ciągu przestępstw, celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem różne osoby, w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wielokrotnie pożyczyła pieniądze nie mając zamiaru ich zwrócić, i tak:

1)  w okresie od czerwca 2012 roku do 4 października 2013 roku, działając w warunkach czynu ciągłego, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem R. G. (1), w ten sposób, że nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, pod pozorem fikcyjnych inwestycji, wielokrotnie pożyczała od niego pieniądze w różnych kwotach, czym doprowadziła pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 33.000,00 złotych,

2)  w okresie od września 2012 roku do 4 października 2013 roku, działając w warunkach czynu ciągłego, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. K. (3), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, wielokrotnie pożyczała pieniądze w różnych kwotach, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 74.000,00 złotych,

3)  w okresie od 25 lutego 2013 roku do 4 października 2013 roku w K., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. Ś. (1), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, pożyczyła od niego pieniądze, czym doprowadziła pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 60.460,00 złotych,

4)  w okresie od 23 maja 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. A. (1), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania pożyczyła od niej pieniądze, czym doprowadziła pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 10.200,00 złotych

przy czym oskarżona przypisanych jej czynów dopuściła się działając w warunkach powrotu do przestępstwa opisanego w pkt. I,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył jej karę 2 lat pozbawienia wolności;

IV. oskarżoną A. K. (1) uniewinnił od czynu zarzuconego w p. VII.

V. na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierzył tej oskarżonej karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności zaliczając na jej poczet okres tymczasowego aresztowania od 4.10.2013 r. do 18.04.2014 r.

VI. na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonej A. K. (1) środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem na rzecz: 141 pokrzywdzonych z czego m.in.

- R. B. (1) kwotę 354.000,00 złotych;

- R. G. (1) kwotę 35.000,00 złotych;

- J. K. (3) kwotę 74.000,00 złotych

- D. Ś. (1) kwotę 60.460,00 złotych;

- B. A. (1) kwotę 10.200,00 złotych;

- na rzecz pozostałych 135 osób kwoty od 1.000 zł. do 4.000 zł. przy czym dominowały zobowiązania w wysokości po 2.000 zł.

VII. zwolnił tę oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych (III K 197/14).

Wyrok powyższy zaskarżył obrońca oskarżonej zarzucając:

1.  obrazę przepisów prawa materialnego poprzez wadliwą subsumcję ustalonego stanu faktycznego polegającą na wadliwie wskazanej kwalifikacji prawnej podstawy skazania także art. 123 kk i 91 kk łącznie, mimo, że ustalony stan faktyczny uzasadnia przyjęcie kwalifikacji prawnej uzupełnionej podstawą wyłącznie z art. 12 kk co implikuje zasady wymiaru kary, a tym samym orzeczenie czyni wadliwym.

2.  obrazę przepisów prawa materialnego w szczególności art. 46 kk w związku z art. 361 § 2 kc polegającą na orzeczeniu obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych R. B. (1), D. Ś. (1) i B. A. (1) ponad wyrządzoną szkodę.

3.  rażącą niewspółmierność orzeczonej kary w stosunku do stopnia winy.

Wniósł w konsekwencji o zmianę tego wyroku przez:

a)  uznanie, że wszystkie zachowanie przypisane oskarżonej w p.I i III części dyspozytywnej stanowią jedno przestępstwo popełnione w warunkach czynu ciągłego i w konsekwencji wyeliminowanie z tych punktów sformułowań, „w warunkach ciągu przestępstw” oraz zakwalifikowanie tego przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

b)  wymierzenie oskarżonej kary łącznej w dolnych granicach zagrożenia;

c)  obniżenie wysokości zobowiązań na rzecz:

- R. B. (1) - do kwoty 280.000 zł.

- D. Ś. (1) - do kwoty 52.460 zł.

