Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Sulimka

Ławnicy: ///

Protokolant: Edyta Mozgowiec-Gdowska

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2014 roku w Tarnowie

sprawy z powództwa P. D.

przeciwko M. M. (1) (...) Zakład Produkcyjno-Usługowo-Handlowy w T.

o wynagrodzenie

I/ zasądza od pozwanego M. M. (1) (...) Zakład Produkcyjno -Usługowo-Handlowy w T. na rzecz powoda P. D. kwoty:

- 8.759,00 zł. /słownie: osiem tysięcy siedemset pięćdziesiąt dziewięć złotych 00/100/ brutto tytułem wynagrodzenia za miesiąc lipiec 2013r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11.08.2013r. do dnia zapłaty;

- 7.208,00 zł. /słownie: siedem tysięcy dwieście osiem złotych 00/100/ brutto tytułem wynagrodzenia za miesiąc sierpień 2013r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11.09.2013r. do dnia zapłaty;

II/ zasądza od pozwanego M. M. (1) (...) Zakład Produkcyjno-Usługowo-Handlowy w T. na rzecz powoda P. D. kwotę 1.800,00 zł. /słownie: jeden tysiąc osiemset złotych 00/100/ tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III/ nakazuje pobrać od pozwanego M. M. (1) (...) Zakład Produkcyjno-Usługowo-Handlowy w T. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Tarnowie kwotę 798,00 zł. /słownie: siedemset dziewięćdziesiąt osiem złotych 00/100/ tytułem zwrotu nieuiszczonej opłaty od pozwu.

SSR Anna Sulimka

Sygn. akt IVP 142/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 11 grudnia 2014r.

Powód P. D. w pozwie skierowanym do tut. Sądu przeciwko Mariuszowi Mamali prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) Zakład Produkcyjno-Usługowo Handlowy w T. domagała się zapłaty na jego przecz od pozwanego kwot:

- 8.759,00 zł. brutto tytułem wynagrodzenia za miesiąc lipiec 2013r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11.08.2013r. do dnia zapłaty, - 7.208,00 zł. brutto tytułem wynagrodzenia za miesiąc sierpień 2013r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11.09.2013r. do dnia zapłaty.

Wnosił również o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podnosił, że był zatrudniony u pozwanego na podstawie umowy o pracę na stanowisku spawacza. Umowa zawarta między stronami miała w rzeczywistości inna treść niż wynikało to z dokumentu podpisanej umowy o pracę – powód miał wykonywać pracę za granicą i otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 8 euro netto za godzinę pracy. W miesiącach lipcu sierpniu 2013r. powód wykonywał pracę najpierw na terenie Wielkiej Brytanii, a następnie Holandii. W miesiącu lipcu 2013r. powód przepracował 184,5 godziny, za co powinien był otrzymać wynagrodzenie w kwocie 1476 Euro netto (8.759 zł. brutto), zaś w sierpniu 2013r. przepracował 188 godzin, za co powinien był otrzymać wynagrodzenie w kwocie 1504 Euro netto a otrzymał 1197 zł. zatem domaga się różnicy w kwocie 7.208 zł. brutto.

Pozwany M. M. (1) prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) Zakład Produkcyjno-Usługowo Handlowy w T. w odpowiedzi na pozew wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podnosił, że zgodnie z zawartą z powodem umową o pracę jego wynagrodzenie wynosiło 1.600 zł. miesięcznie. Pozwany zaprzeczył, aby umowa o pracę miała inną treść, w szczególności dotyczącą wynagrodzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód P. D. był zatrudniony u pozwanego M. M. (1) w okresie od 25.02.2013r. do 12.09.2013r. na stanowisku spawacza. Zgodnie z pisemną umową miał zarabiać kwotę 1.600 zł. brutto. Powód świadczył pracę za granicą.

Dowód: - akta osobowe powoda P. D.,

Wynagrodzenie powoda za miesiące marzec i kwiecień 2013r. odbierał jego ojciec J. D.. Pierwsza wypłata była w kwocie ok. 1100 euro a druga w kwocie ok. 1000 funtów. On odebrałem te pieniądze na prośbę syna, który upoważnił go na piśmie do odbioru jego wynagrodzenia. J. D. kwitował odbiór pieniędzy. To był jakiś mały dokumencik do podpisu plus koperta z pieniędzmi. On przeczytał dokument, który podpisał i była na nim dokładnie ta kwota którą odebrał.

