Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Staszkiewicz

Protokolant: Anna Walter

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Włodzimierza Leonczuka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 I 2015 roku sprawy:

R. S. ,

syna J. i H. z d. C.,

urodzonego w dniu (...) w J.,

skazanego:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 15 II 2007 roku w sprawie II K 45/07 za czyn z art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k., popełniony w okresie od stycznia 2005 roku do listopada 2006 roku, na karę roku pozbawienia wolności;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 17 X 2007 roku w sprawie II K 678/07 za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony 19 VI 2007 roku, na karę 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony 21 II 2005 roku, na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 22 VIII 2013 roku w sprawie II K 1066/13, za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 23 V 2013 roku, na karę 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również obowiązek naprawienia szkody;

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 17 IX 2014 roku w sprawie II K 893/14, za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione od 25 II do 4 V 2013 roku, na karę roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również obowiązek naprawienia szkody.

I.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., łączy kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu R. S.: wyrokiem opisanym w punkcie 1 części wstępnej oraz za czyn z art. 280 § 1 k.k. wyrokiem opisanym w punkcie 2 części wstępnej i wymierza mu karę łączną 3 ( trzech ) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie I części dyspozytywnej łącznej kary pozbawienia wolności zalicza okresy od 20 VI 2007 roku do 17 X 2007 roku, od 11 XII 2007 roku do 14 VIII 2010 roku;

III.  na podstawie art. 575 § 1 k.p.k. stwierdza, iż kara łączna, orzeczona w wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 17 X 2007 roku w sprawie II K 678/07, straciła moc;

IV.  na podstawie art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k., łączy orzeczone wobec skazanego R. S. wyrokami, opisanymi w punktach 3 i 4 części wstępnej, kary pozbawienia wolności i wymierza mu łączną karę 5 ( pięciu ) lat i miesiąca pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie IV części dyspozytywnej łącznej kary pozbawienia wolności zalicza okres od 25 V 2013 roku do 29 I 2015 roku;

VI.  na podstawie art. 572 k.p.k., umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w odniesieniu do kary pozbawienia wolności, orzeczonej za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w wyroku, opisanym w punkcie 2 części wstępnej;

VII.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, iż wyroki podlegające połączeniu ulegają osobnemu wykonaniu w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym;

VIII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w niniejszej sprawie;

IX.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 V 1982 roku prawo o adwokaturze i § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. K. kwotę 120 złotych wraz z kwotą 27,60 złotych jako podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconego obrony skazanego z urzędu.

Sygnatura akt II K 1288/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 15 II 2007 roku w sprawie II K 45/07 za czyn z art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k., popełniony w okresie od stycznia 2005 roku do listopada 2006 roku, skazano R. S. na karę roku pozbawienia wolności.

( dowód: wyrok i postanowienie k. 89 i 107 akt sprawy II K 45/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze )

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 17 X 2007 roku w sprawie II K 678/07, R. S. skazano: za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony 19 VI 2007 roku, na karę 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony 21 II 2005 roku, na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczono tam karę łączną pozbawienia wolności.

( dowód: wyrok k. 153 akt sprawy II K 678/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze )

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 22 VIII 2013 roku w sprawie II K 1066/13, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 8 XI 2013 roku w sprawie VI Ka 552/13, za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 23 V 2013 roku, wymierzono R. S. karę 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono również wobec niego obowiązek naprawienia szkody.

( dowód: wyroki k. 188 i 263 akt sprawy II K 1066/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze )

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 17 IX 2014 roku w sprawie II K 893/14, za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione od 25 II do 4 V 2013 roku, skazano R. S. na karę roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono wobec niego obowiązek naprawienia szkody.

( dowód: wyrok k. 153-154 akt sprawy II K 893/14 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze )

R. S. nie był karany w innych sprawach za przestępstwa. W zakładzie karnym ma umiarkowaną opinię.

( dowód: dane o karalności k. 11-12,

opinia k. 17 )

Ustalenia faktyczne w sprawie oparto o dowody z dokumentów w postaci: oryginałów orzeczeń, wydawanych przeciwko skazanemu, danych o jego karalności oraz opinii na jego temat. Zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty, w przewidzianej prawem formie. Ich rzetelności nie kwestionowano w czasie postępowania.

Skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary, wymierzone mu w sprawach II K 1066/13 i II K 893/14 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Z ustaleń Sądu wynika jednak, iż był on jeszcze wcześniej skazany w sprawach II K 45/07 i II K 678/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. W tej sytuacji Sąd zobowiązany był z urzędu zbadać warunki do wydania wyroku łącznego w odniesieniu do wszystkich tych skazań i orzec karę łączną w zakresie, w jakim zachodziły do tego warunki ( pogląd taki, powszechnie przyjmowany, wyrażono ostatnio m.in. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 17 IV 2012 roku w sprawie II AKa 56/11 ). Zgodnie z art. 92 k.k., nie stało temu na przeszkodzie wykonanie przez skazanego kar orzeczonych w części z tych wyroków.