- B. A. (1) - do kwoty 7.700 zł.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Już na wstępie stwierdzić należy, iż wyżej cytowana apelacja obrońcy osk. A. K. (1) okazała się w znacznym zakresie uzasadniona. Stanowisko powyższe odnosi się przede wszystkim do tych zarzutów apelującego, które zostały skierowane przeciwko ocenie prawnej zachowań tej oskarżonej. Jest bowiem zasadne i to w stopniu oczywistym, że jej przedsięwzięcia polegające na oszukaniu na przestrzeni zaledwie 15 miesięcy łącznie 142 osób na łączną kwotę ponad 800 tysięcy złotych stanowią jeden czyn ciągły w rozumieniu art. 12 kk, wyczerpujący znamiona kwalifikowanego oszustwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk, nie zaś dwa ciągi przestępstw przypisanych tej oskarżonej punktach I i III zaskarżonego wyroku. Częściowo zasadny okazał się także zarzut obrońcy, skierowany przeciwko orzeczeniu zawartemu w p. VII a dotyczącemu wysokości zobowiązania do naprawienia szkody nałożonego na tę oskarżoną odnośnie 2 pokrzywdzonych.

Niezależnie od powyższego zauważono, że Sąd Okręgowy ma pewne problemy z formułowaniem wyroków, których przedmiotem są ciągi przestępstw, a także w zakresie orzekania co do środków karnych. Koniecznym stało się więc nie tylko dokonanie częściowej korekty zaskarżonego wyroku, będącej konsekwencją uwzględnienia apelacji, lecz także sformułowanie pewnych sugestii co do sposobu redagowania orzeczeń, odnoszących się do ciągów przestępstw, przestępstw ciągłych oraz środkach karnych. Sygnalizowane bowiem w tym zakresie mankamenty były na tyle istotne, że Sąd Apelacyjny miał poważne wątpliwości co do tego, czy skazano A. K. w punktach I i III wyroku za dwa przestępstwa ciągłe, czy też za dwa ciągi przestępstw a nadto, co do legalności orzeczenia o środku karnym zawartym w p. VII.

Na uzasadnienie swego stanowiska przedstawia Sąd Apelacyjny następujące argumenty:

1.  Ocena zasadności zarzutu obrońcy, skierowanego przeciwko uznaniu A. K. (1) za winną popełnienia 2 ciągu oszustw ( p. I i III zaskarżonego wyroku) zamiast za winną popełnienia jednego czynu ciągłego wyczerpującego znamiona art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Zarzuty obrońcy skierowane przeciwko orzeczeniom zawartym w punktach I i III zaskarżonego wyroku są, jak to już wyżej zasygnalizowano, zasadne i to w stopniu oczywistym. Pomija Sąd Apelacyjny w tym miejscu kwestię, że już z początkowych fragmentów tych orzeczeń, może wynikać, iż nawet Sąd Okręgowy zdaje się sam sugerować, iż przypisane oskarżonej w tych punktach zachowania, stanowią jeden czyn, gdyż w p. I:

1) zakreślono jego ramy czasowe (od 17 stycznia do 4 października 2013 r.)

2) użyto dwuznacznego sformułowania, że zachowanie te popełniono „ w warunkach ciągu przestępstwa” , a więc jednego przestępstwa a nie ciągu dwóch przestępstw;

3) oraz opisano sposób prowadzenia tej przestępczej działalności polegającej na tym, że „ w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła w błąd oraz usiłowała wprowadzić w błąd różne osoby, co do swego zamiaru i możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań, przez co doprowadziło je do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości i tak”

4) zaś w dalszej części w 2 punktach przedstawiono sposób i zakres oszukania łącznie 138 osób.

Podobnie rzecz przedstawia się ze sformułowaniem rozstrzygnięcia z punktu III. Można przy tym odnieść wrażenie, że fakt odrębnego potraktowania tych oszustw i nie włączenia ich do punktu I, wynikał jedynie z tego powodu, że łączna kwota oszustw, dokonanych na szkodę 4 osób wskazanych w p. III, nie stanowiła mienia znacznej wartości.

Należy przy tym zauważyć, że Sąd Okręgowy zasadnie dostrzegł, iż poczynając od czerwca 2012 r. a kończąc na październiku 2013 r. a więc na przestrzeni 15 miesięcy z dokonywania oszustw uczyniła osk. A. K. metodę swego funkcjonowania. Oszustw tych dokonywała 2 metodami, a mianowicie:

a) pod pozorem zawierania umów pożyczki;

b) pod pozorem zlecania usług przewozu i pobierania w tym celu tzw. kaucji.

