Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. domagała się zasądzenia od pozwanego T. C. kwoty 558 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zwrotu kosztów postępowania w sprawie według norm przepisanych.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 maja 2014r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił powództwo i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 227 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany T. C. zawarł z Wyższą Szkołą (...)w Ł. umowę, w ramach której miał obowiązek uiszczania między innymi czesnego za naukę (jego wysokość i termin płatności Sąd bliżej określił). Decyzją Dziekana z dnia 12.04.2007r. pozwany T. C. skreślony został z listy studentów pierwszego roku, pierwszego semestru w roku akademickim 2006/2007. Na dzień 10.01.2007r. zalegał on w opłacie czesnego w wysokości 310 zł. Z dniem 07.02.2007r. powódka nabyła od Wyższej Szkoły (...) w Ł. wierzytelność w wysokości zaległej kwoty czesnego. Pismem z dnia 14.02.2013r. wezwała pozwanego do zapłaty należności, czego ten nie uczynił.

W ramach oceny prawnej tych ustaleń faktycznych Sąd Rejonowy uwzględnił zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego T. C., a w konsekwencji przyjmując 2 letni termin przedawnienia dla tego rodzaju roszczeń przewidziany w art.751 pkt 2 kc oddalił powództwo i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 227 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania na podstawie art.98§1 i 2 kpc (zaskarżony wyrok wraz z uzasadnieniem – k.76 oraz k.80 – 87).

W apelacji od wyroku powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. domagała się jego zmiany w całości poprzez zasądzenie kwoty 557,63 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz kosztów postępowania za pierwszą instancję według norm przepisanych, a za instancję odwoławczą z uwzględnieniem czterokrotności stawki minimalnej wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym przewidzianej w ∫ 13 rozporządzenia Min. Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…(…), z uwagi na charakter sprawy, duży nakład pracy pełnomocnika i jego wkład w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy.

Skarżąca zarzuciła Sądowi Rejonowemu w istocie:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a dokładniej art.751 pkt 2 kc poprzez jego wadliwą jego wykładnię i przyjęcie, że umowa o świadczenie usług edukacyjnych przez uczelnię wyższą stanowi umowę nienazwaną, przez co stosuje się do niej przepisy o zleceniu, podczas gdy w ramach szkolnictwa wyższego wykształcił się nowy typ umowy nazwanej i do stosunku prawnego pomiędzy uczelnią wyższa, a studentem stosuje się przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z 2005r., nie zaś przepisy o zleceniu, a w konsekwencji dla dochodzenia roszczeń wynikających z takiej umowy stosuje się 10 letni termin przedawnienia przewidziany w art.118 kc.

W dalszej części apelacji skarżący przedstawił bardzo szerokie uzasadnienie przywołanych wyżej zarzutów (apelacja powoda – k.90 do 108).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki nie znajduje uzasadnienia. Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego w tej sprawie, a zatem – zgodnie z art.505 ¹³ § 2 kpc – ogranicza się jedynie do przedstawienia podstawy prawnej wyroku.

Zarzuty podniesione w apelacji, podobnie jak szerokie ich uzasadnienie, zmierzały w istocie do wykazania, że umowa zawarta przez pozwanego T. C. z Wyższą Szkołą (...) w Ł. (pierwszy semestr nauki przypadł na lata 2006/2007) była jakąś umową nazwaną, a w konsekwencji, że do roszczeń z niej wynikających znajduje zastosowanie 10 letni termin przedawnienia do ich dochodzenia (przewidziany w art.118 kc). Przedmiotem umowy było w istocie świadczenie przez wyższą uczelnię usług edukacyjnych przez okres 4 semestrów, za co pozwany zobowiązał się uiszczać opłaty w umówionej wysokości, w tym czesne (umowa – k.42). Dotychczas Sąd Okręgowy prezentował stanowisko podobne temu, jakie w niniejszej sprawie przyjął też Sąd Rejonowy, a mianowicie, że była to umowa zbliżona charakterem do umowy usługi, do której znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy zlecenia (zgodnie z art.750 kc), a zatem i te przepisy określające krótszy, bo 2 letni termin przedawnienia dla dochodzenia roszczeń z niej wynikających (art.751 pkt 2 kc). Takie stanowisko było uzasadnione tym, że w przepisach ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, w treści obowiązującej w chwili zawarcia umowy przez w/w uczelnię z pozwanym, brak było wskazania terminu, w jakim przedawniałyby się roszczenia wynikające z takiej umowy, a dotyczące odpłatności za świadczone usługi edukacyjne. Nadto, że w ocenie właściwego terminu przedawnienia nie można było pominąć faktu, iż studia pozwanego miały trwać jedynie 4 semestry (2 lata), a zatem trudno było znaleźć racjonalne uzasadnienie dla poglądu, że termin dla dochodzenia roszczeń związanych z brakiem opłaty czesnego powinien wynosić aż 10 lat. Byłby bowiem ponad 5 razy dłuższy niż przewidywany cały okres kształcenia studenta.

Z dniem 01.10.2014r., zapewne w wyniku takich problemów pojawiających się w praktyce dochodzenia opłat za studia, ustawodawca dokonał zmiany w ustawie z dnia 27.07.2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (j.t. Dz.U. z 2012r. poz.572 ze zm.) poprzez uregulowanie w sposób kompleksowy warunków pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów oraz opłat za usługi edukacyjne, w tym przedawnienia roszczeń z tego tytułu. W art.160 a ustawy wprost wskazał, że tego rodzaju roszczenia przedawniają się z upływem trzech lat. Jest oczywiste, że tego aktualnego uregulowania nie można zastosować wprost do roszczeń wynikających z umowy o świadczenie usług edukacyjnych zawartej przez pozwanego z Wyższą Szkołą (...) w Ł., to jednak można wykorzystać jako argument przemawiający za niezasadnością poglądu, także prezentowanego przez powódkę, o 10 letnim terminie przedawnienia roszczeń wynikających z umów o świadczenie usług edukacyjnych zawartych wiele lat temu.

Z tych zasadniczych przyczyn Sąd odwoławczy uznał, że zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego odpowiada prawu i apelację powódki oddalił, jako nieuzasadnioną (na podstawie art.385 kpc w związku z art.13∫ 2 kpc). O kosztach postępowania orzekł po myśli art.98§1i 3 kpc w związku z art.108 § 1 kpc, a ich wysokość wyznaczyło wynagrodzenie pełnomocnika, który świadczył pomoc pozwanemu w postępowaniu apelacyjnym, ustalone zgodnie z § 6 pkt 2 i § 13 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Min. Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie…(j.t. Dz.U. z 2013r. poz.461).