Dowód: - zeznania świadka J. D. – k.44v,

- zeznania powoda P. D. – k.71v-72,

W okresie letnim P. D. przyszedł do firmy i domagał się jakiejś wypłaty. Powód pokłócił się z szefostwem i wyszedł. Był wtedy bardzo wzburzony i dużo gestykulował.

Dowód: - zeznania świadka P. R. – k.56v-57,

Były pracownik pozwanego M. W. (1) w umowie o pracę zawartej z M. M. (1) miał przewidziane najniższe wynagrodzenie. Pracując u pozwanego cały czas wykonywał swoje obowiązki w Holandii na budowie, gdzie otrzymywał 8 Euro za godzinę. Wszyscy młodzi pracownicy mieli taką stawkę. Wynagrodzenie było wypłacane „do ręki” przez R. M. - żonę pozwanego. M. W. (1) nigdy nie dostał wynagrodzenia określonego w umowie o pracę tylko wynagrodzenie obliczone poprzez przemnożenie liczby przepracowanych godzin przez 8 Euro, zawsze wszystko się zgadzało. Przed wypłatą pensji pracownicy, aby dostać pensje, musieli podpisywać jakieś dokumenty, chyba dotyczące przelewu na konto.

Dowód: - zeznania świadka M. W. (1) – k.57-57v,

- zeznania powoda P. D. – k.71v-72,

Powód P. D. w okresie zatrudnienia u pozwanego cały czas pracował za granicą w Niemczech, Anglii i Holandii. Miał on zawartą umowę o pracę na czas określony. W umowie było określone najniższe krajowe wynagrodzenie. Zgodnie z ustnymi ustaleniami dokonanymi z panem W. B., powód otrzymywał 8 Euro na godzinę netto. W takiej kwocie wynagrodzenie otrzymywali wszyscy spawacze i monterzy, którzy byli przyjmowani do pracy za granicą. Miesięczne wynagrodzenie powoda za okres od marca do czerwca 2013 roku wahało się w granicach 800 do 1600-1800 Euro w zależności od ilości przepracowanych godzin. Kwota, która była wypłacana zawsze była zgodna z ilością przepracowanych godzin. Pensje były płacone po terminie ale w prawidłowej wysokości. W lipcu 2013 roku powód pracował w Anglii a w sierpniu 2013r. w Holandii. W lipcu przepracował ponad 180 godzin a w sierpniu ok. 190 godzin. Pensję za lipiec otrzymał we wrześniu, gdy odchodziłem z pracy przelewem, w kwocie minimalnej. Przed odbiorem wynagrodzenia w Euro pracownicy musieli podpisać wszystkie dokumenty, które były potrzebne panu M. w razie kontroli. Za miesiące lipiec i sierpień 2013 roku powód dostał tylko jeden przelew i to było wynagrodzenie minimalne. Ta kwota została odjęta od żądania pozwu. Innych kwot nie otrzymał.

Do rozwiązania stosunku pracy doszło z inicjatywy powoda z winy pracodawcy.

Dowód: - zeznania powoda P. D. – k.71v-72,

- listy obecności i listy przepracowanych godzin – k.9-21,

- przelew wynagrodzenia za sierpień 2013r. – k.22,

Na liście płac za lipiec 2013r. widnieje podpis powoda.

Dowód: - lista płac – k.61,

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów, zeznań świadków: J. D., P. R. i M. W. (1), a także w oparciu o zeznania powoda P. D..

Sąd uznał za wiarygodne wszystkie przedłożone dokumenty. Brak było podstaw do podważenia ich prawdziwości, nie były one również kwestionowane w toku postępowania.

Dokonując oceny zeznań świadków i powoda Sąd brał pod uwagę ich wzajemną spójność i logiczność. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał za wiarygodne zeznania przesłuchanych świadków oraz powoda jako, że były spójne i wzajemnie się potwierdzały. Świadek J. D. potwierdził, że dwa razy w imieniu swojego syna odebrał jego wynagrodzenie, którego wysokość odpowiadała stawce 8 Euro za godzinę. Jeżeli chodzi o zeznania świadka P. R., to nie miał on istotnej wiedzy na temat wynagrodzenia powoda, jednakże był on świadkiem rozmowy powoda z pozwanym na temat wypłaty. Również zeznania świadka M. W. (1) potwierdzają zeznania powoda dotyczące stawki godzinowej wypłacanej pracownikom przez pozwanego oraz tego, że przed wypłatą pozwany wymagał, aby pracownik podpisał wszystkie dokumenty, które zostały mu przedłożone.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego w charakterze strony, gdyż nie stawił się on w Sądzie pomimo wezwania.