Przedsięwzięcia takie podjęła, jak to ustalił Sąd Okręgowy, w sumie wobec „ nie mniej niż 200 osób” (p. I u. 2 wyroku), z tym, że skuteczne okazały się jej przedsięwzięcia względem 142 pokrzywdzonych, których oszukała na łączną kwotę 822.260 zł. tj:

a) R. B. – na 354.000 zł.

b) 137 osób od których przyjęła w sumie 290.600 zł. tytułem tzw. kaucji, obiecując zlecenie usług przewozowych;

c) R. G., J. K., D. Ś. i B. A. – na łączną kwotę 177.600 zł.

W tej sytuacji pogląd obrońcy, że wszystkie te oszustwa stanowią jedno przestępstwo ciągłe w rozumieniu art. 12 kk, jest tak oczywiście słuszny, iż nie ma potrzeby uzasadniać go w niniejszych pisemnych motywach.

W konsekwencji koniecznym stało się odpowiednie skorygowanie zaskarżonego wyroku, zgodnie z wnioskiem apelującego obrońcy. Nie oznacza to jednak, że żądanie tego obrońcy było w pełni uzasadnione. Uwaga ta odnosi się do wniosku o wymierzenie A. K. (1) kary w „ dolnych granicach ustawowego zagrożenia” (cytat z apelacji). Można więc dorozumiewać, że chodzi apelującemu o karę oscylującą w rozmiarze około roku – tak jak to przewiduje przepis art. 294 § 1 kk. Żądanie takie jest niezasadne w stopniu oczywistym. Zważyć bowiem należy na takie okoliczności obciążające jak:

1) po pierwsze – znaczny stopień społecznej szkodliwości przestępstwa przypisanego oskarżonej. Przedmiotem oszustw było mienie w łącznej wysokości ponad 800 tysięcy złotych. Była to więc kwota stanowiąca 4 krotność mienia określanego mieniem „ znacznej wartości” w rozumieniu art. 115 § 5 k.k.

2) po drugie – fakt, że przypisanego przestępstwa dopuściła się A. K. w warunkach tzw. recydywy określonej w art. 64 § 1 kk. Treść wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu w sprawie II K 21/10, stanowiącego podstawę przypisania oskarżonej odpowiedzialności jako recydywistki, w zestawieniu z ustaleniami dokonanymi w sprawie niniejszej świadczy, iż z popełnienia oszustw uczyniła ona metodę egzystowania

3) po trzecie – obciąża tę oskarżoną i to, że wróciła ona na drogę przestępczą po upływie zaledwie roku od opuszczenia zakładu karnego w związku ze skazaniem w/w sprawie przez Sąd Okręgowy w Nowym Sączu i to w czasie trwającej próby związanej z udzielonym jej warunkowym przedterminowym zwolnieniu z odbywania kary 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W tej sytuacji prezentowana w toku procesu pozytywna postawa, polegająca na przyznaniu się do winy, nie mogła zrównoważyć w/w okoliczności obciążających w takim stopniu, aby zasadnym był wniosek apelującego obrońcy o wymierzenie tej oskarżonej kary „ w dolnych granicach ustawowego zagrożenia”. Co więcej – sąd okazałby daleko idącą niekonsekwencję oraz pominąłby dyrektywy z art. 53 kk, gdyby orzekł karę niższą od tej jaką orzekł w 2010 r. Sąd Okręgowy w Nowym Sączu. Przypomnieć wobec tego należy, iż w/w Sąd skazał A. K. (1) na karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Niniejsza sprawa dowodzi, że nawet tak surowa kara nie osiągnęła efektu resocjalizacji. W tej sytuacji uznano, że i za to przestępstwo, które jest przedmiotem rozprawy apelacyjnej winna być orzeczona tak samo surowa kara jak w sprawie II K 21/10 S.O. w N., a więc w rozmiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Ocena zasadności zarzutu skierowanego w apelacji przeciwko rozstrzygnięciu z p. VII wyroku tj. co do wysokości zobowiązania do naprawienia szkody w odniesieniu do 3 pokrzywdzonych.

Zarzut, o którym mowa w tytule niniejszego fragmentu uzasadnienia jest częściowo zasadny. Przypomnieć na wstępie należy, iż w p. VII zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy, powołując się na art. 46 § 1 kk, orzekł cyt. dosł. „ wobec oskarżonej środek karny obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę na rzecz” m.in.