Pierwszym wyrokiem wydanym przeciwko skazanemu było orzeczenie w sprawie II K 45/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, zapadłe 15 II 2007 roku. Przed tym dniem R. S. dopuścił się również występku z art. 280 § 1 k.k., którego dotyczył wyrok w sprawie II K 678/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Pozostawał on zatem w zbiegu z czynem, za który skazano tę osobę w sprawie II K 45/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. W obu przypadkach za przestępstwa wymierzono R. S. kary pozbawienia wolności. Zachodziły zatem w tym zakresie przesłanki do orzeczenia kary łącznej. Skutkiem jej wymierzenia było stwierdzenie, zgodnie z art. 575 § 1 k.p.k., że kara łączna, orzeczona w wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 17 X 2007 roku w sprawie II K 678/07, straciła moc.

Poza ustalonym powyżej zbiegiem przestępstw pozostał drugi z czynów, którego dotyczyło orzeczenie w sprawie II K 678/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Przed wydaniem owego wyroku skazany nie popełnił kolejnych występków. W odniesieniu do tego czynu nie zachodziły więc warunki do wydania wyroku łącznego, co musiało skutkować umorzeniem postępowania w tym zakresie, zgodnie z art. 572 k.p.k.

Kolejno wydano przeciwko R. S. wyrok w sprawie II K 1066/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, co miało miejsce 22 VIII 2013 roku. Przed tym dniem popełnił on również występki, których dotyczyło skazanie w sprawie II K 893/14 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. W obu przypadkach wymierzono mu kary pozbawienia wolności. Oznacza to, iż wspomniane przestępstwa pozostawały w zbiegu, o którym mowa w art. 91 § 2 k.k. i zachodziły w tym zakresie warunki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej za czyny, których dotyczyły wyroki w sprawach II K 45/07 i II K 678/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze wzięto pod uwagę ich zbieżność czasową – oba popełniono w 2005 roku oraz ich częściowe podobieństwo przedmiotowe – były związane z użyciem przemocy. Jednak równocześnie należało pamiętać, że naruszały zasadniczo inne dobra chronione przez prawo, popełniono je na szkodę różnych pokrzywdzonych. Trzeba też mieć na uwadze to, że skazany po ich dokonaniu i odbyciu kar nadal popełniał czyny zabronione, aktualnie w zakładzie karnym ma przeciętną opinię. Wynika z tego, że nie został dostatecznie zresocjalizowany przez odbycie wcześniejszych kar, że nadal wymaga długotrwałego oddziaływania kary izolacyjnej. Stąd karę łączną w tym zakresie orzeczono z zastosowaniem zasady asperacji, bliższej kumulacji niż absorpcji. Jej wysokość ustalono na 3 lata pozbawienia wolności. Na jej poczet zaliczono okresy kar dotąd odbytych w obu sprawach – od 20 VI 2007 roku do 17 X 2007 roku, od 11 XII 2007 roku do 14 VIII 2010 roku – co oznacza, iż została już w całości odbyta.

Przy wymiarze kary łącznej za czyny, objęte wyrokami w sprawach II K 1066/13 i II K 893/14 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, oprócz przytoczonych powyżej rozważań na temat zachowania skazanego w zakładzie karnym, wzięto pod uwagę spójność czasową występków – popełniono je od lutego do maja 2013 roku, jak również ich częściowe podobieństwo przedmiotowe – wszystkie były występkami przeciwko mieniu. Naruszały jednak dobra różnych podmiotów, atakowały także inne dobra chronione prawem. Dlatego karę łączną wymierzono w tym zakresie z zastosowaniem zasady asperacji, bliższej nieco absorpcji, niż kumulacji, w wysokości 5 lat i miesiąca pozbawienia wolności. Na jej poczet zaliczono okres od 25 V 2013 roku do 29 I 2015 roku.

Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdzono, iż wyroki podlegające połączeniu ulegają osobnemu wykonaniu w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym – dotyczy to orzeczonych wobec skazanego obowiązków naprawienia szkody.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolniono skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w niniejszej sprawie – odbywa on karę pozbawienia wolności, nie posiada majątku, ani nie uzyskuje dochodów.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 V 1982 roku prawo o adwokaturze i § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. K. kwotę 120 złotych wraz z kwotą 27,60 złotych jako podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony skazanego z urzędu.