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 § 1 KP przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Podstawowe warunki zatrudnienia, w tym wynagrodzenie winny być określone w umowie o pracę. Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 § 1KP).

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego wynagrodzenia za miesiące: lipiec i sierpień 2013r. podnosząc, że pomimo zawartej w umowie o pracę pensji minimalnej umówił on się z pracodawcą na wynagrodzenie w kwocie 8 Euro netto za godzinę i takie otrzymywał w okresie od marca do czerwca 2013r. Jeżeli taka ustna umowa miała miejsce, to zawarta między stronami umowa o pracę dotknięta jest sankcją nieważności. Stosownie bowiem do treści art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności. Przewidzianą art. 83 § 1 k.c. wadę pozorności oświadczenia woli wyznaczają, zachodzące łącznie elementy, obejmujące oświadczenie woli złożone drugiej stronie jedynie dla pozoru oraz zgodę odbiorcy tego oświadczenia. Istotą pozorności oświadczenia woli jest brak konstytutywnej cechy, z jaką wiąże się każde oświadczenie woli, w postaci zamiaru wywołania skutków prawnych, wynikających z podejmowanej czynności prawnej. Pozorność może zachodzić zarówno wtedy, gdy pod pozorowaną czynnością nie kryje się inna czynność, jak i wtedy, gdy pod pozornym oświadczeniem ukrywa się inna czynność prawna (wyrok Sądu najwyższego z dnia 08.09.2011 r. III CSK 349/10, LEX nr 1044016). Skoro zatem pisemna umowa o pracę dotknięta jest sankcją nieważności z uwagi na jej pozorność mającą na celu ukrycie ustnej umowy o pracę zgodnie z którą wynagrodzenie powoda określane było stawką 8 Euro netto za godzinę, należałoby uznać, że strony łączyła ustna umowa o prace.

W niniejszym przypadku powód wykazał, żeby łączyła go z pozwanym ustna umowa o pracę przewidująca wynagrodzenie w kwocie 8 Euro netto za godzinę. Zarówno powód jak i słuchani świadkowie: J. D. i M. W. (1) potwierdzili, że powód otrzymywał wyższe wynagrodzenie niż było to określone w umowie o pracę i było ono uzależnione od przepracowanej liczby godzin. Z uwagi na fakt, że praca była świadczona za granica stawka była ustalona w Euro. Kierując się zasadami logiki i doświadczenia życiowego trudno byłoby przyjąć, że powód, wykonujący zawód atrakcyjny na rynku pracy i poszukiwany – spawacza zgodziłby się pracować na budowach za granicą za pensję minimalną. Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że kwota wynagrodzenia zawarta w umowie o pracę była pozorna a zgodnie z ustną umową powód otrzymywał wynagrodzenie w kwocie 8 Euro netto za godzinę. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda wynagrodzenie określone w pozwie biorąc pod uwagę fakt, że pozwany wypłacił powodowi na konto bankowe część wynagrodzenia za sierpień 2013r. Powód przyznał ten fakt i kwota żądanego wynagrodzenia za sierpień 2013r. została stosownie pomniejszona. Powód zaprzeczył również, aby wypłacono mu wynagrodzenie za lipiec 2013r. pomimo, że pozwany przedłożył listę płac podpisaną przez powoda. Zarówno powód jak i M. W. (1) podali bowiem, że warunkiem wypłacenia pensji było podpisanie wszystkich dokumentów przedłożonych przez pracodawcę. Poza tym, jak podał świadek J. D., potwierdzenie odbioru wynagrodzenia miało formę „małego dokumencika” i zawierało pełną, prawidłową kwotę wynagrodzenia.

W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda wynagrodzenie za miesiące lipiec i sierpień 2013r. w kwotach określonych w pozwie.

Sąd na podstawie art. 98 kpc obciążył pozwanego kosztami procesu, na które składały się koszty zastępstwa procesowego (§6 ust.5 w zw. z §12 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz.U.2013.461 j.t.) oraz opłata od pozwu, do uiszczenia której powód nie był zobowiązany.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie powołanych wyżej przepisów orzekł jak w sentencji.

SSR Anna Sulimka