- R. B. (1) kwotę 354.000 złotych

- D. Ś. (1) kwotę 60.400 złotych

- B. A. (1) kwotę 10.200 złotych.

W apelacji kwestionuje się wysokość zobowiązań orzeczonych od oskarżonej właśnie na rzecz w/w 3 pokrzywdzonych.

1. Kwestia zasadności obniżenia tego obowiązku jest oczywista, gdy dotyczy R. B. (1) i D. Ś. (1). Zauważono bowiem, że nawet Sąd Okręgowy w swym uzasadnieniu przyznał, iż pokrzywdzona częściowo naprawiła szkodę wyrządzoną tym dwóm pokrzywdzonym, a mianowicie w odniesieniu do R. B. w wysokości 74.000 zł. a D. Ś. – w kwocie 8000 zł. Skorygowano więc w postępowaniu apelacyjnym wysokość tego zobowiązania co do tych dwóch pokrzywdzonych.

2. Niezasadny okazał się natomiast wniosek o skorygowanie tego orzeczenia w odniesieniu do B. A. (1). Przypomnieć należy, iż oskarżona wyłudziła w maju 2013 r. od tej pokrzywdzonej pod pozorem pożyczki 13.000 zł. Pieniędzy tych nie zwróciła w deklarowanym czasie i dopiero pod koniec września 2013 r. na skutek zdecydowanych nalegań B. A. przelała na jej konto łącznie 4.300 zł. (1.600 zł. + 1200 zł. + 1000 zł. + 500 zł. ). Fakt ten nie oznacza jednak, Iż zasadne jest żądanie apelującego obrońcy, aby całą kwotę 4.300 zł. potraktować jako częściowe naprawienie szkody wyrządzonej oszustwem. Zważyć bowiem należy, iż z sumy tej, wynoszącej łącznie 4.300 zł. zaliczyła pokrzywdzona w pierwszej kolejności swoją wierzytelność z tytułu wynagrodzenia za pracę świadczoną u oskarżonej w sierpniu 2013 r. W konsekwencji wyliczyła, iż oskarżona zalega jej zapłatę 10.200 zł. (patrz: zeznania B. A. k. 496 – 498 T.III i k. 2006 T.XII). Sąd Apelacyjny nie widzi żadnych podstaw do kwestionowania zarówno stanowiska pokrzywdzonej co do sposobu w jakim zaliczyła kwoty przekazywane jej przez oskarżoną na poczet swych wierzytelności, ani też stanowiska Sądu Okręgowego odnośnie wysokości ustalonego w tym zakresie środka karnego opartego na art. 46 § 1 kk. Stwierdzenie powyższe nie jest jednak równoznaczne z pełną akceptacją sposobu w jaki Sąd Okręgowy rozstrzygnął o środku karnym w p. VII wyroku – o czym niżej w uzasadnieniu.

3.  Powody krytycznej oceny sposobu sformułowania przez Sąd Pierwszej Instancji punktów I, III i VII zaskarżonego wyroku.

1. Już w 1 fragmencie swego uzasadnienia zasygnalizował Sąd Apelacyjny, iż ma pewne zastrzeżenia co do sposobu zredagowania punktów I i III zaskarżonego wyroku. Mianowicie – początkowe fragmenty tych rozstrzygnięć zdają się sugerować jakoby Sąd Okręgowy uznał oszustwa przypisane oskarżonej każde za jedno przestępstwo ciągłe. Świadczyło o tym przede wszystkim zakreślenie ram czasowych tej działalności podanie miejsc popełnienia oszustw oraz wskazanie, że dotyczyły one
„różnych osób” (cytat z p. I) a nadto opisanie znamion tej oszukańczej działalności. Co więcej w tej wstępnej części Sąd ten nie stwierdza, iż działalność opisana w p. I stanowi ciąg dwóch przestępstw, lecz używa sformułowania o popełnieniu tych zachowań „ w warunkach ciągu przestępstwa” , a więc jednego przestępstwa (podkreślenie S.Ap.) Sąd Apelacyjny nie dopuszcza jednak możliwości, aby powyższe niedociągnięcia dowodziły nieznajomości przez Sąd Okręgowy tak różnych instytucji prawa karnego jakimi są czyn ciągły (art. 12 kk) i ciąg dwóch lub więcej przestępstw (art. 91 § 1 kk). Wydaje się natomiast, że mankamenty w zakresie sformułowań zawartych w punktach I i III zaskarżonego wyroku są następstwem problemów jakie ma Sąd I Instancji w zakresie redagowania wyroków skazujących, które dotyczą przestępstw pozostających w ciągu o którym stanowi art. 91 § 1 kk. Skoro więc zważy się, iż rzecz dotyczy skazania w jednym punkcie za dwa lub więcej przestępstw do treść wyroku kwestię tę winna jednoznacznie przesądzać. W tym zakresie możliwe są rozmaite redakcje.

