Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 199/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Waldemar Masłowski

Protokolant Konrad Woźniak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2015 roku

sprawy R. P.

oskarżonego z art. 286 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 9 lutego 2015 r. sygn. akt II K 1718/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. P. w ten sposób, że uchyla orzeczenie z pkt III części dyspozytywnej wyroku,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 199/15

UZASADNIENIE

R. P. został oskarżony o to, że w dniu 26 stycznia 2007r. w J. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Bank (...)do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że wprowadził w błąd działającego w imieniu i na rzecz pokrzywdzonego pracownika (...) w J. , co do zamiaru i możliwości wywiązania się z warunków zawartej umowy o kredyt konsumencki nr (...)- (...) w wysokości 10 000 zł po czym nie dokonał spłaty rat powstałego zobowiązania powodując tym samym straty w kwocie 10 000 zł na szkodę (...) Banku (...) z/s M., to jest o czyn z art. 286 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 09 lutego 2015r. w sprawie o sygn. akt II K 1718/14:

I. uznał oskarżonego R. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 286 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. P. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata,

III. na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązał oskarżonego R. P. do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego F. (...) z s. we W. kwoty 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych w terminie 2 lat od uprawomocnienia się wyroku,

IV. na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązał oskarżonego R. P. do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej,

V. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego R. P. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator, zarzucając mu obrazę przepisy prawa materialnego – art. 72 § 2 kk – wskutek zobowiązania w pkt. III części dyspozytywnej wyroku na podstawie w/w przepisu oskarżonego R. P. do naprawienia szkody w kwocie 10.000 zł na rzecz F. (...) z. s. we W. w terminie 2 lat od uprawomocnienia się wyroku choć było to niedopuszczalne albowiem instytucja ta nie jest pokrzywdzonym w rozumieniu przepisu art. 49 § 1 kpk.

Stawiając powyższy zarzut skarżący wniósł zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie pkt. III części dyspozytywnej wyroku i utrzymanie w pozostałym zakresie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

Sąd Rejonowy przeprowadził w sposób prawidłowy postępowanie dowodowe, zebrane dowody ocenił zgodnie z dyspozycją art. 7 kpk i prawidłowo ustalił stan faktyczny. Kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu nie budzi wątpliwości. Orzeczona kara pozbawienia wolności z warunkowy zawieszeniem jej wykonania jest również karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawiniania oskarżonego. Rację ma apelujący, że Sąd Rejonowy nietrafnie w oparciu o przepis art. 72 § 2 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz F. (...) z siedzibą we W. kwoty 10 000 złotych. Słusznie podnosi apelujący, że F. (...) z siedzibą we W. nie jest osobą pokrzywdzoną, zatem orzeczenie obowiązku wskazanego wyżej było nieuprawnione. Pokrzywdzonym w sprawie był (...) Bank (...), który sprzedał wierzytelność na rzecz F. (...)z siedzibą w K.. Trafnie apelujący przywołuje orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2013r., sygn. akt II K 332/12.

Zważywszy na powyższe na podstawie art. 437 § 2 kpk zaskarżony wyrok należało zmienić w pkt III części dyspozytywnej w ten sposób, że uchylić orzeczenie o obowiązku naprawienia szkody zawarte w tym punkcie.

W pozostałej części zaskarżony wyrok jako prawidłowy na podstawie art. 437 § 1 kpk utrzymano w mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze na zasadzie słuszności albowiem oskarżony nie może ponosić negatywnych konsekwencji błędów Sądu.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13