a) Po pierwsze – w sytuacji, gdy sąd nie widzi podstaw do korygowania zakresów przypisanych oskarżonemu przestępstw w porównaniu do opisu zarzuconego w akcie oskarżenia, to można orzeczenie to sformułować tak jak to przykładowo uczynił Sąd Okręgowy w Nowym Sączu w wyroku, który legł u podstaw przypisania A. K. odpowiedzialności w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk tj. w sprawie II K 21/10p *T.VI k. 1057 – 1062). Mianowicie w p. IV uznał oskarżoną, za winną popełnienia czynów zarzuconych w p. 2, 4 6, 9, 10 i 11 aktu oskarżenia (można użyć sformułowania „ części wstępnej wyroku” – uwaga S.A.), przyjmując, że popełniła je działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu i kwalifikując je jako ciąg przestępstw z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 21 kk w zw. z art.91 § 1 kk wymierza jej karę 2 lat pozbawienia wolności.

b) Po drugie – w powyższej sytuacji, a więc nawet gdy nie zmienia są ustaleń, w porównaniu do zarzucanych w akcie oskarżenia, można zastosować wersję zbliżoną do tej, jaką próbował przyjąć Sąd Okręgowy w zaskarżonym wyroku, a wiec w praktyce powtarzać znamiona poszczególnych przypisanych przestępstw. Jest to oczywiście wariant dopuszczalny, lecz mało pragmatyczny zwłaszcza w takich sprawach jak niniejsza, gdy rzecz dotyczy oszustw podjętych wobec ponad 130 pokrzywdzonych. W takiej sytuacji punkt III wyroku powinien mieć takie przykładowo brzmienie:

III. w związku z zarzutami opisanymi w punktach III, IV, VI i VIII części wstępnej wyroku, uznaje osk. A. K. (1) za winną niżej wymienionych przestępstw, popełnionych w ciągu w rozumieniu art. 91 § 1 kk a mianowicie:

1) tego, że w okresie od czerwca 2012 r. do 4 października 2013 r. we W. w warunkach czynu ciągłego doprowadziła R. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, pod pozorem fikcyjnych inwestycji, wielokrotnie pożyczała od niego pieniądze w różnych kwotach, czym doprowadziła pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 33.000,00 złotych,

tj. czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

2) w okresie od września 2012 roku do 4 października 2013 roku, działając w warunkach czynu ciągłego, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. K. (3), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, wielokrotnie pożyczała pieniądze w różnych kwotach, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 74.000,00 złotych,

tj. czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

3) w okresie od 25 lutego 2013 roku do 4 października 2013 roku w K., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem D. Ś. (1), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania, pożyczyła od niego pieniądze, czym doprowadziła pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 60.460,00 złotych,

tj. czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

4) w okresie od 23 maja 2013 roku do 4 października 2013 roku we W., doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem B. A. (1), w ten sposób, że pod pozorem fikcyjnych inwestycji, nie mając zamiaru wywiązania się ze zobowiązania pożyczyła od niej pieniądze, czym doprowadziła pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 10.200,00 złotych

tj. czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

i za przestępstwa te na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza jej karę 2 lat pozbawienia wolności a nadto na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka środek karny w postaci zobowiązań do naprawienia szkody przez zapłatę:

- R. G. - 33000 zł.

- J.K. - 74000 zł.

- D. Ś. - 60400 zł.

- B. A. - 13000 zł.

Jeszcze raz jednak powtórzyć należy stanowisko, że taka wersja sformułowania orzeczenia co do skazania za ciąg przestępstw, w sytuacji gdy przestępstwa przypisane przez Sąd, niczym nie różnią się od opisu zarzuconego aktem oskarżenia, jest nieracjonalna.

c) Po trzecie – tak „rozbudowany” opis skazania za ciąg przestępstw będzie jednak niezbędny, gdy przestępstwa przypisane przez Sąd będą różniły się od zarzuconych aktem oskarżenia. Wówczas orzeczenia skazujące za ciąg przestępstw winno mieć postać taką jaką przykładowo wskazano wyżej pod lit. b).

2. Sąd Apelacyjny ma także zastrzeżenia do sposobu zredagowania przez Sąd Okręgowy orzeczenia z p.VII. Przypomnieć należy, iż w tym punkcie, po orzeczeniu kary łącznej, wydano orzeczenie w przedmiocie środka karnego, opartego na art. 46 § 1 kk. W punkcie tym nałożono na oskarżoną obowiązek naprawienia szkód wyrządzonej przez nią i to zarówno za ciąg oszustw, będących przedmiotem p. I wyroku, jak i za ciąg oszustw z p. III tego wyroku nie wskazując przy tym, za które z ciągu przestępstw orzeka się to zobowiązanie. Taki sposób redagowania orzeczenia co do środka karnego, nie „wiążący” tego środka z przestępstwem, przypisanym oskarżonemu, w sposób oczywisty obraża przepis art. 413 § 2 kpk i art. 1 § 1 kk. Praktyka tego rodzaju jest w sposób stanowczy krytykowana przez Sąd Najwyższy.

W jednym z wyroków taki sposób formułowania orzeczenia o środku karnym skrytykowano w sposób łagodny stwierdzając m.in. „ Trudno w tym miejscu nie wytknąć sądom obu instancji, że orzeczenia o środkach karnych nie powiązały z poszczególnymi przestępstwami przypisanymi sprawcy. Praktyk polegających na orzekaniu środków karnych po karze łącznej, obrażających przecież prawo materialne, nie sposób akceptować” ( cytat z uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego z 5.12.2006 r., w sprawie III KK 273/06 – OSNKW 2007/1/8 strona 41). Znacznie bardziej restrykcyjne stanowisko w tym względzie zaprezentował Sąd Najwyższy w sprawie V KK 133/05 w wyroku z dnia 2.12.2005 r. stwierdzając „z brzmienia § 2 art. 413 kpk, traktowanego integralnie wynika, że rozstrzygnięcie co do kary i środków karnych powinny odnosić się do przypisanego oskarżonemu czynu, wypełniającego znamiona określonego przestępstwa. Oznacza to, że ustawodawca nie dopuszcza wymierzenia kary ani środka karnego inaczej, jak tylko za popełnienie odrębnego przestępstwa (wyjątkowo – za popełnienie ciągu przestępstw w warunkach określonych w art. 91 § 1 kk). Odmiennie orzeczenie, polegające na orzeczeniu jednego środka karnego w wyroku skazującym oskarżonego za więcej niż jedno przestępstwo (a tak rzecz przedstawiała się w sprawie niniejszej w której skazano oskarżoną za dwa ciągi przestępstw uwaga SA), ale bez wskazania, za które z nich środek ten się wymierza, narusza ustawową konstrukcję wyroku skazującego, ustanowioną przepisem art. 413 § 2 kpk i zarazem sprzeciwia się pryncypialnej zasadzie odpowiedzialności za czyn zabroniony pod groźbą kary (art. 1 § 1 kk) – OSNwSK 2005/1/2324, Prok. i Pr. – wkł. 2006/4/8. Te krytyczne uwagi wypowiedział Sąd Najwyższy w sprawie przeciwko wychowawcy zakładu wychowawczego, który dopuścił się 4 przestępstw z art. 199 § 1 kk, za które skazano go na 4 kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzono mu 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd Rejonowy orzekł równocześnie, po orzeczeniu kary łącznej za te przestępstwa jeden środek karny w postaci zakazu wykonywania przez oskarżonego zawodu wychowawcy młodzieży na 3 lata. Sąd Najwyższy uznał, że taki sposób sformułowania orzeczenia o środku karnym z art. 41 k.k. w sposób oczywisty narusza treść art. 413 k.p.k. i art. 1 § 2 k.k. stąd też uwzględnił kasację i uchylił orzeczenie, oparte na art. 41 kk, gdyż nie zostało wymierzone za konkretne przestępstwo.

Z powyższego wynika więc, że uchybienie, polegające na orzekaniu środków karnych w sposób „oderwany” od przestępstwa lub ciągu przestępstw przypisanych oskarżonemu, jest traktowane jako wyjątkowo rażące naruszenie zarówno przepisów prawa procesowego jak i materialnego. Zważyć przecież należy, że w tej cytowanej wyżej sprawie Sąd Najwyższy, w związku z tym uchybieniem, uchylił środek karny zakazu wykonywania zawodu wychowawcy młodzieży, chociaż środek taki mógł a de facto powinien być wymierzony oskarżonemu za każde z 4 przestępstw mu przypisanych, a polegających na wykorzystywaniu seksualnym 4 pokrzywdzonych podopiecznych zakładu wychowawczego. O wadze jaką przywiązuje Sąd Najwyższy do „wiązania” środka karnego z konkretnym przestępstwem przypisanym oskarżonemu, świadczy jeszcze jeden przykład orzeczenia kasacyjnego z okręgu Apelacji (...). Mianowicie w tzw. „aferze ratuszowej z O.”, w której oskarżonymi byli były Prezydent m. O. i inni prominentni urzędnicy Urzędu Miasta, a których skazano na kary pozbawienia wolności, Sąd Najwyższy uchylił orzeczone wobec nich środki karne zakazu zajmowania stanowisk w organach administracji samorządowej i rządowej, gdyż środki te orzekano bez „powiązania” z konkretnymi przestępstwami, przypisanymi tym oskarżonym. Fakt ten o tyle jest znamienny, że za każde z tych przestępstw zakaz taki mógł, a nawet powinien być wymierzony. W tej sytuacji Sąd Apelacyjny zaleca, aby Sąd Okręgowy także, orzekając środki karne (a więc zarówno te z art. 46 kk jak i na podstawie innych przepisów ), ściśle „ wiązał” je z konkretnym przestępstwem, przypisanym oskarżonemu. Przykładowy sposób zredagowania orzeczenia opartego na art. 46 § 1 kk przedstawiono wcześniej w p. 1 lit. b niniejszego fragmentu uzasadnienia.

4.  Argumenty uzasadniające wymiar kary łącznej.

W związku z przedstawioną wcześniej zmianą zaskarżonego wyroku straciła moc kara łączna wymierzona A. K. (1). Wyłoniła się przy tym potrzeba orzeczenia nowej takiej kary. W tym zakresie Sąd Apelacyjny mógł karę tę orzec w rozmiarze od 3 lat i 6 miesięcy (najsurowsza z kar) do 4 lat pozbawienia wolności (suma zbiegających się kar) ( 3 lata i 6 miesięcy + 6 miesięcy). Zastosowano w tym zakresie zasadę podobną jak w zaskarżonym wyroku a więc asperacji, przy dominującym wpływie wskazań wynikających z zasady absorpcji zbiegających się kar. W konsekwencji karę tę orzeczono w rozmiarze 3 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

5.  Uzasadnienie orzeczenia o kosztach procesu za postępowanie apelacyjne.

1. Orzeczenie o zasądzeniu na rzecz obrońcy kosztów nieopłaconej obrony udzielonej z urzędu oskarżonej w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym ma oparcie w przepisach art. 29 ustawy Prawo o adwokaturze oraz §§ 14 ust. 1 p. 5, 19 i 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokacie…. .

2. Zwalniając skazaną A. K. od ponoszenia kosztów sądowych miano na uwadze treść art. 624 kpk. Zważyć należy, że skazana ta ma do odbycia stosunkowo długoterminową karę pozbawienia wolności, a nadto ciążą na niej zobowiązania wobec wierzycieli w kwocie ponad 1 miliona złotych, wynikające ze sprawy niniejszej a także z wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu w sprawie II K 21/10. Nie ma więc żadnych szans, aby ściągnięto od niej koszty sądowe wynikające z niniejszej sprawy.